• Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
    - Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

    Personages:
    Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
    Alex Keynes – 22 [Marjanne]
    Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
    † Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
    Daniel Harlem – 27 [Maartje]
    Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
    Dolly – 20 [Marjanne]
    Eden Steenwijk– 19 [Natas]
    Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
    Esau Konings – 20 [Jeffrey]
    Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
    Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
    Hugo Nieber – 20 [Natas]
    Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
    Jade Alastair – 19 [Lisa]
    Killian Jones – 24 [Stefanie]
    Kirito Barrow – 21 [Delano]
    Laurens Oliver – 16 [Ellen]
    Lillium Martell – 18 [Jilly]
    Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
    Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
    Marco von Bhuren - 34 [Ellen]
    Maxime van Schouten - 18 [Lisa]
    Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
    Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
    Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
    Nicole – 20 [Marjanne]
    Piper Davis – 21 [Alicia]
    † Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
    Sentis Oliver – 16 [Ellen]
    Slade – 20 [Natas]
    Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
    Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
    Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

    Verwante topics:
    Rollenstory.
    Rollentopic.
    Verhaaltopics: 1, 2, 3, 4

    [ bericht aangepast op 7 juli 2014 - 17:26 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Ik vind dat we dat het beste maar kunnen uitproberen, nietwaar?' Dolly sloeg haar armen en benen om hem heen en kuste hem nog een keer. Hmm, dat proefde goed.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Esau sloeg zijn armen om haar middel en zoende Dolly weer. Misschien zat er dan toch nog iets goeds aan dit hele rampenpakket.

    Het duurde lang voor ze hem losliet. 'Nee, die zoen was echt beter,' knikte Dolly grijnzend. 'Dit moeten we vaker doen, Ezzy.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Daar zal ik je aan houden, Dot,' grijnsde Esau, waarna hij haar weer onder water duwde.

    Dolly zwom onder water terug naar het strand en ging weer naast Hugo zitten. Ze liet Esau voor wat hij was en keek even naar boven, in de boom, naar haar kleren. 'Nou, Hugo, zullen wij ook even samen zwemmen?'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Sentis zat nog steeds bij zijn broer. Hij was behoorlijk bleek en zijn ademhaling stokte even en hij hoopte dat hij wakker zou worden. Laurens zijn ruggengraat was doormidden. Hij zou tot zijn benen verlamd zijn, maar hij zag er eerder uit dat hij het niet ging redden. Laurens borst ging nog een keer op en neer. Zijn arm hing slap over de tafel. Sentos begon inpapaniek te raken. Tranen rolde over zijn ogen en boog over het lichaam heen.


    Vampire + Servant = Servamp

    Hugo schudde zijn hoofd. Hij vertikte het om dat water in de te gaan. Hij vond het oerwoud al eng genoeg en daar kon hij zijn omgeving nog een beetje overzien. Hij sjokte naar een boom en ging eronder in de schaduw zitten, waar hij zijn knetsnatte haar uit zijn nek veegde.

    -
    Eden voelde zich herboren na de duik. Ze had schone kleren aangetrokken en liep wat over het strand, op zoek naar een plek waar ze het beste een kamp konden opzetten. Als het nu eb was, zou het water nog wel een meter of vijf omhoog kruipen, wat inhield dat ze zo onderhand tussen de bomen zaten. Verborgen voor hongerige ogen, dat wel, maar dat betekende ook dat het veel moeilijker was om een wacht uit te zetten. Het leek haar verstandig om het strand eerst nog een stuk verder te verkennen en daarom liep ze naar Nicole toe, die nog aardig fit leek te zijn.
    ‘Het lijkt me verstandig als we het strand wat verder verkennen voordat we besluiten hier een kamp op te slaan.’
    Ze blikte ook even vragend op haar broer, die ernaast stond, maar die liet het antwoord aan Nicole over.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Waarom niet?'

    -

    'Waarom niet?'

    [ bericht aangepast op 7 juli 2014 - 21:13 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Mooi.' Ze keek om zich heen, om te zien of er meer mensen die nog goed op de been waren. Ze verwachtte dat Syn of Nicole sowieso hier zou blijven. De meesten waren echter gewond en konden beter rustig aan doen. Voor nu.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Nicole bleef naast of achter Eden lopen, maar weigerde haar rug naar het meisje toe te brengen. Ze vertrouwde haar nog steeds niet en zag het zo voor zich dat ze nu op een afgelegen plekje plotseling een pistool of een mes in haar rug zou steken. Ze verwachtte het niet, maar ze wilde daarin geen risico nemen.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Eden en Nicole wisselden weinig woorden. Er was weinig schaduw op het strand, wat de behoefte aan een gesprek niet echt groter maakte. Er waren veel dingen die Eden haar zou willen vragen. Waarom ze hen ontvoerd hadden naar deze plaats en wat ze hier dachten aan te treffen. Waarom waren ze niet beter uitgerust dan een paar armzalige geweren die nooit door de huid van een T-rex zouden gaan? Syn en Nicole leken haar de domste niet, maar het zag er naar uit dat ze wel grove inschattingsfouten hadden gemaakt, waardoor ze hier nu allemaal vastzaten alsof ze zich in een filmscript van Steven Spielberg bevonden.
    Een film waar mensen echt doodgingen en nooit meer opstonden. Waar ze allemaal zouden omkomen als ze de koppen niet bij elkaar staken en goede ideeën bedachten.
    Haar gedachten werden afgeleid toen ze een rotsplateau zag, een meter of drie hoog. De grote dinosaurussen zouden hen er evenzogoed vanaf kunnen happen, maar tegen ander ongedierte waren ze beschermd, evenals tegen het water.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Hè, gevonden. Mijn topics!


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Maeghan had een plekje opgezocht in de schaduw, naast een brede jongen. Ze tastte even naar de het verband om haar schouder, wat zeiknat aanvoelde. Ze had het ook bloedheet en toen ze opzij keek zag ze dat ze niet de enige was.

    'Maeve had heel slecht geslapen en was dan ook als een van de eersten wakker. Iets later hadden een paar mensen een strand gevonden, maar Maeve wou het water voor geen meter in. In plaats daarvan ging ze in de schaduw zitten, iets verder van de iets zwaardere jongen. Haar ademhaling piepte heel zachtjes, maar ze hoopte dat niemand het hoorde. Snel nam Maeve haar inhalator en dat maakte dat ze iets beter kon ademen. Ze wist dat ze die niet eeuwig kon gebruiken, maar ze had wel genoeg voor nog een drietal weken aangezien ze een nieuwe had meegenomen.



    Killian werd bruut wakker doordat er verschillende anderen wakker waren. Het meisje die gisteren samen met hem de vis bakte, was niet meer in zijn buurt. Ze had zich gisterenavond vlak naast hem neergelegd, aangezien er niet echt andere slaapplaatsen waren. Killian zette zich recht en nam zijn rugzak op. Hij volgde de meesten en zag dat ze uitkwamen aan een strand. Verschillende mensen zaten in het water en hij volgde hun voorbeeld. Alles, op zijn ondergoed na dan, ging uit en hij ging even zwemmen in het water. Hij wreef vervolgens het vuil en zweet weg, waarna hij het water weer uit ging en besloot andere kleren aan te trekken.

    Emma wou Sentis en Laurens nog tegen houden, maar voor ze het goed door had was Laurens naar beneden gevallen. Iets later kwam Marco terug boven met Laurens op zijn schouders. Hij zag er slecht uit en was buiten bewustzijn. Marco probeerde van alles te doen om te helpen, maar Emma zag dat niets hielp. Ze hoorde Marco ook iets zeggen over zijn ruggengraat, maar ze wist als verpleegster dat er heel weinig aan te doen valt. Ze hoopte maar dat Laurens niet te veel zou pijn leiden.

    [ bericht aangepast op 30 juli 2014 - 10:27 ]


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    Nicole dacht hetzelfde. 'Ik denk dat we hier wel kunnen overnachten,' zei ze. Als er grote wezens zouden komen, zouden ze als laatste poging van het rotsplateau af kunnen springen, het water in. Hoewel het er niet erg diep leek en er enkele rotsen in het water zaten, zou de overlevingskans groter zijn dan als ze zouden blijven staan.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain