Ik heb vaak, vanwege de kleinste dingen, een "alleen" gevoel. Als iemand me ook maar een beetje afwijst of een kleine opmerking maakt word ik verdrietig. Dan heb ik het gevoel dat ik altijd op de laatste plek sta, niemand naar me wil luisteren en een hopeloos geval ben. Vaak keer ik in zulk soort gevallen in mezelf, want als ik er wat van zeg of boos word beginnen mensen te lachen, te zeggen dat ik me aanstel en me in ieder geval niet helpen(dat denk ik dan).
Weet iemand wat ik hier tegen kan doen?
Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…