Een jongen uit mijn klas kreeg afgelopen woensdag een bericht dat hij snel naar huis moest komen. Zijn vader had kanker en een tijdje was het stabiel, maar hij is die woensdag overleden. Ik vind dat echt heel erg voor die jongen want zijn moeder is vijf jaar geleden ook gestorven, ook aan kanker. Beide ouders zijn dus overleden en die jongen heeft nog twee broertjes en een zusje.
Het is haast niet voor te stellen hoe afschuwelijk dit is. Een broertje van die jongen was zelfs nog met school op reis gegaan naar Oostenrijk omdat de vader al een lange tijd stabiel was. Toen ze te horen kregen dat het slecht ging, is hij met een lerares teruggevlogen naar Nederland, maar toen was het al te laat.
Het is niet dat ik veel omga met die jongen, integendeel zelfs, maar dit doet je toch echt wel wat. Dat je gewoon geen ouders meer hebt, echt verschrikkelijk.
Mijn moeder kende de moeder van die jongen uit mijn klas heel goed en heeft gehoord dat ze waarschijnlijk naar Nijmegen verhuizen, waar een zus woont van de moeder, om een nieuwe start te maken. Ik hoop echt dat het beter met hun gaat want wat dat gezin heeft meegemaakt in de afgelopen jaren, wens je echt niemand toe.
"I solemnly swear that i am up to no good."
