The Secret Life of Zianourry • One Direction • Speeltopic - Speeltopics

One Direction in een immens populaire boyband, zowel op het podium als op internet en in de roddelbladen. Het lijken allemaal normale brave jongens die hun levensdromen zien uitkomen, maar ze willen ook nog gewoon jongens blijven. Vooral door de paparazzi is dit nog wel eens flink lastig omdat elk klein dingetje, elke trip om samen boodschappen te doen, iedere kleine aanraking op het podium, iedere blik onderling wordt uitgeplozen om er iets achter te vinden. Het lijken allemaal maar sterke verhalen en moeilijk te onderbouwen fantasieën, maar wat als het echt zo is. Wat als al die kleine liefkozingen op het podium wel iets betekenen? Achter de schermen is het namelijk wel iets anders dan wanneer er ogen op hem gericht zijn. Dan kunnen ze niet van elkaar afblijven, zowel vriendschappelijk als veel meer dan dat. Zeker als ze alleen in hun grote huis zijn, met iemand die ze lastig valt, gebeuren er dingen die nooit het daglicht zullen mogen verdragen. Dat zou namelijk wel eens het einde van hun carrière kunnen betekenen als men erachter komt dat de jongens in het huis allemaal met elkaar gaan in een spel vol liefde, spanningen, geheimen en jaloezie.

• Rollen •
• Niall Horan • Microwave
• Zayn Malik • LouisPan
• Liam Payne • xParkerx
• Harry Styles • Styles
• Louis Tomlinson • Tantor


• Regels •

Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

Veel plezier


• Het Begin •
Het is 's ochtends vroeg in huize Direction. Langzaam worden de jongens wakker, samen in het grootste bed van het huis. Vanavond hebben ze een interview en een groot optreden in Hyde Park. Sommigen zullen er zenuwachtig voor zijn, terwijl anderen nog in de afgelopen avond en de bijpassende kater leven. Maar wat als ze via een mail de onderwerpen voor het interview te zien krijgen, komt dat als een gigantische shock. Een ervan zijn namelijk de ships van de fans en of ze ooit waar zouden kunnen zijn. Wat zouden ze daar in hemelsnaam mee moeten doen? Zwijgen kan niet, maar instemmen zal hun carriere en levens ruineren, en sommigen zijn niet de beste leugenaars.

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Gelukkig stond Harry dit toe. Hij leek namelijk altijd wel de grote stoere jongen, maar in tegenstelling tot die facade was hij nog wel eens kwetsbaarder dan onze kleine onschuldige Ier. Soms werd het gewoon heel goed duidelijk dat hij de jongste was en echt bescherming nodig had, tegen zichzelf, ons en bovenal de buitenwereld. Een hint van een glimlach speelde om mijn lippen bij Harry zijn woorden. Het deed me gewoon goed om dat af en toe te horen, want omdat ik het zelf moeilijk vond om te zeggen hoorde ik het ook minder vaak. Soms maakte het me erg onzeker, maar die onzekerheid hield ik diep verborgen. Ik wilde niet zwak zijn en zo ook niet bekend staan. Rustig en liefdevol, dat was ik, stil en mysterieus met soms een erg kort lontje ook, maar niet zwak of bang. Zacht wreef ik de laatste van zijn krullen droog en zocht zijn ogen bij mijn vraag of hij toch naar het ontbijt kwam. Zijn ogen vonden die van mij en ik zag direct de afkeer in zijn ogen, ondanks dat hij jq knikte. Ondanks dat Harry altijd een heel speciaal plekje in mijn hart zou hebben en ik zeker hem ook, naast onschuldige Niall, altijd wilde beschermen, was hij veel moeilijker te lezen en doorgronden dan de kleine Ier. Het was niet dat hij zo enorm onvoorspelbaar was als Louis, maar vooral zijn gedachtes en gevoelens doorgronden was heel moeilijk bij de krullenbol. Ik knikte toch bij zijn antwoord en gaf hem de handdoek die hij van me wilde overpakken. "Mag ik me dan ook even aankleden, of zal ik dat zo doen? Wat jij wil." zei ik voor ik een zacht kusje op zijn kaak drukte. Ik snapte nu best dat hij moe van mijn gedraal om zich heen werd en liever even alleen was voor hij dan toch naar de kleine ontbijt/bandvergadering kwam. Het zou niets bijzonders zijn, maar soms zat er nog wel eens een tricky vraag tussen, een waarbij de eerlijke schaapjes beter hun mondjes dicht konden houden. Dat deed ik meestal ook, gewoon omdat al dat liegen me echt niet lekker zat, hoe vitaal het voor onze carriere en ons leven in het algemeen ook was.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik was doodop. Het enige wat ik op dit moment wilde was terug in bed gaan liggen en slapen. Slapen totdat alles voorbij was en ik me weer wat beter voelde. Het ging alleen niet. Dit was een van de weinige momenten dat ik wenste een gewoon leven te leiden. Ik hield van mijn leven zoals het was en zou het niet willen veranderen, maar op dit soort momenten wilde ik gewoon rust. Bijkomen van alle hectiek. Zweigend staarde ik naar de grond, terwijl Zayn mijn haar droogde. Het was bijna jammer toen hij klaar was. Helemaal omdat ik totaal geen behoefde had om met zijn alle rond de tafel te zitten. Ik probeerde het dan ook zo lang mogelijk uit te stellen. Iets wat ik ook deed. Ik zou me eerst verder omkleden en dan zou ik wel kijken of ik nog optijd bij de zogenaamde ontbijt meeting kwam. Al leek Zayn het volgensmij door te hebben. Voor ik mijn mond open kon trekken en hem kon zeggen dat ik hem moeilijk kon verbieden, klapte mijn lippen weer op elkaar, door het kleine kusje op mijn kaak. 'Blijf.' Fluisterde ik zachtjes. Ik wilde niet dat hij me weer de rug toe zou keren. Langzaam bracht ik mijn hand naar Zayn zijn wang. Mijn duim gleed voorzichtig over zijn onderlip, terwijl ik triets in zijn ogen bleef kijken. 'Het spijt me.' Fluisterde ik zachtjes. 'Ik ben egoïstisch en moet me niet zo aanstellen.' Normaal had ik dit ook wel, maar nooit zo erg. Ik vond het dan ook moeilijk om toe te geven. Maar ik wilde Zayn niet nog meer redenen geven om de rest leuker te vinden.

[ bericht aangepast op 28 mei 2014 - 0:34 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik
Na mijn kusje op zijn wang hoorde ik zacht Harry fluisteren dat ik moest blijven. Zijn vingers over mijn onderlip en zijn trieste ogen deden mijn hart breken. Nu ik door het ochtendhumeur heen was en wist hoe oneerlijk ik hem had behandelt vanochtend, maakte dat het alleen maar erger. Zijn woorden zorgden alleen erg voor verwarring. Ik legde zacht mijn ene hand op zijn onderrug en de ander op zijn wang. "Luister eens even goed, Harry. Je hebt niets om je schuldig over te voelen. Ik heb me vanochtend gewoon echt als een egoïstische zak gedragen, zeker tegenover jou. Dat spijt me echt heel erg." zei ik zacht. Niet iedereen hoefde mee te genieten van ons gesprek. Een zacht kusje drukte ik op zijn lippen. "Sorry." mompelde ik zacht terwijl ik terugtrok. Op dit moment was ik gewoon heel bang dat hij zou gaan huilen en ik was nou niet degene die iemand snel kon opvrolijken. Bij mij kon je uithuilen en ik kon altijd nog degene te grazen nemen die je iets had aangedaan, maar veel goed advies of vrolijkheid kwam niet snel uit me. Zoizo wist ik niet of ik die kwaliteiten had. Niall en Louis konden je altijd vrolijk maken, Harry kon je in een paar seconde gerust stellen en gelieft laten voelen en Liam had altijd goed advies, maar ik niet. Ik was echt een gigantisch nutteloos vriendje. Eventjes streelde ik voorzichtig door zijn krullen voor ik naar de kast liep om er een zwarte broek met gaten en een zwart t-shirt met gele boordjes uit te trekken. Beneden zou ik er mijn leren jasje overheen doen en dan was het wel prima. Mijn haar moest ik ook nog doen, maar dat kwam later wel.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Wat was dit een verschrikkelijke ochtend. Ik wilde dan ook echt niet weten wat de rest van de dag met zich mee zou brengen. Ik kon mijn gevoel dan ook niet echt verbergen tegenover de jongen voor me. Triets keek ik hem aan, terwijl ik zachtjes zijn wang streek en me verondschuldigen. Ik wilde absoluut niet dat Zayn zicht schuldig voelde voor mijn achterlijker gedrag. Maar ik maakte het er blijkbaar alleen maar erger mee. Mijn gezicht verkromp en ik wilde mijn mond opentrekken. De worden verdwenene alleen terug in mijn keek, bij het kleine kusje dat ik kreeg. 'Niet zeggen.' Mompelde ik zacht. Ik wist dat we allebei nooit zouden toegeven en onszelf de schuld zouden blijven geven. Ik slikte zachtjes toen Zayn zich terugtrok en zachtjes door mijn krullen streek. Ik wilde mijn armen om hem heenslaan en hem terugtrekken, maar hij liep al naar de kast. Ik zuchten zachtjes, maar liet het er niet bij. Ik legde mijn handen tegen Zayn zijn flak. Zachtjes streelde ik zijn huid en wreef zachtjes met mijn neus tegen zijn schouder. Ik wilde het er niet meer over hebben, maar wilde wel zeker zijn dat het weer goed zat. 'Die is leuk.' Keurde ik Zayn zijn kledingkeuze goed. Zachtjes drukte ik een kusje tegen zijn schouder. Ik wilde gewoon dat het weer goed was.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik
Ik streek zacht door Harry's krullen toen ik had teruggetrokken. Zijn woordjes maakten dit niet makkelijker. Ondanks zijn waarschijnlijk goede bedoelingen werd de situatie alleen maar lastiger en ongemakkelijker, voor mij in elk geval. Ik liep dus maar naar de kast om kleren te pakken. Dat was ten minst wat afleiding van de vreemde stilte die er hing. Ik hoopte dat het snel beter zou gaan, maar dat was jammer genoeg waarschijnlijk niet zo. Ik trok simpele kleren uit de kast, maar net toen ik een schone boxer en sokken wilde pakken voelde ik twee grote handen op mijn flanken. Ik sloot mijn ogen even en humde zacht en tevreden. Blijkbaar kon het toch wel snel beter gaan. Ik glimlachte bij zijn woorden en draaide me om, zodat ik mijn handen op Harry's heupen kon lehhen en zacht met mijn duimen over zijn huid. "Je bent een schatje." zei ik zacht en ik kriebelde zacht onder zijn kin met een vinger. "Help je me? Of ga je alleen maar kijken met die mooie ogen van jou." zei ik met een scheve glimlach. Beide zou ik niet erg vinden. Nog een klein kusje drukte ik op zijn neus. Ik vond het verrassend fijn om hier met hem te staan. Dit soort momenten gingen vaak niet met de anderen, of in elk geval niet zoals met hem. Het voelde toch anders met de anderen en er zo bij staan was eigenlijk onmogelijk. Al mijn vriendjes waren anders, maar perfect en speciaal op hun eigen manier. Ik wilde eht niet dat Harry dacht dat hij op een of andere manier minder was dan de rest, want dat was hij absoluut niet.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Het was echt enorm ongemakkelijk en ik voelde me behoorlijk naar onder deze omstandigheden. Ik wist dat het mijn eigen schuld was. Ik had moeten doen alsof het me niets had uitgemaakt. Dan had alles normaal geweest. Ik moest het goed maken. Zayn mocht zich niet schuldig voelen of boos op me zijn. Maar voorlopig keerde hij zich van me af. Maar dat was alles wat ik op dit moment niet wilde. De reden dat ik meteen zijn aandacht weer opzocht. Ik had het gewoon nodig en had zo'n vaag vermoeden dat het Zayn ook wel goed zou doen. Ik legde mijn handen op zijn flanken en door Zayn zijn zachte gehum, had ik het gevoel dat ik hier iets goeds aan deed. Ik keek op naar Zayn, toen hij zich omdraaide en zijn handen op mijn heupen legde, verscheen er een kleine glimlach op mijn gezicht.het was weer goed. Ik beet iets verlegen op mijn lip bij zijn worden en giechelde raar toen hij met zijn vinger onder mijn kin kriebelde. Mijn handen gleden naar zijn borstkas en ik ging wat dichter tegen hem aanstaan. 'Van mij hoef je me helemaal niet aan te kleden hoor.' Zei ik onschuldig, terwijl mijn vingers over zijn borst liet glijden. Ik trok mijn neus iets op, bij het kleine kusje dat erop werd gedrukt, maar nam er geen genoegen mee. Zachtjes drukte ik mijn lippen tegen die van Zayn. Zachtjes kuste ik hem, maar trok ondertussen wel het shirt dat hij had gepakt uit zijn handen. 'Kom, armen op.' Mompelde ik.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik
Ik wist zeker dat het weer goed was toen ik Harry zag glimlachen en even later door mijn gekriebel onder zijn kin giechelde. Hij was zo schattig, maar dat durfde ik over hem moeilijk te zeggen. Bij mijn speelde vraag voelde ik zijn handen over mijn borst glijden. Zo voelde ik mijn eigen hart bonken en glinlachte. Het voelde echt heel fijn, zeker omdat hij nu ook uit zichzelf naar mij toe kwam. Een licht blosje kwam over mijn wangen bij zijn woorden. Ondanks dat ik vaak zonder shirt liep, was ik verrassend onzeker over mijn lichaam, vooral omdat het zo heel dun was. Ik drukte een klein kusje op zijn neus waardoor hij een grappig gezicht trok en ik een zacht gegniffel niet kon onderdrukken. Toch werd het al snel in de kiem gesmoord door zijn heerlijke lippen. Ik zoende hem maar al te gretig terug. Dat hij mijn shirt uit mijn handen trok merkte ik niet eens zo goed. Pas toen hij zei dat ik mijn armen op moest steken deed ik netjes wat hij vroeg en merkte ik dat hij mijn shirt vast had. Ik wist niet waarom ik dit fijn vond, misschien wel omdat ik meestal degene was die de anderen beschermde en probeerde voor ze te zorgen, al was Liam daar beter in. Mijn broek gooide ik met mijn armen in de lucht op het bed, want anders kon hij mijn shirt niet aandoen. "Je bent een schatje, Hazza." mompelde ik zacht terug. Straks zouden we wel moeten scheiden, onze lippen in elk geval. Ik had het nu liever niet, maar het was een onontkoombare slechtheid. Zolqng het maar weer goed was tussen ons twee was alles voor mij prima, want om niet met mijn rug tegen hem aan in slaap te vallen ging echt niet.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
De situatie was in een klap omgeslagen. Hoe ongemakkelijk en bijna gênant het het was, hoe prettig nu. Het was fijn om zo dicht bij de jongen voor me te zijn. De jongen die een lichte blos op zijn wangen droeg door mijn complimentje en me probeerde af te leiden door het kusje op mijn neus. Maar daar liet ik het echt niet bij. Ik kuste hem zachtjes en glimlachte tegen zijn lippen toen hij me meteen terug kust. Het was zo fijn. Onze lippen schuurde langs elkaar, terwijl ik het shirt uit zijn handen trok. Als hij het zo graag wilde, kleden ik hem wel aan. Erg vond ik dat namelijk echt niet. Al kleden ik hem liever uit. Ik grijnsde zacht bij zijn worden en vouwde het shirt achter zijn rug open en trok het over zijn armen heen, na lang voelen, waar deze waren en waar de gaten zaten. En toen kwam het moment dat ik de kus moest verbreken, om het shirt over zijn hoofd te trekken. Iets wat ik snel deed. Grijnzend keek ik de jongen even aan, waarna ik hem toch weer kuste. Zijn lippen waren gewoon heel verleidelijk en ik had de aandacht gewoon even nodig. Zijn shirt streek ik glad met mijn handen, waarna deze afzakte naar zijn kont. Ja, helpen was helpen en hij moest nu eenmaal ook een schone boxer aan.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik
Het was gewoon heel fijn om zijn lippen tegen de mijnen te voelen schuren. Het voelde totaal anders als de kusjes die ik van Louis kreeg, maar ook gigantisch goed. Het duurde even voor ik hem met de armgaten en mijn polsen voelde stoeien. Ik probeerde wel te helpen, maar heel vlotjes ging het niet. Jammer genoeg kwam toch wel het moment dat we moesten stoppen met zoenen. Het kwam me te snel en ik keek hem dan ook met grote bruine ogen en een pruillipje aan. Ik zag zijn grijnsje en glimlachte zelf terug. Hij was echt een schatje en eigenlijk voelde dit echt heel erg fijn. Gelukkig kwamen al snel zijn lippen weer op die van mij. Ik sloot mijn armen steviger om zijn heupen. Ik voelde zijn handen over mijn lichaam gaan en stoppen bij mijn achterste. Tja, ik moest een schone boxer aan, maar goed. Dit kon heel fout, of goed, hoe je het ook bekeek, gaan. Zeker omdat hij ook geen shirt aan had. Ik liet mijn handen wat omhoog glijden over zijn smalle, doch gespierde, rug. "Die heb ik nog niet gepakt." mompelde ik tegen zijn lippen. Het was wel handig om een schone aan te kunnen doen, maar fut om terug te trekken had ik echt niet. Dit alles voelde heel goed en fijn en het gevoel wat hij me gaf was geweldig, dat ik vergeven was en Harry leek door te hebben, in elk geval gedeeltelijk, hoeveel ik om hem gaf en dat hij zeker niet onder deed voor de anderen, al helemaal niet voor mij. Ik wilde niet dat het stopte, al zou dat snel toch moeten. Als het niet was voor het ontbijt of doordat een van de anderen ons kwam halen, dan was het wel omdat ons werk erom vroeg om interviews te geven en daar te liegen.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Kleding aantrekken onder het zoenen was een stuk lastiger dan ik gedacht had. Kleding uittrekken tijdens het zoenen, ging me altijd een stuk makkelijker af. Al lukte dit me na veel gedoe ook wel en moesten we toch even loslaten, om het shirt over Zayn zijn hoofd te kunnen trekken. Grijnzend keek ik de jongen tegenover me aan en drukte meteen gretig mijn lippen weer tegen de Zijne, bij het zien van zijn pruillipje. Mijn handen vonden een weg over zijn lichaam, naar zijn achterwerk en ik drukte mijn lichaam, ietsje tegen die van hem, toen zijn handen over mijn rug gleden. De grijns op mijn gezicht werd groter, terwijl ik speels over Zayn zijn onderlip likte. 'Hoeft van mij ook niet hoor.' Mompelde ik uitdagend, terwijl ik hem weer kuste. Ik wist dat we niet echt tijd hadden voor spelletjes, maar een beetje pesten mocht altijd. Mijn vingers haakte zicht achter het elastiek van zijn boxer en deze kantelde ik enkel om. Ik wist dat het flauw was en dat we op moesten schieten, maar ik wilde het gewoon niet. Ik wilde het gewoon zo lang mogelijk uitstellen. Gewoon omdat, als ik alleen met Zayn was, of wie van de jongens dan ook, ik me een stuk gewaardeerden voelde, dan als we met zijn alle waren. Ik had dan altijd het idee of ik er niet echt meer toe deed. En nu had ik dat niet. Nu kreeg ik de aandacht en deze wilde ik gewoon even heel graag houden. Helemaal omdat ik me al zo ellendig had gevoeld, had ik het nu gewoon even nodig.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik
Toen ik eenmaal mijn shirt aan had schoof ik Harry wat dichterbij door mijn handen wat naar boven te schuiven. Het was een fijn brandend gevoel wat zijn blote borst door het dunne lapje stof over mijn huid me gaf. Toen zijn tong over mijn onderlip ging twijfelde ik een beetje. Aan de ene kant zou ik maar al te graag meegaan, maar de kans dat dit uit de hand zou lopen zou veel groter worden en daar hadden we nu geen tijd voor. Zeker met zijn uitdagende woorden die volgden wist ik dat het oppassen was, hoe graag ik het nu ook wilde. Een opstootje met Harry sloeg ik namelijk niet snel af. Hij was nu best aan het plagen en mocht wel opschieten. Het was nu eigenlijk gewoon te fijn zo met zijn twee. Met z'n allen werd het nog wel eens te druk voor me. Ik was veel liever alleen met een van de jongens dan met z'n allen. Zacht beet ik op zijn onderlip, tja plagen kon ik ook. Mijn handen liet ik weer omlaag zakken en gaf hem een zacht kneepje in zijn achterste. En als dit fout zou lopen zou er zo wel iemand binnenkomen en ons uit elkaar halen. Dat was ook wel weer jammer, maar we kwamen ten minste altijd optijd. Meestal dan, want als we allemaal bezig waren, of als Louis de enige was die op de tijd moest letten, waren we nog wel eens flink te laat gekomen. Ach, Louis zou Liam halen, dus we zouden vast niet te laat komen. "Pestkop." gromde ik zacht met zijn lip nogsteeds tussen mijn tanden. Ik wilde hem geen pijn doen, maar plagen wel.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Misschien had ik Zayn zijn shirt beter gewoon uit kunnen laten. Het scheurde alleen maar tegen mijn lijf aan en zijn warme lichaam, voelde altijd veel fijner. Heel dit moment voelde fijn. Helemaal na vanochtend. Al moest het natuurlijk weer uitdraaien tot plagen en uitlokkingen. Ik grijnsde tegen Zayn zijn lippen, terwijl ik speels de rand van zijn boxer omsloeg. Een zachte grom verliet mijn mond, toen Zayn zijn tanden in mijn onderlip zetten. Ondanks dat dit alles behalve een slim idee was en we zo weg moesten, wilde ik er absoluut niet meer stoppen. Een nog hardere grom verliet mijn keel, toen hij ook nog eens ik mijn kont kneep. 'Zeg jij.' Hij was echt niet de onschuld zelfe. Zachtjes duwde ik Zayn tegen de kast aan en liet ik mijn tong over zijn tanden glijden. Ik wilde helemaal niet stoppen, ik wilde niet met zijn alle ontbijten en niet naar het interview. Ik wilde Zayn helemaal gek maken en hem laten zien dat ik net zo leuk kon zijn als de andere jongens. Ik wilde de aandacht die ik kreeg niet kwijt, bet zo min als het gevoel dat ik nu had. Mijn vingers glipten in Zayn zijn boxers en al kneden mijn handen zijn achterwerk. Ja wat, zijn boxer moest toch uit.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik
Zijn gegrom bij mijn tanden tegen zijn lip en zijn hardere gegrom bij mijn handen die zijn bips kneedde ontstond er een ondeugende gevalijns rond mijn lippen. We hadden hier echt geen tijd voor, maar het was gewoon te leuk. Een zachte grinnik verliet mijn keel bij zijn woorden, ondanks dat hij nu de touwtjes in handen leek te hebben. Zelf legde ik me daar echt niet zo snel bij neer. Toen mijn rug de kast raakte kneep ik nog eens in Harry zijn heerlijke stevige achterste. Het was niet zo rond en kneedbaar als dat van Louis, maar perfect op zijn eigen manier, net als alles aan de jonge krullenbol. Mijn mond opende zich bij het gevoel wat zijn tong tegen mijn tanden gaf, wat gauw gevolgd werd door een hap naar adem toen zijn toch erg koele vinders mijn boxer in gleden. Ze begonnen toch wel erg prettig mijn achterwerk te bewerken, waardoor ik een zachte kreun niet kon onderdrukken. Zacht tikte ik even met mijn tond tegen die van hem voor ik ze als twee japanse draken om elkaar wikkelde. Mijn handen verplaatste ik intussen iets omhoog om ze daarna onder de losse band van zijn boxer te schuiven. Dit was veels te leuk en veels te fijn om mee te stoppen en daarbij gebeurde het veels te weinig. In de loop van de dag verloor ik namelijk eigenlijk altijd de aandacht van de jongen en zag ik hem niet meer zo terug tot een paar minuten voor het slapen gaan. Ik miste het echt om zo met hem te klooien. Alles wat erna zou komen was zeker ook een pluspunt, maar vooral het klooien en plagen vooraf, miste ik al snel als we elkaar een tijd weinig aandacht hadden geschonken. Het feit dat ik nog moest ontbijten en we zo een interview hadden kon me niets meer schelen. Ik ging zo'n puur en zeldzaam moment met een van mijn vriendjes niet opgeven voor vragen die we elke dag voorgeschoteld kregen en waarop we eigenlijk nooit de antwoorden mochten en konden geven die de waarheid bevatten.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik miste zulke momenten echt. Zo een op een en een keertje echt van iemand kunnen genieten. Al was het er nu niet echt de tijd voor, ik nam het er gewoon gretig van. De rest kon me allemaal gestolen worden. Ik was hier gewoon zo erg aantoe. Ik duwde Zayn zijn rug tegen de kast aan en drukte mezelf tegen hem aan. Nog een grom kwam uit mijn keek, bij de kneep in mijn achterwerk en mijn eigen handen verdwenen in zijn boxer. Iets wat een heel prettige reactie gaf bij Zayn. Maar hierdoor werd wel duidelijk, dat het hier waarschijnlijk niet bij bleef. Als het aan mij lag niet tenminste. Want voor dat achterlijke interview zou ik het niet laten. Ik tikte met mijn tong tegen Zayn zijn tanden als teken dat hij niet zo flauw moest doen en dat deed hij dan ook niet meer. Zodra zijn tong tegen die ban mij tikte, leek een stroomstoot door mijn lichaam te flitsen en meteen zoende ik hem vol passie. Ik was alweer bijna vergeten hoe het was, om zulke dingen met Zayn te delen. Net als met de rest trouwens. We werden allemaal wel naast elkaar wakker en vielen naast elkaar in slaap, maar een op een interactie, had ik nog amper. De reden dat ik dit dan nu ook echt niet wilde laten schieten. Mijn adem stokte ik mijn keel toen ook Zayn besloten had, zijn handen in mijn boxer te wurmen en ik duwde mijn onderlichaam automatisch tegen daf van hem. Het was eigenlijk nog een wonder hoe zijn handen erbij pasten in mijn veelte strakke broek. Mijn vingertoppen duwde ik in Zayn zijn achterwerk. Wat hij kon, kon ik ook. Het puntje van mijn tong tikte speels tegen zijn gehemelte, waarna ik hem weer vurige zoende.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik
Een gevoel waar ik al een tijd lang naar hunkerde vulde me toen hij me even vurig terugzoende, terwijl zijn vingers bezig bleven met mijn achterste. Intussen was ik met wat moeite bezig mijn handen in zijn boxer te wurmen, wat nog best lastig was door zijn o zo strakke broek. Het was dan wel een prima aanzicht, maar op dit soort momenten waren absurd strakke broeken niet handig. Ik was bijna vergeten hoe onhandig, want de enigen met wie ik uberhaupt dit soort een op een tijd had gehad de afgelopen weken, misschien zelfs maanden, waren Liam en Niall en die droegen niet zulke strakke broeken. Daarbij was zelfs de laatste keer met een van hun al best lang geleden en ik merkte nu pas hoe erg ik het had gemist. Met mijn handen eenmaal in zijn boxer reageerde het lichaam van Harry pas echt, maar ook bij mij gebeurde er wat. Zodra zijn onderlichaam het mijne raakte schoten er electrische stoten door mijn lichaam en drukte ik mijn heupen naar voren. Het was niet meer nodig voor contact, maar het ging eigenlijk als vanzelf, net als mijn vingers die zich dieper in het vlees van zijn billen groeven. De aanrakingen van zijn vingers en tong deden me fysiek sidderen en ik wist dat ik dit niet zo maar voorbij zou laten gaan. Het was te lang geleden, zeker met hem, en dit voelde te goed. Dan maar geen ontbijt en te laat bij het interview. Ik zoende hem heel gretig en vol passie terug toen de sidderingen mijn lichaam hadden verlaten. Hij had nu zeker de overhand, maar ik had nog enkele kaarten achter de hand, al wist ik dat hij die ook nog had. Voorzichtig trok ik mijn tong terug en liet mijn lippen van de zijnen glijden om een spoor van kusjes richting zijn nek en sleutelbeen te zetten. Echte zuigzoenen durfde ik namelijk voor de pers niet in zijn nek te zetten, maar zijn sleutelbeen was een goede tweede waar ik me zo op kon richten. Nu eerst bleef ik kleine kusjes in zijn nek drukken, terwijl onze heupen licht tegen elkaar aan schuurden. Dit hielp ook niet met mijn eigen situatie, vooral omdat ik degene was met het dunne lapje stof ertussen, maar hopelijk zou het ook bij hem een reactie uitlokken, samen met de kusjes in zijn nek.

[ bericht aangepast op 30 mei 2014 - 10:29 ]

---

Bowties were never Cooler