The Secret Life of Zianourry • One Direction • Speeltopic - Speeltopics

One Direction in een immens populaire boyband, zowel op het podium als op internet en in de roddelbladen. Het lijken allemaal normale brave jongens die hun levensdromen zien uitkomen, maar ze willen ook nog gewoon jongens blijven. Vooral door de paparazzi is dit nog wel eens flink lastig omdat elk klein dingetje, elke trip om samen boodschappen te doen, iedere kleine aanraking op het podium, iedere blik onderling wordt uitgeplozen om er iets achter te vinden. Het lijken allemaal maar sterke verhalen en moeilijk te onderbouwen fantasieën, maar wat als het echt zo is. Wat als al die kleine liefkozingen op het podium wel iets betekenen? Achter de schermen is het namelijk wel iets anders dan wanneer er ogen op hem gericht zijn. Dan kunnen ze niet van elkaar afblijven, zowel vriendschappelijk als veel meer dan dat. Zeker als ze alleen in hun grote huis zijn, met iemand die ze lastig valt, gebeuren er dingen die nooit het daglicht zullen mogen verdragen. Dat zou namelijk wel eens het einde van hun carrière kunnen betekenen als men erachter komt dat de jongens in het huis allemaal met elkaar gaan in een spel vol liefde, spanningen, geheimen en jaloezie.

• Rollen •
• Niall Horan • Microwave
• Zayn Malik • LouisPan
• Liam Payne • xParkerx
• Harry Styles • Styles
• Louis Tomlinson • Tantor


• Regels •

Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

Veel plezier


• Het Begin •
Het is 's ochtends vroeg in huize Direction. Langzaam worden de jongens wakker, samen in het grootste bed van het huis. Vanavond hebben ze een interview en een groot optreden in Hyde Park. Sommigen zullen er zenuwachtig voor zijn, terwijl anderen nog in de afgelopen avond en de bijpassende kater leven. Maar wat als ze via een mail de onderwerpen voor het interview te zien krijgen, komt dat als een gigantische shock. Een ervan zijn namelijk de ships van de fans en of ze ooit waar zouden kunnen zijn. Wat zouden ze daar in hemelsnaam mee moeten doen? Zwijgen kan niet, maar instemmen zal hun carriere en levens ruineren, en sommigen zijn niet de beste leugenaars.

---

Bowties were never Cooler

Liam Payne.
De jongen, wie Louis bleek te zijn, die ik net tegen me aan had getrokken, draaide zich om -om zich nu ook tegen mij aan te nestelen. Zijn vingertoppen gleden over mijn arm, en ik glimlachte met nog steeds mijn ogen dicht. Ik had gewoon de moed niet om mijn ogen te openen en mezelf uit bed te slepen. Wat, als ik dat deed, zou betekenen dat ik de warmte van Louis op zou moeten geven, en de kou in moest gaan, waar ik toch echt geen zin in had. Daar zou ik vandaag ook geen zin in hebben, maar ik zou straks wel moeten, wil ik op tijd klaar zijn voor het interview van vanmiddag. Ik opende nu toch ook mijn ogen, puur omdat ik niet meer kon slapen, maar dat betekende niet dat ik het bed uit wou, want dat wilde ik absoluut niet. Ook Louis had zijn ogen geopend, en had zijn armen om me heen gewikkeld om vervolgens een zacht kusje op mijn neus te drukken waarna hij zijn ogen weer dicht liet zakken. Ik glimlachte met een slaperig gezicht door het kusje op mijn neus, en drukte nu een kusje op de kruin van de jongen, om me daarna met mijn gezicht in zijn nek te verstoppen. 'Goedemorgen Boo.' mompelde ik, waarna ik ook weer voor een paar seconden mijn ogen sloot.

---

How far is far

Harry Styles
Uit bed komen was geen makkie zo. Ik probeerde me voorzichtig uit mijn diepe verwikkeling met Louis te wurmen, maar dit was niet zinder hem wakker te maken. 'Sorry pumpkin, ga maar weer slapen.' Fluisterde ik zachtjes, waarna ik heb een kusje toedrukte zoals hij me gevraagd had. Eindelijk uit bed, ging ik opzoek naar aspirines, maar vond ook meteen Zayn die op het balkon stond. Na de pilletjes in te hebben genomen, besloot ik hem maar te gaan vergezellen. Ik sloeg mijn armen om hem heen en drukte een kusje tegen zijn schouderblad. Hij schok duidelijk van me, maar dat hielt me niet tegen. Het werd me alleen al best snel duidelijk dat Zayn niet echt op me zat te wachten. 'Wil je ontbijt?' Vroeg ik, terwijl ik even met mijn hand door zijn haar ging, maar daarna toch afstand van hem nam. Het was ook nog vroeg. Ik schoof de balkondeur weer wat open, om alvast naar de keuken te lopen. Op zo'n ochtend als deze had ik altijd enorm zin in croissantjes of vers afgebakken broodjes. Daar ging ik dan ook zeker naar opzoek. Ik vond al snel zelfmaak croissantjes en stond deze dan ook al snel in elkaar te rollen. Of nouja, snel ging het allemaal niet echt.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
'Niet nodig,' mompelde ik zachtjes naar Harry, doelende op de sorry, waarna mijn mondhoeken nog verder omhoog krulde door het kusje. Het was de perfecte manier om wakker te worden tot mensen het bed langzaam een voor een verlieten. De warmte met zich meenemende en me terug naar de werkelijkheid halende. Ik moest de neiging, om hem weer tegen me aan te drukken, dan ook onderdrukken, wat ietwat gemakkelijker ging toen ik weer door iemand anders naar zich toe werd getrokken. Nog even een momentje rust. Het nam niet weg dat de halve warmte mee werd genomen door de jongere krullenbol, maar er was mee te leven. Ik vond het allemaal prima. Daarbij werd ik al snel erna geplet tussen twee lichamen, wat betekende dat Niall zich ook bij ons had gevoegd. Ik nestelde me goed tegen beide jongens aan, om heel langzaam weer weg te zakken naar een veilig dromenland. Iets wat ik tegenging door net zo langzaam, met heel veel moeite, toch mijn ogen te openen, om zo inderdaad in het gezicht van Liam te kijken. De jongen die na een klein aantal seconden ook zijn ogen opende. 'Goedemorgen, Li,' mompelde ik zachtjes waarna ik hem met een arm losliet, om deze om de andere jongen heen te wikkelen. Ondertussen drukte ik hem nog een kusje toe, en keek even over mijn schouder, voor zover dat ging, en gaf Niall ook een zacht kusje gevolgd door een 'goedemorgen,' alleen niet wetende of hij nu wel of niet wakker was. Ergens hoopte ik van niet, want dat betekende dat we de eerstkomende tijd toch nog niet het bed uit hoefde. Daarbij kwam ik het bed toch nog niet uit voor mijn ochtendmomentje met Zayn had. Het mocht misschien vrij weinig inhouden, maar het betekende niet dat ik zonder wilde en niet chagrijnig zou zijn als het niet voorkwam.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
Ik schrok eerlijk gezegd wat van Harry en zat niet heel erg op hem te wachten. Toch vond ik wel fijn om even zijn warmte te voelen in de vroege ochtend. Ondanks dat ik zo min mogelijk rond de jongens probeerde te roken, had ik de rust die de stickies me gaven nu hard genoeg nodig voor straks. Ik inhaleerde diep en exhaleerde dieper terwijl de rust weer over me zakte en ik wat tegen de borst van de krullenbol leunde. Bij zijn vraag haalde ik mijn schouders op. Ik had niet echt trek, maar zou wel iets moeten eten voor een interview, anders ging het mis. Ik genoot nog even van zijn zachte aanrakingen, maar bleef wel gewoon staan toen hij wegging. Ik wilde nog even alleen zijn. Toen ik iets vanuit de slaapkamer hoorde aan het einde van mijn tweede sigaret herrinderde ik me wat. Ik inhaleerde nog een keer diep en drukte toen de peuk uit om hem op het balkon te laten vallen, wat ik duidelijk zichtbaar vaker deed want hier lagen er een boel verspreid. Ik draaide me om en zette Harley weer op de grond. Hij rende naar binnen, waarschijnlijk om bij Harry te bedelen om wat lekkers in de keuken. Het erge was nog wel dat hij waarschijnlijk iets zou krijgen. Ik liep zelf rustig naar binnen en zag Lou daar tussen Liam en Niall liggen. Ik liep naar ze toe en drukte ze allemaal een kusje op hun voorhoofd voor ik Louis in mijn armen trok en als een soort babytje meenam naar het balkon. "Morgen Boobear." mompelde ik met een schorre rokers ochtendstem. Ik drukte zacht een kusje op zijn lippen en bleef zo even staan. We waren dan erg tegenstellend en ik irriteerde me soms dood aan zijn drukte, maar elke ochtend dit momentje zorgde er wel voor dat mijn ochtendhumeur een stuk minder erg was dan voorheen. Het was gewoon fijn om even in rust samen te zijn, want in zijn drukke buien had ik er lang niet altijd de fut voor, zeker niet buiten de shows om.

---

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Ik genoot van het moment dat ik tussen Liam en Niall in lag, om toch heel af en toe weer een beetje weg te doezelen. Na drie keer deed ik niets meer er tegen, om gewoon mijn ogen dicht te laten zakken en dicht te laten. Het was een combinatie van de warmte, veiligheid en de vermoeidheid, dus iets om nog weinig tegen te doen. Mijn ogen opende ik pas weer langzaam toen ik een paar lippen tegen mijn voorhoofd voelde, om niet heel veel later als een soort babytje meegenomen te worden naar het balkon. Al hoefde ik deze nog geeneens te openen, om te weten wie het was en wat de hele bedoeling hiervan was. Het as elke morgen hetzelfde liedje en ik wilde het ook niet anders hebben. Automatisch sloeg ik mijn armen rond de nek van Zayn, om mijn hoofd tegen hem aan te laten rusten. Een gaap verliet mijn mond, gevolgd door een zacht smakgeluidje. 'Ik dacht dat je me vergeten was,' mompelde ik zachtjes tegen de jongen, om heel onschuldig omhoog te kijken. De jongen wist dan precies wat er zou gebeuren, na de eerste, tevens ook een van de laatste, keren dat het gebeurd was. 'Maar goedemorgen Zaynie,' voegde ik er nog stilletjes aan toe, om mijn lippen nog voor een aantal kleine seconde terug te plaatsen tegen de zijne. Het waren de kleine momenten, net als deze, waar ik het meeste van genoot. De jongen en ik mochten precies het tegenovergestelde van elkaar zijn, mochten we soms gek worden van elkaar, maar in de ochtend was hij toch de eerste waar ik meestal weer naar terugkeerde als ik wakker was. Het was ook een schat van jongen en ik kon dan ook echt niet zonder hem, net als niet zonder de rest. Ik wurmde me uiteindelijk uit zijn greep, om me op de balustrade neer te zetten en de jongen weer naar me toe te trekken. Mijn armen en benen wikkelende om zijn lichaam als een kleine koala, die nu dan zat in plaats van hing en hem met een glimlach, samen met slaperige oogjes, aan te kijken.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles
De schoof de croissantjes in de oven en zetten deze aan. Harley kwam aansnellen en sprong op tegen mijn been. Helaas voor hem had ik niets en daarom aaide ik maar zachtjes over zijn kopje. 'Sorry jongen, je moet het met je eigen brokjes doen.' Ik zetten de kookwekker en liep daarna terug naar het balkon. Alleen toen ik Zayn en Louis samen zag zitten, bleef ik staan. Natuurlijk. Op mij zat Zayn niet te wachten, maar op Louis wel. Mijn gezicht betrok en abruut draaide ik me weer om. Dan toch lekker niet. Mijn ontbijt vergetend liep ik naar de badkamer. Ik wist dat het nergens op sloeg, maar ik kon er gewoon slecht tegen. Ik wist dondersgoed dat iedereen een lieveling had en dat ik dat van geen van alle was, maar dan deed het nog wel pijn. Ik draaide de kraan van de douche open en trok mijn boxer van mijn kont. Zonder eerst te voelen, ging ik onder een nog ijskoude kraan staan. Meteen verscheen er overal kippenvel en draaide ik de kraan een stuk warmer. Van mijn krullen was al snel niets meer over, maar de lange slierten haalde ik niet uit mijn gezicht. Ik liet mezelf via de muur naar beneden glijden en probeerde rustig wakker te worden en me niet druk te maken over mijn plaats in dit huis.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Niall Horan
Ergens ver weg in mijn droom ving ik een vage 'goedemorgen' op. Ik mompelde iets terug, maar begrijpen zou waarschijnlijk niemand het. Ook voelde ik hoe kort na elkaar twee kusjes op mijn voorhoofd werden gedrukt. Ik besteedde er geen aandacht aan en bleef doorslapen. Wat ik echter wel opmerkte, was dat het lichaam waar ik tegenaan gekropen was weer verdween. Blijkbaar had vanochtend niemand zin om me warm te houden. Veel puf om op zoek te gaan naar een overgebleven persoon had ik niet. Daarom rolde ik op mijn rug en probeerde alsnog verder te slapen. Dat lukte aardig goed, totdat een etensgeur zich opdrong in mijn dromen. Croissantjes! Met een ruk kwam ik omhoog. Daarbij gingen er twee pijnscheuten door mijn lichaam. Één door mijn maag van de honger en één door mijn hoofd, waarschijnlijk afkomstig van de grote hoeveelheid alcohol van gisteren. Shit! Stomme actie. Hopelijk hielpen een aantal pijnstillers. Langzaam kwam ik uit bed, waarbij ik merkte dat alleen Liam er nog in lag. Nouja, hij sliep maar door of hij werd ook snel wakker. Ik ging nu eerst op zoek naar een paracetamol in de badkamer. Verlekkerd rook ik wel de geur van gebakken croissants door het huis. Voor de badkamer deur stopte ik wel even. Ik hoorde de stralen van de douche. Ik twijfelde even om naar binnen te gaan. Uiteindelijk ging ik gewoon, die twijfel sloeg nergens op. Ik had met deze vier jongens gisteravond het bed gedeeld, elkaar naakt onder de douche zien stelde niks voor. Eenmaal in de badkamer, zag ik eerst niemand onder de douche. Tot ik naar beneden keek en Harry zag zitten. Hij keek niet erg vrolijk. Gelijk wilde ik weer dat hij blij keek en zonder er verder bij na te denken, trok ik mijn boxer uit en opende de deur van de douche. Stilletjes nam ik plaats naast hem op de grond en voelde de warme stralen over mijn koude lichaam heen stromen.

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Harry Styles
Douche hoorde je zorgen te laten verdwijnen. Het water hoorde het van je af te spoelen en mee het putje in te trekken. Het enige wat het werkelijk deed, was het je nog dieper laten nadenken over de dingen die je dwars zaten. Het enige geluid was het water dat op de tegels kletterde en de stemmen in mijn hoofd. De stemmen die me vertelde dat ik het moest accepteren. Accepteren dat iedereen zijn echte maatje had gevonden en ik er maar tussendoor moest lopen. Het was me niet gegund, dus moest ik het er maar bij laten. Ik trok mijn benen op en steunde met mijn hoofd tegen de muur. Mijn ogen had ik gesloten en het enige waar ik op probeerde te letten was mijn ademhaling. Zelfs hier rook ik de geur van de croissantjes al en ik wist dat ik die zo weg kon gooien. Want ze eruit halen ging ik nu toch niet doen. Ik hoorde de badkamerdeur, maar reageerde er niet op. Het kon me niet schelen wie er binnenkwam of wat diegene kwam doen. Pas toen ik ook het douchedeurtje hoorde opende ik een oog, om te zien wie het was. Alleen daarom, dus toen ik zag dat het Niall was, sloot ik mijn ogen weer. Ik voelde hoe hij naast me kwam zitten en meteen legde ik mijn hoofd op zijn schouder. Met mijn nagels krast ik zachtjes over mijn eigen ondernemen, omdat ik deze had opgetrokken en langzaam opende ik mijn ogen weer. Het haar dat in mijn ogen hing negeerde ik en doelloos staarde ik voor me uit. Ik wist niet wat Niall kwam doen, maar ik vond zijn aanwezigheid wel fijn. Meer had ik ook niet nodig. Ik zuchten zachtjes en wist niet zo goed of ik nu wat moest zeggen of niet. En wat ik dan überhaupt moest zeggen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik
Ik stond tevreden met Louis in mijn armen op het balkon en keek hoe hij langzaam wakker werd. Dat was nog wel het schattigste aanzicht van allemaal. Ik keek maar gewoon toe en genoot van zijn aanwezigheid. Nu nog wel, want het kon goed zo zijn dat ik hem straks van ditzelfde balkon af wilde gooien. Ik keek hem wat onschuldig aan bij zijn woordjes. "Dat zou ik toch nooit doen, Boo." mompelde ik zacht terug voor ik nog een klein kusje op zijn voorhoofd gaf. Ik vond het nu best lullig voor Harry. Hem wilde ik eigenlijk niet om me heen hebben nu, niemand eigenlijk, behalve Louis. Hij had namelijk de wonderlijke eigenschap dat hij mijn ochtendhumeur kon laten verdwijnen als sneeuw voor de zon, wat nog nooit iemand anders was gelukt. "Goede morgen, Boobear." zei ik voor ik mijn lippen op die van hem drukte. Dit soort kleine momentjes samen deden me echt heel goed, vooral met hem omdat langere tijden nooit echt voor ons twee samen waren weggelegd. Dat deed ik liever met Niall of Liam. Slapen het liefst met mijn rug tegen die van Harry aan en af en toe gewoon lekker met hem kroelen, al gebeurde dat jammer genoeg te weinig. Ik kon zonder geen van de jongens, maar sommigen gaf ik onbewust en onverhoopt meer aandacht dan anderen, ookal hield ik van elk van hen evenveel. Na even trok de jongen in mijn armen terug en begon wat te wurmen tot hij uiteindelijk op de balustrade zat en als een koala zich aan me vastklampte. Ik sloeg een arm om hem heen en keek glimlachend terug terwijl ik een plukje haren uit zijn ogen veegde. Van binnen kwam ondertussen de heerlijke geur van croissantjes. "Zullen we eens gaan kijken hoe ver het ontbijt is?" vroeg ik zacht. Mijn vrije hand liet ik onder zijn bips glijden om Louis van de balustrade te tillen en mee te nemen naar binnen, waar alleen Harley voor de warme oven zat. Ik liep naar hem toe en zette Louis prompt op het aanrecht. Vanaf hier hoorde ik de douche kletteren. "Hazza is denk ik de tijd vergeten." mompelde ik voor ik een kusje op Lou's lippen drukte. "Kan je me loslaten, Boo? Dan kan ik de broodjes redden van de ondergang." Ik had namelijk echt geen zin in zwarte croissantjes en hij hopelijk ook niet.

---

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Slapen deed ik het liefste in de armen van Harry, net als hij degene was bij wie ik hem liefst mijn knuffels en momenten ging halen, maar 's ochtends en het wakker worden deed ik toch weer het liefste in de armen van Zayn. Zeker omdat ik dan nog rustig was en het een van de weinige momenten was dat we elkaar wel perfect aan leken te vullen. 'Kijk maar onschuldig,' mompelde ik bij zijn blik door mijn woorden, om toch langzaam te knikken. 'Dan is het goed, Zaynie,' voegde ik er nog aan toe terwijl mijn mondhoeken langzaam weer omhoog kropen. Net als dat ik met ietwat moeite wat beter in zijn armen ging liggen, zodat ik gemakkelijk een kusje op zijn lippen kon drukken, om deze na een 'goedemorgen' er nog eentje terug te krijgen. Het waren gewoon de kleine, vaste momenten, die ervoor zorgde dat een dag ineens heel anders kon verlopen. Dat een humeur ineens heel anders kon zijn. Het was net als dat in chagrijnig zou zijn als ik mijn ochtendmoment met Zayn niet had, of niet in de armen van Harry kon slapen. Al kon ik zonder de krullenbol nog geeneens slapen. De rest maakte me allemaal niet, maakt het me niet uit wie me gezelschap hield. Ik hield van iedereen evenveel, ondanks dat niet altijd naar voren leek te komen door verschillende redenen. Ik schudde mijn hoofd, want ik ging me daar nu niet druk om maken. Het gene wat ik wel deed, was me als een koala weer aan Zayn klampten, wat bijna verstikkend werd toen hij zijn arm om me heen sloeg. Misschien was ik toch wel een klein beetje afhankelijk geworden van de jongens en de aandacht. 'Draag je me dan?' vroeg ik onschuldig, ondanks ik het antwoord al wist doordat hij me niet veel later meenam naar binnen. Iets waardoor ik hem nog beter vasthield, maar ik ook heel goed van wist dat ik hem zo alsnog los moest laten. 'Kan gebeuren,' mompelde ik voor ik een bedenkelijke blik opzette en mijn hoofd schudde bij zijn woorden. 'Nee, dat kan ik niet. Tenminste niet voor nog een kusje,' verliet mijn mond onschuldig terwijl ik mijn greep toch al ietwat liet verslappen. Ik wilde namelijk nog wel eetbaar voedsel hebben zonder een verbrandde smaak.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Niall Horan
Gelijk toen ik naast Harry had plaatsgenomen, legde hij zijn hoofd op mijn schouder. De druk van iemand dicht bij me voelde prettig. Al gaf de gedachte dat we beide volledig naakt waren toch ook een raar gevoel. Ik was er nog steeds niet helemaal aan gewend dat ik het met mijn vier vrienden deed. Dat lag vooral aan het feit dat zij ook jongens waren. Dit deed me twijfelen over mijn geaardheid, want ik had wel enige gevoelens ontwikkeld die ik niet wist te plaatsen en ik was ook anders gaan kijken naar andere jongens. Maar daar wilde ik niet te veel aan denken, want ik wilde niet weten hoe de buitenwereld zou reageren als ik uit de kast zou komen. Wat dat aan gaat hadden de andere jongens groot gelijk en deden we dit stiekem. Ik hoorde hoe Harry zachtjes zuchtte. Er zat hem duidelijk wat dwars, maar ik wist niet hoe ik dat uit hem zou krijgen. Als hij iets wilde delen met mij zou hij dat vanzelf wel doen. Denk ik. Ik ben gewoon niet zo goed in het initiatief nemen, vaak liet ik mezelf liever leidden. Tenzij het om iets ging waar ik echt goed in ben, zoals gitaar spelen. Ergens genoot ik van de stilte, al moest ik vaak veel drukte om me heen hebben. De druppels van de douche kletterden onregelmatig op ons en de tegels neer, dus dat gaf nog enig geluid. Voorzichtig plaatste ik mijn hoofd op het hoofd van Harry. Ik had niet echt een favoriet, maar mijn jongste vriend was wel diegene met wie ik het meest genoot. Hij wist op de een of andere manier altijd precies wat ik fijn en lekker vond. Al wisten Zayn en Louis dat ook. En eigenlijk Liam ook wel. Het was gewoon altijd fijn, alleen faalde ik ontzettend. Dat was waarschijnlijk ook de reden dat ik niemands favoriet was. Harry ging immers vaak met Louis en Zayn en Liam hadden ook een speciale band. Het maakte me aan de ene kant ook niet zoveel uit, maar het is toch een pijnlijk idee dat je het vijfde wiel aan de wagen bent.

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Harry Styles
Ik wist dat me druk maken, totaal niet relevant was. Dat het nergens op sloeg en dat ik gewoon jaloers was, zoals ik altijd jaloers was als er iemand meer aandacht kreeg dan ik. Misschien kwam het nu omdat Louis echt verkozen werd over mij. Dat Zayn even niets van me hoefde te hebben. Het lag er nu gewoon dik bovenop en ik moest er doorheen bijten. Wetend dat ik zulke momenten ook wel eens had. Dat ik liever bij de ene wilde zijn dan de andere. Dat was ook nooit persoonlijke. Ik kroop wat dichter tegen Niall aan, die met zijn hoofd op die van mij steunden. Ik kon niet anders toegeven dat ik het even fijn vond om even gewoon zo te zitten. Helemaal met Niall, omdat hij op de een of andere manier vaak minder afhankelijk leek dan de rest. Ik pakte zijn hand vast en verstrengelde onze vingers. Zachtjes drukte ik er een kus op, waarna ik ze weer liet zakken. 'Ik wil niet naar het interview.' Ik wist hoe raar dit moest klinken. Ik was er altijd dol op en nu wilde ik het liefst in mijn bed gaan liggen en er niet meer uit te komen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Liam Payne.
Het was gelukt om weer voor enkele minuten terug te gaan naar dromenland, en de ontiegelijke hoofdpijn, afkomstig van gister te vergeten, maar dat duurde niet voor lang aangezien ik een paar lippen op mijn voorhoofd voelde, en daarna een gat naast me voelde. Ik opende mijn ogen, en zag dat Louis mee genomen was door Zayn, waardoor er nu een gat naast me ontstaan was, en het toch wel aardig koud werd. Ik trok de dekens slaperig weer wat meer om me heen, en probeerde door de steeds erger wordende hoofdpijn heen te slapen. Ook Niall verliet het bed even later. Nu was ik dus echt compleet alleen. Nou ja, slapen kon ik toch niet meer, dus ik kan net zo goed iets zoeken wat mijn hoofdpijn verminderd. Ik gaapte een keer, en stapte toen het bed uit. Ik had werkelijk geen idee waar de pijnstillers lagen, dus ik gokte maar op de keuken. Waar ik Zayn en Louis tegenkwam. 'Goedemorgen cuties.' zei ik. Ik hoorde mezelf niet eens meer praten, zo'n erge hoofdpijn had ik. Ik opende een van de keuken kastjes in de hoop dat ik pijnstillers zou vinden, wat dus niet het geval was. Dan eerst maar wat drinken. Ik pakte een glas, en deed de kraan open om het glas te vullen, en er een slok van te nemen. Ik voelde me echt belabberd, en kan dan niet echt bepaald helder nadenken.

---

How far is far

Niall Horan
Harry kroop nog dichter tegen me aan, voor zover dat ging. Dit deed een kleine glimlach op mijn gezicht ontstaan. Er was wel degelijk iemand die mijn aanwezigheid apprecieerde. Ik voelde hoe Harry mijn hand pakte en onze vingers verstrengelde. Ook drukte hij er nog een kusje op, wat een rilling door mijn lichaam veroorzaakte. Impulsief boog ik me naar de jongen toe en drukte snel een zacht kusje op zijn wang. Gelijk haalde ik ook weer mijn hoofd weg en keek naar de andere kant van de badkamer.
'Ik wil niet naar het interview.' Ohja. We hadden eerst een interview straks en daarna ook nog een optreden. Eigenlijk had ik in dat laatste wel veel zin, maar dat interview kon me gestolen worden. Ik was niet goed in liegen, dus hield ik vaak gewoon mijn mond dicht. Tenzij er natuurlijk iets direct aan mij werd gevraagd, dan moest ik wel. Hopelijk werden er geen moeilijke vragen gesteld. Daar had ik op dit moment geen trek in. Dat deed me er aan denken dat ik ergens anders wel trek in had. Croissantjes! Om niet Harry om te gooien, bleef ik rustig zitten, in plaats dat ik gelijk opsprong.
'Ik ook niet,' kwam er schor en zacht uit mijn mond. 'Maar misschien is het een goed idee als we gaan ontbijten?' Ik zei het voorzichtig, doordat ik niet wilde overkomen als de Niall met zijn eeuwige honger.

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Zayn Malik
Louis vroeg nog of ik hem wilde dragen, maar ik snapte niet zo goed waarom, want hem sjouwen was mijn favoriete bezigheid, tot het ontbijt in elk geval. Daarna gaf ik hem meestal aan Harry over, want hij vond het vaak erg leuk om met drukke Louis om te gaan, maar mij was dat allemaal een beetje veel van het goede. Ik zette hem op het aanrecht en vroeg toen of hij me los wilde laten zodat ik de broodjes kon redden van verbranding en het opeten door een hond. Bij zijn woorden grinnikte ik zachtjes voor ik een verderlicht kusje voor een miliseconde of wat op zijn lippen drutke voor ik uit zijn greep ontsnapte en snel de gloeiendhete broodjes op een bord laadde en ver genoeg achterop het aanrecht zette zodat Harley er neit bij kon. Een van de broodjes was best verbrand, dus die mocht hij straks wel hebben. er waren toch 6 croissantjes en maar 5 van ons. Daarbij liet ik Nialler echt geen verbrand brood eten. Ik keerde me weer tot Louis en zette mijn handen naast zijn heupen op het aanrecht neer. "Dus, meneer wilde nog een kus voor het ontbijt? Maar u heeft uw ochtendkusje toch al gehad, meneer Tomlinson?" vroeg ik gespeeld streng. Toch kon ik een lichte grijns op mijn gezicht niet onderdrukken. Ik wilde Louis net weer een langere kus geven toen Liam aan kwam zetten, duidelijk met een flinke kater. Wat was ik blij dat ik niet had gedronken zeg. "Morge, Li" mompelde ik voor hij verder ging met scharrelen en ik me dus maar weer op Louis richtte. "Dus, wat heeft u daarop te zeggen?" zei ik met een scheve grijns terwijl ik hem dicht tegen me aan trok, maar we zodat ik tegen het aanrecht aan stond en hij er nogsteeds op zat. Zo zou ik hem wel weer dragen, maar nu even niet. Mijn handen liet ik op het stukje Louis tussen zijn bips en rug rusten, over zijn staartbeentje. Zo bleef ik afwachtend staan tot hij zou antwoorden. Hij hoefde alleen maar te zeggen dat hij nog een kus wilde en hij kon hem krijgen, maar dan moest hij het wel eerst netjes vragen, iets waar Louis, zeker zo s' ochtends nog wel eens moeite mee had en net zo begon te bedelen als mijn hondje. Ik vond het wel leuk.Zeker nu hij nog zo rustig was.

---

Bowties were never Cooler