Henry Aaron Marwick.
Zestien • Dauntless • Divergent.
Aaron knipperde even met zijn ogen tegen het felle zonlicht. Hij fronste zijn wenkbrauwen toen hij zijn omgeving zag. Dit leek niet echt op het chemielokaal waar ze vier seconden geleden even in stonden. Gebouwen torenden boven hen uit langs alle kanten en de zon stond hoog aan de hemel. In de verte, nog hoger dan alle gebouwen, was iets te zien dat op een hek leek. Aaron had geen flauw idee waar ze zich bevonden.
Reyna zei iets. In Aarons opinie leek ze veel te vrolijk voor de huidige omstandigheden. Hij zuchtte en haalde een hand door zijn haar. Moest dit nu weer zo nodig gebeuren. Wat gezellig.
Aaron zag in de verte een reuzenrad dat de skyline tot een geheel maakte, en toen herkende hij het. Het zag er weliswaar helemaal anders uit dan het er zou moeten uitzien, maar dit was zeer zeker de skyline van Chicago. Wat deden ze in godsnaam in Chicago?
Aaron was had blijkbaar iets belangrijks gemist, want iedereen was al in een diep gesprek verwikkeld waar hij duidelijk geen deel van uitmaakte. Aaron draaide zich om naar de groep en ging verveeld wat dichterbij staan. Hij ving het woord 'Divergent' meer dan eens op. Ohja, die boeken waar alle tienermeisjes op de hele wereld momenteel aan verslaafd waren. Aaron was geen fan van moderne lectuur. Hij respecteerde dat anderen daar wel hun tijd aan konden besteden, maar dit was gewoon te gestoord voor woorden.
"Neen," ving Aaron op. "Zoals Max zei: We zitten hier midden in een boek en volgens mij heb jij Divergent nog nooit gelezen, want dan zou je weten dat ze wellicht helemaal niet van plan zijn ons te helpen." Oh, geweldig. "We hebben een plan nodig om op de inwijdingslijst te komen. Dus ik stel voor dat we een paar slimmerds een plan bedenken. Max, Ray, Thea, Kay, dat doen jullie wel," verklaar ik. "Als jullie daar zin in hebben, natuurlijk, maar daar twijfel ik niet aan."
Aaron zuchtte geïrriteerd bij de betweterige manier van spreken die Adam had opgezet. En nope, ze hield niet op.
"Kennis is de enige logische oplossing voor het probleem van conflict," zei ze. "Voor Candor lijken Matt, Katie en Luke me wel geschikt. Zij stellen eerlijkheid voorop; Oneerlijkheid maakt het kwade mogelijk." Aaron had niet eens zin om er commentaar op te geven. Hij was er eerlijk gezegd verrast van dat hij dit zo gemakkelijk over zich heen liet gaan. Per slot van rekening waren ze een heel stuk ver van thuis en het leek niet echt waarschijnlijk dat ze snel terug zouden gaan. "Abnegation; Faye en Jay. Ik zal degenen vergeten van wie ik houd als ik hen geen hulp biedt." Iemand hield zich graag bezig met citaten van buiten te leren...
"Voor Amity, degenen die vriendschap voorop stellen; Melissa, Chloe en Ryan. En voor degenen die lafheid als de werelds grootste zonde zien en dapperheid als zijn oplossing, Adam en Aaron," sloot Reyna af. Aaron had zijn armen gekruist en keek naar beneden toen hij half in de lach schoot, maar zich inhield. "Goed. Ik stel voor dat jullie je nu intelligent gaan gedragen. Verberg elke andere kleur dan blauw. Meisjes, draag je haar naar achteren of in een knot zo mogelijk. We gaan naar Erudite." Reyna glimlachte die dromerige glimlach die Aaron al zo vaak had gezien. Het was een wonder dat hij nog steeds geen arrogante opmerking had gemaakt... "Welkom in het futuristische Chicago," zei Ray.
Ik verwerk de informatie. Dit is nogal wat. We staan van het ene moment op het andere al te discussïeren over wie er naar welke factie gaat. Ik bijt op mijn lip en knoop mijn blauwe blazer dicht. Ik heb er spijt van dat ik vandaag een beanie op heb gedaan maar als ik hem af doe zie ik er al helemaal niet uit – mijn bril stelt het wel weer in evenwicht.
"Ik denk dat we gewoon de ingang kunnen nemen, maar daarna wordt het wel moeilijk. We moeten waarschijnlijk naar de hoogste verdiepingen," begon Max toen. Hij staarde naar het gebouw met het logo van wat Eruditie genoemd wordt. "We hebben ook nog de brandtrap." Hij wijst er even onnodig naar. "Het enige gevaarlijke eraan is dat we meer op zullen vallen aangezien iedereen de ingang neemt." Aaron bedacht dat het sowieso al een belachelijk idee was om met iedereen tegelijkertijd naar binnen te gaan. "Of we moeten zo’n pasje gebruiken," zei Max dan. Hij grijnsde. De grijns stond hem niet.
"Eén vraag, Max," begon Adam dan weer autoritair. "Hoe wil je die pasjes bemachtigen? Niemand toevallig een reservebril bij? Desnoods zelfs een zonnebril?' vraag ze. "We kunnen natuurlijk ook claimen dat ze op de grond gevallen zijn, maar dan maken we niet zo'n goede eerste indruk op Jeanine Matthew, vrees ik."
"Oh ja, want iedereen die slim is draagt een bril en het is totaal niet verdacht als een hele groep mensen ze op hetzelfde moment heeft kwijtgespeeld," zei Aaron zuchtend, maar Adam ging onverstoorbaar verder. "Jeanine Matthews is de leidster van Eruditie, ontzettend slim en dat maakt haar ook een ontzettend moeilijk doelwit. Zij is onze vijand, aangezien we volgens mij allemaal aan de kant van Tris staan - als Tris hier bestaat, natuurlijk. Ik heb geen idee welke dag van welk jaar we op het moment zijn, of wij de rol van Tris horen in te vullen of dat we misschien bondgenoten horen te zijn met haar - en haar dus horen te zoeken. Maar goed, ik veronderstel dat iedereen akkoord is met het Max-plan, aangezien niemand echt iets zei toen hij het vroeg?"
"Ik veronderstel dat jij onze almachtige leider bent, aangezien je vrijwel gewoon iedereen staat te commanderen en er amper een speld tussen te krijgen is?" imiteerde Aaron haar irriterende toontje. "Eerst en vooral, als zij daarbinnen allemaal zo verschrikkelijk slim zijn, lijkt het je dan niet enorm absurd moesten ze niet doorhebben dat wij - of zij," hij knikte zijn hoofd in de richting van Thea, die er heel stil bij stond, "daar niet thuis horen?" zei hij. Het kon natuurlijk ook zijn dat er daar zo ongelofelijk veel mensen werkten dat niemand het zou opmerken moesten er een paar nieuwe gezichten zijn, maar dan nog zou het slimmer zijn om te doen alsof ze helemaal nieuw waren en geen pasje hadden, alsof ze kwamen solliciteren voor een job. "En denk je niet dat vier tieners opvallend zijn tussen een hoop volwassenen als ze gewoon binnenwalsen? Maar goed, ik vertrouw op je, want je hebt het blijkbaar allemaal zo fantastisch uitgedokterd," vervolgde Aaron met een gespeelde glimlach.
This post still sucks, I'm sorry.
[ bericht aangepast op 27 april 2014 - 22:41 ]
help
Ledecky