• Ergens in het hartje van London is een asiel, heel normaal zou je denken, maar dit asiel is speciaal. Het is een asiel voor hybrides, kruisingen tussen mens en dier. De een heeft spitse oortjes en een dikke pluimstaart als die van een vos, terwijl de ander lange slappe oren heeft en een vrolijke kwispelstaart als die van een hond. Jaren geleden zijn mensen gaan experimenteren met het mixen van mens en dier, wat in deze tijd succesvol is gelukt. Mensen houden hybriden als huisdieren, of meer huisslaven. Ze doen alle taken in huis en slapen in een mand. Soms hebben ze een vriendelijk eigenaar die ze als gelijke behandelt, maar dat komt nog zelden voor. Alle afdankertjes komen in het asiel, omdat ze niet luisterden, brutaal waren of omdat ze gewoon niet meer gewild waren. Niemand beseft dat de hybriden ook gevoelens hebben, ze geliefd willen zijn. Het asiel ziet er ook niet uit als die van normale dieren, het heeft meer weg van een gewoon huis, alleen dan speciaal aangepast aan de benodigdheden van de hybriden. Er zijn meerdere kamers in het gigantische huis, waar in elk twee hybriden wonen. Misschien dat ze steun aan elkaar hebben in het asiel, als niemand anders ze meer wil?

    Rollen •
    Harry Styles • Vos • Vixey
    [R] Louis Tomlinson • Wasbeer • Draakjes
    Niall Horan • Golden Retriever • Valiente
    Zayn Malik • Cheetah • KiliOfDurin
    Liam Payne • Husky • TinkerbelI
    • • •


    Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 48 uur staan.
    • Geen Mary Sue's.
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • Alleen Vixey maakt de nieuwe topics.


    Kamergenootjes:
    Harry, Zayn & Liam.
    Niall & Louis.

    Begin:
    Het is aan het begin van de ochtend en iedereen in het asiel word langzaam wakker, de kamerdeuren zijn nog op slot. Die gaan pas open om twaalf uur, om te voorkomen dat hybriden die uit willen slapen dat rustig kunnen. Ontbijt word door het speciale luik door de deur geschoven, lekker is het niet, maar het is het enige dat ze krijgen. Alles gaat hun normale gangetje, tenzij een aantal herrie besluiten te schoppen, natuurlijk. Of dat er een dit het perfecte moment vind om iets te onthullen wat niemand aan zag komen.

    [ bericht aangepast op 15 april 2014 - 19:40 ]


    Because I love him, do I need another reason?

    [First]


    Bowties were never Cooler

    ( Hii)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    (Helloo)


    How far is far

    [Waarom heb ik dit niet eerder gezien. D:]


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    [Hello]


    "Family don’t end in blood”

    Liam Payne.
    Ik schrok wakker, en keek om me heen in de hoop dat ik op een andere, betere plek zou zijn. Dar was tevergeefs, want ik was namelijk nog steeds in dit asiel. Ik liep naar de spiegel, en keek er in. En ook nog steeds dezelfde honden oren, en pluizige staart, die ik zo haat. Ik propte het ding chagrijnig in mijn broek, en deed mijn haar een beetje over mijn net zo pluizige oren. Niet dat dat er uit ziet, maar altijd nog beter dan die misvormde oren. Ik keek nog geïrriteerder dan net weg van de spiegel. Ik was gewoon een mislukt experiment, en niemand wil me. Niemand weet wat ik ben. Ben ik nou een hond, of een normale jongen? Nou ja, normaal zou ik nooit zijn met die pluizige dingen aan mijn lichaam. Ik keek nogmaals even verveeld rond, en focuste me nu op Harry, die nog rustig lag te slapen. Ik liep naar hem toe, en liet me op hem vallen. 'Goedemorgen Styles, wakker worden.' grinnikte ik, en mijn staart was inmiddels weer uit mijn broek, en was nu als een achterlijke aan het kwispelen. Ik liet een kleine grom horen, en probeerde het ding weer terug te proppen, wat niet al te best lukte, dus liet ik het maar, en focuste me weer op Harry.


    How far is far

    Zayn Malik
    Ik lag eerlijk gezegd heerlijk te slapen, opgekrult op een kussen onder een keken waaronder alleen mijn pluizige gelige oortjes en mijn neus uitstaken. Mijn staart lag om mijn lichaam gekrult en ik spinde zachtjes. Ik had nooit beter geweten dan dat ik een experiment was, een die niet heel goed geslaagd was, maar ik had me erbij neer gelegd. Zeker toen de bende, waar ik zowel mijn grootse angsten als grootste plezieren van mijn leven heb doorstaan, me in huis nam. Een extreem snel gestreste en onvoorspelbare hybride was namelijk zeker niet ideaal, maar voor hen kwam het vaak goed uit. Ik had me er ook eigenlijk nooit voor geschaamt dat ik een hybride was, al kon dat ook aan mijn karakter en soort kruising liggen. Inmiddels begon ik langzaam te ontwaken door vrolijk gepraat en gegrom. Ik hief mijn hoofd wat op en liet mijn grote bruine ogen even door de kamer flitsen voor ik mijn kamergenootjes Harry en Liam zag staan. Zij waren volgens mij beter gelukte experimanten, al waren zij minder tevreden met hun lot dan ik. "Kan het wat rustiger. Ik wil graag slapen." blies ik ze toe voor ik even mijn tanden liet zien en toen weer snel de deken over mijn pluizige zwarte haar trok. Dat was ook echt het enige zwarte haar wat ik had, op mijn wenkbrauwen en wimpers na. Ze rest van mijn lichaamshaar was geel met zwart gevlekt zoals een cheetah. Ik kon er weinig aan doen, en het maakte me ook weinig uit, al schoor ik wel mijn baard consequent af. Ik sloeg mijn staart nu buitenom de dekens om mezelf heen en krulde me nog iets verder op in de hoop dat ik toch nog even zou kunnen doorslapen.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Ik lag best lekker zo, verstrikt in de deken en mijn staart die daaronder rond mijn middel gewikkeld lag. Het was mijn eigen kruikje en was ontzettend handig af en toe, daarom had, in tegenstelling tot de hybride die zichzelf haatten, een gat in mijn pyamabroek waar ik elke avond het ding doorheen moest duwen. Daarbij had ik een zacht kussen dus hoorde je me echt niet klagen. Gapend wilde ik me nog even fijn omdraaien, tot opeens alle lucht uit mijn longen werd geslagen door een klap en ik klaarwakker was. Ik gromde gevaarlijk en keek naar de boosdoener, die veel te vrolijk was op zo'n vroeg tijdstip. Ik mocht dan wel gedeeltelijk een vos zijn, heel actief zijn was niet mijn ding. "Liam, je kon me best wat rustiger wakker maken zonder me half te vermoorden," klaagde ik. Nu moest ik mezelf wel uit het bolletje deken wurmen, want hij wist dat ik wakker was en anders deed hij het gewoon nog even keer. Daar kende ik hem ondertussen lang genoeg voor. Ik keek op naar Zayn die ons wat toeblies en zijn ogen weer sloot. Nou zeg, dat hoefde toch ook niet. "Ik ben degene die hier hulpeloos geplet word, hoor," kaatste ik terug, voor ik met mijn handen eerst het bed uitkroop en naar het bed van Zayn sloop. Ik ging ernaast zitten en haalde eerst een hand door mijn haar, waardoor ik ook gelijk langs mijn roodbruine oortjes kwam. Ik had er niet zoveel moeite mee als Liam, ik accepteerde wat ik was en nam er de voordelen uit. "Sorry, Zaynie," verontschuldigde ik me met onschuldige oogjes, om daarna zacht over zijn staart te strijken, die nu buiten de deken lag. Ook deze jongen kende ik langer dan vandaag en begreep ik dat ik gewoon mee moest gaan in zijn manier van doen, anders kreeg ik nooit iets bij hem voor elkaar. Ik keek over mijn schouder naar Liam terwijl ik nog steeds over de staart aaide en glimlachte naar hem. Ondanks dat ik deze plek niet mocht, maakte ik er het beste van met degene waarmee ik het grootste deel van de dag bij in de buurt zat.


    Because I love him, do I need another reason?

    Liam Payne.
    Toen ik vrolijk op Harry sprong om hem wakker te maken, klapte hij dubbel omdat ik blijkbaar iets te hard op hem sprong. Oh ja, ik ben natuurlijk net zo zwaar als een nomaal mens. Waarom vergeet ik dat toch steeds? Zayn blies ons toe dat we stil moesten zijn, omdat hij wou slapen. 'Sorry' fluisterde ik nu. "Liam, je kon me best wat rustiger wakker maken zonder me half te vermoorden," klaagde Harry nu. Ik keek hem even ontschuldig aan. 'Sorry' piepte ik nu. 'Ik was misschien iets te enthousiast.' zei ik met mijn oren nu naar beneden, en mijn pluizige staart slap hangend naast me. "Ik ben degene die hier hulpeloos geplet word, hoor," kaatste Harry nu terug naar Zayn, en ik ging van Harry af. "Sorry, Zaynie," zei Harry tegen Zayn, en begon over zijn staart te strijken met zij nhand. 'Ja, sorry Zayn.' zei ik nog steeds met mijn oortjes en staart naar beneden, en ging bij de twee zitten. Soms denk ik dat ik gewoon veel meer hond ben dan mens, en daar heb ik echt een hekel aan. Harry accepteerd hoe hij is, Zayn geloof ik ook, maar ik kan mezelf gewoon niet accepteren. Ik zou nooit een normale jongen zijn. Ik zal altijd half hond blijven, of ik het nou leuk vind of niet.


    How far is far

    Zayn Malik
    Bij Harry zijn terugkaatsing gromde ik zacht voor ik mezelf weer helemaal opkrulde en mijn staart om me heen sloeg. Ik had echt wen ochtendhumeur. Het was dan maar goed dat ik vroeger vaak alleen moest opstaan en eerst een kop koffie kon drinken voor ik ontbijt maakte. Ik hoorde wat verontschuldigingen, maar schonk er weinig aandacht aan. Pas toen ik mijn bed voelde indeuken spitste ik mijn pluizige gele oortjes. Ik glimlachte een beetje bij zijn verontschuldiging en krulde mijn staart wat om zijn arm heen. Dat ding was echt belachelijk lang. Als ik hem helemaal uitstrekte kon ik de pluizige punt tussen mijn oren leggen, al was het wel in proportie. Ik spinde zacht bij Harry zijn geaai en hief mijn hoofd wat op. "Geeft niet, Hazza. Je kent me. Ik heb gewoon een ochtendhumeur." mompelde ik. Daarna keek ik even naar Liam. "Van jou geeft het ook niet, Li." mompelde ik er achteraan. Hij kon er ook niet aan doen dat hij met een drukke hond was gekruist. Hij leek het alleen niet te accepteren, terwijl Harry en ik dat wel duidelijk deden in mijn ogen. Ja, ik was geen normaal mens, maar ik vond het prima wie ik was. Ik miste mijn oude baasjes alleen, oondanks mijn doodsbange bestaan daar af en toe. Ik ging iets rechterop zitten en krulde mijn staart nog iets meer om het vosje zijn arm terwijl het dekentje wat van me af gleed. Ik zou me zo wel even goed uitrekken. Daarvoor moest ik alleen met mijn staart wel loslaten en het geaai voelde juist zo fijn. Toch deed ik het even om me als een kat uit te rekken en te geeuwen voor ik in kleermakerszit met mijn staart en handen op mijn schoot op mijn bed ging zitten en naar de twee jongens keek. Ik probeerde er hier maar gewoon het beste van te maken met deze twee hier. Erg leuk was het hier niet, maar het was ook niet zo vreselijk als elke keer van huis te moeten wisselen. Met mijn hand trok ik de hals van mijn pjama wat omhoog om het brandmerk en de wat pluizige haren er omheen te bedekken. "Wat zullen we doen vandaag?" vroeg ik uiteindelijk toch maar nieuwsgierig.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Ik schudde licht mijn hoofd toen Liam zich tegenover mij verontschuldigde en zag dat hij zijn oren en staart los liet hangen. Kort aaide ik door zijn haren voor ik over de vloer naar een chagrijnige Zayn kroop. Meestal werkte lief doen tegen hem wel als hij een ochtendhumeur had, dus streek ik met een hand over zijn gelige staart. Een kleine glimlach verscheen rond mijn lippen bij het horen van zijn gespin, daar kon je veel van zeggen, maar ik vond het echt schattig. Dat hij zijn staart rond mijn arm krulde vond ik niet erg, dat gebeurde ook wel vaker en het was nog zacht ook. "Weet ik toch," zei ik, terwijl mijn hand gestaag door bleef aaien. Ik kende beide jongens lang genoeg om ongeveer te weten hoe of wat, maar we waren nooit echt diep gegaan in praten over ons leven voor het asiel. Ik schoof wat achteruit toen hij mijn arm losliet en zich uitgebreid uitrekte zodat hij de ruimte had. Liam kwam nu ook bij ons zitten en ik sloeg een arm om zijn schouders, om te laten dat hij zich echt niet zo hoefde te voelen. Het was nergens voor nodig en we moesten er nog altijd het beste van maken. Ik gaapte nog eens en wreef met mijn vrije hand in mijn ogen, echt goed geslapen had ik niet. Ik was heel veel wakker geweest en een paar uur geleden was ik eindelijk in een vaste slaap gekomen. Bij Zayn's vraag haalde ik mijn schouders op en haalde mijn arm weer weg van Liam. Ik kon het niet laten om de deken van Zayn te stelen en het als een soort cocon over mijn schouders te draperen. Er was nog genoeg voor de andere twee om te gebruiken, maar ik had het nu eenmaal koud 's morgens. "Misschien een soort vragenspelletje? We hebben toch niks beters te doen," stelde ik voor terwijl ik mijn knieën richting mijn borst bracht. Zo opgekruld met een deken was prettig, en als de deken weer van me werd afgepakt pakte ik die van mezelf wel. Dit was alleen makkelijker geweest nu.


    Because I love him, do I need another reason?

    Liam Payne.
    Harry shudde licht zijn hoofd toen ik me verontschuldigde, en aaide kort door mijn haren, waardoor mijn staart weer zacht begon te kwispelen. Daarna kroop hij over de vloer, naar Zayn, die een licht ochtendhumeur had. Harry begon Zayn over zijn gele pluizige staart te aaien, en Zayn begon te spinnen. Harry verontschuldigde zich aan Zayn, en ik deed precies hetzelfde. Zayn zei dat het niet erg was, en Harry sloeg een arm om mijn schouders toen ik bij hun kwam zitten, waardoor mijn oren nu ook weer iets meer overeind gingen staan. Zayn vroeg wat we vandaag gingen doen, waar volgens mij niemand een goed antwoord op wist. Harry haalde zijn schouders op, en haalde zijn arm weer weg van mij. Hij stelde een vragenspelletje voor, en ik knikte even. Hij heeft gelijk iets veel beters hebben we hier niet te doen, en je vervelen is ook niks. Eigenlijk hebben we hier nooit echt iets te doen, het enigste wat we hier hebben om het een beetje leuk te maken is elkaar. Niet dat we daar niet genoeg aan hebben, maar toch, op een gegeven moment ga je je vervelen. Ik zit hier nu al een aardig tijdje met Zayn en Harry, maar echt diepzinnig gepraat of zo hebben we nooit gedaan. Niet dat ik dat heel erg vind, maar eigenlijk kennen we elkaar niet eens zo goed. En toch zou ik ze graag wat beter leren kennen, mede omdat ik hier zowieso nog wel een hele tijd zit, en waarschijnlijk ook met hun.


    How far is far

    Zayn Malik
    Ik keek hoe Liam erbij kwam zitten. Na het uitrekken ging ik rechtop zitten en sloeg mijn staart om me heen zodat de pluizige punt op mijn handen lag. Ik speelde er wat mee terwijl ik keek hoe Harry mijn deken afpakte. Zelf had ik het niet echt koud meer, dus het ging wel, al pakte ik toch het uiteinde om dicht tegen Harry aan te kruipen en de rest vande deken om mijn schouders te slaan terwijl mijn staard wat rondkronkelde. Dit was toch wat fijner dan alleen zitten. Op andere momenten had ik hem misschien hardhandig teruggepakt, maar nu was ik daar niet wakker genoeg voor. Ik vroeg maar wat we gingen doen. Ik was wel benieuwd, want het kon hier best saai worden van tijd tot tijd, zelfs met twee kamergenootjes. Bij het voorstel van het vosje dacht ik even na. Aan de ene kant leek het me leuk, maar aan de andere kant hield ik ook graag mijn eigen privédingen privé. Toen Liam toestemde deed ik het ook maar. Ik knikte en liet mijn hoofd op Harry zijn schouder zakken. Mijn handen had ik omwikkelt met mijn staart en ik hoopte gewoon warm te blijven. Mijn trui en lange broek lagen achterop mijn bed, want ik gebruikte eigenlijk alleen dit kleine hoekje als bed. Ik sliep altijd opgekrult als een klein katje, op geen grotere oppervlakte dan een hoofdkussen. Daar sliep ik dan ook op. Nu zat ik er half op. Ik was erg veel cheetah en mijn taalgebruik was ook erg basic. Ik zuchtte zacht en drukte met mijn omstaartte handeb mijn shirt nog wat omhoog. De kraag bleef maar omlaag zakken en ik was zeker nu niet heel comfortabel met het brandmerk. Het is absoluut niet dat ik mijn oude leven verafschuwde, maar velen veroordeelden me juist daarvoor, dat ik het juist fijn vond daar, ondanks wat me met mij en anderen deden. Voor nu hoopte ik maar dat ze niets zouden zeggen of erover zouden vragen en bleef lekker warm tegen Harry aan zitten.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Ik was blij dat ik de deken mocht houden, dan was ik ook wel bereid om te delen. Mijn staart lag onbeweeglijk op mijn schoot en ik kamde wat door de vacht met mijn vingers, anders ging het klitten en dat deed heel veel pijn als ik het eruit moest kammen. Ik stelde maar een willekeurig iets voor om te doen dat toevallig net door mijn gedachten ging, en verbazingwekkend genoeg stemde beide hybriden er nog mee in ook. Zayn legde zijn hoofd op mijn schouder dus sloeg ik losjes een arm rond zijn middel, die extra warmte kon echt geen kwaad. "Liam, jij moet ook onder de deken," zei ik met een glimlach, anders waren we toch niet compleet. Wel zou ik zo even uit gaan om me om te kleden, al was het alleen om mijn pyjama uit te trekken en de wollen trui aan te doen. Een van de weinige dingen waar ik echt waarde aan hechtte, net zoals aan de bruine lederen halsband die nog altijd om mijn nek zat. Ik weigerde het ding af te doen, voor niemand. Ik had zelfs een keer een van de eigenaren van het asiel gebeten omdat ze het ding af wilde doen. Hummend bleef ik zo even zitten, tot ik me besefte dat ik als eerste een vraag moest stellen. Ik keek wisselend naar de twee jongens, bedenkend aan wie ik eerst wat ging vragen. Uiteindelijk keek ik toch Liam aan, hij was mijn eerste slachtoffer. "Wat zou je doen als je morgenochtend wakker werd als een vrouw?" vroeg ik grijnzend. Het was een best vreemde vraag, maar dat mocht best, daar was dit voor. Tegen de verveling, en als dit soort vragen bleven komen verveelde ik me de komende tijd absoluut niet. Ik ging met mijn vrije hand even over mijn halsband, dat was door de jaren heen een soort tik geworden, net als dat sommige mensen de neiging hadden om met hun vingers op de tafel te tikken.


    Because I love him, do I need another reason?

    Liam Payne.
    Harry kroop ook onder Zayn zijn deken, en Zayn legde zijn hoofd op Harry zijn schouder, en Harry legde zijn arm nu losjes om Zayn zijn middel. "Liam, jij moet ook onder de deken," zij Harry met een glimlach. Ik kreeg een klein glimlachje op mijn gezicht, en mijn oren stonden nu weer recht overeind. Ik schoof iets dichter naar de jongens toe, en kroop nu ook onder de deken, waar ik dicht tegen Harry aan ging zitten, aangezien hij het dichtste bij zat. Harry keek wisselend van Zayn naar mij, en andersom. Tot dat hij uiteindelijk mij bleef aankijken. "Wat zou je doen als je morgenochtend wakker werd als een vrouw?" vroeg hij grijnzend. Tja, dat is een goeie. 'Ehh, geen idee. Daar heb ik eigenlijk nooit over nagedacht.' zei ik. 'Hmm, ik denk... vrouwenkleding aantrekken?' zei ik dan maar, en besefte dat het een achterlijk antwoord was, waardoor ik even een kleine grinnik liet horen. Ik zag mijn staart bewegen vanonder de deken, en keek er vanuit mijn ooghoek naar. Toen hij weer bewoog gromde ik even speels, en ging er achteraan. Toen besefte ik dat het gewoon mijn eigen staart was, en ging een beetje beschaamd weer zitten. Niet dat ik heel dom ben of zo, maar ik had nou eenmaal het instinkt van een husky. Ik moest nu dus een vraag aan een van de twee stellen. 'Zayn, welke hybride zou je willen zijn, behalve een Cheetah.' vroeg ik aan Zayn, en keek hem afwachtend aan.


    How far is far