• Hey,

    Ik weet niet of het in dit forum past, maar ik moet het echt even van me afschrijven.
    Sinds een paar jaar ben ik heel snel zenuwachtig. En dan echt om de meest domme dingen. Ik heb bijvoorbeeld elke week bijles. En elke keer dat ik bijles heb, ben ik weer opnieuw zenuwachtig. Ik weet niet waarom ik in godsnaam zenuwachtig voor bijles moet zijn. Ik ben ook heel zenuwachtig als we bij gym iets voor punt moeten doen. Als we het in de zaal oefenen, lukt het wel. Maar zodra de leraar langsloopt, of me gaat beoordelen, bak ik er vrijwel niets meer van. Ik doe atletiek en bij wedstrijden is het al helemaal een ramp. Ik word dagen van tevoren zenuwachtig, kan de avond van tevoren niet meer slapen en de ochtend van de wedstrijd krijg ik geen hap door mijn keer. Meestal is het dan zo erg dat ik moet kokhalzen/overgeven. Ik dacht dat dit normaal was, maar doen ik het aan andere mensen van mijn club ging vragen, bleek dat zij helemaal niet zenuwachtig zijn. Maar sinds een tijd ben ik ook opeens zenuwachtig om helemaal niks. Dan krijg ik opeens een raar gevoel in mijn buik, ga ik raar ademhalen, krijg ik het warm en beginnen mijn handen te zweten.
    Weet iemand misschien wat er aan de hand is, heeft iemand wel eens hetzelfde meegemaakt, of heeft iemand advies?

    Alvast bedankt :)


    Cute as a button, every single one of you !

    Zoals je het laatste beschrijft, klinkt het bijna als een paniekaanval. Is er recent misschien iets gebeurd in je leven?


    Your make-up is terrible

    Nee, niet echt. Er zijn wat kleine probleempjes in mijn thuissituatie, meer niet.


    Cute as a button, every single one of you !

    Wat vervelend! Als ik last heb van zenuwen ga ik op tijd naar bed, drink ik thee (Zoethout (: ) en probeer ik te letten op mijn ademhaling. Relaxte muziek kan ook helpen!


    Miep

    Bedankt voor de tips! Alleen is het probleem dat ik helemaal niks kan drinken en eten als ik zenuwachtig ben. En als ik probeer te letten op mijn ademhaling, word ik alleen maar nog zenuwachtiger.


    Cute as a button, every single one of you !

    Blanchett schreef:
    Wat vervelend! Als ik last heb van zenuwen ga ik op tijd naar bed, drink ik thee (Zoethout (: ) en probeer ik te letten op mijn ademhaling. Relaxte muziek kan ook helpen!


    Some people are art and do art at the same time

    Awh, vervelend! Ik ben zelf ook altijd ontzettend zenuwachtig als ik voor de klas moet praten ofzo, ik slaap de nacht voor een spreekbeurt meestal ook amper. Maar zo erg als jij het hebt is het bij mij niet... Het beste kun je gewoon je gedachten van je wedstrijd/bijles afzetten en denken dat er niets fout kan gaan, want dan kan eigenlijk ook niet! Ik hoop dat het goed komt!
    x


    Dream on, dreamer.

    Ik ben de laatste tijd ook zenuwachtig voor de meest onbenullige dingen, zo irritant.
    Ik probeer me altijd zo veel mogelijk te kalmeren door mijn ogen te sluiten en op mijn ademhaling te letten (3tellen in door neus, 5 tellen uit door mond). Als het echt erg is neem ik een kalmeringspilletje van A. vogel of iets dergelijks


    "The worst things in life come free to us." -Ed Sheeran

    Zoals eerder aangegeven lijken het wel paniekaanvallen, het zou kunnen helpen om rustgevende oefeningen te doen zoals yoga. Mocht dit niks uithalen kun je altijd nog overwegen naar de huisarts te gaan aangezien ze wel medicijnen hebben voor paniekaanvallen etc.


    “Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

    Adores schreef:
    Zoals eerder aangegeven lijken het wel paniekaanvallen, het zou kunnen helpen om rustgevende oefeningen te doen zoals yoga. Mocht dit niks uithalen kun je altijd nog overwegen naar de huisarts te gaan aangezien ze wel medicijnen hebben voor paniekaanvallen etc.
    `

    Maar voor paniekaanvallen moet er toch een aangrijpende gebeurtenis geweest zijn?
    Dat is bij mij niet gebeurd!


    Cute as a button, every single one of you !

    Ik had hetzelfde als ik moest presenteren, bij mij is het vanzelf overgegaan, vooral ook omdat ik mezelf er steeds aan herinnerde dat er eigenlijk niks ergs kon gebeuren, maar er zijn ook speciale homeopatische oliën die een rustgevend effect hebben. Mijn zusje heeft een hele tijd mandarijnen olie gebruikt, en dat werkte echt heel goed!


    Valar Morghulis.

    Dat hoeft denk ik niet per se zo te zijn, een ingrijpende gebeurtenis. Misschien is er ook wel iets heftigs gebeurd, maar heb je zelf niet door wat voor een impact het op jou heeft gehad. (dat heb ik bijvoorbeeld ook wel eens gehad) Maar goed, daar kan ik verder niet over oordelen.
    Als je echt nog heel veel last blijft houden van die paniek/zenuwaanvallen denk ik dat het inderdaad wel verstandig kan zijn om even naar de huisarts te gaan. Hier alleen zonder hulp mee blijven rondlopen lijkt me geen pretje.


    It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso

    OhMyNarry schreef:
    (...)`

    Maar voor paniekaanvallen moet er toch een aangrijpende gebeurtenis geweest zijn?
    Dat is bij mij niet gebeurd!


    Niet per se, paniekaanvallen kunnen ook komen door een enorme grote druk om te presteren, wat ik wel uit jou verhaal opmaak.
    Hormonen, erfelijkheid etc. Ook kunnen paniekaanvallen een manier zijn om een vorm van faalangst te uiten.
    Omdat je deze panniekaanvallen al enkele jaren hebt zou je misschien even kunnen googelen op paniekstoornis en agorafobie.


    “Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

    OhMyNarry schreef:
    (...)`

    Maar voor paniekaanvallen moet er toch een aangrijpende gebeurtenis geweest zijn?
    Dat is bij mij niet gebeurd!


    Nee dat hoeft helemaal niet, vaak is dat wel het geval. Je kan ook paniekaanvallen krijgen door tekort aan serotonine, die de zorgt voor de informatiewisselingen in de hersenen.


    Do it now, remember it later.

    Dat heb ik ook, ik word al zenuwachtig als een leraar naar me kijkt


    Firm believer of all that is magic

    OhMyNarry schreef:
    (...)`

    Maar voor paniekaanvallen moet er toch een aangrijpende gebeurtenis geweest zijn?
    Dat is bij mij niet gebeurd!


    Integendeel. Paniekaanvallen treden meestal op zonder directe aanleiding. Iemand wandelt over straat en krijgt opeens tintelende handen/mond, hartkloppingen, hyperventilatie, soms het gevoel dat ze dood zullen gaan. Het past in principe uitstekend bij je verhaal.

    De reden voor het optreden van paniekaanvallen is meestal spanning. Spanning om school, werk of relaties. Dat komt soms opeens tot uiting. Kort door de bocht: Vergelijk het met een fluitketel: Die bouwt ook druk op van binnen tot het kritieke moment is bereikt waarop de ketel gaat fluiten. Verder kunnen paniekaanvallen weer paniekaanvallen veroorzaken: De angst om een nieuwe aanval te krijgen (zeker als je denkt dat het bv een hartaanval is) gekoppeld met onbegrip in de omgeving (IE je belt een ambulance voor een hartaanval en zij zeggen dat er niks aan de hand is) kan ook weer voor spanning zorgen wat ervoor zorgt dat paniekaanvallen vaker gaan optreden.

    Enfin, een serieus probleem en het is dan ook aan te raden om ermee naar je huisarts te gaan


    quidquid excusatio prandium pro