[Speeltopic] Harry Potter and the Order of the Phoenix || RPG || OO5 - Speeltopics

"We accept the love we think we deserve."

Niet zo een perfect stukje maar ben op mob ^^

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
George weasley - 6th year gryffindser

 ‘Ze moet naar het ziekenhuis… Misschien heeft ze dan nog hoop.’ hoorde ik Holly zeggen. Ik liet Ginny los en stond op. Een woedde raasde door me heen toen ik ginny's lijkbleke lijk zag. Ik schudde mijn hoofd en hield de tranen in. Dit kan toch niet? Woest draaide ik me om en boorde de boom achter met mijn vuist waardoor er een aantal bloedvekken op spatten en ik gleed dan zelf tegen de boom neer en verborg mijn gezicht in mijn handen. En toen knikte ik verlamd met mijn hoofd voor wat Holly zei. Maar al gauw voelde ik me wee zwak en duizelig voelen. Het leek alsof ik hyperventileerdw, wat niet goed ging door gebrek aan adem, en ik liet mezelf achterover in het gras vallen met nog mijn ogen gericht naar de hemel, en weer een traan rolde mijn wangen af. Ik drukte mijn handen tegen mijj voorhoofd aan.
'Het spijt me,' fluisterde ik nig zachtjes.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Hij gaat niet dood allees get spijt zich dat hij ginny niet kon redden, rn hij lijd aan tekort aan zuurstof

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Moet ik Ralf overigens nu wakker maken?

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Neuh laat die gozer maar ff slapen voordat Campbell een hartaanval krijgt laat Ron maar ff Campbell troosten

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

SphinxX schreef:
Hij gaat niet dood allees get spijt zich dat hij ginny niet kon redden, rn hij lijd aan tekort aan zuurstof

[ bericht aangepast op 19 april 2014 - 12:10 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Wtf nee :'( doe obs dit niet aan ginny D':

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ik heb toch nog Holly & Campbell ('x

Omfg iemand schreef naar me via PB; Wat is je naam
en ik schreef terug; hoezo wil je dat weten
Zegt ze terug; Hoe bedoel je met hoezo wil je dat weten..
Dafuck T.T ken dat hele mens niet.

Staat ook helemaal niet op mijn profiel

[ bericht aangepast op 19 april 2014 - 12:16 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Misschuen dachr ze dat ze je kende of zo iets ^^ wantals laatst kwam er ook ewn rondom persoon ddieeen pb stuurde en we hadden een hele gesprek gestart vie pb :')

[ bericht aangepast op 19 april 2014 - 12:31 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ff weer een hoofdstuk gepost! @ goblet!

Ehm ik krijg dat wel vaker dat mensen opeens me uit het niets PB'tjes sturen en ik ga meestal niet met ze praten omdat ik het raar vind :<
Dus negeer ik ze gewoon ik ben nu naar stage dus mob time :p

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Fred Weasley

‘Ze moet naar het ziekenhuis… Misschien heeft ze dan nog hoop.’ Ik kan niks zeggen en niet bewegen. Het idee dat mijn zusje daar ligt en nooit meer haar ogen zal openen, is genoeg voor mij om in te storten. Dat het ook nog mijn schuld is... Het is teveel om te bevatten. George valt opeens op de grond. Ik zie een traan over zijn wang rollen en begin zelf ook weer te huilen. George hield van haar zoals ik van Holly hou. Ik weet niet wat ik moet doen.
'Het spijt me,' fluistert George. Ik ga naast hem zitten en sla mijn armen troostend om hem heen. Ik kijk naar Holly. Verschijnselen op het terrein kan niet, hoe moeten we bij het ziekenhuis komen?
'Wat moeten we doen? Hoe komen we snel genoeg bij het ziekenhuis?' vraag ik aan Holly.

Ron Weasley

‘Het voelt alsof ik minstens vijftig jaar ouder ben dan dat ik ben.’ Ik glimlach zwakjes en ga naast hem zitten op een stoel. ‘Ik had hem kunnen tegenhouden, Ron.’ Hij blijft naar Ralf kijken en ik weet niet wat ik moet zeggen. ‘Dit had niet hoeven te gebeuren en toch is het gebeurd. Waarom moeten de gene die juist het goede verdienen het slechtst krijgen, Ron?’ Ik zeg niks en weet niet hoe ik hem moet troosten. Ik leg mijn hand op zijn schouder.
'Het komt goed, Campbell. Geloof me maar. Ik weet niet hoe hij het overleefde, maar ik weet wel dat het een rede heeft. Die rede kan ik jou ook niet vertellen, niemand weet dat.' Ik ben even stil en kijk naar Campbell en Ralf.
'Je geeft echt veel om hem,' begin ik. 'Zoveel dat je niet wou leven zonder hem. Er zijn ook mensen die dat voor jou zouden doen. En daarom moet je hem niet achterna gaan.'

Spoiler alert: you will save yourself

George Weasley - 6de jaar Griffoendor - Chaser

Ik duwde mezelf overeind en al gauw voelde ik de arm van Fred, die hij over me heen sloeg. Ik sloot mijn ogen terwijl de tranen non stop mijn ooghoeken verlieten en dacht even na. Dit komt door Fred. Hij heeft haar vermoord met die gruwelijke woorden. Maar Fred kon er niets aan doen. Het zijn die stemmen. Ik kneep mijn ogen nog strakker dicht en trok mijn handen in een vuist.
'Wat moeten we doen? Hoe komen we snel genoeg bij het ziekenhuis?' hoorde ik Fred vragen. Zuchtend opende ik mijn rode ogen en trok Fred zijn arm wat van me af waarna ik wankelend overeind kwam staan. Ik wilde schreeuwen dat het zijn schuld was, dat Ginny nu door hem dood was, dat hij een afschuwelijke broer was geweest, maar het kwam maar niet uit mijn mond. In plaats van dat, keek ik Fred strak aan.
‘h-haal Ron, of p-professor Perkamentus, Madama plijster, iemand!’ ik hurkte weer voor Ginny neer en greep haar hand vast die nu ijskoud aanvoelde en probeerde zo min mogelijk over de oorzaak hiervan te denken.
‘het gaat g-goed komen, Gin..’ mompelde ik binnensmonds ik kneep in haar handen, hopend dat ze dat had gevoeld. Ze is meer dan een normale zusje voor me, en ik wil haar niet kwijtraken, net toen ik dat eindelijk had beseft.

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

Holliday Grainger.

Tranen gleden geruisloos over mij heen terwijl Fred naast George op de grond ging zitten. Kijkend naar zijn dode zusje wat ik had tegen kunnen houden. Wat was ik een sukkel. Ik had alles kunnen voorkomen. Ik sloeg een hand voor mijn mond om alle kwellingen binnen mij te houden tot ik George hoorde zeggen; ‘H-haal Ron, of professor Perkamentus, Madama plijster, iemand.’ Ik beet op mijn lip. Alweer deed ik het fout. ‘Het spijt me.’ Zo snel als ik kon rende ik Zweinstein in terwijl mijn hoofd zwaar leek te voelen en de schuldgevoelens meester van mij werden. Snel rende ik naar Perkamentus toe. Ik weet niet waarom maar dat was de eerste plek waar mijn lichaam me heen voerde. Herhaaldelijk klopte ik op de deur waar Perkamentus al snel tevoorschijn kwam en mij zag staan met mijn handen op mij benen om even naar adem te happen. Zo snel had ik gerend.
‘Per-per-perkamentus.’ Hapte ik.
‘Ik neem aan dat u een goede reden heeft, mevrouw Grainger. Ik heb u namelijk zo nooit gezien.’
Ik knikte snel terwijl zijn woorden niet echt tot mij door drongen.
‘Ginny Weasley is dood.. of u kunt helpen. Alsjeblieft.’ Ik zag zijn pupillen groter worden.
‘Breng me er meteen heen.’ Zo snel als ik kon begon ik richting de uitgang van Zweinstein te lopen en voor een oude man hield Perkamentus me makkelijk bij.
Waarschijnlijk dacht hij het zelfde als mij. Ginny was al bijna een keer eerder bijna -dood geweest. Zou dit nu haar officiële dood zijn?
Snel kwamen we aan bij Ginny die nu plotseling water op hoestte en direct knielde Perkamentus naast haar neer terwijl er een zorgelijke uitdrukking op zijn gezicht stond. Hij drukte haar dichter tegen hem aan en een hand van hem legde hij onder haar hoofd terwijl de ander over haar lichaam leek te zweven en spreuken op mompelde.


Ginny Weasley

Mijn longen lekken te stikken en ik voelde mijzelf als een vis op het droge terwijl ik iemand mijn hand vast voel houden terwijl ik ook een hand onder mijn hoofd voelde. Een verstikkende pijn ging door me heen en het liefst wilde ik die kwijt.
Mijn ogen schoten voor een seconde open maar wat ik zag kon ik niet in me opnemen. Ik kon zelfs niks horen. Plotseling kwam er een soort kots gevoel naar boven en kwam er water uit mijn mond maar ik kon mijzelf niet ophijsen waardoor het voor een klein beetje op mij kwam en de rest in het gras.
Mijn lichaam voelde zwaar aan en ik kon geen vin verroeren terwijl ik alle pogingen probeerde te doen om dat te doen wat waarschijnlijk teveel was. Zelfs mijn oogleden voelde zich zwaar over mijn ogen. Ondanks alles wist ik mijn ene lossen hand in een gewaad te klemmen uit angst voor wat er ging gebeuren.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George weasley

'Het spijt me.' Zei Holly en ze rende haastig richting het kasteel. Ik kneep nog harder in haar hand en zuchtte.
'Fred spijt zich.' Mompelde ik binnensmonds en wierp een blik naar fred toe.
'Het spijt me..' zei ik dan wat harder. Voor ik het wist begon Ginny water op te hoesten en metteen daarna kwam professor Perkamentus naast Ginny neer knielen. Mijn kaak viel open en een vlaag opluchting en hoop vloog mijn hatt in. Hoe is dat mogelijk? Leeft ze nog? Ze leeft nog..! Perkamentus sprak een soort spreuk uit en ik zag Ginny haar ogen die open, en angstig voor zich uit staarden.
'Per-pro-Ginny,' ik boog me over haar heen om zeker van te zijn dat ze wakker was, waardoor ik bang werd dat ik mijn armen niet kon houden en met mijn volle lichaam op haar zou gaan vallen, waardoor ze alsnog dood zou gaan.
'Ginny!' Huilde ik haar naam.
'A-alles komt goed.. al-alles is g-goed!' Ik tilde haar wat op zodat ik haar net kon opsluiten in mijn armen, tot ik professor Perkamentus opmerkte. Ik pakte haar hoofd vast tussen mijn handen en even bleef ik zo hoofdschuddend staan.
'Ik.. ik haat je Gin!' Riep ik, nog steeds huilend en drukte een kus, vlak naast haar lippen omdat ik weet dat ze moet gaan ademhalen. Toen ik dat merkte sprong ik op, nog steeds haar hand in die van mij en staarde professor Perkamentus aan.
'Perki-perkamen-Professor!' Ik sloeg mijn handen voor mijn gezicht en jammerde even. Is dit echt? Nog even wachten en ik flauw hier flauw en ga van dat dood.
'U, u heeft haar, en ook mij gered.' Ik sloot mijn ogen en liet mijn tranen van opluchting en voor een weg glijden terwijl ik de warmte in Ginny's handen vol vermaak weer terug voelde komen, en opende mijn ogen weer om haar levendige gezicht in me op te nemen.
'Ik dacht dat je dood was..' jammerde ik zachtjes en nam mijn eigen gezicht weer in mijn handen. Kan een mens zo veel emoties door elkaar voelen, net als mij nu? Verdriet, angst, blijdschap, opluchting, maar waar komt die woedde dan vandaan?

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

Campbell Saunders

'Het komt goed, Campbell. Geloof me maar. Ik weet niet hoe hij het overleefde, maar ik weet wel dat het een rede heeft. Die rede kan ik jou ook niet vertellen, niemand weet dat.' Tranen staken in mijn keel en ik pijnsden er niet over om ze vrij te laten. Ralf wist het ook nooit meer. Zijn hele geheugen was weg en niemand zou het ooit meer terug krijgen. Ik had zijn leven geruïneerd.
'Je geeft echt veel om hem. Zoveel dat je niet wou leven zonder hem. Er zijn ook mensen die dat voor jou zouden doen. En daarom moet je hem niet achterna gaan.'
Ik keek voor een seconde naar Ron. Niemand gaf om mij. Niemand kon om mij geven want niemand kon van iets houden wat ze niet zagen. Mijn vader hoefde me niet en mijn vrienden zouden er wel over heen komen. Ik moest toch altijd maar de clown wezen die iedereen vrolijk maakte behalve mijzelf.
‘Hij kuste mij- Ron en ik deed niks. Ik troostte hem niet, ik rende gewoon weg.’ Weg van mijn problemen zoals altijd beëindigde ik mijn zin in mijn hoofd.
‘Als ik gewoon bij hem gebleven was en gepraat had had hij dit nooit gedaan. Nu heb ik zijn leven verpest en niks komt meer goed. Het liefst sprong ik nu uit het raam maar iemand moet er voor hem zijn. Iemand moet niet opgeven. Iemand moet hoop hebben. Hoop voor hem.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya