George Weasley - 6de jaar Griffoendor - Chaser
'Ik wil liever niet dat anderen het weten. Ik denk dat het wel gewoon over gaat. Ik wil niet anderen bezorgd maken. En dan wordt ik nooit meer normaal aangekeken.' Ik schudde mijn hoofd en net toen ik iets wilde zeggen, sloeg Fred zijn armen om me heen.
'Ik hou van je George. Maar je moet niet verwachten dat ik je ga kussen ofzo,' ik grinnikte wat, ondanks van wat hij daarvoor zei.
‘natuurlijk wel, daar zijn broers voor, of niet?’ grapte ik en trok een plagerige blik.
‘of doe maar niet. Ik hou ook van jou, Freddie,’ zei ik en liet hem los waarna ik hem nog een klopje op zijn schouder gaf. Even bleven we zwijgend staan tot dat ik mijn serieuzere blik opzette en strak in zijn ogen keek.
‘denk je niet dat het handiger is als er meerdere, betrouwbare personen het weten? Want dan kunnen ze tenminste er rekening mee houden, en we kunnen je samen helpen, Fred.’ Ik stop even en voordat ik het zelf hoorde, flapte er een willekeurige zin uit mijn mond die ik niet eens zelf verwoordde.
‘weet Holly dit?
Ik zweeg even en zuchtte.
‘heb je – ik bedoel – heb je nog gesproken met Holly? Het haar verteld? Want ik wilde je nog wat vragen – vertellen.. iets over haar, maar ik vond de juiste moment niet en nu lijkt het helemaal geen goed moment maar als ik het langer in me hou ontplof ik, letterlijk.’ Het was alsof mijn hart gek werd van mijn keuzes en nu zelf een keuze heeft gedaan en zelf heeft gesproken zonder mijn wil. Naja, alles is goed met mij als Fred ook in orde is, niet boos weer boos wordt op mij anders word dit weer de tweede keer en is dit ook echt het punt, of hopelijk spreken er geen stemmen in zijn hoofd waarna hij weer agressief gaat worden.. aan de ene kant wil ik hem helpen, hem beschermen voor de stemmen die de macht hebben over hem, maar aan de andere kant wil ik ook geen een geheim weer voor hem bewaren, zodat we elkaar weer kunne vertrouwen, zodat Fred me weer vertrouwd. En de geheim dat ik verliefd ben op zijn vriendinnetje kan de slag geven voor Fred die naar een tovenaarsoorlog kan gaan leiden tıssen ons twee, maar dat maakt me niet uit. Als Fred maar oke is.
[welcome back ^^]
Ralf Auron - 4th year Hufflepuff – audition voor seeker
‘Ralf, ik ben je vriend en ik ga je niet vermoorden.’ Zei hij. Ik keek op na zijn woorden. Hij keek strak in mijn betraande ogen aan. ‘Ik ga je niet vermoorden.’ Herhaalde hij en een soort bombardement speelde zich of in mijn hoofd. ‘Ik ga je helpen beter te maken.’ Ik glimlachte. Ik kan hem wel vertrouwen.. dat kan wel. Want als hij geen vriend was en me gewoon in de maling wilde gaan nemen, was hij nu of weg gegaan, of me gewoon vermoord. Hij is wel een vriend. Ik begon wat dieper adem te halen en begon te lachen tussen mijn tranen door.
‘dankjewel,’ zei ik, en ik knikte voor het eerst weer met mijn hoofd.
‘ik vertrouw je. dankjewel Campbell,’ herhaalde ik. Wat opgewonden leunde ik voorover en gooide mijn hoofd naar voren waarna ik mijn handen tegen mijn voorover zette, lachend en snikkend tegelijk herhaalde ik dat de hele tijd.
‘dankjewel.’ En de laatste eindigde met een luidde gekuch en ik hees mijn hoofd weer op.
‘ondanks dat ik je zeer dankbaar ben door deze zinnetje, wil ik alsnog dood.’ En ik stopte met lachen waarna ik weer terug in mijn bed krabbelde, en de dekens over me heen gooide, klaar om in een diepe slaap te verdwijnen.
‘dankjewel, C-ca,’ zonder zijn naam af te maken doordat ik zijn naam had vergeten, sloot ik mijn ogen en wikkelde me nog dieper in de lakens, hopend dat ik alles weer weet als ik weer wakker word.
[ ik heb een idee voor een extra lange drama : mag Ralf de helft van deze hele avond vergeten als hij weer wakker word? Dus iedere keer dat hij slaapt, vergeet hij alles weer.. hu? ]
Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••