Het begon allemaal vrijdag. Een kennis van me vertelde aan haar vriendinnen dat ze iemand knap en leuk vond maar "dat ze er niet op was". Dat op zich was al niet waar, want ze had tegen mij gezegd dat ze wel op hem was, maar goed.
Dus vraagt Y (laat ons de vriendin van de kennis (die ik X zal noemen) even zo noemen) aan X hoe oud hij is. Zij kijkt een beetje verlegen en Y begint te denken "dat hij wel weer zo oud zal zijn". Ze was immers al op een negentien jarige, 21-jarige en nog een paar anderen geweest (noot: ze is mijn leeftijd). Dan zegt zij "elf".
Nou beginnen Y, Z en A (Z en A zijn de andere vriendinnen) een beetje te lachen. X wordt kwaad, bla bla bla.
Maandag was ze dus nog steeds kwaad, heeft ze de hele middag aandacht zitten zoeken door zich op te sluiten in de WC. Wij hebben haar er meer dan een half uur proberen uit te krijgen, maar toen waren wij het natuurlijk ook zat aangezien ze ons de hele tijd zat te negeren. Dus, ja, begonnen we met de hele situatie te lachen, en ja je zou het kunnen zien als uitlachen. Maar dan moet je er wel even bij bedenken dat zij àltijd kwaad is op iedereen (zo is ze bijvoorbeeld kwaad als ik naast Y zit tijdens de les zonder het tegen haar te zeggen, ze is zelfs kwaad als ik vraag welk onderwerp ze wilt voor een bepaalde presentatie), ze er altijd nogal down bij zit (omdat ik depressief niet mag gebruiken, want daar wordt ze ook kwaad van. Zelfs al weet ze dat wij "depri" als "down" bedoelen), dat ze me in het eerste middelbaar kei hard heeft laten vallen en dat ze me dit jaar ook een paar keer heeft laten vallen toen ik er voor haar was wanneer ze geen vrienden had.
Is zij naar de leerkracht gegaan om te zeggen dat wij haar uitlachen en daarna negeren. Right, die leerkracht gaat dus naar Z en A om daarover te gaan praten, ik vraag me af wanneer ze naar ons toe komt.
Serieus, hoe bitchy is dit wel niet? Als er één iemand is die iemand anders negeert, is zij het wel.
Ugh, ik krijg hier echt het pleuris van.
Sorry voor het gezeik, maar dit moest er echt even uit.
Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried
