George weasley
Ron schudde zijn hoofd. 'Het is idioot, ik weet het, maar je moet zorgen dat je hem te pakken krijgt. Ik laat mezelf vallen en probeer met Wingardium Leviosa iets te laten vliegen zodat ik daarop kan vliegen...'
'Ron! Dat is zeker, idioot!' Riep ik. Voordat ik nog verder kon protesten, liet Ron mijn arm los en tilte Campbell een beetje op, zodat ik zijn arm vast kon houden. Hij pakt zijn stok uit zijn zak en riep een spreuk. 'Accio bezem!' schreeuw hij. Er gebeurde niets. Ik zag een traan rollen uit zijn ooghoeken ik moest iets doen, hij verliest zijn kracht.. 'Zeg tegen mam en pap dat ik ontzettend veel van ze hou. Tegen Percy dat ik niks liever wil dan dat hij het gewoon beter maakt met pap en mam. Jullie zijn de beste broers van de wereld. Tegen Harry mag je zeggen dat hij door moet gaan met Jeweetwel verslaan en dat hij de meest moedige jongen is die ik ken.' Ik keek op na zijn woorden en mijn hart begon heel wat sneller te kloppen.
'Ron, jij idioot, doe niets stoms!' Riep ik paniekerig. 'En tegen Hermelien dat ik ontzettend veel van haar hou. Dat ze ontzettend slim is. En Ginny mag je zeggen dat ze niet bang moet zijn om Harry eens mee uit te vragen. O ja, zeg ook nog tegen Harry dat hij dat moet doen. Ginny mee uit vragen.' 'Ron..' 'Ik laat me gaan. Ik hou het toch niet meer vol.' 'RON,' 'Je bent een geweldige broer, George. Start een fop winkel. Ik weet dat jullie het kunnen. Ik hou van jullie.' 'RON, NEE!!' Ik kon campbell niet loslaten, waardoor ik met mijn vrije hand naar mijn broertje schoot, maar ik was te laat. De tranen sprongen uit mijn ogen en mijn kaak viel eindeloos open. Ik zag mijn broertje de diepte in vallen. 'RON!!' Riep ik alsof mijn stem hem kon laten vliegen. Ik trok geweldadig aan de arm van Campbell, die bijna boven was. Plotseling, zag ik Ron weer boven onze hoofden vliegen. Vol verbazing keek ik toe hoe Ron op zijn bezem naar ons toe vloog. Hij pakte Campbell beet vast waardoor hij naast me neer slingerde en op de grond viel. Zijn hoofd raakte de rand van de toren waardoor hik bewusteloos viel, maar hij was wel veilig. Op dat moment, kwam Ron met zijn voetten veilig op de grond en nam me in zijn armen 'Ik leef,' fluisterde hij. Ook ik gooide mijn armen om hem heen en drukte mijn jongere broertje zo dicht bij me aan, alsof dat de enige manier was om hem te beschermen.
'Ron, doe dit ons nooit meer aan!' Riep ik terwijl mijn tranen op zijn nek landde. Ik liet hem los en keek in zijn ogen.
'merlin, Ron,' ik kwam maar niet uit mijn woorden en ik veegde de tranen weg met mijn handpalm. Mijn hoofd begon te tollen en ik voelde me weer duizelig worden.
'Zullen we.. c-cambell naar de ziekenzaal brengen?' Vroeg ik en hees de bewusteloze jongen op, en gooide zijn arm om mijn nek heen.
'Natuurlijk als je me helpt,' voegde ik er aan toe. Metteen kan ik ook even wat medicijnen aan madama plijster vragen zodat mijn duizeligheid wat ophoud.
[ bericht aangepast op 23 maart 2014 - 19:14 ]
Saving people, hunting things, the family business デ--▸