[Speeltopic] Harry Potter and the Order of the Phoenix || RPG || OO4 - Speeltopics

"We accept the love we think we deserve."

"We accept the love we think we deserve."

Yaaaay

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Yay!

Spoiler alert: you will save yourself

Ik had niets te doen en daarom had ik daarnet al de vorige topics door gelezen.. we hadden simpelweg te veel onzinnige rreacties geplaatst :') maar nu heb ik dus weer niets te doen...

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George staat overigens buiten, net weg gelopen van Amy om Malfoy een snoepje te gaan schenken. dat heeft hij gedaan, en nu heeft hij niets meer te doen. wie kan hem vergezellen

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Even in mijn topic zetten, aangezien dit al op pagina 3 stond.)

Vampire + Servant = Servamp

ik denk dat het handiger is om ook een praattopic te openen, zodat je daar de link van de nieuwe topic's kan posten. dan ziet iedereen het gelijk in hun lijstje met 'mijn topic'

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Mijn hogwartus topiciotus xd

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders

‘Dan is het wel waard.’ Hij gooide zijn benen van het bed af.
‘ik bedoel, die Bryan valt mijn beste vriend lastig. Door hem pleegde hij bijna zelfmoord, vier, drie jaar geleden. Weet je dat nog?’
Hij zette zijn voeten op de grond en ik zag dat hij pijn had. Hij probeerde te lopen en ik wilde hem eigenlijk tegenhouden maar iets in mij hield me tegen.
‘hij heeft me nodig camp! Hij heeft ONS nodig. Dit is hetzelfde gevoel bij mij voor hem, net als wat jij voelde voor mij toen ik ernstig in nood was. Dat snap je toch wel? Als het moet, worden we zelfs geschorst voor het vermoorden van Bryan. Maar ik wil echt dat hij mijn vriend niet meer lastig valt.’
Hij zette meer stappen richting de uitgang van de ziekenzaal. Ik zuchtte en met een paar stappen stond ik al naast hem. Ik keek in zijn grijze ogen die triest stonden ik legde mijn armen om hem heen en drukte hem dicht tegen mij aan.
Hij mocht niet gaan; hij mocht niet bezeerd worden. Voor mij waren dat soort dingen al te laat- voor Ralf niet.
‘Ik wil niet dat er wat met jou overkomt; Ralf. Dacht je dat ik je echt liet gaan.’ Zei ik met toch een trilling in mijn stem. Ik zou alleen Bryan wat aan doen voor Ralf- niet omdat ik het echt wilde; eigenlijk ging ik niet echt heel erg veel met Lucka om. Maar ik was bang voor mijzelf als ik boos was; of agressief. Ik had geen rem dan meer en ik was bang voor mijn eigen daden.
Ik liet Ralf los en pakte zijn kin zodat hij mij aan moest kijken.
‘Ik ga; jij blijft hier. Ik ga liever dood dan dat er jou iets overkomt; Ralf.’ Ik keek in zijn ogen en hoopte daar bevestiging in te zien.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ralf Auron - 4th year Hufflepuff – audition voor seeker

Plotseling voelde ik de handen van Campbell op mijn schouders. Hij draaide me om en drukte me tegen hem aan, en sloot me op in een knuffel. Ik zucht. ‘Ik wil niet dat er wat met jou overkomt; Ralf. Dacht je dat ik je echt liet gaan.’ zei hij, nog met trilling in zijn stem. Ik rolde benauwt met mijn ogen en liet een nerveuse zucht. Dit zei hij altijd als ik weer iets van plan was. Hij liet me los en pakte mijn kin vast, zodat ik naar hem keek, waardoor ik wel in zijn helder bruine ogen moest kijken. Ik knipperde een paar keer met mijn ogen. Iets in me begon gewelddadig te schreeuwen waardoor ik nog benauwder werd. ‘Ik ga; jij blijft hier. Ik ga liever dood dan dat er jou iets overkomt; Ralf.’ Mijn hart klopte ruw in mijn keel, dit hat ik nooit eerder gevoeld. Zijn ogen keken weer in die van mij, wat ik hoopte dat hij het niet zou doen. Ik kneep mijn ogen even strak dicht, en begon zachtjes te stamelen.‘Camp, ik..’ ik stopte even, en toen liet ik me maar gaan. nog voordat ik wist wat ik deed, landde mijn lippen op die van mijn beste vriend. En ik zelf, kon er niets meer aan doen. Was dit erg verstandig?

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

[MT]

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

Campbell Saunders

‘Campbell, ik..’ stamelde hij. Verbaasd keek ik hem aan- waarom stamelde hij. Denet leek hij nog zo zeker van zijn zaak.
Ik zag zijn hoofd dichterbij komen en ik voelde zijn lippen op die van mij geplant worden.
Ik schrok van zijn aanraking- maar wie had dat ook gedacht dat je beste vriend je zou kussen; nu op dit moment.
Wat moest ik doen; moest ik hem weg duwen nu hij al zo kwetsbaar en teer was- of moest ik hem terug zoenen? Ik voelde niks bij zijn aanrakingen dus ik zou hem alleen maar valse hoop geven.
Zachtjes maakte ik ruimte tussen ons. Hij moest weten dat ik niet boos was ofzo. Maar toen ik zijn ogen zag ging er een steek door mijn had; omdat ik mijn beste vriend nu beledigd had- woordeloos.
Ik stak mijn vinger uit om wat te zeggen maar het enige wat eruit kwam was; ‘Ik… ik ga..’
Ik kon mijzelf wel voor mijn kop slaan; was dit het enige wat ik kon zeggen?
Ik deed weer mijn mond open maar woorden kwamen er niet uit. Troostende woorden. Woorden dat ik niet op jongens viel- noch meisjes. Ik kon me bij geen van beide sekse fijn bij voelen.
Ik deed mijn vinger omlaag en keek hem nog een keer aan waarna ik mijzelf omdraaide en weg liep. Wat moest ik anders doen?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ralf Auron - 4th year hufflepuff - auditions for seeker

Ik voelde hoe Campbell me langzaam wegduwde waardoor ik weer bij zinnnen kwam. Ik zag de oncomfortabelheid im camp zijn ogen. Was hij boos? Merlin, wat heb ik gedaan? Ik val niet eens op jongens, noch mijn beste vriend. Ik beet op mijn lippen en zette een stap achteruit. Woorden bleven vast zitten in kijn keel, en sprongen maar niet uit mijn mond. ‘Ik… ik ga..’ zij hij alleen. Het leek alsof hij nog iets zou gaan zeggen, maar hij draaide zich al om en liep de ziekenzaal uit. 'Sorry,' fluisterde ik nog piepend, voordat hij de ziekenzaal verliet.'Sorry..' herhaalde ik, meer tegen mezelf dan tegen Campbell, en de deur sloeg achter hem dicht, wat als een messensteek in mijn hart voelde. Ik kneep mijn ogen strak dicht en verborg mijn gezicht in mijn handen. Ik beet zo hart op mijn lippen waardoor ik bloed begon te proeven. Waarom moest ik dat zo nodig gaan doen? Waarom heb ik een jongen gekust? Waarom heb ik überhaupt Campbell gekust? Ik val niet eens op beiden! Merlin, verdomme! Ik heb alles verknald! Woedend en teleurgesteld op mezelf, schopte ik met mijn zere been tegen een tafeltje aan die omver geschoten werd, maar mijn been nog zeerder van deed. Ik wenk me naar het raam toe en dreunde er een paar keer tegen. Waarom, waarom doe ik ze dit aan? Ze.. er zijn meerderen. Ik draai me om en liet me langzaam naar beneden vallen, waarna ik tegen het muur aan zat. 'Ze..' mompelde ik in mezelf. Ik keek even op toen er meerdere conclusies naar beneden vielen, alsof de duivel het naar me stuurde. Voordat ik Lucka en Campbell kende, pestte iedereen me. Velen waren zelfs bang voor me door stomme redenen, of deden me pijn. Mijn weerwolf transformaties deden afschuwelijk pijn. Maar met Camp als hert, kon ik het overleven. En nu durf ik simpelweg niet meer om in zijn ogen te kijken. Iedereen gaat me weer pesten en als Lucka ouder word, gaat hij me ook verlaten. Niemand gaat meer willen om met ze om te gaan, met het fijt dat ik een jongen had gekust. Wat dan nog? Ik doe ze alleen maar zeer. Ook nog mijn rot ouders die niets van me snappen, en alles zeker weten nog erger gaan maken. Zuchtend stond ik op met mijn verlamde been en liep de ziekenzaal uit. Eetst legde ik een weg af naar mijn common room. Ik pak een stuk perkament en schreef met dikke letters 'sorry', en propte die vervolgens in mijn broekzak. Na dat gedaan te hebben, liep ik naar het astronomie toren. Eigenlijk zou ik dit eerder ook gaan doen maar Campbell hielp me met het behouden van mijn leven. Eenmaal op de toren, zoog ik nog even de frisse lucht in me op. Het was zo vredig en rustig hierboven. Ik lach even terwijl ik aan de rand van de toren probeerde te staan. Met mijn ene hand hield ik de pilaar achter me vast, en ik keek naar beneden die eindeloos onder me stond. Is dit het?

[Freaking 523 woorden, haaalalujaa :'D]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

(Oke dat gaat heftig worden^^)

Vampire + Servant = Servamp

Severus Snape

Om me heen wordt nog steeds vrolijk gekletst. Ik heb mijn eten op en weet niet precies wat ik moet gaan doen. Omdat ik niks beters te doen heb sta ik op en besluit ik een wandelingetje te maken. Zonder dat ik het zelf besef loop ik richting de astronomietoren. Ik weet niet waarom ik dat nog steeds ieder jaar doe. Het zorgt er alleen voor dat ik me nog schuldiger voel. Toch loop ik de trap op en ga ik naar de plek waar we altijd samen naar de sterren gingen kijken om te voorspellen hoe het jaar zou lopen. Eigenlijk hadden we geen idee wat die sterren betekenden en eigenlijk zeiden wie ieder jaar hetzelfde. Het zou een geweldig jaar worden. De laatste keer heb ik nog nooit zo fout gezeten. Ik zie opeens iemand buiten de hekken van de toren staan. Meteen loop ik ernaartoe. Het is Auron. Ik loop naar hem toe en pak hem beet bij zijn schouder.
'Weet je het zeker?' vraag ik aan hem. Ik weet niet waarom ik deze jongen niet kan laten springen. Natuurlijk kan ik me nog precies herinneren hoe ik daar ook stond en zij naar me toe kwam om te zeggen dat ik het niet moest doen. Dat ze er alles aan zou doen. Alweer een stomme fout van me om dat te geloven.
'Het is hoog,' zeg ik om er nadruk op te leggen dat hij niet moet springen. Mijn greep verslapt. 'Maar het is jou keuze. Ik wil alleen dat je tien minuten neemt om na te denken of je het echt wil doen. Of er echt niemand is die het niet zou kunnen verdragen. Kan je echt niemand bedenken?' Waarschijnlijk zou ik nu tegen hem moeten zeggen dat het niet de oplossing is en dat hij het niet mag doen - of beter nog, hem tegenhouden, maar ik kan het niet. Teveel herinneringen.

Spoiler alert: you will save yourself