[300] The Guild Of Guardian Angels. [Speeltopic] - Speeltopics

Het jaar 2145. Dankzij de technologie is het geloof in goed en kwaad vrijwel nihil. Toch is de oorlog tussen het goede en het kwaad op het randje van uitbreken. Maatregelen zullen genomen moeten worden.
"jij hebt echt een engeltje op je schouder" is een gezegde die bekend is bij ieder mens. Niemand weet alleen dat ieder mens echt een engel bij zich heeft. Een Guardian Angel. Deze Guardian angel sterft als jij sterft, dit is de reden dat hij of zij er altijd voor zorgt dat je veilig bent.
Uit noodzaak heeft de raad van Guardian angels een academy op gezet. Deze Academy leert de mens samen te werken met zijn Guardian Angel. Dit om te kunnen vechten tegen het kwade en zo de wereld van de ondergang te kunnen redden.

De mensheid word in de gaten gehouden door deze angels. Na in wat mensen verdiept te hebben worden elk jaar zes meisjes en zes jongens uitverkoren om te komen in de academy. Dit gebeurd door middel dat hun Angel zich aan hen laten zien. Ze krijgen de keuze mee gaan naar de academy, daar leren ze hun Angel kennen (die overigens al alles van hun weet) maar ook samen te werken, vechten en de andere nodige vakken. Of niet meegaan, maar tegelijkertijd hun angel kwijt raken.

Deze RPG speelt zich af op de Academy, deze is op een platform van 12 hectare boven de Himalaya gebergte. . Na drie jaar gestudeerd te hebben met je Angel ben je klaar voor het gevecht, Je word verplaatst naar een ander platform waar je woont tot je er klaar voor bent.
Je opleiding duurt dus drie jaar, al die tijd woon je op het gebied van de Academy. Slapen, eten en leren doe je samen. Klassen en lessen zijn gevormt en elk jaar worden er 12 nieuwe leerlingen verwelkomt.

De acadamy


Regels van de Academy+Vakken


Regels
- minimaal 300 woorden per post en ik let hier op!
- Niemand Buitensluiten!
- Geen perfecte personages
- Let zowel op de regels van de Academy als van dit rpg
- Bestuur alleen je eigen personage
- Verwond/vermoord elkaar niet zonder toestemming
- Je hebt 48 uur om je rol in te vullen, red je dit niet stuur mij een berichtje
- 16/18 + Is toegestaan Zowel geweld als Seksualiteit
- Ik open de topics tenzij anders aangegeven.
- Ooc tussen haakjes of in praat topic
- Maximaal 2 personages per user
- Probeer de jongens en meisjes zo veel mogelijk gelijk te houden.
- Probeer geen liefdes relatie van te voren af te spreken, Dat moet groeien. Geld ook voor de Angels! Ook die kunnen verliefd worden maar ook dat moet groeien! je bent niet in een dag verliefd, al kun je je wel aangetrokken tot iemand voelen.
- Geen een dags vliegen!
-Naams verandering doorgeven.

Angels
Boys
- Nathaniël 'Fire, Nathan' Ace Rhine. ~ Sigil
- Christopher Ian Reed ~VladiFerr
- Dannick Storm ~geleninja
- Arden Belvedere Kai Donatti ~Nephele

Girls
- Alice Jane Eatside~CrazyGirlxx
- Melanthe Lolita Layre ~Genest
-Nova Evalynn Jordans ~Enface

Human
Boys
- Seth Cooper ~ Periannath
-Finnick Dave Williams ~Silvanaa
- Tyce Odell Pearson ~Daemones

Girls
-Allison Blythe Patterson ~BastiIIe
- Isis "Izzy" Avalon Millington ~Caim
-Katharine Eden Mores ~ Adamou
- Aza Wakefields ~Neal

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Dannick "Best" Storm

“Ik beloof dat ik nooit meer make-up op je gezicht zal smeren als je slaapt. Erewoord!” Ik gaf haar een sceptische blik, we wisten beide dat ze zich niet aan haar woord zou houden. “Toe nou. Ik wil je eens zien in een pak.” mompelde ze als een klein kind die haar zin niet kreeg terwijl ze een pruillip op zette.
'Ik haat je,' mompelde ik terwijl ik naar mijn kleding kast liep en het pak er uit trok. Waarom had ik dit ding ook al weer niet weg gegooid?
Ik trapte mijn laarzen en spijkerbroek uit. Schudde charmant mijn kont naar Aza terwijl ik haar mijn roze gestreepte onderbroek showde en trok toen met veel tegen zin en dramatisch gekreun het grijze pak aan. Wat ik wel niet allemaal deed om haar gelukkig te maken. Ze kon me hier maar beter niet mee gaan pesten. Ik zuchtte en bekeek mijzelf in de spiegel. Ik zag er niet uit. Ten minste ik zag er niet uit als mijzelf, dat was een ding dat zeker was en ik besloot dan ook niet naar Aza te kijken om haar veel te breed grijnzende gezicht niet te hoeven zien. Ik greep mijn zonnebril van mijn nachtkastje en zette die op. Als ik dan zo'n rot ding aan moest kon ik het maar beter een beetje eigen maken. Een stropdas had ik niet en ik snapte niet waarom iemand met een goed verstand ooit iets om zijn nek zou hangen dat met strop begon.

“We kunnen trouwens ook beter vertrekken. Ik wil nog niet meteen de eerste dag de Superior al op stang jagen. Daarvoor heb ik nog een heel jaar.” zei Aza geamuseerd. Ze trok het dekbed recht en sprong op. Ik hoorde haar maag rommelen en glimlachte. “Ik hoop maar dat we eerst mogen eten. Ik ben trouwens ook benieuwd met wie ik een groepje moet vormen.” Haha, alsof ik überhaupt iets anders ging doen dan Aza plagen en commentaar leveren. Ik volde Aza naar buiten en merkte dat ik ook wel trek had.

[ bericht aangepast op 1 april 2014 - 15:06 ]

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

Seth Cooper

Ik werd wakker dankzij de vroege zonnestralen die zich een weg baande door de witte gordijnen. Een wekker had ik niet, elke ochtend wakker schrikken was niets voor mij. Bovendien zou Alice me anders wel wakker schudden. Overdreven rekte ik me uit, ik hoorde een aantal botten kraken, dat kon niet goed zijn. Uit moeheid negeerde ik het en rolde ik me om. De knal van het vallende tekenblok deed me ontwaken uit mijn ochtendroes, het moest op mijn buik hebben gelegen toen ik in slaap viel.
''Goedemorgen.'' mompelde ik. Mijn stem klonk hees, iets dat het altijd was in de ochtend.
Ik gooide het deken van me af, ging op het bed zitten en pakte het tekenblok op. Ik staarde naar een half afgemaakte tekening van Bo, de Duitse herder zat bijna nooit stil, het was logisch dat ik de tekening niet had afgemaakt. De drang om weer mijn potlood op te pakken en verder te gaan was groot, maar ik wist dat het vandaag een bijzondere dag was. De nieuwe eerstejaars zouden vandaag een gala krijgen en dat betekende dat ze voor mij een of ander vervelend en saai klusje klaar hadden staan. Het was misschien niet de meest positieve manier van denken, maar het was wel tot nu toe elk jaar zo gegaan. Misschien dat dit jaar anders zou worden.
Ik schudde de gedachten van me af en stond met wat moeite uit mijn bed op. De neiging om er meteen weer in te kruipen was groot, ik was nog steeds moe. Gisteren was ik iets te laat opgebleven.
Ik strompelde naar de spiegel en keek in mijn eigen, nog vermoeide, bruine ogen. Mijn haar zat verward, in een haastige beweging liet ik mijn hand er doorheen glijden in de hoop het in model te brengen, ik vond het prima op deze manier. ''Zoals altijd is dit het beste dat ik er van kan maken, Bo.'' ik keek naar de Duitse herder die tegen me aan was komen staan, blafte luid als begroeting en vrolijke kwispelde met haar staart. Ik poetste vluchtig mijn tanden en trok snel wat acceptabele kleding aan, ik was klaar voor vandaag. De vraag was nu alleen nog of mijn Guardian Angel dat ook was. ''Alice, kunnen we gaan?''

[ bericht aangepast op 1 april 2014 - 20:04 ]

---

• Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •