The 19 years later, the new Generation • Harry Potter RPG [Speeltopic 6] - Speeltopics

*je mag zoveel karakters als je wilt aanmaken
*als je iets wilt zeggen of vragen, tussen haakjes*houw het netjes a.u.b.
*volgt de verhalenlijn van J.K Rowling.
*min. 100 woorden per post.
*geen ruzies
*als je niet meer mee doet, ga je netjes afmelden.
*Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de person zelf
*wil je mee helpen met het opbouwen van deze RPG? stuur me maar een PB'tje (:
*je Nederlands of spelling hoeft niet goed te zijn, als je er maar plezier in hebt!
*en heb vooral veel plezier
*en geef me een koekje
*en er is altijd wel plaats voor een nieuwe karakter, ook al zijn we in het midden van de jaar

[ bericht aangepast op 4 maart 2014 - 22:19 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

[Sorry ik heb nu echt last van een writersblock -.-"
Ik probeer al de hele dag te schrijven maar het lukt even niet:@]

Spoiler alert: you will save yourself

RAB schreef:
[Sorry ik heb nu echt last van een writersblock -.-"
Ik probeer al de hele dag te schrijven maar het lukt even niet:@]

"We accept the love we think we deserve."

Austin Jase - 5de jaar Ravenklauw - keeper

'Nog niet eens in je wildste dromen.' Een kleine glimlach vormt zich om mijn mond. Ze kiest mij boven Drew! Het stemmetje in mijn hoofd blijft vrolijk doorzingen maar verdwijnt als de pijn komt.
'Reducto!' Het groepje leerlingen vliegt achteruit en Amy komt naar me toe. Ze drukt een kus op mijn lippen en neemt mijn gezicht tussen haar handen.
'Je mankeer niets toch?' Ik schud mijn hoofd.
'Het is niet erg hoor. Ik kan er tegen,' zeg ik met een brok in mijn keel. Ze zegt een spreuk waarvan ik nog nooit gehoord heb en een mist trekt over het groepje jongens heen. Ik kan het niet meer zien en kijk naar Amy. De mist gaat weg en ik schrik me rot bij het zien van de gezichten. Ze zitten helemaal onder de blaren. Hoewel ik natuurlijk al jaren door deze jongens getreiterd ben, heb ik medelijden met ze. Ze schreeuwen het uit en sommige krimpen ineen door de pijn.
'Kom, laten we gaan.' Ik knik en pak haar hand vast. Ik draai me nog een keer om naar de jongens en zie hoe Drew mij met een woedende blik aankijkt. Hij heeft zijn toverstok nog steeds vast.
'Ik krijg je wel Jase. Je kan je niet altijd achter je vriendjes verschuilen.' Ik slik maar kijk hem niet meer aan. Natuurlijk is het waar. Over twee jaar is Amy van school af en een heleboel van die jongens zitten ook in mijn jaar. Ik probeer er niet aan te denken en kijk naar Amy.
'Ik denk dat Madame Plijster vandaag moet overwerken. En ik stel voor dat we maar niet naar de ziekenzaal gaan. De leerlingenkamer van Ravenklauw?' stel ik voor.

Spoiler alert: you will save yourself

Scorpius Malfoy - 5de jaar Huffelpuf - aanvoerder, seeker - klassenoudste

‘Ik moet in de herfstvakantie naar mijn vader,' fluistert hij zachtjes. Meteen springen er tranen in mijn ogen en ik schud mijn hoofd. Hij mag niet naar zijn vader. Die gaat hem pijn doen en hij verdient vele malen beter. Ik sla mijn armen beschermend om hem heen.
'Je gaat niet naar huis Campbell. Niet nu ik weet wat je vader allemaal doet. Desnoods neem ik je mee naar mijn huis en anders dan blijf ik gewoon hier samen met jou. Maar je gaat niet naar huis.' Ik sla mijn armen steviger om hem heen en verstop mijn gezicht in zijn trui.
'Weet je moeder ervan?' vraag ik nieuwsgierig.

Spoiler alert: you will save yourself

[Waar moet ik Brooke naartoe sturen? Ze wil graag even iets leuks doen want ze zit nu nog jankend op de gang door Scorpius.]

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

CrazyGirlxx schreef:
[Waar moet ik Brooke naartoe sturen? Ze wil graag even iets leuks doen want ze zit nu nog jankend op de gang door Scorpius.]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders

Ik voelde Scorpius zijn armen om mij heen leggen wat mij een iets geruststellender gevoel gaf; dan toen ik hem als enige vast hield.
'Je gaat niet naar huis Campbell. Niet nu ik weet wat je vader allemaal doet. Desnoods neem ik je mee naar mijn huis en anders dan blijf ik gewoon hier samen met jou. Maar je gaat niet naar huis. Weet je moeder ervan?’
Ik schrok van zijn vraag; mijn vader was wel ten spraken gekomen maar mijn moeder niet. Straks zou Scorpius ook boos op haar worden. Mijn moeder deed me geen pijn- alleen maar met woorden. Toch had ik het gevoel dat ik iets van de waarheid moest zeggen tegen Scorpius. Anders zou hij me misschien achter laten.
‘Mijn moeder is het met hem eens; ze mag me ook niet door Nathaniel. Maar ze is niet blij met mijn vader- sinds ik gekomen ben zegt ze altijd.’ Ik drukte me nog steviger vast aan Scorpius; hij was de enige wat Nathaniel nog niet van mij weggejaagd had.
‘Je zegt niet gewoon nee tegen mijn vader; Scorpius. Hij zou razend zijn.’ Hij zou al razend zijn als ik in de herfstvakantie thuis zou komen. Ik zou dan weer tijd door mijn onhandelbaarheid van hem innemen. Kostbare tijd die hij kon gebruiken voor zijn werk; voor mensen die hem echt nodig hadden.
‘Het is beter als mijn vader op mij boos is; Scorpius. Straks doet hij mijn moeder wat aan. Het is het enige wat ik kan doen zodat ze niet nog teleurgestelder in mij kan laten raken.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Amy Lynn Winchester || Klassenoudste || Zesde jaars || Gangen

'Ik krijg je wel Jase. Je kan je niet altijd achter je vriendjes verschuilen.' Ik negeerde het en liep stug door terwijl ik Austin aan mijn hand mee trok. Hij zou Austin met geen vinger meer aanraken, daar zou ik persoonlijk wel voor zorgen.
'Ik denk dat Madame Plijster vandaag moet overwerken. En ik stel voor dat we maar niet naar de ziekenzaal gaan. De leerlingenkamer van Ravenklauw?' stelde de jongen voor terwijl we door de gangen liepen. Ik keek even naar hem om en glimlachte zwakjes.
'Dat klink perfect. Ik zou mij ook gelijk een stuk beter voelen als ik dit idiote stuk kleding naar meer aan heb.' Ik trok even aan het stof en keek toen op naar Austin. 'Je bent toch niet bang voor me geworden?' Ik beet hard op mijn onderlip terwijl ik hem onzeker aankeek. Ik zou Austin nooit pijn doen. Het was sowieso niets voor mij om iemand überhaupt pijn te doen, maar anders moest Austin pijn lijden en dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen.
Ik hielt even halt terwijl mijn ogen zich diep in die van hem boorde. Ik trok hem aan zijn hand dichter naar mij toe en sloeg toen mijn armen om zijn nek heen. Ik knuffelde hem stevig en zuchtte even. Het voelde goed om hem te knuffelen. Austin zijn aanwezigheid voelde goed. Ik liet Austin na een tijdje weer los en trok hem toen mee aan zijn hand richting de leerlingenkamer.

"We accept the love we think we deserve."

Scorpius Malfoy - 5de jaar Huffelpuf - aanvoerder, seeker - klassenoudste

‘Mijn moeder is het met hem eens; ze mag me ook niet door Nathaniel. Maar ze is niet blij met mijn vader- sinds ik gekomen ben zegt ze altijd.’ Ik knik en hij drukt zich nog steviger tegen mij aan. Ik knuffel hem ook steviger.
‘Je zegt niet gewoon nee tegen mijn vader; Scorpius. Hij zou razend zijn.’ Ik zucht en kijk naar het plafond. Ik wil gewoon dat het allemaal goed komt en Campbell zijn vader nooit meer hoeft te zien.
'Het is beter als mijn vader op mij boos is; Scorpius. Straks doet hij mijn moeder wat aan. Het is het enige wat ik kan doen zodat ze niet nog teleurgestelder in mij kan laten raken.' Ik zucht maar ik weet dat ik Campbell hier wel mee kan helpen.
'Mijn vader is al zijn hele leven boos op mij omdat ik niet ben wie hij wil dat ik ben. Ik weet dat ik nooit goed genoeg zal zijn maar ik weet ook dat hij zich er maar bij moet neerleggen dat ik nooit ga worden wat hij wilt dat ik word. Hij wil namelijk liever dat ik mijn hele leven in de cel zit omdat ik iets groots heb gedaan dan dat ik een normaal leven lijdt. Maar dat wil ik niet. Hoewel een normaal leven onmogelijk is met mijn afkomst. Maar na een tijdje beseft hij echt wel dat hij trots op me moet zijn zoals ik ben. En jou vader zou dat ook moeten doen. Als hij echt van je houdt dan zal hij over Nathaniel heen komen en realiseren dat jij geweldig bent en hij geen leukere, lievere en schattigere zoon zou kunnen wensen.' Ik ben even stil en kijk hem aan.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

'Mijn vader is al zijn hele leven boos op mij omdat ik niet ben wie hij wil dat ik ben. Ik weet dat ik nooit goed genoeg zal zijn maar ik weet ook dat hij zich er maar bij moet neerleggen dat ik nooit ga worden wat hij wilt dat ik word. Hij wil namelijk liever dat ik mijn hele leven in de cel zit omdat ik iets groots heb gedaan dan dat ik een normaal leven lijdt. Maar dat wil ik niet. Hoewel een normaal leven onmogelijk is met mijn afkomst. Maar na een tijdje beseft hij echt wel dat hij trots op me moet zijn zoals ik ben. En jou vader zou dat ook moeten doen. Als hij echt van je houdt dan zal hij over Nathaniel.’ Het deed me pijn dat Scorpius pijn had om zijn vader. Waarom kon zijn vader niet inzien wat ik in hem zag? Maar ik wist echter dat mijn vader er nooit over heen zou komen; net zoals ik. Er zouden altijd wel littekens zijn wat mij aan Nathaniel deed denken of hij zou weer tegen me praten.
‘..heen komen en realiseren dat jij geweldig bent en hij geen leukere, lievere en schattigere zoon zou kunnen wensen.' Kriebels gingen door mijn buik en ik keek naar Scorpius die een klein beetje afstand van me had genomen om mij aan te kijken; waardoor ik in zijn hemel blauwe ogen keek.
‘Ik ben blij met jou Scorpius; en ik ben blij hoe je bent.’ Mijn hand ging over zijn borstkast. ‘Maar mijn vader kon wel iemand liever wensen; jou want jij verslaat mij in alles.’ Zei ik met een glimlachje terwijl ik mijn neus tegen zijn neus aantikte.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy - 5de jaar Huffelpuf - aanvoerder, seeker - klassenoudste

‘Ik ben blij met jou Scorpius; en ik ben blij hoe je bent.’ Ik glimlach en kijk hem gelukkig aan.
'Ik ben ook heel erg blij met jou.'
‘Maar mijn vader kon wel iemand liever wensen; jou want jij verslaat mij in alles.’ Ik word rood en kijk naar de grond. Ik schaam me nu echt kapot. Ik wil het tegen hem zeggen, maar is dat wel eerlijk tegenover mijn vader?
'Niet waar. Jij bent beter in Zwerkbal. Mijn vader heeft het afdelingshoofd omgekocht zodat ik aanvoerder zou worden. Hij denkt dat als ik verplichtingen krijg ik me trotser ga gedragen volgens mij. Nou ja, het gaat erom dat jij anders die titel zou hebben.' Ik durf hem niet aan te kijken.
'Ik kan vragen of jij aanvoerder mag worden?' stel ik voor hoewel ik het eigenlijk niet wil. Ik heb eindelijk iets bereikt waar ik en mijn vader allebei trots op zijn. Maar hij verdient het.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders - 5de jaar Huffelpuf - Chaser

‘Niet waar. Jij bent beter in Zwekbal. Mijn vader heeft het afdelingshoofd omgekocht zodat ik aanvoerder zou worden. Hij denkt dat als ik verplichtingen krijg ik me trotser ga gedragen volgens mij. Nou ja, het gaat erom dat jij anders die titel zou hebben.’
Scorpius ontweek mijn blik. ‘Ik kan vragen of jij aanvoerder mag worden?’
Ondanks het toestand; dat Scorpius me niet aan keek of iets anders barste ik in lachen uit; waarschijnlijk uit zenuwen van de hele avond. Ik stopte echter gauw omdat het vast raar zou overkomen. ‘Dat is zonde van je vaders geld.’ Zei ik snel om mijn daad te verklaren. Ik kon mijzelf wel voor mijn hoofd slaan; dit klonk ook weer zo raar.
‘Ik bedoel; als hij gewoon gewacht had zou jij aanvoerder worden zonder te betalen; Scorpius. Jij bent ten eerste beter en ik kan niet met verantwoordelijk heden om gaan.’ Bekende ik eerlijk; dat bewees alleen maar na vanavond. Ik pakte zijn kin vast en keerde zijn gezicht naar mijn gezicht zodat ik hem kon zien.
‘Geen haar op mijn hoofd die twijfelt over jouw aanvoerderschap.’
Ik boog ietsjes naar hem toe waarna ik een kus op zijn mond drukte en weer in zijn mooie blauwe ogen staarde.
En mijn duim zachtjes over zijn kin wreef.
‘Denk alsjeblieft niet te min over jezelf; Scorpius.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Austin Jase - 5de jaar Ravenklauw - keeper

'Dat klink perfect. Ik zou mij ook gelijk een stuk beter voelen als ik dit idiote stuk kleding naar meer aan heb.' Ik grinnik. 'Je bent toch niet bang voor me geworden?' Ik schud mijn hoofd.
'Het was we indrukwekkend, maar nee. Je raakt mij niet zo snel bang.' Een glimlach siert mijn gezicht. 'Welke spreuk was het trouwens?' vraag ik. Ik pak haar hand stevig vast en bekijk haar nog een keer. Ik droom nu niet. Ze is hier samen met mij en net heeft ze me gekust. We lopen hand in hand naar de Ravenklauwtoren en soms krijg ik een boze blik toegeworpen maar het doet me nu niks. We komen aan en ik los het raadsel op. Daarna loop ik naar binnen en ga ik op een van de banken zitten waar nog niemand zit. Ik neem aan dat de meesten al naar bed zijn. Ik gaap en staar naar het haardvuur.

Spoiler alert: you will save yourself

Scorpius Malfoy - 5de jaar Huffelpuf - aanvoerder, seeker - klassenoudste

Hij barst in lachen uit en ik kijk hem niet aan.
‘Dat is zonde van je vaders geld.’Ik haal mijn schouders op. Mijn vader heeft genoeg geld en ik denk dat hij dit een goede manier vindt om het te besteden, hoewel ik daar anders over denk.
‘Ik bedoel; als hij gewoon gewacht had zou jij aanvoerder worden zonder te betalen; Scorpius. Jij bent ten eerste beter en ik kan niet met verantwoordelijk heden om gaan.’ Ik grinnik. Het tweede is dan waarschijnlijk waar, maar het eerste betwijfel ik. Natuurlijk is het zacht uitgedrukt mijn grootste hobby, maar ik ben echt niet geweldig.
‘Geen haar op mijn hoofd die twijfelt over jouw aanvoerderschap.’ Ik grinnik.
Hij buigt iets naar voren en drukt een kusje op mijn mond. Ik kijk naar zijn bruine ogen en nestel me tegen hem aan.
‘Denk alsjeblieft niet te min over jezelf; Scorpius.’ Ik kan het nu niet laten om te lachen. Ik schud mijn hoofd en wijs naar hem.
'Je moet jezelf eens horen Campie. Jij kan ook wel eens iets aan je zelfvertrouwen doen. Als ik jou zou geloven dan zou je niks waard zijn, maar ik weet heel zeker dat het niet het geval is. Jij bent mijn alles. Je betekent nog meer voor me dan zwerkbal,' plaag ik hem grinnikend. Ik druk een kusje op zijn mond en kijk naar Mercurius die vrolijk rondfladdert.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Scorpius schudde zijn hoofd waarna hij naar mij wees.
'Je moet jezelf eens horen Campie. Jij kan ook wel eens iets aan je zelfvertrouwen doen. Als ik jou zou geloven dan zou je niks waard zijn.’ ik deed mijn hoofd omlaag waardoor ik naar mijn voeten staarden. Altijd had ik het emotionele wrak kunnen verbergen en nu wist Scorpius het; min of meer vond ik dat gedeelte beangstigend.
‘..maar ik weet heel zeker dat het niet het geval is. Jij bent mijn alles. Je betekent nog meer voor me dan zwerkbal,' hij drukte een kus op mijn mond waardoor mijn hoofd weer omhoog ging en ik in zijn blauwe ogen staarden. Ik wist meteen dat elke woord- elke letter die ik zou zeggen niet goed genoeg zou zijn.
Met moeite brak ik onze oogcontact waardoor ik naar zijn borstkast keek die ritmisch op en neer bewoog.
‘Het is een gekke avond geweest; he.’ Probeerde ik zo luchtig mogelijk te zeggen met een poging tot een glimlach op mijn gezicht. Echter dook Finnick weer door mijn hoofd. ‘Jij raakt haar nooit meer aan; je bent niet beter dan Aiden.’ Ik hoorde zijn stem het weer helder door mijn hoofd- net zo helder als ik altijd Nathaniel hoorde. Ik probeerde zijn stem met een slik weg te slikken terwijl ik me alleen op Scorpius probeerde te vestigen. ‘Volgens mij is het al best laat.’ Zei ik terwijl ik over mijn hoofd wreef aan gebrek aan beter.

[ bericht aangepast op 14 maart 2014 - 20:41 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya