• De stelling van deze week luidt:
    Modellen met ondergewicht moeten een werkverbod krijgen.

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Ondergewicht is slecht, ze moeten gewoon überhaupt niet modellen aan sporen om af te vallen. Er zijn genoeg modellen (zoals valentijn) Met een heel groot ondergewicht of zelfs anorexia of bolimea


    I didn't fall. The floor just needed a hug.

    Mee eens @huginn


    I didn't fall. The floor just needed a hug.

    Assassin schreef:
    Nee, ik vind dat er van elk soort gewoon modellen moeten zijn. Sommige mensen hebben nou eenmaal ondergewicht, net als sommige mensen overgewicht hebben. Beide is slecht voor je, waarom zou de ene wel mogen werken en de ander niet? Daarbij zijn er mensen die gewoon ondergewicht hebben en mensen die gewoon overgewicht hebben en die willen ook graag kleding dragen of mensen zoals henzelf zien op de catwalk. Als je dat soort dingen gaat verbieden worden mensen er alleen maar onzekerder van. Ze kunnen er vaak niet eens iets aan doen.
    Dan heb je natuurlijk altijd de gevalletjes die er wel iets aan kunnen doen, maar die onderscheid kan je lastig maken. Net zoals de mensen die overgewicht hebben en op de catwalk lopen, terwijl sommige ervan er niks aan kunnen doen en anderen wel.


    ''Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once we grow up.''

    Stel, je hebt ondergewicht van nature, het zit gewoon in je aard.
    Dan vind ik het best gemeen dat je dan niet mag werken ook al snap ik wel dat het nu een beetje over één kam wordt geschoren dat alle modellen die ondergewicht hebben dat hebben doordat ze model zijn.
    Ik vind niet dat ze een werkverbod mogen krijgen maar ze mogen niet aangespoord worden om af te vallen.

    Sorry ik leg het nu heel warrig uit maar ik hoop dat het een beetje duidelijk is. (:


    He cannot pass by without touching and moving and shaping and changing every thing, every boy-city, in his path.

    xPrimRoses schreef:
    Stel, je hebt ondergewicht van nature, het zit gewoon in je aard.
    Dan vind ik het best gemeen dat je dan niet mag werken ook al snap ik wel dat het nu een beetje over één kam wordt geschoren dat alle modellen die ondergewicht hebben dat hebben doordat ze model zijn.
    Ik vind niet dat ze een werkverbod mogen krijgen maar ze mogen niet aangespoord worden om af te vallen.

    Sorry ik leg het nu heel warrig uit maar ik hoop dat het een beetje duidelijk is. (:


    Ik snap het, want ik heb ook ondergewicht, maar ik kan er echt niks aan doen, als je ziet wat ik allemaal eet.
    Niet dat ik model kan en wil worden met mijn 1 meter 60. (ja ik ben klein, I know)


    Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

    Aldea schreef:
    Dat ligt eraan. Als de model in kwestie gewoon van natuur ondergewicht is en niks aan kan doen, zal het wel oneerlijk zijn om die een werkverbod te geven. Maar als er eentje is die zichzelf speciaal ervoor uithongerd, dan mag je die van mijn part een werkverbod geven. Maar zoals Nikki al zegt, je kan moeilijk een onderscheid maken tussen gewoon 'mager van natuur' of 'mager door zichzelf uitsterven.'


    + mijn boven kleding maat is 34 en onder kleding maat is 32, maar ik heb geen ondergewicht. Dus maten associëren met gewicht is ook niet goed. Vaak zijn modellen erg dun maar zeer gespierd waardoor hun gewicht prima is.


    "Your life. Your choice. Think about what you want."

    Huginn schreef:
    (...)Dit, maar ik vind wel dat de modewereld meer hun best moeten doen om niet alles maatje 34 op de catwalk neer te zetten. Wanneer heb jij voor het laats een maatje 40 op de catwalk van Voque zien lopen?
    De modewereld zou best wat meer verschillende maten mogen aanprijzen. Van de kleinste tot de grootste maat en natuurlijk alles wat daartussen zit.

    Nee juist niet..

    Volle modellen zijn veel mooier dan die graadmagere modellen..


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Aldea schreef:
    Dat ligt eraan. Als de model in kwestie gewoon van natuur ondergewicht is en niks aan kan doen, zal het wel oneerlijk zijn om die een werkverbod te geven. Maar als er eentje is die zichzelf speciaal ervoor uithongerd, dan mag je die van mijn part een werkverbod geven. Maar zoals Nikki al zegt, je kan moeilijk een onderscheid maken tussen gewoon 'mager van natuur' of 'mager door zichzelf uitsterven.'


    You dare to gaze upon me?

    ik ben het oneens met de stelling, iedereen heeft een ander gewicht dan kun je dus de mensen met ondergewicht geen werkverbod geven. Dat zou nogal oneerlijk zijn tegen de mensen met overgewicht (eigenlijk bedoel k t andersom maar boeie, het is oneerlijk voor ondergewicht mensjes) Ik vind dat er modellen in verschillende maten, en diktes. Dus lange, korte, zware, lichte en alles wat er tussen in zit. Ik denk dat juist dan de mensen minder onzeker worden, en meer onzeker als dunne mensen geen model meer mogen zijn.

    Dat ligt er dus maar net weer aan. Als ze een eetstoornis zouden hebben zou ik niet zeggen 'een werkverbod' maar 'pauze tot ze weer genezen zijn'.
    Maar ik heb ook een vriendin die ondergewicht heeft, maar ze eet gewoon normaal enzo, maar kan gewoon niet aankomen. Dan zou ik niet zeggen dat ze zou moeten stoppen met werken, stel dat ze een model zou zijn.
    Het ligt er natuurlijk ook aan hoeveel ondergewicht ze hebben.


    Shoot for the moon, even if you miss, you'll land among the stars

    Niet mee eens. Sommige mensen kunnen er helemaal niks aan doen dat ze ondergewicht hebben, ook al eten ze super veel.


    It's hard to hold a candle in the cold November Rain

    Dat ligt er aan hoeveel ondergewicht.


    Dress like you're going to meet your worst enemy today.

    ligt er aan als ze door het modellen werk ondergewicht hebben gekregen ja!
    anders niet dan hoort dat bij hun lichaam en dan moetten ze gewoon kunnen werken

    Ik vind het ja en nee. Je kan niet zoveel aan ondergewicht doen, maar tegenwoordig zijn alle modellen zo dun dat ik mezelf een dikzak begin te vinden.


    Sometimes you miss the memories, not the person.