Trendsetter
Styles, Tomlinson, Horan, Malik en Payne. Vijf namen waar niemand tegenwoordig meer omheen kan. Vijf namen, gedragen door personen die alle vijf een groot bedrijf in handen hebben, door henzelf opgericht. Een modebedrijf, wel eens waar. Allemaal met verschillende stylen, maar toch ook allemaal volgens de laatste mode. Iedere winkel heeft wel iets van alle vijf deze merken, op hun eigen zaken na, want het zijn hierdoor wel elkaars grote concurrenten.
Maar dan komt er een beslissing waar geen van allen erg blij mee is, al betekent dat dat één van hun concurrenten van de markt zal verdwijnen. Maar dit kunnen zij ook zelf zijn. De regering besluit namelijk te bezuinigen en dit keer op mode gebied. Winkels moeten goedkopere dingen gaan verkopen van minder grote merken en er is bovendien meer ruimte nodig voor andere gebouwen, waardoor er ook gebouwen weg moeten. Daarom wordt er een wedstrijd georganiseerd: De vijf eigenaren van de grote bedrijven zullen moeten deelnemen aan een wedstrijd waarin ze al hun creatieve talent zullen moeten gooien. Ze moeten drie complete outfits ontwerpen die volgens hen dé nieuwe trend zal zetten. Hier krijgen ze drie weken de tijd voor en dan zullen hun modellen dit zo goed mogelijk moeten showen op de catwalk en zal er een jury zijn die erover zal oordelen. De winnaar zal zijn reclames één jaar lang gratis op tv mogen uitzenden, wat veel geld kan besparen, maar degene die het laagst eindigt zal zijn bedrijf op moeten doeken.
De concurrentie is groter dan ooit. Hoe ver zullen de vijf jongemannen gaan om te winnen en in ieder geval niet als laatste te eindigen bij de wedstrijd? Wat zullen ze doen om de jury te overtuigen, of misschien zelfs om te kopen, met geld, hun charmes of iets anders? Of om ervoor te zorgen dat hun modellen extra hun best zullen doen? En wat zijn de relaties op de werkvloer zelf en hoe zal dit voor de wedstrijd uitpakken? Laten ze zich hierdoor afleiden of blijven ze professioneel?
Wie zal er winnen en wie moet er weg?
Styles, Tomlinson, Horan, Malik en Payne. Vijf namen waar niemand tegenwoordig meer omheen kan. Vijf namen, gedragen door personen die alle vijf een groot bedrijf in handen hebben, door henzelf opgericht. Een modebedrijf, wel eens waar. Allemaal met verschillende stylen, maar toch ook allemaal volgens de laatste mode. Iedere winkel heeft wel iets van alle vijf deze merken, op hun eigen zaken na, want het zijn hierdoor wel elkaars grote concurrenten.
Maar dan komt er een beslissing waar geen van allen erg blij mee is, al betekent dat dat één van hun concurrenten van de markt zal verdwijnen. Maar dit kunnen zij ook zelf zijn. De regering besluit namelijk te bezuinigen en dit keer op mode gebied. Winkels moeten goedkopere dingen gaan verkopen van minder grote merken en er is bovendien meer ruimte nodig voor andere gebouwen, waardoor er ook gebouwen weg moeten. Daarom wordt er een wedstrijd georganiseerd: De vijf eigenaren van de grote bedrijven zullen moeten deelnemen aan een wedstrijd waarin ze al hun creatieve talent zullen moeten gooien. Ze moeten drie complete outfits ontwerpen die volgens hen dé nieuwe trend zal zetten. Hier krijgen ze drie weken de tijd voor en dan zullen hun modellen dit zo goed mogelijk moeten showen op de catwalk en zal er een jury zijn die erover zal oordelen. De winnaar zal zijn reclames één jaar lang gratis op tv mogen uitzenden, wat veel geld kan besparen, maar degene die het laagst eindigt zal zijn bedrijf op moeten doeken.
De concurrentie is groter dan ooit. Hoe ver zullen de vijf jongemannen gaan om te winnen en in ieder geval niet als laatste te eindigen bij de wedstrijd? Wat zullen ze doen om de jury te overtuigen, of misschien zelfs om te kopen, met geld, hun charmes of iets anders? Of om ervoor te zorgen dat hun modellen extra hun best zullen doen? En wat zijn de relaties op de werkvloer zelf en hoe zal dit voor de wedstrijd uitpakken? Laten ze zich hierdoor afleiden of blijven ze professioneel?
Wie zal er winnen en wie moet er weg?
Rollen:
Lijstje:
Regels:
[ bericht aangepast op 24 feb 2014 - 0:16 ]
"Family don’t end in blood”
