Titanic II One Direction II Speeltopic 1. - Speeltopics

Iedereen kent het verhaal wel van de Titanic, het beroemde gezonken schip, wat zogenaamd niet kon zinken. Een stukje geschiedenis. Maar wat nou als de tijd terug draait, en One Direction ineens op de Titanic een vakantie nemen? Zullen ze smoor verliefd worden, of misschien wel het schip van zinken kunnen weerhouden?

How far is far

(Ik heb Lou ook nog voor iemand?)

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

PresIey schreef:
(...)
[Van mij mag het, Zayn en Liam gaan toch naar de keuken om te jatten xd]

FennaFriend schreef:
Querida maybe?

Hope, it is the only thing stronger than fear

Iemand voor Aimée?
Ze staat bij haar suite, gaat zo over het schip wandelen.

SnowfIake schreef:
(Ik heb Lou ook nog voor iemand?)

Bowties were never Cooler

Harry Edward Styles
Ik stapte uit de taxi en liep het laatste stuk verder naar het schip, dat al in zicht was. Onderweg kwam ik een meisje tegen, niet al te rijk zo te zien. Ze was aan het dansen, op haar blote voeten terwijl ze in haar handen klapten en zichzelf zingend begeleidde. Voor haar op de grond lag een hoofddoek, waar al een paar muntjes in lagen, maar erg veel was het niet. Twijfelend bleef ik staan. Ik was nu niet echt een gierig persoon en had genoeg geld, dus ik kon makkelijk iets kwijt. Maar ik was lui en had eigenlijk geen zin om mijn geld te zoeken, wetend dat het ergens onder in mijn veel te grote tas had. Maar het meisje had iets, iets wat er toch voor zorgde dat ik mijn tas open ritste en de lederen buidel eruit te halen. Ik viste er een paar munten uit en gooide ze in de hoofddoek. Ik kon het niet laten om even naar haar te knipogen. Ik wilde weglopen, maar iets zorgde ervoor dat ik toch nog bleef staan. Zou het meisje nu geld aan het verzamelen zijn voor de Titanic? Om mee te kunnen? Al zal dat bedrag wat ze tot nu toe heeft nooit genoeg zijn, nog niet eens de helft. En ze zou ook nog eten moeten kopen daar. Ik twijfelde. Zou ik haar financieel helpen? Ik had in principe geld genoeg en een knap meisje in de buurt op die boot is nooit verkeerd, mocht het schip een grote flop zijn. Maar ze was wel iemand die ver beneden mijn 'stand' stond. Het zou mijn reputatie niet goed doen. Bovendien wist ik nog altijd niet zeker of het toeval was dat ze vlakbij de Titanic danste of dat ze ook daadwerkelijk mee wou op het schip. Ik besluit even te blijven staan tot ze zou stoppen met dansen. Uiteindelijk stopte ze inderdaad, waarna ze naar de boot liep. Ik volgde haar en ging zo normaal mogelijk aan boord. Maar zij niet. Zij glipte aan boord, zonder ticket, zonder te betalen. Illegaal. En het lukte haar. Ik liep haar achterna en wachtte tot ze op een stillere plek was, waar niemand meeluisterde. 'Niet genoeg geld om te betalen?' vroeg ik haar met een onschuldig gezicht.
'Ik kan je wel helpen,' ging ik verder. 'Door niks te zeggen én je aan geld te helpen. 'Maar dan wil ik daar natuurlijk wel iets voor terug,' zei ik en grijnsde breed.

[Ik heb haar een beetje bestuurd, zoals je zei, dus ik hoop dat t goed is zo.]

[ bericht aangepast op 21 feb 2014 - 22:10 ]

"Family don’t end in blood”

Esmeralda Anita Francisca Estrella Felicidad.

Een jongen met een enorme krullenbol gooit geld in mijn hoofddoek, het ziet er uit als een rijke burger. Zou zijn enorme afro een pruik zijn? Ja, dat moet haast wel. Hij knipoogt naar me en als mijn huid geen tintje had gehad had de blos me er waarschijnlijk uit doen laten zien als een enorme tomaat. Een dansende wel is waar. Even lijken mijn blote, ietwat koude, voeten erg interessant en dan dans ik verder alsof er niks aan de hand is.
      Even later besluit ik dat het tijd is om aan boord van het schip te gaan en doe de doek om mijn hoofd, het geld laat ik in één van de twee grote zakken van mijn rok glijden. Het moment dat ik aan boord ga is wel even spannend, maar als het gelukt is krullen mijn mondhoeken lichtjes omhoog. Ik ben er, aan boord van het enorme schip 'The Titanic'.
      Als er ineens een stem klinkt schrik ik me in eerste instantie een hoedje. Dan boor ik mijn bruine ogen in het groene paar van pruikenmans. Zijn volgende woorden doen me slikken en ik hou me maar van de domme, al heb ik wel zo'n idee. "Oh ja?" vraag ik met lichtelijk opgetrokken wenkbrauwen. "Wat wil je van mij dan?" Brutaal zijn is niks voor mij, maar op het moment zie ik het als mijn enige uitweg.

Reality's overrated.

Harry Edward Styles
'Oh ja?' vraagt het meisje met opgetrokken wenkbrauwen. Alsof ze niet weet waar ik het over heb, maar dat weet ze echt wel.
'Wat wil je van mij dan?' vraagt ze brutaal. Ik zet een paar stappen in haar richting, waardoor ik vlak bij haar sta. 'Volgens mij weet jij heel goed waar ik het over heb. En ook wat ik wil dat jij voor mij doet, trouwens. Zo moeilijk is dat niet te bedenken, toch?' zeg ik grijnzend, en geef haar nogmaals een knipoog. 'Maar als je het niet wil, wil ik best even de kapitein gaan waarschuwen?' zeg ik, alweer met die onschuldige blik die ik net ook al had.
Ik kijk haar vragend aan, al weet ik al een beetje wat ze gaat antwoorden. De Titanic is groot, mooi en al vaak op het nieuws geweest. Iedereen wil een tocht met de Titanic meemaken, dus die kans zal ze vast niet laten lopen door zoiets als dit. Want reken maar dat ze direct van de boot wordt gezet zodra de kapitein weet dat ze hier illegaal is, zonder ticket, zonder betaald te hebben.
'Dus... Wat wordt het?' zeg ik grijnzend en tik ongeduldig met mijn linkervoet op de grond terwijl ik haar antwoord afwacht.

"Family don’t end in blood”

Esmeralda Anita Francisca Estrella Felicidad.

Hij zet een paar stappen in mijn richting, waardoor hij vlak voor me staat. "Volgens mij weet jij heel goed waar ik het over heb. En ook wat ik wil dat jij voor mij doet, trouwens. Zo moeilijk is het niet te bedenken, toch?" zegt hij grijnzend en knipoogt opnieuw, ditmaal bloos ik niet, maar bal echter mijn vuisten. "Maar als je het niet wil, wil ik best even de kapitein gaan waarschuwen?" Zijn blik is onschuldig, maar toch, ik weet dat hij allesbehalve is. "Dus... Wat wordt het?" Grijnst hij, ongeduldig met zijn linkervoet op de grond tikkend.
      "Nee," spreek ik eerst resoluut. "Ik ben geen goedkope hoer." Maar daarna begint mijn zachte, onzekere innerlijk te spreken, ik ben helemaal niet zo brutaal en houd deze krachtige houding dan ook niet lang vol. Daarbij moet ik hier blijven, als ik betrapt word zal dat niet alleen een enkeltje terug naar de kade betekenen, maar ook dat we weg worden gestuurd. Gipsy's worden namelijk nog lang altijd niet met open armen ontvangen. Ik zal ja moeten zeggen, ik bedenk wel iets om weg te komen. Beschaamd sla ik mijn ogen neer. "Oké dan," geef ik uiteindelijk toe. "Ik doe wat je wilt." De volgende woorden komen er zomaar uitzetten, nooit verwacht dat ik ooit zoiets zou zeggen, maar met mijn vooruitzichten ben ik opeens ergens een ander persoon. "Wat een sukkel ben je, als je, je behoefte moet uiten door middel van chantage. Blijkbaar vinden de andere meisjes je zo'n lozer. Ik begrijp ze wel."

Reality's overrated.

Harry Edward Styles.
'Nee,' zegt ze resoluut, nog steeds met dezelfde, brutale houding. 'Ik ben geen goedkope hoer.' Maar uiteindelijk slaat ze toch haar ogen neer. 'Oké dan,' geeft ze toe. 'Ik doe wat je wilt.'
Ik knik en grijns. 'Goede keuze.'
Maar ze zegt nog meer, wat ik niet meer had verwacht nadat ze een wat onzekere houding had aangenomen. 'Wat een sukkel ben je, als je - je behoefte moet uiten door middel van chantage. Blijkbaar vinden de andere meisjes je zo'n loser. Ik begrijp ze wel.'
'Thuis ken ik genoeg meisjes die mij wél leuk vinden, toevallig, maar die zitten niet hier,' sis ik, ietwat kwaad. Hoe durft ze zoiets tegen mij te zeggen?
'En bovendien kan ik altijd nog naar de kapitein gaan hoor, als je mij niet bevalt,' zeg ik en grijns weer.

"Family don’t end in blood”

Esmeralda Anita Francisca Estrella Felicidad.

Hij knikt en grijnst. "Goede keuze."
      Mijn volgende, brutale woorden maken hem kwaad en hij sist dat er thuis genoeg meisjes zijn, waarna hij weer begint te dreigen. Bijna floepen de woorden 'Ja, natuurlijk,' sarcastisch uit mijn mond als ik weer dichtklap. "Ik zal doen wat je wilt," piep ik, veel banger als ik eigenlijk toe zou willen geven. Waarom doet dit me zoveel angst? Zou het pijn doen? Ik bedoel, dit zou mijn eerste keer zijn. Maar ik bedenk wel iets, alleen wat? Wat nou als het mislukt? Dan ben ik toch echt aan mijn genade overgelaten. Waarom heb ik er üperhaupt voor gekozen mee te gaan met dit schip. Wat voor een domme rund ben ik? Zou hij me de hele vaart blijven chanteren? Me dingen laten doen die ik niet wil doen? Ik hoef maar vol te houden tot vlak bij de volgende haven, als ik daar van het schip af word gezet heeft Anita en de rest van de groep in ieder geval een kans. Zelf bouw ik wel een nieuw bestaan op, of dat nou met of zonder deze reis moet.

Reality's overrated.

- Muh, ik weet niet hoe ik moet beginnen. -

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Harry Edward Styles
Even lijkt het alsof ze weer een brutaal antwoord gaat geven, alsof ze mij weer gaat tegenspreken en ik dan alweer zal moeten dreigen. Maar dat doet ze niet, ik geloof dat ze inmiddels wel begrepen heeft dat ik de dingen nu bepaal en niet zij. 'Ik zal doen wat je wilt,' piept ze bang. Ik knik. 'Zo mag ik het horen,' zeg ik met een grijns. Ik had nu duidelijk de macht over haar, en zou die ook altijd blijven houden zolang we op dit schip zaten, omdat ik altijd een chantagemiddel achter de hand zou hebben. En ergens wist ik dat het fout was wat ik deed, maar het was haar eigen schuld. Zij was toch net zo fout door niet te betalen?
Ik nam haar van top tot teen in me op. Ze zag er goed uit, dat moest ik toegeven. Eigenlijk wel nog meer dan goed. En daarom kon ik ook niet wachten om met haar in één bed te liggen. Zou ze al ervaren zijn? Of zou het haar eerste keer zijn? Het maakte mij ook niet zoveel uit, zolang ze maar zou doen wat ik wilde.

"Family don’t end in blood”

Esmeralda

Hij knikt. "Zo mag ik het horen," zegt hij met een grijns. Ik vorl zijn ogen over mijn lichaam glijden, branden. Ik ril en zet uit automatisme een stap achteruit. Nu nog een kamer. Het plan dat ik had ligt dankzij de pruikenmans nu al aan duigen. Waar ga ik dan slapen? Waarom heb ik er geen rekening mee gehouden dat er een perverse knul zou zijn? Omdat de kans dat je zo'n sukkel tegenkomt klein is. En nu? War moet ik nu doen?
      Voorzichtig zet ik een paar stappen achteruit, probeer te vverdwijnen. Het liefste zou ik nu wedr direct van het schip verdwijnen, maar daar is het waarschijnlijk te laat voor. Toch kan ik het altijd proberen. Ik draai me om en snel richting het dek, om daar om de hoek te kijken. Als ik ren danst de rok om mijn enkels, waait ietsjes omhoog. God, ik moet echt andere kleren, dit valt veels te veel op. Maar het belangrijkste eerst, kan ik aan de pruijenmans ontsnappen?

Reality's overrated.

Harry Edward Styles.
Ze rilt en zet automatisch een stap achteruit, waarna ze voorzichtig nog een paar stappen achteruit zet. Dan draait ze zich ineens om en snelt richting het dek, waarna ze even om de hoek kijkt. Ik sta eerst wat beduusd te kijken, maar kom dan in actie en ren haar achterna. Ik ben een stuk sneller en bovendien heeft zij nog een lange rok die haar in de weg zit, maar ze heeft wel een flinke voorsprong door mijn ietwat trage reactie.
Uiteindelijk weet ik haar in te halen en pak haar bij haar arm beet. 'Waar dacht jij heen te gaan?' sis ik kwaad en druk mijn vingertoppen hard in haar bovenarm. 'Denk maar niet dat je nog kunt ontsnappen nu,' vervolg ik dan dreigend en trek haar aan haar arm mee terug naar binnen, waarna ik haar ruw tegen de muur duw. 'Doe dat niet nog een keer,' sis ik, nog steeds op dezelfde dreigende toon.

"Family don’t end in blood”