Ja, help dus. Ik weet niet wat ik moet doen, en vraag daarom dus ook jullie hulp.
Een vriendin van mij (die hier overigens niet op Quizlet zit) heeft problemen. Ze snijdt zichzelf (hier ben ik zelf achter gekomen), kotst haar eten uit en gebruikt laxeermiddelen. Het is ongeveer een half jaar geleden dat ik hier achter kwam. Behalve een andere vriendin en ik weet verder niemand het. Ik kreeg net best wel ruzie met haar, omdat ze vindt dat ik haar negeer. Nu is het zo dat ik haar helemaal niet negeer, maar het gewoon niet zie en heel erg druk heb. Daarna begon ze opeens over dat ik er nooit voor haar ben, en in het begin maar deed alsof ik 'ongerust' was. Ik heb zelf ook best problemen thuis, dus ik heb niet altijd tijd voor alles. Ze zei dat ik het net zo goed niet had kunnen weten, dat had niets uitgemaakt. Nu is het zo dat ik haar héél erg graag wil helpen, maar ik weet niet hoe. De andere vriendin ook niet. Ik heb ook best wel wat geheimen van mij aan haar verteld, ik heb namelijk ook in een 'donkere' periode gezeten. Dat is nu al wel minder, maar ik ben nog steeds niet helemaal de oude. Mijn ouders weten hier ook helemaal niets van. Ze wilt niet dat ik alles vertel aan onze mentor, of aan haar ouders, en dan ook echt absoluut niet. Sinds dat de enige oplossing is die ik kan bedenken (en dat mag dus niet van haar) kan ik verder niets verzinnen. Ik wil het zo graag aan iemand vertellen om haar te helpen, maar sinds dat niet mag ben ik best bang voor de gevolgen. Ik ben namelijk heel erg bang dat ze mijn "geheimen" ook door gaat vertellen aan mijn ouders omdat ik dat bij haar ook doe, terwijl ik het juist doe om haar te helpen. Dit kan onterecht en onnodig zijn, maar toch ben ik er extreem bang voor, ik wil namelijk echt niet dat het bij mijn ouders terecht komt. Weet iemand hoe ik haar kan helpen? Ik heb al zoveel geprobeerd, maar niets helpt.
-
9 feb 2014 - 18:03
9 feb 2014 - 18:12
Ze zei dat ik het net zo goed niet had kunnen weten, dat had niets uitgemaakt.
Als ik dit zo lees dan krijg ik het gevoel alsof ze wel geholpen wilt worden, maar het niet durft.
Kan je haar niet gewoon met de neus op de feiten drukken? Dat het allemaal heel slecht voor haar is en het grote gevolgen gaat hebben voor haar toekomst? Misschien maakt dat wel wat in haar los.9 feb 2014 - 18:12
Jou ouders hoeven natuurlijk niks over jou problemen te weten , maar het punt waar ik ook bang voor ben is dat jullie haar niet meer kunnen helpen.
Misschien moet je er maar over naar gaan denken om het haar ouders te vertellen (als hulp, niet als verraad)
Als ze het alsnog aan je ouders verteld is het echt een flut vriendin, omdat ze je er natuurlijk echt niet mee helpt, zeker niet als je alweer op de goede weg bent.
En onthou dat het verhaal pas ophoud bij een zonnestraal. (een goed moment,)Firm believer of all that is magic
9 feb 2014 - 18:15
Witchking schreef:
Ze zei dat ik het net zo goed niet had kunnen weten, dat had niets uitgemaakt.
Als ik dit zo lees dan krijg ik het gevoel alsof ze wel geholpen wilt worden, maar het niet durft.
Kan je haar niet gewoon met de neus op de feiten drukken? Dat het allemaal heel slecht voor haar is en het grote gevolgen gaat hebben voor haar toekomst? Misschien maakt dat wel wat in haar los.
Ik heb dit wel vier maanden geprobeerd, maar het is niet gelukt. Ik heb allerlei manieren geprobeerd, dat ze moet bellen als ze iets wilt gaan doen, dat we met onze mentor moeten gaan praten, maar ze wilt het allemaal niet. Dat vind ik ook best moeilijk, want ze kan zeggen dat ze hulp wilt, maar ze wijst het zelf ook allemaal af.9 feb 2014 - 18:32
Ik zou zeggen: professionele hulp inschakelen. Iets ven buitenaf dat ook buitenaf blijft.
Als het mijn vriendin was, had ik het zelf aangepakt, maar dat komt omdat ik de methodieken weet vanuit mijn opleiding. Ik zou met haar praten over het probleem, daarna over wat wel altijd goed was, waarom dat nu niet meer lukt, wat haar terug energie zou geven, hoe ze zichzelf over 5 jaar zou zien en daarna hoe ze eraan kan werken om naar het ideale toekomstbeeld te gaan. Dat zijn zo de grote stappen van waarderend coachen. Dat is nog een 'nieuwe' methodiek die vaak gebruikt wordt bij dingen zoals burn-out, bore-out, depressie,...
Maar jij zou eventueel ook wel eens je kunnen verdiepen in waarderend coachen (appreciative inquiry) en het een beetje toepassen. Het is een aangename techniek om te praten over wat wel werkt en over ontdekken waarom dat wél werkt en hoe je die eigenschappen (van waarom dat wel werkt) kan toepassen in de slechte situatie.I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury
9 feb 2014 - 18:43
Zonder hulp van een professional komt ze hier niet vanaf. Schakel hulp in - met of zonder haar toestemming. Ze is niet in staat om helder na te denken, ze zit te diep in die neerwaartse spiraal. Ze heeft een "buitenstaander" nodig die zegt: "Nu is het genoeg. Nu heb je écht hulp nodig." Ooit zal ze je dankbaar zijn, nu niet, want ze houdt van de pijn. Dat is de enige zekerheid die ze op dit moment heeft, haar pijn. En die laat ze zich niet zomaar afnemen, want dan is er niks meer zeker en veilig in haar wereldje. Believe me, I know.
I'll lick the poison from right off your kiss
9 feb 2014 - 18:58
-> Titel aangepast, alleen 'help' is niet toegestaan.
Probeer haar in te laten zien dat ze professionele hulp nodig heeft. Desnoods stel je voor haar hierbij te helpen en mee te gaan naa een eerste afspraak. Als ze verdere hulp niet toestaat, is de enige andere optie haar vertrouwen schaden voor het grotere goed, wat iemand inschakelen is. Maar dat raad ik je enkel aan als het echt zwaar de verkeerde kant op dreigt te gaan.If you don't stand for something, you'll fall for anything.
9 feb 2014 - 19:02
Scandal schreef:
Ik zou zeggen: professionele hulp inschakelen. Iets ven buitenaf dat ook buitenaf blijft.
Als het mijn vriendin was, had ik het zelf aangepakt, maar dat komt omdat ik de methodieken weet vanuit mijn opleiding.Ik zou met haar praten over het probleem, daarna over wat wel altijd goed was, waarom dat nu niet meer lukt, wat haar terug energie zou geven, hoe ze zichzelf over 5 jaar zou zien en daarna hoe ze eraan kan werken om naar het ideale toekomstbeeld te gaan. Dat zijn zo de grote stappen van waarderend coachen. Dat is nog een 'nieuwe' methodiek die vaak gebruikt wordt bij dingen zoals burn-out, bore-out, depressie,...
Maar jij zou eventueel ook wel eens je kunnen verdiepen in waarderend coachen (appreciative inquiry) en het een beetje toepassen. Het is een aangename techniek om te praten over wat wel werkt en over ontdekken waarom dat wél werkt en hoe je die eigenschappen (van waarom dat wel werkt) kan toepassen in de slechte situatie."A weed is simply a flower that somebody has decided is in the wrong place." Sister Monica Joan, Call the Midwife
9 feb 2014 - 19:11
Misschien heb je wat aan mijn ervaring.
Ik heb een vriendin die ook problemen had/heeft, (zich sneed/snijd, negatief en ook een eetprobleem). Ze verbood me ook om naar haar ouders of iets anders te stappen. Toen heb ik het geprobeerd zelf op te lossen, natuurlijk gaat dit niet ik ben immers geen psycholoog of iets in die richting. En geloof me, ik heb werkelijk alles geprobeerd wat ik kon verzinnen voor een jaar lang maar uiteindelijk vergat ik mezelf steeds meer en trok ze me mee in haar neerwaartse spiraal terwijl ik net als jij aan de beterende hand was. Uiteindelijk heb ik het zo voor elkaar gekregen dat ik met haar naar een vertrouwenspersoon op school ben gestapt en is ze uiteindelijk bij een psycholoog van de GGZ uitgekomen. Dit alles zonder weten van haar ouders omdat ze een deel van haar probleem vormen en ze dit écht niet wilde. Het gaat nu beter met haar en ik heb ook meer rust.
Ik zou je aan raden om zoals eerder gezegd toch hulp te gaan zoeken bij een professional, en er gewoon voor haar te zijn als een vriendin en niet als een hulpverlener/psycholoog/professional. Waarschijnlijk vertelt ze echt niets tegen jouw ouders, dat zou wel heel lullig zijn.9 feb 2014 - 19:15
Britsanity schreef:
Zonder hulp van een professional komt ze hier niet vanaf. Schakel hulp in - met of zonder haar toestemming. Ze is niet in staat om helder na te denken, ze zit te diep in die neerwaartse spiraal. Ze heeft een "buitenstaander" nodig die zegt: "Nu is het genoeg. Nu heb je écht hulp nodig." Ooit zal ze je dankbaar zijn, nu niet, want ze houdt van de pijn. Dat is de enige zekerheid die ze op dit moment heeft, haar pijn. En die laat ze zich niet zomaar afnemen, want dan is er niks meer zeker en veilig in haar wereldje. Believe me, I know.Don't walk. Run, you sheep, run.
