[200] We're not Alone • One Direction • Speeltopic twee. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 2 feb 2014 - 19:54 ]

That is a perfect copy of reality.

[Arme Matt. Ö]

Reality's overrated.

Jesse Horan

’Sorry ik had mezelf niet in controle.’ Zegt ze terwijl ze weer bloost. Het ziet er heel erg lief uit. ‘Je iriteert je er echt aan als ik dat doe he?’ vraagt ze terwijl ze met haar hand door mijn haar gaat. Ik knik. 'Ja. Ik irriteer me erg snel aan dat soort dingen,' geef ik toe. ‘Het is een kleine zenuw tik van me altijd is ik verlegen ben of nerveus dan pruts ik aan mijn haar.’ Ik knik. Ik heb niet echt een zenuwtik. Dat komt voornamelijk doordat ik eigenlijk nooit zenuwachtig ben. ‘Weet je nog dat ik zei dat ik dacht dat ik verliefd op je was?’ vraagt ze. Ik knik en word een beetje paniekerig vanbinnen hoewel ik het niet laat merken. ‘Nou ik denk het niet meer mischien is ik ben volgens mij verliefd op jou Jesse.’ zegt ze en ze drukt eventjes haar lippen op de mijne. Daarna kijkt ze weg. Ik grinnik. 'Kijk nou niet weg. Je bent zo mooi,' zeg ik en ik draai haar gezicht naar me toe. 'Ik hou ook van jou,' zeg ik met een glimlach. Ik trek haar tegen me aan. 'Misschien moeten we teruggaan. Ik had net ruzie met Niall en waarschijnlijk voelt hij zich nu rot omdat ik.. Niet echt aardige dingen gezegd heb,' leg ik uit.

Spoiler alert: you will save yourself

| Muh :c
Ik reageer vanavond laat. |

That is a perfect copy of reality.

Emily Maria Malik

Hij grinnikt. 'Kijk nou niet weg. Je bent zo mooi,' zegt hij en draait mijn gezicht naar hem toe. 'Ik hou ook van jou,' zegt hij met een glimlach trekt me tegen zig aan. 'Misschien moeten we teruggaan. Ik had net ruzie met Niall en waarschijnlijk voelt hij zich nu rot omdat ik.. Niet echt aardige dingen gezegd heb,' legt hij uit. Ik knik maar toch zucht ik eventjes. ‘Ik hoop dat Niall en Zayn het terug goed hebben gemaakt.’ Zei ik zachtjes en legde mijn hoofd op zijn schouder. ‘En Jesse Niall houd mega veel van je en ik denk dat hij je heus wel vergeeft iedereen doet wel eens iets waar hij spijt van heeft of zich slecht door voelt maar een echte broer of zus of iemand die echt om je geeft vergeeft je wel.’ Zei ik terweil ik een kusje op zijn wang plaatste en hem even liefde vol aan keek. ‘Kijk naar Zayn en Niall ik wet dat die twee het nog wel goed gaan maken omdat ze echt omelkaar geven en dat gaat ook gebeuren bij jou.’ Zei ik weer zacht. ‘Sorry ik draaf een beetje door.’ Zei ik weer verlegen en legde mijn hoofd weer op zijn schouder.

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Lorraine Riley Fowell

Amanda knikt instemmend en grijnst. 'Ja, dat zou ik maar doen.' Ook Amanda loopt naar haar toe en haalt haar mes uit haar zak. Ze trekt haar shirtje iets omhoog, waardoor haar buik bloot wordt en legt het koude metaal van haar mes er met de platte, niet scherpe kant dreigend tegenaan. 'Je wilt toch niet dat er iets met je kindje gebeurt?' hoor ik haar nog zachtjes fluisteren. 'Nee, alsjeblieft' hoor ik Loënné zachtjes terug fluisteren. Ik grijnsde even en drukte toen met mijn handen op het mes waardoor er ook een klein sneetje in haar buik kwam. Waarschijnlijk werd Amy nu pissed off, maar dat maakte mij niets uit. 'What the fuck?!' hoorde ik opeens een mannelijke stem roepen. Ik stond met een ruk overeind. 'Laat haar gaan! Mijn broer heeft haar nodig, want Louis is boos op hem door...' Hij stopte met praten. 'En wie mag jij dan wel niet zijn?' snoof ik. 'Ow, God! Lowe! Je bent zwanger! Van Liam! Daarom is Louis zo boos! Ik wordt oom!' riep hij vrolijk en ook heel verbaasd. Op dat moment toen hij het realiseerde begon hij een vreemd en hoogst ongepast vreugdedansje te doen. Ik keek hem raar aan. Wat in godsnaam was er mis met hem? 'Laat haar gaan!' riep hij toen weer naar ons. Ik keek hem met een duistere grijns aan. 'Nope' zei ik en ik liep naar hem toe. Ik trapte hem in zijn mag en toen op zijn hoofd waardoor hij ook neerviel. 'Slaap zacht Payne' siste ik tegen hem. Ik sleepte hem ook mee naar de volgende boom en maakte ook eerst zijn handen stevig vast. Daarna bond ik hem stevig aan de boom vast en daarna deed ik zijn benen. Toen ik met hem klaar was ging ik weer naar Loënné toe. 'Jij mag kiezen. Wie wordt de volgende?' vroeg ik met een sadistische grijns aan haar.

That is a perfect copy of reality.

Genelle Kayleigh Tomlinson

Aidan keek op en glimlachte naar me. 'Hey. Nou ik ben net bijna klaar' zei hij terwijl hij een van de laatste haringen de grond in sloeg. Ik knikte. 'Jammer. Ik had graag willen helpen' zei ik toen terug. Toen eenmaal de tent helemaal stond plofte hij naast me neer en zuchtte hij bij mijn vraag en woorden terwijl hij het geitje weer op schoot nam. 'Ik ook helemaal niet. Mijn broer is dan wel hier en ik heb dit baby dwerggeitjegevonden, voor de rest is het echt niet leuk hier. Iedereen negeert me, en degene die dat niet doet probeert m'n geit te stelen en me dood te kletsen. Daarbij durf ik te wedden dat mijn broer tussen nu en een kwartier staat te zoenen met de jongen die ik leuk vind' klaagde en ratelde Aidan aan een stuk door. Ik knikte even en zuchtte. Dat was dus ongeveer ook mijn probleem. 'Wat is jou probleem? Misschien kan ik je helpen' vroeg Aidan toen. Ik zuchtte even. 'Ongeveer hetzelfde als jou. Genegeerd. Broer die aandacht schenkt aan iedereen behalve jij. Niemand mag me hier. Het lijkt wel alsof ik onzichtbaar ben, want iedereen loopt langs me. Je-weet-wel. Type eenzaamheid' zei ik zachtjes.

That is a perfect copy of reality.

Louis Tomlinson.

Argh. Waarom helpte niemand me nou? Dan kon ik het weer helemaal in mijn eentje uit gaan leggen, al was het natuurlijk ook wel mijn fout, maar dat hielden we even terzijde. "Je hoort me toch wel? Of ben je doof soms?" Oké, die laatste opmerking was iets te overbodig. "Loënné is zwanger. Van jou." Alsof hij een klein kind van vier was gebruikte ik haar hele naam, die me toch wel heel even raar lag omdat ik haar bijna altijd Lows noemde. "Maar goed, dat later. Je zei dus dat ze verdwenen is?" Dat kon ergens wel kloppen, want na die uitval van net had ik haar ook niet meer gezien. "Haz, blijf jij alsjeblieft even bij Anna, dan ga ik mee met Liam..." Ik beet zachtjes op mijn lip en keek Harry aan, die nog steeds op de grond zat. Hij moest Anna wel eerst van me over nemen voordat ik mee kon, of Anna moest weer terug gaan zitten. Ik hoopte zo erg dat er niets met haar gebeurd was, ze is tenslotte zwanger en iets kleins kan al een miskraam veroorzaken. Al had ik er natuurlijk geen verstand van. Ik was benieuwd hoe het zou gaan als ik met Liam alleen naar haar opzoek moest, al kon ik natuurlijk wel uitgebreid m'n excuses maken. Ja, goed plan.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Harry Styles
Vlug hielp ik Louis met Anna ondersteunen door ook een arm rond haar middel te slaan en mezelf als steunpaaltje aan te bieden. Plotseling kwam Liam in paniek naar ons toe en begon te ratelen. Ik begreep er niet veel van maar wel dat het foute boel was. Met grote ogen keek ik Louis aan toen hij zich versprak, en dan ook echt goed versprak. Hulpeloos keek hij me aan, maar er was niet veel dat ik kon doen. Liam, de goedgelovie sukkel die hij was, begreep er ook niks van. Zuchtend legde ik het op meest makkelijke manier uit. 'Lows. Is. Zwanger. Van. Jou. Moet ik nog gaan spellen?' vroeg ik sarcastisch, ook al had Lou al antwoord gegeven. Al vond ik niet dat het er nu toe deed, eerst moest Anna in veiligheid gebracht worden. En Louis zou Liam nu echt niet genoeg vertrouwen om haar aan hem over te laten. 'Kunnen we nu gaan? Ik denk niet dat ze het nog lang gaat volhouden hoor,' sprak ik zachtjes maar serieus. Ik was echt bang dat ze nu elk moment kon gaan instorten en dat wilde ik niet op mijn geweten hebben. Echt niet. Ik keek beide jongens dringend aan, want anders zou ik ze persoonlijk mee gaan slepen, en niet op een bepaald lieve manier. Eigen schuld dan maar. Ongeduldig wachtte ik af op antwoord, al ging ik dat straks niet meer. Toen ik wel antwoord kreeg zuchtte ik zacht. 'Prima, ik wacht hier. Maar als het te lang duurt kom ik jullie zoeken.'

[ bericht aangepast op 29 jan 2014 - 23:30 ]

Because I love him, do I need another reason?

Liam Payne.

"Je hoort me toch wel? Of ben je doof soms?" vroeg Louis. 'Ja, ik hoorde je.' zei ik bot terug. "Loënné is zwanger. Van jou." zei hij, en om het nog even te verduidelijken zei Harry het ook nog een keer. 'Lows. Is. Zwanger. Van. Jou. Moet ik nog gaan spellen?' vroeg hij sarcastisch. 'Nee, dank je, ik hoorde het de eerste keer ook wel.' zei ik. "Maar goed, dat later. Je zei dus dat ze verdwenen is?" vroeg Louis. 'Ja, en ik vond dit.' zei ik en liet Louis Low haar hanger zien. "Haz, blijf jij alsjeblieft even bij Anna, dan ga ik mee met Liam..." zei Louis. 'Prima, ik wacht hier. Maar als het te lang duurt kom ik jullie zoeken.' zei Harry. O fijn, ik mag met dezelfde jongen Low gaan zoeken die me net een uur geleden in elkaar heeft gemept. Nou ja, eigenlijk had hij wel een rede. Waar is Matt eigenlijk? Die zal wel weer eens verdwaald zijn, ik had hem nooit alleen het bos in moeten laten gaan. Ik nam Louis mee naar de plek waar ik de hanger van Low had gevonden. 'Hier lag het' zei ik. Zo ver kon ze dan nog niet zijn, toch?

How far is far

Anna Jane Tomlinson

Louis en Harry ondersteunden me, ik wilde ze bedanken, maar Liam ratelde erdoorheen. Wat kwam hij nou doen? Er ging heel veel tegelijk. Louis riep naar Liam dat… Loënné? Zwanger was? Mijn bloedeigen zusje van zeventien jaar oud was zwanger van Liam? Waarom had hij het dan niet beschermd gedaan, hij weet dat het elk meisje kan gebeuren. Hij weet dat een abortus moord is, maar dat een zeventienjarig meisje ook niet op een kind zat te wachten. Hij had dit gewoon expres gedaan! Louis zou hem vast laten zien wat hij Loënné aan had gedaan. Ik moest zo snel mogelijk naar haar toe! 'Lows. Is. Zwanger. Van. Jou. Moet ik nog gaan spellen?' vroeg Harry sarcastisch. 'Nee, dank je, ik hoorde het de eerste keer ook wel.' antwoordde Liam. Hoe durfde hij? 'Maar goed, dat later. Je zei dus dat ze verdwenen is?' vervolgde Louis. Mijn mond zakte open. Wat? Liam liet het hangertje van Lows zien, waarbij hij vertelde dat hij het had gevonden. 'Haz, blijf jij alsjeblieft even bij Anna, dan ga ik mee met Liam...' Harry zuchtte even. 'Prima, ik wacht hier. Maar als het te lang duurt kom ik jullie zoeken.' Ik stak mijn hand op. 'Ik ook.' kwam er schor uit mijn mond. Ik was boos, ik hield me heel erg in. Ik probeerde het, maar opeens lukte het niet meer. Ik begon te gillen en te schreeuwen naar Liam. 'Klootzak! Je hebt Lows expres zwanger gemaakt! Je wist dat ze nog helemaal niet op een kind zat te wachten! En al helemaal niet van zo'n zak als jij!' Liam was al weggelopen, maar ik kon het niet laten nog even mijn woordje te doen. 'Gadverdamme wat ben jij vies zeg! En je hebt haar zelf ontvoerd en dat hangertje meegenomen. Ik haat je! Als je lef hebt kom je terug. Kom godverdomme terug klootzak!' Met die woorden zakte ik in elkaar, de hele actie had me te veel energie gekost.

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Louis Tomlinson.

Ik was blij dat Harry bij Anna wilde blijven, dan kon ik tenminste rustig met Liam Lows gaan zoeken, al kon ik dat rustig wel weg laten en ik wist zeker dat ik er naar een kwartiertje al wel weer genoeg van had, ondanks het feit dat het om een van mijn zusjes ging. Een lichte rilling gleed over mijn rug toen Liam me de hanger liet zien, die raakte ze echt nooit kwijt. Nu wist ik pas zeker dat er echt iets aan de hand was, voorzicht liet ik Anna los en ik pakte de hanger van Liam af om 'm goed te bekijken, en inderdaad het was dezelfde hanger. Ik beet zachtjes op lip en keek zijlings even naar Liam, die me al mee richting de plek trok waar hij de hanger had gevonden. Ik hoorde Anna nog iets schreeuwen over Liam, wat vast voor hem bedoeld was en ik schudde langzaam met mijn hoofd. Hopelijk kon Harry haar weer een beetje kalmeren. Ik tuitte even mijn lippen toen Liam zei dat hij de hanger hier had gevonden, ik hoopte maar dat we in de buurt waren. "Zullen we als eerste naar links gaan?" Met mijn vinger wees ik even naar links en ik hield de hanger stevig vast in mijn andere hand. "Uhm, Liam, sorry, van daarnet. Ik had niet zo uit mogen vallen. Het spijt me, echt." Een waterige glimlach toverde zich langzaam rond mijn lippen en mijn ogen bleven gefixeerd bij de jongen naast me.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Matthew Richard Payne
Toen ik was bedaard van mijn hoogst ongepaste vreugdedansje zei Lowe dat ik moets rennen. Ik trok een wenkbrauw op en wilde net vragen waarom toen een van de meisjes naar me toe liep. "Maak haar los, trut." siste ik naar haar. Dat deed ze alleen niet. Onverwacht kreeg ik een trap in mijn maag, waardoor ik dubbel klapte. Daarna kreeg ik nog een trap tegen mijn hoofd en werd alles wazig en draaierig. Er zat dan maar weinig in mijn hoofd, dit was niet heel prettig. Ik zakte als een zoutzak in elkaar en kon niets meer. Ik voelde hoe ik heen en weer werd gesjord en werd vastgebonden. Langzaam kwam ik terug bij totaal bewustzijn. De vraag van die bitch ving ik wel op. "Pak mij dan, trut. Laat haar gaan. Niemand mot mij toch hebben. Mijn broer niet, het meisje dat ik leuk vind niet, niemand niet. Laat haar gaan, verdomme, bitch. Doe met me wat je wil, maar laat haar gaan." riep ik naar haar. Ik mocht mijn broer nogsteeds niet helemaal en vond dat hij toch echt een betere broer had moeten zijn, maar hij gaf zoveel om dit meisje. Daarbij zou hij nu een kans hebben om zich te bewijzen als een waardig vader. Hij kon dat, dat had hij bij mij al laten zien, tot hij met x factor meedeed. Nu kon hij het echt goed doen. Ik hoopte dus maar voor hem dat hij mijn vertrouwen niet nog eens zou schaden.

Aidan James Styles
Ik luisterde in stilte naar Genelle. Meisje toch. Ik had best met haar te doen. Ik was volwassen en kon redelijk op eigen benen staan, maar zij verdiende echt haar broer om haar te beschermen als ze een vriendje had en te behoeden voor slechte dingen en beslissingen. Harry en ik maakten die altijd samen en ondanks dat hij ouder was, was ik vaak de verantwoordelijke. Ik sloeg een arm om haar heen. Geheel vriendschappelijk. Ondanks dat ze een mooi meisje was, was ik nogsteeds gayer dan een regenboog met huppelende eenhoorns. Ik was gay, niet blind. "Het komt wel goed, moppie. Er komt een keer een leuke lieve jongen je leven in en die zal je alle aandacht en liefde geven die je verdient. Echt waar. Voor mij wil mijn hart niet meewerken, maar voor jou is het echt niet te laat. Geloof me. Jou tijd komt nog wel." Ik glimlachte weekjes en aaide met mijn vrije hand Banquo's hoofdje. Ik had te doen met het meisje. De enige jongens hier waren ofwel gay ofwel sukkels. Hopelijk vond ze een leuke jongen op school of in de stand. Dat verdiende ze echt, want ze was een schat van een meid.

Bowties were never Cooler

Taundriel --> LegoIas (de tweede 'l' is een hoofdletter 'i')

Spoiler alert: you will save yourself

Jesse Horan

‘Ik hoop dat Niall en Zayn het terug goed hebben gemaakt,’ zegt ze. Ik grinnik. 'Ja hoor. Ze zaten net gezellig samen.' Ik doe moeite om niet in lachen uit te barsten. ‘En Jesse Niall houd mega veel van je en ik denk dat hij je heus wel vergeeft iedereen doet wel eens iets waar hij spijt van heeft of zich slecht door voelt maar een echte broer of zus of iemand die echt om je geeft vergeeft je wel.' Ik knik. Ze geeft me een kusje op mijn wang en kijkt me lief aan. Ik glimlach. 'Ja maar ik voel me vooral slecht omdat ik bang ben dat hij nu denkt dat ik hem juist haat,' leg ik uit. ‘Kijk naar Zayn en Niall ik wet dat die twee het nog wel goed gaan maken omdat ze echt om elkaar geven en dat gaat ook gebeuren bij jou. Sorry ik draaf een beetje door,’ zegt ze. Ik glimlach. 'Nee, het is juist heel erg lief,' zeg ik. Ik sta op en trek haar omhoog. Ik hou haar hand stevig vast en loop met haar naar het kampvuur. Daar zitten Niall en Zayn. Huilt Niall nou? Nee, op dit moment niet maar eerder wel. Ik voel me schuldig. 'Hou mijn hand alsjeblieft vast,' fluister ik naar Emily. Daarna loop ik naar het kampvuur. 'Sorry Niall, het is jou schuld niet. Ik voelde me gewoon rot en ik heb al een tijdje het gevoel dat je meer van die gasten houdt dan van mij,' zeg ik met een zwakke glimlach. Ik knijp zachtjes in Emily's hand.

Spoiler alert: you will save yourself

Jesse Horan

'Ik ook van jou hoor.' Ik grinnik. 'Het was maar een grapje Zayn,' stelt hij me gerust. Hij begint te lachen. 'Ow Greg mijn broer,' plaagt hij me. Ik trek een pruillipje. 'Nee jij gekkie,' zeg ik met een grijns. Ik begin te zingen en hij begint te huilen. Als ik klaar ben druk ik een kus op zijn lippen. 'Dat was prachtig. Ik zal de mijne laten horen,' glimlacht hij en hij kust mijn wang waardoor ik zelf moet glimlachen. Hij begint zijn liedje te spelen en te zingen en ik moet bijna huilen. Ik huil eigenlijk nooit, dus het komt dichtbij. 'Dat was heel erg mooi, Nialler,' zeg ik tegen hem. Ik glimlach en zie hoe hij in slaap valt. Ik kijk rond en zie Jesse en Emily er aan komen. 'Hey Nialler, kijk eens wie er sorry komt zeggen,' zeg ik tegen Niall en ik sla mijn armen steviger om hem heen zodat hij niet weg kan of ik kan gaan vechten ofzo. Ik heb daar deze vakantie al genoeg ervaring mee en ik weet dat ik Jesse waarschijnlijk in elkaar sla als hij niet zijn excuses aanbiedt. Ik kijk nog eens en zie dat hij Emily's hand vast houdt. Nu moet hij me al helemaal niet boos maken.

Spoiler alert: you will save yourself