Forbidden || 1 - Speeltopics

Love is something unpredictable,
You can't force it.
But you also can't go away from it.
Love can happen on the most unpredictable times.
But when it happens,
You don't wanna lose it.
What happens if love is forbidden?
Would you fight for it,
Or would you let her go?

De bendemensen wonen gezamelijk in een oud huis. Wat meer afgelegen van de stad. Het is een oud huis, dus er is ook niet heel veel luxe omdat ze ook niet een van rijksten zijn. Al zijn ze ook niet arm. Meestal komen ze aan geld door te stelen of aan eten. De rijken wonen natuurlijk in rijke wijken bij hun ouders.
We beginnen gewoon in het dagelijkse leven en er komt binnen een paar dagen een feest waar iedereen naar toe gaat.

[ bericht aangepast op 13 jan 2014 - 17:35 ]

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Megan Kath Crowley

"Ik weet niet wat we ermee moeten." Zei ik zacht en keek Justin aan. Langzaam liep ik naar hem toe en legde mijn handen op zijn borstkas. Die bewoog langzaam op en neer door zijn ademhaling. Ik slikte even en keek omhoog in Justin's bruine ogen. Ik haalde diep adem en bleef hem aankijken. Ik wist niet wat er moest gebeuren nu, maar ik wilde het liefst dat we er samen uit kwamen en dat hij ook vollopig niet weg ging. Ik beet op mijn lip en legde mijn hoofd op zijn borstkas. Het voelde fijn om zo bij hem te zijn. Het was misschien raar, maar het voelde al zo fijn. Ik gluurde stiekem weer naar hem en bleef een tijdje hem zo aankijken. Hoe kon iemand zo leuk en lief mij nou leuk vinden? Een meisje zoals ik! Ik dacht daar een tijdje over na terwijl ik hem bleef aankijken. Ik slikte kort en begroef mijn gezicht in zijn shirt. Het rook naar hem en dat rook heerlijk. Naar een hardwerkende man. Ik beet op mijn lip en keek even van hem weg. Hij maakte me verlegen en toch voelde ik me geweldig bij hem. Hij maakte nu al gelukkig.

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Justin James Skye.

"Ik weet niet wat we ermee moeten." Zei ze zacht en keek me aan. 'Ik ook niet.' Zei ik daarna lachend om mijn eigen klunzigheid. Langzaam liep ze naar me toen en legde haar handen op mijn borstkas. We slikten allebei, en ze keek omhoog en keek me aan. Ze haalde die adem en bleef me aankijken, en ik keek haar nu ook aan in haar blauwe ogen. Ze beet op haar lip, en legde haar hoofd op mijn borstkas. Ik aaide over haar hoofd. Ik ben hier zo niet goed in. Ze slikte en begroef haar gezicht in mijn shirt. Ze beet op haar lip en keek even weg van me. 'Sorry dat ik hier zo onhandig in ben.' Zei ik, en draaide haar hoofd mijn kant op zodat ze me aan keek. Ik keek haar aan in haar blauwe ogen. Ik slikte even. Hoe kan zij mij nou leuk vinden? Ik kwam steeds dichter bij haar gezicht met mijn gezicht, en zette mijn lippen uiteindelijk op die van haar. Ik keek even verlegen naar beneden toen ik mijn lippen van die van haar afhaalde. 'Sorry.' Mompelde ik zacht. Ik ben hier echt heel slecht in, hopelijk vind ze me nu geen idioot of zo.

How far is far

Megan Kath Crowley

Hij tilde mijn hoofd zijn richting op. Ik keek hem aan en hij kwam langzaam met zijn hoofd dichterbij tot ik zijn lippen op de mijne voelde. Ik legde mijn hand op zijn wang en kuste hem zachtjes terug. Zijn lippen gingen langzaam van de mijne af. Ik keek hem weer aan en glimlachte. "Sorry." Zei hij zacht. Ik liet mijn hand op zijn wang liggen. "Dat hoef je niet te zeggen, want je was goed." Zei ik en keek hem lief aan. Ik glimlachte en liet mijn hand van z'n wang glijden. Om hem wat op te peppen drukte ik zachtjes mijn lippen op die van hem en sloot licht mijn ogen. Daarna haalde ik mijn lippen van de zijne af en keek hem weer aan. "Justin, jij haalt het beste in mij naar boven. Dus ik zal echt niet slecht over jou denken. Zeker niet na net." Zei ik en keek hem met mijn blauwe ogen aan. Hij was zo lief en leuk. Ik liet hem ook zeker niet meer gaan! Ik wilde hem nu al claimen, maar dat was misschien een beetje vroeg. Ik slikte kort en begroef mijn gezicht weer in zijn shirt. Ik glimlachte en sloeg mijn armen om zijn middel

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Justin James Skye.

Ze legde haar hand op mijn wang en kuste me zacht terug. Ze liet haar hand op mijn wang liggen. "Dat hoef je niet te zeggen, want je was goed." Zei ze en keek me lief aan. Ik glimlachte en keek haar weer aan. 'Vind je?' Grinnikte ik. Ze glimlachte en liet har hand van mijn wang af glijden. Ze drukte haar lippen weer op die van mij, en ik kuste haar terug. Ze haalde haar lippen van de mijne en keek me weer aan. "Justin, jij haalt het beste in mij naar boven. Dus ik zal echt niet slecht over jou denken. Zeker niet na net." Zei ze. 'Jij haalt ook het beste in mij naar boven.' Zei ik met een glimlach. Ze slikte en begroef haar gezicht weer in mijn shirt, en sloeg haar armen om mijn middel. Ik sloeg mijn armen om haar nek, en trok haar in een soort knuffel. Ik hield mijn voorhoofd tegen haar voorhoofd aan, en keek haar zo aan. 'Waarom is het zo moeilijk om nu iets zinnigs te zeggen?' Zei ik grinnikend. Ik had echt geen idee wat ik nu moest zeggen, ik faal hier best wel in.

How far is far

Megan Kath Crowley

Ik grinnikte zacht en glimlachte even. Het voelde fijn om zo in een soort van knuffel te staan. Ik glimlachte nog meer en keek omhoog naar hem. "Dat is ook niet nodig om nu iets zinnigs te zeggen." Zei ik met een grijns en zachtjes raakte onze neuze elkaar. Het voelde fijn om zo dicht bij iemand te zijn. We hoefden niks te zeggen en alleen maar te genieten van ons kleine momentje samen. Ik glimlachte nog meer en likte even langs mijn lippen. Ze smaakten naar hem. Ik grinnikte kort en keek Justin lief aan. Het voelde zo fijn om nu mijn eigen knuffelbeer te hebben. Ik glimlachte bij dat idee en keek Justin in zijn bruine ogen aan. Ik bleef het een tijdje aankijken en genoot van zijn armen om mij heen. Elke keer als zijn hand mij aanraakte, voelde het net alsof mijn lichaam in brand stond op dat stukje huid. Ik beet op mijn lip en keek Justin nog steeds aan. Het verbaasde me nog steeds dat iemand zoals hij mij leuk kon vinden. Ik bleef glimlachen en verstrakte mijn grip op hem een beetje meer. Ik wilde hem gewoon niet meer laten gaan en hij mocht ook niet meer weg.

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Dawn Mary Claire II Rijk:

Hij trapte erin en daar was ik heel eerlijk gezegd blij om. Ik wou dat Elliot geen zorgen om mij moest maken. Ik hoorde vervolgens wat hij allemaal zei en ik knikte bedenkelijk. 'Ik begrijp je helemaal' zeg ik terug glimlachend. Heel eerlijk, ik keek niet zovaak naar jongens en ik was altijd wel bezig met school of mijn boeken. Ik had daar toch geen tijd voor, toch? Misschien was ik toch redelijk onzeker over mezelf. Ik hoorde zijn laatste vraag. Waarom niet? Als ik nee zou zeggen, zou ik weer alleen thuis zitten met een boek op schoot. Ik kon best nog wel wat leuks doen. 'Is goed' zeg ik intstemmend, waarnaar we beiden naar het parkje lopen. Gelukkig, was het mooi weer. Het zonnetje scheen volop en gelukkig stond er maar een kleine briesje. Het was aangenaam stil tussen ons en even dacht ik na over wat hij zei. Ik begreep Elliot heel goed, alleen je kon niet naar een meisje zoeken, dan zou het nooit iets worden. Je moet er ook niet op wachten, je mest gewoon lekker van je leven enieten en het komt allemaal vanzelf wel. Als het echt voorbestemd is, dan zou hij heus wel iemand vinden, die hem leuk vond. Dat hadden tenminste mijn ouders tegen mij vertelt. Eenmaal bij het parkje gingen we op een bankje zitten. Ik had toch redelijk veel pijn aan mijn voeten en nu konden ze even tot rust komen. 'Elliot?' vraag ik zachtjes en doelend dat hij me moest aankijken, wat hij ook deed. 'Ik snap echt wat je bedoeld alleen, je moet niet gaan haasten om een meisje te zoeken.' zeg ik zachtjes. Natuurlijk moest ik me verduidelijken, wat ik ook deed. 'Ik gun je alle liefde, maar als je blijf zoeken, dan vind je niemand, misschien wel maar niet de ware voor jou' zeg ik gemeend en eerlijk. 'Waarom neem je niet iemand mee, die je gewoon kent?' vroeg ik nu en keek hem vragend aan. ' Misschien is ze je type niet, maar hoe weet je dat zo zeker, dadelijk is ze dat wel, maar weet je het gewoon niet' zeg ik vervolgens en keek even naar de eendjes die in het water waren. Ze speelden met het water en ik frunnikte aan mijn shirt, die ik aan had. 'Je moet geen wedstrijdje doen tegen cameron, je moet iemand vinden waar jij bij goed voelt' zeg ik daarna en staarde nu naar het water. 'Perfectie is niet goed, je moet naar je hart kijken wat jij wilt' zeg ik er zachtjes erachteraan. Ik zuchtte zachtjes en sloeg even mijn ogen neer.

Luke Bonvie II Bendelid:

Ik hoorde Alex aan en lachte om hem. 'Is goed' stemde ik ermee in en keek even naar Jack en liep achter Alex aan. We kwamen al snel in een straat waar allemaal winkels stond, nu even een meisje zien te scoren. Toch werd ik ergens znuwachtg, ik had weleens met meisjes gezoend en gebruikt. Ik was heus niet vies van een leuk meisje, maar toch maakt het me zenuwachtig. Sins mijn zusje is overleden kon ik nu gewoon minder met mijn gevoelens overweg en af en toe wist ik niet hoe ik tegen een meisje moest doen. Ze lieten me denken aan me zusje, terwijl het natuurlijk gek klonk. Maar het was wel zo. Ik keek even naar mijn vrienden en die vonden het blijkbaar wel leuk. Ik zuchtte binnendsmond en voelde me ongemakkelijk. Ik deed wel 'stoer', maar heel eerlijk was ik best een softie. Dat liet ik nooit aan iemand zien, maar ik vond het gewoon lastig. Ik zou eerst gewoon even naar meiden kijken en de rest zou ik wel kijken wat ik zou doen. Ik keek eerst naar de jongens hoe zij het zouden doen en wachtte gewoon op hun reactie's af. Sommige meiden keken ons even aan en toch kon ik niet laten om te glimlachen.

One Who Travels A Higher Path.

Allison Elizabeth Caers

Ik keek nog even naar Cameron die nog bezig was met iets maar voor ik kon vragen of hij bijna klaar was om te vertrekken trok jade haar mond weer open. ‘Wij gaan al naar buiten want ik moet allison nog iets vragen.’ En voor dat hij of ik kon reageren trok ze me al mee naar buiten. Eenmaal buiten trok ik mijn hand los en keek ik haar verbaasd aan. ‘Jade waar sloeg dat op?’ Vroeg ik geïrriteerd en keek haar humeurig aan. Maar zoals altijd bleef Jade vrolijk grijnzen. ‘Ik wou eigenlijk vragen of je een oogje op hem had want je keek zo vreemd en was nog verlegener dan anders.’ Zei ze vrolijk terwijl ze me nieuwsgierig aan keek. ‘nee ik ben niet verliefd op hem.’ Zei ik geïrriteerd. ‘Ik vind hem mooi en ben blij als hij tegen me praat maar je hebt toch gezien hoe grote flirt hij is.’ Zij ik weer geïrriteerd en keek haar even aan. ‘Weet je wat ik heb niet eens meer zin om met jou of Cameron te gaan winkelen.’ Zij ik boos en liep er vandoor. Ik ging gewoon een paar boeken kopen en daarna ging ik naar huis. Door de drukte in de straat lette ik niet echt op waar ik liep en voor ik het wist botste ik tegen iemand en viel op de grond. Snel keek ik op en ik voelde de kleur uit mijn wangen gewoon verdwijnen ik was tegen Luke Bonvie gebotst ik had nog nooit iets tegen hem gezegd maar iedereen kende de belangrijkste leden van de bende en hij was er 1. ‘sssssorrrry’ Stotterde ik zacht terwijl ik terug recht ging staan en hem verontschuldigend aan keek.

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Jack Ryan Dicaprio || Bendeleider

Alex had kort en zacht gelachen. "Mooi zo, en nu heb je ons gevonden. Zo lastig was dat nou ook weer niet." Had hij met een speelse grijns op zijn lippen gezegd. Na Luke zijn woorden had hij geamuseerd geknikt. "Als je beloning om ons te vinden, wat vind je daar van Jacky?" had hij met een lachje gezegd. Heel wijs had ik besloten daar maar niet op in te gaan.
"Dus waar o waar vinden we de leukste meisjes?" vroeg hij met een grijns en hij staarde even voor zich uit. Net zo goed als ik wist hij waar we moesten zijn. Alex ging met zijn hand door zijn haren haren heen en keek ons even aan. "Naar de shop straat, daar zullen er vast wel meiden te scoren zijn." grijnsde Alex naar mijn ons en liep toen alvast voorop. Ik hoorde hoe Luke ermee instemde en al snel zag ik wat meiden naar ons kijken. Het maakte me niet zoveel uit. Meiden maakte me niet zoveel uit.
Toen ik iemand in het oog zag stootte ik Alex met een grijns aan.
"Hé, mooiboy. Is dat niet iets voor jou." Ik knikte met mijn hoofd naar een blond meisje die op een barbie leek. Veel make up, zo dun als een spriet etc. Ik zou zelf niks met zo'n meisje willen hebben,niet dat ik aan relaties deed. Maar als het moest, was zo'n soort meisje wel het laatste met wie ik iets zou willen hebben.
Toen het barbiemeisje op ons kwam afgelopen met nog een barbie vriendin van haar trok ik mijn wenkbrauw op, hopend dat ze door zouden lopen. Maar zoals altijd werden mijn gebeden niet gehoord want ze kwamen recht op ons aflopen.
"Hi," zeiden de barbies in koor. Ik moest me ervan weerhouden om niet met mijn ogen te gaan rollen. Ze hadden allebei een brede glimlach op hun gezicht staan.
"Ik ben Ashley," zei de rechter. "En ik Eva," zei de linker. Ik trok mijn wenkbrauwen op.
"En ik ben niet geïnteresseerd," zei ik tegen hun. Voordat ik wegliep zag ik hoe ze keken alsof ze in hun gezicht werden geslagen. Even grinnikte ik.

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Luke Bonvie II Bendelid:

Verveeld keek ik uit mijn ogen en keek ik naar alle meisjes die nu langs kwamen. Sommige waren wel aantrekkelijk en sommige weer niet. Natuurlijk zei dat niets, ze konden ook gewoon aardig en lief zijn. Ik keek de twee jongens aan en ik zag dat er twee blonde barbietypes naar hun tweeen liepen. Die waren al helemaal geen type voor me en ik rolde vervolgens mijn ogen. Wat ik niet zag aankomen was dat iemand tegen mij aanbotste. Ik wou al meteen gaan schelden en zeggen dat diegene uit moest kijken, maar voordat ik dat kon zeggen, zag ik wie er op de grond lag. Een meisje. Ik ging zeker niet schelden tegen een meisje, dat was ik gewoon niet en dat vond ik eerlijk ook onbeschroft. Ze stond snel op en ik hoorde wat ze zei. Nu herkende ik haar, ze was Allison een rijkerd. Ik kende bijna iedereen en ik wist dat ze rijke ouders had. Ik had haar weleens vaker gezien, maar nog nooit tegen gepraat. Nu zag ik haar van dicht bij en ze had hele mooie blauwe heldere ogen. 'Geeft niets' sprak ik koel terug en keek haar een beetje onderzoekend aan. 'Wat doet zo'n meisje helemaal alleen in de stad?' vroeg ik nu, geamuseerd en ik trok een wenkbrauw op. Ik wachtte rustig en geduldig mijn antwoord af. Als ik me goed herinnerde was ze altijd wel met iemand anders erbij, maar nu was ze alleen.

One Who Travels A Higher Path.

Allison Elizabeth Caers

'Geeft niets' sprak hij koel terug en hij keek me eventjes aan. 'Wat doet zo'n meisje helemaal alleen in de stad?' vroeg hij nu, geamuseerd en trok een wenkbrauw op. Ik zuchten en keek hem eerst even wantrouwend aan voor dat ik antwoorden. ‘Ik kreeg een beetje ruzie met mijn vriendin en ben er toen maar vandoor gegaan.’ Zei ik zachtjes en verlegen terwijl ik wat rond keek. ‘zo en eum hoe gaat het er mee.’ Vroeg ik zachtjes en keek hem verlegen maar nieuwsgierig aan ookal was het eigenlijk een vreemde vraag in deze situatie maar ik wist niks anders. Ik kenden hem niet echt en mijn hoofd zij dat ik gewoon weg moest lopen maar mijn gevoelens zij dat ik nog eventjes moest blijven ookal kende ik hem net en vond ik het eigenlijk nogal vreemd maar ik bleef hem dus nog even nieuwsgierig aan kijken. ‘Je hoeft niet te antwoorden als je niet wil hoor.’ Zei ik met een schuine grijns en plukten wat aan mijn haar. Uit mijn oog hoeken bekeek ik de jongen en merkten dat hij eigenlijk best wel knap was. Ik bloosde waarom dacht ik dat nu. ‘Maar eum ik denk dat ik maar verder ga voor de boeken winkel sluit.’ Ik kon mezelf wel slaan toen ik dat zij nu dacht hij bijna zeker dat ik een klunzige onoplettende nerd was.

[ bericht aangepast op 6 jan 2014 - 17:15 ]

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

- @Janne sorry dat ik nog niet gereageerd had, als iemand anders wilt meeten kan dat nu dan :') -

Everything is illuminated by the light of our past.

Bootin schreef:
- @Janne sorry dat ik nog niet gereageerd had, als iemand anders wilt meeten kan dat nu dan :') -

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

(iemand in voor Megan of Drew? Dan kan ik ook weer een stukje schrijven)

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

JustLovegood schreef:
(...)
(Is niet erg maar ze gaan nog steeds samen naar het feest niet?)

Everything is illuminated by the light of our past.

[I;m sorry, ik ben nu op Megan aan het reageren, ik was het een beetje vergeten ]

How far is far