Forbidden || 1 - Speeltopics

Love is something unpredictable,
You can't force it.
But you also can't go away from it.
Love can happen on the most unpredictable times.
But when it happens,
You don't wanna lose it.
What happens if love is forbidden?
Would you fight for it,
Or would you let her go?

De bendemensen wonen gezamelijk in een oud huis. Wat meer afgelegen van de stad. Het is een oud huis, dus er is ook niet heel veel luxe omdat ze ook niet een van rijksten zijn. Al zijn ze ook niet arm. Meestal komen ze aan geld door te stelen of aan eten. De rijken wonen natuurlijk in rijke wijken bij hun ouders.
We beginnen gewoon in het dagelijkse leven en er komt binnen een paar dagen een feest waar iedereen naar toe gaat.

[ bericht aangepast op 13 jan 2014 - 17:35 ]

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Elliot Samuel Yorkwill || rijk

'Ja, ik neem hem' zei Dawn glimlachend. 'Ik zet deze twee jurkjes even terug' melde ze en ik knikte. Niet veel later kwam Dawn terug gelopen op haar hakjes. Samen gingen we richitng de kassa en Dawn betaalde keurig voor haar kleedje en dan gingen we de winkel uit. 'Dankje, Elliot' zei ze dankbaar en ik glimlachte vriendelijk naar haar. "Geen dank, dat doen vrienden nou eenmaal." zeg ik met een lichte grijns op mijn gezicht. 'En nu voor jouw kleding' zei ze en nam mijn hand om me vervolgens mee te trekken naar een winkel. 'Wat zoek je ongeveer qua kleding?'Zoek je voor een pak? Of gewoon casual, maar netjes gekleed?" vroeg ze nieuwsgierig. en ik haalde mijn schouders op. "Geen idee. Iets niet te klassiek, maar ook niet te alledaags denk ik." zei ik dan met een glimlachje. We liepen een winkel binnen en ik keek zoekend rond achter de gepaste kleding. NA lang zoeken had ik toch enkele outfits gevonden, het enige wat ik minder leuk vond aan shoppen was het passen in die nauwe pashokjes. "Ik heb wat gevonden." zei ik tegen Dawn. "Ik ga ze even passen goed?" vroeg ik haar dan, maar wachtte echter niet op een antwoord en liep alvast al naar de pashokjes toe. Ik deed mijn eerste outfit aan en toonde die aan haar en keek haar vragend aan. Daarna verween ik voor kort weer in de hokjes om mijn tweede outfit te passen en deze showde ik dan weer aan Dawn. Als laatste deed ik mijn derde kledingstuk aan. Deze vond ik wel leuk en simpel, maar dat waren ze gewoon allemaal. Als ik me weer omgekleed had ging ik de pashokjes oud en ging ik naar Dawn toe. "Wat vind jij? Ik vind het echt heel moeilijk kiezen.


(Wie voor Alex en Luke? )

[ bericht aangepast op 30 dec 2013 - 20:39 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Praattopic

[En Jack maybe voor Alex?^^ Ben btw eindelijk weer op mijn laptop want ik moest alles op mijn mobiel doen de afgelopen week.]

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Dawn Mary Claire II Rijk:

Eenmaal in het winkel keek ik ook eventjes, maar ik kon het beter aan Elliot zelf laten. Ik wist natuurlijk niet, wat voor smaak hij had en ik kon moeilijk met iets aankomen, terwijl hij het niet leuk vond. Ik hoorde hem zeggen dat hij iets gevonden had en waardoor ik knikte. Ik liep achter hem aan en plaats mezelf op een bankje en wachtte op zijn eerste outfit. Toen hij de eerste outfit liet zien, bekeek ik hem even goed. ik vond eerlijk gezegd, het niet zo mooi staan en het was niet echt voor een feestje. Dit was meer iets, als je ergens naar toe ging, maar niet voor een feest. Hij liep terug en verkleedde zich om. Elliot kwam weer uit met zijn tweede outfit en weer bekeek ik hem goed. Dit was zeker leuk en stond hem ook goed. Het was klassiek, maar ook weer netjes. Het was ook wat stoer. Dit past hem meer. Toen hij de derde outfit liet zien, schudde ik meteen mijn hoofd. Nee, dit werd het sowieso niet. Ik vond het ook niet bij hem staan. Weer kleedde hij zichzelf om in zijn eigen kleding. Hij kon beter voor de tweede gaan. Toen hij terug kwam hoorde ik hem aan. Meteen stond ik op en glimlachte naar hem. 'Je moet voor de tweede gaan, die staat je echt leuk. Je ziet er dan wat stoerder en netje, maar toch klassiek eruit en dat staat jou wel' zei ik gemeend. 'Dus doe maar die andere twee maar weg.' zeg ik wat lachend en kijk hem afwachtend aan.

One Who Travels A Higher Path.

Allison Elizabeth Caers

''Dat is mooi,'' zei Cameron waarbij hij lichtjes in mijn been kneep en liet daarna zijn hand rustig op de tafel rusten. ''Jullie plannen zijn nu dus gewijzigd,'' zei hij tegen Jade en grijnsde daarna lichtjes naar mij terwijl hij mijn koffie pakten en er een slok van nam. Ik keek hem eerst even verbaasd aan maar toen zag ik dat hij me even aan keek voor goedkeuring en ik knikten zacht om te laten weten dat het goed was. Hij ging nog eens met zijn hand door zijn haar en ik beet zachtjes op mijn lip het zag er namelijk zo sexy uit. ''Gaan jullie anders mee iets zoeken voor het feest?'' Vroeg hij aan mij en jade ik bloosde toen ik merkte dat ik aan het staren was en keek snel weg. ''Misschien kan ik ook wel wat leuks voor jou kopen,'' zei hij en keek me even kort aan. ‘Is voor mij goed een persoon extra is altijd tof.’ Zij jade vrolijk en ik keek haar een beetje kwaad aan. Ze wist dat ik eigenlijk nog langs de boeken winkel wou voor een paar nieuwe boeken maar dat ging ik echt niet doen met Cameron er bij. ‘Is goed lijkt me gezellig.’ Zei ik zacht. Cameron stond op en trok zijn blouse recht en ik zag dat hij even in gedachten verzonk. Ik keek jade even aan en samen stonden we ook recht.

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Justin James Skye.

Ze glimlachte, en pakte er nog een mok bij waar ze ook koffie in schonk, en zette de mok bij mij neer. 'Dankje.' Zei ik met een glimlach. Uiteindelijk ging ze op de kruk naast me zitten, en draaide zich om naar mij. Ze keek me aan met een glimlach. Ze kneep haar ogen licht samen, en legde haar hand even op mijn knie, die ze al snel weer weg trok. Ze beet op haar onderlip en keek even weg. Even later keek ze me weer in mijn ogen aan, en keek ik in de blauwe van haar. Nu was ik echt in de war, mag ze me nou juist wel of juist niet. Ik ben nogal slecht in gevoelens herkennen. Ze stond op en ging met haar hand door mijn haar. Ze grinnikte en liep naar haar jas om haar pakje sigaretten te pakken. Adam gaf haar een aansteker, en ze glimlachte naar hem. "Bedankt Adam." Zei ze. De radio stond aan, en ik herkende een klassieker van Michael Jackson. Megan glimlachte en liep op de maat van het liedje naar buiten, en stak een sigaret aan. Ik liep achter haar aan. 'Is er soms iets?' Vroeg ik zorgzaam. Jup, ik kan echt niet met de gevoelens van een ander om gaan.

How far is far

Jack Ryan DiCaprio || Bendeleider

Met een kreun kwam ik mijn bed uit. De kater kwam als een golf over me heen. Ik kreeg een verbeten uitdrukking op mijn gezicht en kwam mijn bed uit. Zuchtend kleedde ik me aan. Ik had langer in bed willen blijven liggen, maar dat kon niet. Er moest werk gebeuren. Ik moest nog langs iemand vanwege drugs. Met grote stappen liep ik mijn slaapkamer uit, niet dat dat veel is, en liep naar beneden toe. Als er al mensen waren, negeerde ik ze in ieder geval. Snel pakte ik wat te eten en te drinken en liep toen naar buiten toe. Ik zette een zonnebril op, want nog meer hoofdpijn zou me niet helpen. Mijn gedachten draaiden op volle toeren waardoor ik Alex niet zag tot ik bijna tegen hem aanbotste. Op tijd stopte ik en ik ging met mijn hand door mijn haren heen.
"Wat gaan jullie doen?" Vroeg ik toen ik Luke ook zag staan. Eigenlijk maakte het me niet zoveel uit wat ze deden, zolang ze maar niet gepakt werden. Toch had ik niet veel zin om nu naar die gast toe te gaan. Hij was een eikel en een watje. Maar om hem nu met een kater onder ogen te komen, daarvan zou ik nog geïrriteerder raken en dan zou het niet goed komen met hem. Een grimas kwam op mijn gezicht te staan en ik keek Alex even aan. Ik zei het misschien niet, maar ik mocht Alex meer dan Luke. Het zou me ook niet zoveel uitmaken als Luke dat wist.

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Elliot Samuel Yorkwill || rijk

'Je moet voor de tweede gaan, die staat je echt leuk. Je ziet er dan wat stoerder en netje, maar toch klassiek eruit en dat staat jou wel' zei Dawn en ik knikte glimlachend. "Mooi zo, dan neem ik die." zei ik met een glimlachje 'Dus doe maar die andere twee maar weg." zei ze lachend en ik grijnsde even terug en zette dan de andere twee outfits weer weg, zodat ik alleen het hemd en de blazer weer over had. We liepen samen naar de kassa en ik betaalde voor mijn kleren en kreeg ze dan terug in een zakje. Ik bedankte de vrouw en ging dan met Dawn de winkel weer uit. "Met wie ga je eigenlijk naar het feest?" vroeg ik Dawn dan lichtelijk nieuwsgierig. Ik moest zelf ook nog iemand vinden voor het feest en ik had namelijk geen idee wie, maar het moest wel een date worden en niet met vrienden. Ik wilde niet roddels horen over dat ik misschien met een vriendin van me zou gaan al zeker niet over Dawn en ik. Het zou onze vriendschap kunnen verpesten. Ik haalde even een hand door mijn bruine haren en haalde mijn mobiel dan uit. Ik besloot een bericht naar Cameron te sturen, aangezien hij niets naar mij stuurde. 'Ik heb mijn spullen, succes met zoeken Cam. xEll.' verstuurde ik. Ik was nog steeds kwaad op hem en hij moest het maar weten. Tegen mijn vrienden was vragen om oorlog.

Alexander Joshua Rodrigues || Bende lid

Nadat Luke me had geholpen liepen we weer de straat op. 'Zullen we eerst meiden spotten en daarna gewoon een discotheek pakken. Dan weet ik precies welke discotheek we kunnen nemen, daarna' vroeg Luke en ik knikte instemmend. "Ja lijkt me een goed idee." grijnsde ik en wilde net door lopen en botste bijna tegen iemand op. Een grijns sierde mijn lippen toen ik de nogal mottige Jack aantrof. "Wat gaan jullie doen?" vroeg hij ons en een grimas ontstond op zijn lippen. "We gingen wat vrouwelijk schoon gaan zoeken en daarna misschien naar een dansclub gaan." zei ik schouder ophalend. "Ik ben niet echt in een steelbui vandaag, dus gaan we ons amuseren." vervolgde ik grijnzend en keek even naar Luke maar richtte me dan weer op Jack. Ik stak wat nonchalant mijn handen in mijn zakken en keek Jack dan schuin aan en grijnsde even. "Waar wilde jij naartoe gaan? Of was je ons gaan zoeken?" vroeg ik hem geamuseerd.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Megan Kath Crowley

Ze nam een hijs van haar sigaret tot ze de stem van Justin hoorde. Megan draaide zich om en leek hem aan. "Nee, er is niks aan de hand." Zei ze en slikte even. Ze kon hem niet vertellen wat ze voor hem voelde. Dat kon ze gewoon nog niet. Megan slikte en drukte haar sigaret uit toen hij op was. Ze liep naar Justin toe en knuffelde hem. "Sorry dat ik een verwarrend meisje ben. Ik kan niet goed mijn gevoelens uiten." Zei ze en liet hem toen los. Ze keek hem even aan en beet weer op haar lip. Megan keek toen even naar de grond. Ze kon hem nog niet vertellen wat hij met haar gevoelens deed. Dat hij haar koude hart had laten ontdooien en dat hij haar zo anders maakte. Dat kon ze gewoon nog niet. Megan slikte even en keek Justin aan. Haar hart smolt toen ze zijn bruine ogen zag. Ze haalde diep adem en keek hem aan. "Is er iets, Justin?" Zei ze en keek hem in zijn bruine ogen aan. Megan glimlachte kort en keek even om haar heen. Ze legde haar hand op z'n arm en deed een stap dichterbij.

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

[iemand intresse voor Drew? Dan kan ik alvast een stukje voor hem gaan bedenken namelijk]

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Justin James Skye.

Ze draaide zich om en keek me aan. "Nee, er is niks aan de hand." Zei ze en slikte even. 'Weet je het zeker?' Vroeg ik. Ze slikte en drukte haar sigaret uit toen hij op was. Ze liep naar me toe en knuffelde me. Ik knuffelde haar terug. "Sorry dat ik een verwarrend meisje ben. Ik kan niet goed mijn gevoelens uiten." Zei ze en liet me toen los. 'Je bent niet de enigste, ik kan mijn gevoelens ook amper uiten. En je bent helemaal geen verwarrend meisje, je bent juist een heel lief meisje.' Zei ik met een glimlach. Ze keek me aan en beet weer op haar lip. Daarna keek ze naar de grond. Ze slikte even en keek me weer aan. Waarna ze diep adem haalde en me weer aankeek. "Is er iets, Justin?" Vroeg ze en keek me in mijn ogen aan. Ik slikte. 'Nee, er is niets.' Zei ik uiteindelijk. Ze glimlachte en keek even om haar heen. Daarna legde ze haar hand op mijn arm, en deed een stap dichterbij. Ik glimlachte en keek even naar de grond. En nu? Ik kan zo niet met gevoelens om gaan. Wat moet ik nu in vredesnaam doen? Ik keek haar aan, en beet even op mijn onderlip. 'Ik denk dat ik je leuk vind.' Mompelde ik zacht en hoopte dat ze het niet gehoord had, want anders stond ik mooi voor gek.

How far is far

Megan Kath Crowley

Zei hij nou echt dat hij me lief vond?! Ik kon mijn oren niet geloven toen ik het hoorde. Ik was dus toch niet zo verwarrend als ik dacht dat ik was. Toen ik hem aanraakte mompelde hij zacht dat hij me leuk vond. Mijn ogen vergrootte zich en ik keek hem aan terwijl hij nog naar beneden keek. Mijn hart maakte een sprongetje en ik glimlachte. "Ik jou ook." Zei ik toen zacht en keek weg. Ik slikte even en wist niets meer te zeggen. Het was zo anders nu ik wist wat hij voelde. Eigenlijk hoopte ik dat hij me had gehoord. Dan zou het vanaf nu zeker anders worden tussen hem en mij. Mijn blauwe ogen zochten naar zijn bruine ogen. Mijn hand lag nog steeds rustig op zijn arm. Ik sloot even mijn ogen en liet me alles even bezinken. Mijn hartslag was nu iets sneller gaan slaan dan normaal. Wat gebeurde er toch met mijn lichaam? Ik keek nog steeds naar Justin en hoopte dat hij me aan zou kijken. Hij was zo schattig en lief als hij zo verlegen deed. Ik haalde een hand door mijn haar en frummelde aan het einde van een plukje.

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Dawn Mary Claire II Rijk:

Elliot hing de andere twee kleding stukken weg en samen liepen we naar de kassa, waarnaar hij betaalde voor zijn kledingstukken, wat hij wou. Het stond hem echt goed en vreemd genoeg stond het erg mannelijk bij hem, maar dat hield ik voor mezelf. We liepen de winkel uit en ik hoorde vervolgens de vraag van Elliot. Wat moest ik tegen hem antwoorden? Heel eerlijk, ik had niemand en ik was eigenlijk van plan om Elliot te vragen, maar aan de andere kant. Misschien wou hij niet en misschien wou hij echt een date hebben, in plaats van mij. Ik kon hem moeilijk dwingen en ik wou dat Elliot geen zorgen hoefde te maken om mij. Wat zijn broer zei tegen ons, vond ik op zich niet zo erg. Als mensen dachten dat wij een koppel waren, moesten ze dat maar denken, terwijl het anders ligt. Ik vond als dat zou gebeuren, dat het niet onze vriendschap zou verpesten. In ieder geval aan mijn kant, tenminste niet. Het enigste, wou ik dat Elliot geen zorgen over mij had. Zoals altijd zette ik mijn glimlach op, hopend dat Elliot gewoon hierin trapt. Ik kon altijd tegen mensen faken, maar bij Elliot had ik dat nooit gedaan, omdat ik altijd eerlijk tegen hem was, maar nu wou ik gewoon niet dat hij zich zorgen om me moest maken. Als hij echt wou, dat ik zijn date/vriendin was voor het feest, dan vroeg hij me dat en anders niet. 'Ja, ik heb al iemand, ik ga met een andere vriend van me' loog ik tegen Elliot. Om zo snel mogelijk op een ander onderwerp te komen, keek ik hem aan. 'Heb jij iemand voor het feest?' vroeg ik dan. Ik vond het echt niet leuk om tegen Elliot te liegen, maar ik wou niet dat hij schuldig begon te voelen tegenover mij en dat hij uit behulpzaamheid mij moest vragen, terwijl hij dat zelf niet wou. Hij moest mij vragen, als hij dat wilt en anders niet. Dus ik moest iemand zoeken.

Luke Bonvie II Bendelid:

Ik hoorde Alexander aan en knikte meteen dat ik het goed vond. We liepen en Alexander botste tegen Jack op en we hoorden hem aan. Ik liet me gewoon even stilvallen en ik keek Jack aan. Ergens had ik mijn vermoedens dat Jack mij niet mocht, terwijl ik dat niet begreep. Wat deed ik verkeerd? Natuurlijk kon ik niet iedereen mij aardig laten vinden, maar misschien had hij wel zijn redens. Het zal wel, maar het boeit mij toch niet of hij me aardig vond of niet. Alex beantwoorde zijn vraag en ik hoorde hem vervolgens weer aan. Ik denk eerlijk gezegd, dat Jack andere plannen had, maar ik liet het gewoon zo. 'Misschien kan Jack hier wel met ons mee, als hij dat leuk vind' zei ik best wel op een vriendelijke toon en keek Jack aan. Meer mensen, meer vreugde. ik zag dat hij een kater had, in ieder geval, zag ik dat aan zijn gedrag. Ik had eerst ook een kater, maar gelukkig verdween die langzaam. Ik kon op zich best wel tegen katers, dus een zonnebril hoefde bij mij niet. Het lag natuurlijk aan de persoon zelf. Ik ging ook eventjes door mijn haren en wachtte op de antwoorden van de heren.

One Who Travels A Higher Path.

Justin James Skye.

"Ik jou ook." Zei ze zacht, en ik keek verbaasd op. Vind ze me geen loser dan? Ik wist niets meer te zeggen, en zij blijkbaar ook niet. Ik keek haar aan. Ze haalde een hand door haar haar, en frummelde aan het einde van een plukje. Dit is zo awkward. Ik haalde een hand door mijn warrige haar. O ja, dat was ik in alle haast vergeten te kammen. Toen schoot me iets te binnen. Ik ben dan wel leuk met Megan mee gegaan, maar eigenlijk zou ik naar de stad gaan, en zorgen voor geld en eten en zo. Nu snap ik het begrip liefde maakt blind. 'Sorry dat ik zo onhandig ben in gevoelens en alles.' Zei ik. Ik ben vrijwel in alles wat ik doe onhandig, dat kon iedereen wel zien. Ik kan totaal niet met de gevoelens van andere omgaan, en ook niet met die van mezelf. Ik heb het nooit geleerd, en ik ben altijd gehaat door iedereen. Ik vind het best moeilijk dat iemand me nu wel leuk vind zoals ik ben. Ik wil het wel uitleggen aan Megan, maar ik kan het gewoon nog niet, we kennen elkaar pas een dag. 'En nu?' Vroeg ik onandig.

How far is far

Jack Ryan DiCaprio || Bendeleider

Ik keek Alex even aan toen hij antwoord gaf. "We gingen wat vrouwelijk schoon gaan zoeken en daarna misschien naar een dansclub gaan." zei hij schouder ophalend. "Ik ben niet echt in een steelbui vandaag, dus gaan we ons amuseren." vervolgde Alex grijnzend waardoor ik ook een grijns op mijn gezicht kreeg. Zelf was ik daar niet zo van. Maar een pleziertje op z'n tijd vond ik wel leuk. Alex keek even naar Luke maar richtte zicht toen weer op mij. Hij stak wat nonchalant zijn handen in zijn zakken en keek me toen schuin aan en grijnsde even. Ik voelde gewoon iets aankomen.
"Waar wilde jij naartoe gaan? Of was je ons gaan zoeken?" vroeg hij me geamuseerd. Ik wist het. Echt weer iets voor Alex. Dit was misschien een van de redenen dat ik hem meer mocht dan de meeste anderen. Hij had vaak wel wat te zeggen en kon het niet laten om telkens opmerken zoals net te maken. Zo zag ik hem ten minste en daarom mocht ik hem wel. Vanzelf kwam er ook een grijns op mijn gezicht te staan.
"Tuurlijk. Ik heb dit hele pokke-end gelopen alleen voor jullie," zei ik zwaar sarcastisch tegen hem. En ik keek hem met een grijns aan, wachtend op zijn antwoord die hij waarschijnlijk wel klaar zou hebben.
"Misschien kan Jack hier wel met ons mee, als hij dat leuk vind" Hoorde ik Luke toen zeggen op een vriendelijk toon en hij keek me aan. Ik zag hoe hij met zijn hand door zijn haren ging, waarna ik mezelf even grijnzend op Luke richtte. "Sure," Toen keek ik Alex weer even aan om vervolgens rond te kijken. De hoofdpijn nam af maar was er nog wel. Ik hoopte dat het snel weg zou gaan. Anders zou ik nog geïrriteerd worden terwijl ik dat net niet meer ben.

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Alexander Joshua Rodrigues || Bende lid

Jack grijnsde nu ook. "Tuurlijk. Ik heb dit hele pokke-end gelopen alleen voor jullie," zei hij met een brede grijns en het sarcasme leek ervan te druipen, waardoor ik zacht en kort lach. "Mooi zo, en nu heb je ons gevonden. Zo lastig was dat nou ook weer niet." zeg ik met een speelse grijns rond mijn lippen. "Misschien kan Jack hier wel met ons mee, als hij dat leuk vind" zei Luke en ik keek hom kort geamuseerd aan en knikte dan. "Als je beloning om ons te vinden, wat vind je daar van Jacky?" zei ik met een lachje. "Sure," had hij gezegd en keek me kort aan om vervolgens wat rond te kijken. "Dus waar o waar vinden we de leukste meisjes?" vraag ik met een grijnsje terwijl ik nadenkend mijn lippen op elkaar perste en een even voor me uit staarde. Vrouwen hielden van, chocola en zoetigheid, dieren, en het aller belangrijkste , shoppen. Ik haalde een hand door mijn bruine warrige haren en keek de andere kort aan. "Naar de shop straat, daar zullen er vast wel meiden te scoren zijn." grijnsde ik naar mijn vrienden en liep dan alvast voorop. Ergens vroeg ik me af wat de anderen aan het doen waren. Vast niets bijzonders .

Elliot Samuel Yorkwill || rijk

'Ja, ik heb al iemand, ik ga met een andere vriend van me' zei Dawn met een glimlachje, waardoor ik terug glimlach. Ik was erg blij voor haar dat ze al iemand gevonden had, terwijl ik nog iemand moest vinden. 'Heb jij iemand voor het feest?' vroeg ze me terug en ik schudde eerlijk mijn hoofd. "Nog niet, maar ik zou graag met een meisje gaan waar ik misschien verder mee kan gaan, als je begrijpt wat ik bedoel." zei ik dan met een zwak glimlachje. Ergens leek me dat het perfecte moment voor een relatie aan te vragen met een meisje, maar ik heb het te lang uitgesteld om het perfecte meisje te zoeken. "Ik wil de perfecte date vinden, maar het lijkt me niet echt te lukken." vervolg ik zuchtend. Mijn broer had ook nog niemand, daarom wilde ik veel eerder zijn dan hem. Kleren en vervoer had ik al dus er was nog maar 1 ding die miste op mijn lijstje. "Heb je zin om langs het park te gaan?" vroeg ik Dawn dan. "Of heb je nog iets anders te doen?" vervolgde ik mijn vraag. Als ze geen zin had begreep ik dat wel.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH