[200] The Rebellion Games || THG || Speeltopic 1 - Speeltopics

Rollen:
Meisjes (12):
Isabel Primrose Everdeen || Dochter Katniss en PeetaGreaterGood
Caylee Quinn Odair || Dochter Finnick en Annie || SiIhouette
Scarlett 'Scar' Dorothy Mason || Dochter Johanna || Honeymoons
Amy Mar || Kleindochter Mags || Emiko
Lucy Helena Hawthorne || Dochter Gale || Racoon
Cheyenne Abernathy || Dochter Haymitch ||Celebration
Lily Rue Broadfield || Dochter zusje Rue || Lunalovesit

Jongens(12):
Andrew Josh Mason || Zoon Johanna || xZiall
Clément Secriour || Zoon Brutus || Maximesa
Morgan Cinna Odair || Zoon Finnick en Annie || Tenacious
Clive Everdeen ||Zoon Katniss en Peeta || Took
Benjamin Madge Undersee || Zoon Madge || Jaymes
Joel Abernathy || Zoon Haymitch ||Niallerrx

De overgebleven tributen mogen gewoon door iedereen vermoord worden. Nu zijn er nog±
12 tributen

Regels:
# Geen Mary Sue of Gary Stu.
# Je bent geen vechtkampioen als je in de arena komt: Je komt dus niet uit een gevecht zonder verwondingen.
# Als je iets bij de hoorn des overvloeds pakt, krijg je in ruil voor dat een verwonding: Hoe groot die verwonding is krijg je nog te horen.
# Een post van minstens 200 woorden. Dit is makkelijk te halen.
# Je personage kan op twee manieren doodgaan:
1: Je reageert twee weken lang niet zonder iets te melden
2: Je meld je af of geeft aan dat je personage dood mag
# Er komen misschien nog wel regels bij als er iets totaal misgaat.

De arena:

Geel = Woestijn
Groen = Bos zonder water enzo, je kan het water alleen bij het meer halen (of bij de hoorn)
Paars/roze = de hoorn des overvloeds

[ bericht aangepast op 4 jan 2014 - 21:19 ]

---

Spoiler alert: you will save yourself

Celebration schreef:
(...)
Niet om gemeen te zijn ofzo, maar je bestuurt mijn personage nu best wel...
Het maakt mij voor deze keer niet heel veel uit, maar of je er de volgende keer op wil letten dat je niet andermans personages dingen laat zeggen/doen die nog niet gepost zijn.

Oh, sorry! Ik had het zelf eigenlijk niet eens door, ik hoop niet dat ik het nu helemaal in de war heb gegooid!
Ik zal er volgende keer op letten! :]
(Ik wil het ook best aanpassen als dat nodig is?)

[ bericht aangepast op 22 dec 2013 - 17:19 ]

Lucy Helena Hawthorne

'Genoeg,' Bromde hij en ik keek hem even kort aan. Hij nam nog een zwaard zodat hij er nu twee had. 'Alleen zijn dit de eerste godverdomme spelen zonder speren,'hoorde ik hem nog grommen. Ik zette me neer op de grond, langs de binnenkant van de hoorn ,zodat niemand me zou zien. Voorzichtig trok ik mijn shirtje wat omhoog zodat ik mijn wond wat beter kon zien. Een grote wonde die net onder mijn navel kwam. Ik beet even pijnlijk op mijn lip. Ik moest het ontsmetten, want het was vuil en ik wilde niet dat het ging etteren en dat ik zo dood zou gaan. Ik keek nog even rond in de hoorn, maar niets van EHBO spullen. Zelf geen kleine naald of wat draad. Ik keek even twijfelend naar mijn flesje met water. 'Tijd om op jacht te gaan,' hoorde ik hem mompelen en ik kijk hem even fronsend aan. Was het niet gewoon slimmer om de wonden nu te verzorgen en dan later te gaan... je weet wel moorden. Mijn bondgenoot stelde zichzelf voor als Clément Secriour en ik had hier alleen maar kort op geknikt. 'Zo terug,' hoorde ik hem zeggen. "Is goed, ik bewaak de hoorn wel." zei ik dan maar aangezien hij al weg was. Ik keek even naar mijn lange broek. Dan moet het maar op deze manier. Mijn vingers namen één van mijn mesjes en met mijn andere hand nam ik mijn lange broek vast. Zo nauwkeurig mogelijk probeer ik een lange lap stof uit te snijden en nog een stukje om mijn wond mee schoon te maken. Mijn flesje water ging nu erg vanpas komen. Ik draai het deksel ervan en dop kort het kleinste stukje stof erin, waarna ik mijn flesje weer dicht doe. Met het natte doekje probeer ik ietswat onhandig mijn wond schoon te maken. Ik kreeg al een ziek gevoel toen ik er alleen maar naar hoefde te staren. Ik beet stevig op mijn liezen en voelde tranen opwellen. Nee ,nee nu wilde ik sterk blijven. Als het meeste vuil en zand eruit is bind ik de grote droge lap, die ik eerst afgeklopt had om mijn buik heen als verband. Zo doe je het nu zelf. Om mijn schouderwond te verzorgen ging ik hulp nodig hebben en Clément vertrouwde ik nog niet helemaal. Ik stond weer op en nam een mes in mijn hand en piepte even naar buiten. Kijkend of er nog andere tributen in de buurt waren of als Clément al terug was.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Niallerrx schreef:
(...)

Oh, sorry! Ik had het zelf eigenlijk niet eens door, ik hoop niet dat ik het nu helemaal in de war heb gegooid!
Ik zal er volgende keer op letten! :]
(Ik wil het ook best aanpassen als dat nodig is?)

[Maakt niet uit, ik schrijf wel gwn op jouw post door(;]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Cheyenne Abernathy
'Een tribuut viel me aan, maar werd van achter aangevallen met door een pijl. Ze is nu dood.' antwoordt Joel.
Ik kijk langs hem heen naar het roerloze lichaam van het meisje dat hem aanviel. De rillingen lopen over mijn rug. Overal liggen de lijken van de tributen. En één van hen ik heb ik zelf vermoord.
'Jij ziet er ook niet al te best uit.' zegt Joel, terwijl hij bezorgd naar mijn been kijkt.
'Het was een zwaard, het heelt wel.' antwoord ik, terwijl ik voorzichtig naar de wond kijk. Het moet echt verzorgd worden, anders gaat het ontsteken. Net als Joel's wond.
'Ik heb een mes, een tas met EHBO-spullen en een fles, maar die is waarschijnlijk leeg. Als we water hebben gevonden, kunnen we allebei onze wonden verzorgen.' Joel houdt een rugzak omhoog en ik kijk hem opgelucht aan. We hebben EHBO-spullen. Meteen voel ik me al een stuk beter.
'Echt vet goed dat je die rugzak gepakt hebt.' zeg ik, terwijl ik schichtig om mij heen kijk. We kunnen hier niet langer blijven. Gelukkig bedenkt Joel dat ook en stelt hij net voor om te gaan: 'Laten we dan maar gaan.'
Ik knik, maar waar moeten we heen? Overal om ons heen is het droge hete zand van een woestijn. Mijn keel voelt droog aan en mijn been zou best wat verzorging kunnen gebruiken.
'Waar kunnen we het beste heengaan, denk je?' vraag ik aan hem. 'We hebben echt water nodig.'

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Clive Everdeen
'Maar dat is het. Iedereen gaat naar het bos. Iedereen blijft dicht bij het meer. Iedereen heeft water nodig. Ik baal echt dat we deze arena krijgen, dat hebben ze vast opzettelijk gedaan. Het is de bedoeling dat we elkaar vermoorden of dat we uitdrogen, maar in ieder geval moet het snel en pijnlijk. Het is niet eerlijk. De 74e spelen gingen nog wel. De 75e waren erger, maar dit...' zegt Amy. Ik staar naar het zand en maak krullerige bewegingen met mijn wijs en middelvinger. Mijn wond prikte, nee, brandde als de hel. En dit was nog maar de eerste dag, nog twee weken te gaan. Hoe moet ik dat ooit volhouden?
'Ik vind het moeilijk.' zucht Amy, waarna ze haar hoofd in het zand laat vallen. Ik wil wel iets zeggen, maar wat? 'Maar we hebben geen keuze. We moeten naar het bos.' Gaat Amy verder. Ik knik. 'Kun je verder lopen?' vraagt ze dan. Weer knik ik, waarna ik op sta. Als ik mijn arm strak tegen mijn lijf gedrukt houd, doet het minder pijn. Maar hoe moet ik nu in hemelsnaam pijlen schieten?
Ik loop naar de rand van het bos, nadat ik mijn rugzak, boog en pijlenkoker heb gepakt. 'De beste plek voor een kamp is het meer,' begin ik. 'Maar dat is ook de gevaarlijkste plek. Er zullen ongetwijfeld tributen hun kamp daar opslaan, en dan word het stelen.' Ik zucht. We staan nu achter een paar bomen, zodat we minder in het zicht zijn dan zonet.
'Kan jij met een boog omgaan?' vraag ik Amy dan. Het word lastig, met mijn arm.

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Benjamin Madge Undersee

Ik was al redelijk diep het bos in toen ik echt even moest gaan zitten. Bijna zeker was ik ervan dat ik niet gevolgd werd en nog steeds zat bet mes in mijn schouder.
Tijdens het rennen had ik het niet gevoeld, maar dat kwam waarschijnlijk door de adrenaline die door mijn lichaam suisde.
Een omgevallen boomstam bood me een zitplek. Ik nam plaats en legde mijn spullen neer.
En boog met acht pijlen en een rugzak. Deze maakte ik open en vond EHBO-spullen en een lege waterfles. Daar had ik nu nog niet veel aan, want het enigste water wat ik gezien heb, was in de woestijn, vlak bij de hoorn.
Aan de EHBO-spullen had ik wel wat. Het doosje ging met een klik open en ik haalde er spullen uit, waar ik mijn schouder mee kon verzorgen.
Het mes moest eruit. Ik stopte mijn rechtervuist zo ver mogelijk in mijn mond, om mijn geschreeuw te dempen en met mijn linkerhand pakte ik het mes vast.
Met een snelle beweging trok ik het mes eruit en het gedempte geschreeuw was bijna niet te horen.
Snel pakte ik verband en andere dingen, waarmee ik mijn schouder verzorgde.
Ik wilde het niet spalken, omdat ik dan een makkelijker doelwit zou zijn.
Ik pakte de spullen weer om de rugzak en gooide deze over mijn linkerschouder. Ik pakte mijn boog met pijlkoker en stond op.
Zo'n twintig meter verder stond een dunne boom. Ik ben goed in boogschieten, maar in de arena moet ik uitstekend kunnen boogschieten, nu ik geen speer of messen heb. Oke, ik heb één mes, maar die kan ik beter voor andere doeleinden gebruiken.
Ik haalde een pijl uit de koker en zette die in mijn boog, waarna ik deze spande.
Ik richte op het dunne boompje verderop.
Seconden lang stond ik stil.
En toen liet ik los.
Mis.

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Andrew Josh Mason

Ik blijf een tijdje in mijn boom zitten, maar zie Scar opeens lopen. Ik klim behendig uit mijn boom en laat me naast haar neervallen. Er gaat een pijnlijke steek door mijn been maar ik hou mijn mond. 'Scar, ik was bang dat ik je nooit zou vinden,' zeg ik met een trillende stem. Ik knuffel haar stevig. 'Wat heb jij allemaal kunnen pakken? Ik heb een gevulde waterfles, een bijl en een mes kunnen pakken. Een jongen probeerde me te vermoorden met een mes, en daardoor heb ik deze wond.' Ik laat mijn wond zien. 'Ik... Ik heb hem vermoord met mijn bijl,' voeg ik eraan toe. Mijn stem trilt nu echt erg. Ik denk aan mam, die dit dus twee keer meegemaakt heeft. Ze lijkt altijd zo sterk, en ik hoopte dat ik dat ook kon zijn. Maar helaas, ik had nooit verwacht dat het zo zou gaan. Ik ga zitten op een boomstronk en kijk naar de grond. Ik wil ontzettend graag naar huis, weer gewoon in ons oude huis. Bij de boete werd Scar als eerste getrokken. Eigenlijk was het totaal geen verassing dat wij met zijn tweeën werden getrokken.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Joel Abernathy

'Laten we dan maar gaan.'
Cheyenne knikt, en lijkt even na te denken. 'Waar kunnen we het beste heengaan, denk je?' vraagt ze dan. 'We hebben echt water nodig.'
Water. Daar had ik nog niet aan gedacht. Maar om te overleven zullen we het echt wel nodig hebben. Ik kijk om me heen. Overal waar ik kijk zie ik hetzelfde: zand, zand en nog eens zand. Ver in de verte zie ik wel de toppen van bomen, zou het een oerwoud zijn? Misschien dat daar water te vinden is...
Maar de Spelmakers kennende zal er waarschijnlijk alleen water te vinden zijn op de plek waar je juist niet gaat zoeken, maar dat kan ik nu natuurlijk ook mis hebben... Waar moeten we toch heen?
Door het denken aan water merk ik nu pas hoe droog mijn keel eigenlijk is. Dan denk ik ineens aan mijn rugzak, waar niet alleen een EHBO-doos in ligt, maar ook een fles.
'Misschien...' mompel ik, en ik open de tas om erin te graaien naar de fles. ik trek het uit de tas en draai de dop open.
Precies wat ik verwachtte. Ik houd de fles op zijn kop.
Niets.
Ik kijk mijn zus weer aan en haal mijn schouders op. 'Het was te proberen, misschien zat er toch wel wat in de fles. Ik heb het idee dat we water kunnen vinden daar bij die bomen in de verte, waarschijnlijk een oerwoud, maar ik kan het ook mis hebben. Wat denk jij?'

Cheyenne Abernathy
De hete zon brandt op mijn lichaam en ik duw wat losse haren uit mijn gezicht. Water, er is niets liever dat ik op dit moment zou willen hebben. Ik voel me uitgeput en smerig en ik weet dat de tijd dringt. Ook schieten er steeds pijnscheuten door mijn been heen.
Ik wordt uit mijn gedachten gewekt door Joel. 'Misschien...' mompelt hij zachtjes, terwijl hij in zijn rugzak graait. Hoopvol kijk ik hoe hij er een flesje uithaal en de dop eraf draait. Voorzichtig houdt hij de fles op zijn kop, maar het is leeg.
Ik zucht onhoorbaar en al mijn hoop is alweer vervlogen.
Mijn broer haal even zijn schouders op. 'Het was te proberen, misschien zat er toch wel wat in de fles. Ik heb het idee dat we water kunnen vinden daar bij die bomen in de verte, waarschijnlijk een oerwoud, maar ik kan het ook mis hebben. Wat denk jij?'
'We kunnen het altijd proberen.' is mijn antwoord.
Ik weet toch niet wat we anders moeten doen en we moeten hier weg, dat is zeker. Langzaam begin ik in de richting van de bomen te lopen, zonder achterom naar Joel te kijken. Hij komt vast wel achter mij aan, dat weet ik zeker. Bij iedere stap die ik zet, schiet er een pijnscheut door mij heen. De bomen lijken geen stap dichterbij te komen. Als het nog veel verder is, dan houdt ik dat echt niet vol. Misschien kunnen we beter eerst even pauze houden om onze wonden verzorgen.
'He, Joel!' roep ik achterom. 'Kunnen we misschien niet beter eerst onze wonden verzorgen en daarna doorlopen naar dat bos?'

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Scarlett Dorothy Mason
Ik ben al een tijdje op zoek naar Andrew, als ik opeens een geluid hoor. Ik kijk achterom, maar er is niemand. Een paar seconden hoor ik weer een geluid, en voor ik het weet staat er iemand naast me. Het is Andrew. Ik glimlach. 'Scar, ik was bang dat ik je nooit zou vinden,' zegt hij, en hij geeft me een knuffel. Opeens voel ik me nogal ongemakkelijk. 'Wat heb jij allemaal kunnen pakken?' zegt hij als hij me los heeft gelaten. 'Ik heb een gevulde waterfles, een bijl en een mes kunnen pakken. Een jongen probeerde me te vermoorden met een mes, en daardoor heb ik deze wond.' Hij laat zijn been zien, de wond ziet er ernstig uit. 'Ik... Ik heb hem vermoord met mijn bijl.' Ik geef hem een schouderklopje. 'Goedzo, Andrew. Zodra je een andere tribuut ziet, moet je hem gelijk vermoorden. Gelukkig heb ik ehbo spullen bij me, voor je been.' Ik haal mijn rugzak van mijn schouders en geef hem aan Andrew. 'Hier,' zeg ik. Hij kan het zelf wel doen.

---

night thinking, day dreaming

Halcyon --> SiIhouette, weer met hoofdletter i

---

That is a perfect copy of reality.

Andrew Josh Mason

'Goedzo, Andrew. Zodra je een andere tribuut ziet, moet je hem gelijk vermoorden. Gelukkig heb ik ehbo spullen bij me, voor je been.' Ik knik en open de EHBO doos. Ik ben stil omdat ik nadenk over wat ze net zei. Ik moet ze vermoorden. Ik moet moorden plegen. Ik had nooit gedacht dat het zo zwaar zou vallen. Al de verhalen erover. 'Het is gewoon... Al deze mensen... Mam kende al hun ouders. Finnick, Peeta en Katniss... Als we hier ooit levend uit willen komen dan zullen we ze allemaal moeten vermoorden...' zeg ik. Ik verbind mijn wond met zo weinig mogelijk spullen en zorg er vooral voor dat de wond niet ontsteekt, dat zou erg zijn. 'Deze boom hier, die bied beschutting en je kan er goed in zitten,' zeg ik, en ik klim weer in de boom. Ik leun tegen de stam aan. Ik haat het gevoel dat maar een van ons tweeën eruit zal komen. Ik heb me de hele tijd voorgehouden dat het Scarr gaat worden, maar ik weet dat ze dat niet zou willen. Maar kijk nu eens naar me: nog geen dag in de arena en ik ben al totaal anders. Mijn leven ligt toch al overhoop. Zij moet winnen.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Niallerrx --> Cannon :]

FiIi ---> Took

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

[Staat erbij]

---

Spoiler alert: you will save yourself