RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen - Hawai 3 - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

Personages

Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

Nieuwkomers
Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

Overig
Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Je bent er toch niet opgelucht over?' vroeg Cordelia fronsend.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato knikte, wamt dat was hij wel.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia zei niets. Kato had nooit achter de relatie gestaan. Ze zweeg er verder over en sloeg haar armen om de grote wolf en kuste zijn mooie kop. 'Ik vind je lief. Zullen we sttaks nog even naar zee?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato knikte om aan te geven dat dat prima was. Hij was blij dat Cordelia er zo snel over ophield, want hij had helemaal geen zin om de relaties van zijn zus te bespreken. ij wilde gewoon dat ze iemand koos die goed bij haar paste en haar goed behandelde en daar was Wyatt niet echt in geslaagd, vond hij.

~ ~

Athiabbe was eigenlijk niet zo blij met de rust die na de lunch ontstaan was. Iedereen was weer aan het werk of met zijn eigen bezigheden in de weer en daarom zaten er nog maar weinig lieden in het café, waardoor haar werk en dat van Satyr een beetje stil stond.
Ze had nu de gelegenheid zich af te vragen hoe het met Wyatt was en of hij vannacht wel ergens had kunnen slapen. Hij was toch weggegaan, ondanks dat ze had gezegd dat het niet hoefde en dat de kamer die ze deelden ook zijn kamer was. Hij vond echter dat het alleen de hare was, omdat zij hem betaalde en daarna was hij weggegaan. Al zijn kleren – wat er niet veel waren – en andere bezittingen had hij achter gelaten, maar Athiabbe had nog niet de kracht gehad ze op te ruimen of misschien maar gewoon weg te gooien.
Ze liet zich met een zucht op een stoel zakken en staarde naar haar knieën. Haar enkels deden pijn, omdat ze haar verandering al de hele nacht had uitgesteld, maar ze had er nu geen tijd meer voor.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia aaide liefdevol Kato's vacht en glimlachte naar hem en Nykin. Liae lag nog lekker te slapen op het grote kussen en ze sabbelde rustig op haar speentje.
'Emily is nog helemaal niet langs geweest. Vind je mij een slechte zus, Kato? Omdat ik zo van mijn eigen geluk geniet, terwijl zij het zo moeilijkmheeft?' vroeg ze zacht.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato schudde zijn kop, want hij vond van niet. Wat moest ze anders doen? Van hem scheiden en Liae verdrinken? Dat Emily het zwaar had, betekende niet dat zij ook geen geluk mochten hebben. Ze hadden nu zelf geen zorgen en konden haar helpen. Dat wilde Kato best doen.
Hij legde zijn voorpoten op haar schoot en keek haar liefdevol aan. Hij vond dat ze een goede moeder was en het allemaal fantastisch deed. Misschien dat hij dat maar eens tegen haar moest zeggen...

~ ~

'Rodey Diablo,' antwoordde hij zonder zijn blik van de vreemdeling af te wenden. Het was hem meteen duidelijk geworden dat hij en Venomis geen wildvreemden voor elkaar waren, maar hij had ook niet het idee dat ze uiterst blij waren om elkaar te zien... Er heerste een soort spanning. Dreiging. Hij voelde het.
Het schepsel voor hem had de mogelijkheid zomaar ergens op te duiden en Rodey wist niet hoe snel hij dat kon en hoe ver. Vluchten - als dat nodig was - leek hem daarom ook alleen maar een laffe poging om zijn eigen dood uit te stellen, maar misschien was het wezen niet zo slecht gezind en zou het hen niet meteen doden, zoals Venomis dat ook niet had gedaan. Er was iets dat de wezens op dit eiland tegenhield hen te doden. Alsof ze haast... menselijk waren. De mensen hadden hen op school immers ook niet gedood, maar gebruikt voor onderzoek. Venomis had John gebruikt om een lichaam na te bootsen dat voor een nereïde kon doorgaan... Het was apart. Rodey was opgegroeid met het idee dat je je prooi of je vijand gewoon meteen moest afmaken wanneer je de kans kreeg, anders werd je voer voor de tegenpartij. Dat had hij al vaak genoeg meegemaakt. Hij had het vlees van tientallen van zijn soortgenoten geproefd. Honderden familieleden en vrienden waren gedood door rivaliserende clans.

~ ~

Enaid baalde er van dat er zo weinig zon was, de laatste dagen. Het maakte hem hongerig en hij verveelde zich, doordat iedereen met dit slechte weer binnen bleef. Nieuwsgierig als hij was, keek hij dan door de kieren van hun luiken, luisterde aan de deuren en wachtte tot er weer iemand naar buiten zou komen, maar door de regen, die de vorige dag gevallen was, konden mensen hem maar moeilijk zien, zeker omdat dat een groot deel van het zonlicht tegenhield, zijn belangrijkste voedselbron.
Hij sloop naar een grot, waar het heerlijk rook, al zou dat bij Enaid geen hongergevoelens opwekken. Hij Was gewoon geïnteresseerd in de bron van die geur en kwam langzaam naderbij.
'Hallo!' zei hij opgewekt toen hij de ingang van de grot had bereikt en een bekend gezicht zag. Hij vergat in zijn slaap alleen nogal veel en hij wist niet meer wie of wat dit wezen was.

[ bericht aangepast op 23 dec 2013 - 21:50 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia legde haar handen om zijn poten en gaf een paar kleine kusjes op zijn snuit. 'Je bent lief,' zei ze weer. 'Zullen we zo gaan? Ik zal vanavond even je vacht kammen,' zei ze bedenkelijk. Ze glimlachte.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Michelle keek onzeker naar Prahi. Ze had het gevoel dat hij haar steeds maar bleef opzoeken en vond het beschamend dat ze dat vervelend vond. Hij kende helemaal niemand en ze zou juist veel hartverwarmender tegen hem moeten zijn!
‘Wat ga je vandaag doen?’ vroeg ze hem, terwijl ze een slokje van uit het glas vruchtensap nam dat Satyr net voor haar gezet.

***
Venomis veranderde terug naar haar dracaena gedaante en keek Erich waarschuwend aan.
‘Hij is van mij.’
Zijn daaropvolgende glimlach toonde zijn lange hoektanden. Ze wist dat hij die graag in Rodeys nek zag verdwijnen en keek hem dreigend aan.
‘Ik ben hier niet om over een wezen te twisten.’
‘Waarom ben je hier dan wel?’
Erich haalde zijn schouders op. ‘Ik wil weten wat je van plan bent in het dorp.’
Venomis snoof. ‘Dat zie je vanzelf wel.’
‘Wil je het vernietigen?’
Ze schudde haar hoofd, maar Erich lachte schamper. ‘Lieg niet.’
‘Niet alles.’
‘Lang de tijd zul je niet krijgen,’ antwoordde hij gnuivend. ‘We zullen je voor een dorpeling aanzien als we het onder de voet lopen.’
Venomis keek zwijgend toe hoe hij weer opging in een inktzwarte wolk, die wegdreef.
Met een nukkig gezicht bleef ze op de oever zitten zonder acht op Rodey te slaan.

Every villain is a hero in his own mind.

Rodey bleef een lange tijd staan, tot zijn lichaam het water niet meer kon opnemen en hij stapte eruit. Hij ging zwijgend naast Venomis op de oever zitten, niet wetend wat hij moest zeggen.
Hij had wel geweten dat ze niets goeds van plan was toen ze het dorp besloot te betreden als nereïde en was toch een beetje teleurgesteld. Het was stom om te denken dat haar verbitterde gevoelens opeens verdwenen waren en dat ze gewoon vrienden wilde maken, maar hij had het wel gehoopt, zodat hij zich niet - om wat voor reden dan ook - schuldig zou hoeven voelen voor haar toekomstige daden, omdat hij haar vertrouwd had. En hij deed het nog steeds. Hij wist eigenlijk niet of hij het heel erg zou vinden als het dorp verwoest werd. Hij wilde alleen dat zijn vrienden - dat Emily zou blijven leven.
'Nou,' hij schraapte zijn keel, 'ik denk dat ik maar gevleid moet zijn door je opmerking...'

~ ~

Ze gingen naar buiten, richting het strand. Het waaide lichtjes toen ze daar eenmaal aankwamen, maar Kato had neits tegen die koelte en ging in het zand zitten kijken hoe Cordelia voorzichtig met de kinderen het water inging.

[ bericht aangepast op 23 dec 2013 - 22:29 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Venomis staarde voor zich uit en zuchtte. 'Ik hoop dat het je gered heeft.'

Every villain is a hero in his own mind.

Cordelia keek glimlachend toe hoe Nykin direct met het zand begon te spelen. 'Let je even op Nykin?' vroeg ze aan Kato. Hij knikte en volgde nieuwsgierig haar bewegingen met Liae in het water. Cordelia's grote, blauwe staart was verschenen en ze liet haar lichaam in het water zakken. Ze wiegde Liae heen en weer in het water en zag haar grote, helderblauwe ogen open gaan.
'Hallo, kleine prinses,' zei Cordelia liefdevol. 'Vindt je het zo fijn in het water?' Ze streelde de weinige blonde haartjes op haar hoofd. Ze was zoals zij, dat wist ze nu. De temperatuur van het water deed haar niets, dat zag ze, en ze merkte dezelfde rust op die Nykin ook altijd had in het water. Ze keek even op naar Kato en knikte naar hem. Ze was net als Nykin, en stiekem was ze daar heel,trots op.

[ bericht aangepast op 23 dec 2013 - 22:51 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Zou je denken? Hij zag er uit alsof hij je met alle plezier alles afneemt wat je hebt.'
Rodey zwaaide met zijn staart.
'Waar ken je hem va'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Weet je iets met Kato,(:

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ik hoop het niet,' mompelde Venomis. 'We waren een soort van vrienden, voor zo ver dat kan buiten de muren van het dorp. Hij was wel eens prettig gezelschap, maar zijn machtszucht is... beangstigend.'

Every villain is a hero in his own mind.

'En jij bent totaa niet hebzuchtig? vroeg Eodey, omdat hij het antwoord niet wist.

~~

Kato keek toe hoe Cordelia voorzichtig met Liae onder water verdween. Nykin zag het ook en rende gauw achter hen aan. Zelf bleef hij in het zand zittenen keek naar het glinsterende wateroppervlak in de zon.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes