• Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
    Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


    Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
    Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
    De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
    Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
    Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
    Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
    Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
    Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

    Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

    Personages

    Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
    Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
    Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
    Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
    Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
    Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
    Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
    Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
    Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
    Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
    Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
    Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
    Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
    Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

    Nieuwkomers
    Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
    Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
    Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
    Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
    Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
    Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
    John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
    Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
    Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
    Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
    Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
    Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
    Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
    Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

    Overig
    Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Hoe bedoel je? Je wilt toch niet weggaan?' vroeg Cordelia geschrokken.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Jawel,' gaf hij toe. 'Nu kan het nog. Ik heb geen huis, niks. Daar ga ik me wel op storten als ik terugkom, maar daar heb ik nu echt even geen zin in.'
    Wyatt pakte haar hand en glimlachte voorzichtig.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Maar - maar voor hoelang ga je dan weg?' Cordelia vond het vreselijk als Wyatt weg zou gaan. Hij was haar beste vriend, altijd. 'Laat mij er voor je zijn, zoals jij er ook altijd voor mij bent.' Ze keek hem wanhopig aan. 'Alsjeblieft.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Lieverd,' begon Wyatt kalm, 'ik ben hier al behoorlijk lang en je weet dat dit al veel langer is voor mijn doen.'
    Kato maakte vreemde geluiden, maar toen Wyatt even naar hem keek, zag hij dat hij met Nykin aan het spelen was en helemaal niet op hen lek te letten.
    'Ik weet dat je er voor me wilt zijn, maar doe dat maar voor Athi, want die gaat nergens heen'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Natuurlijk zou ze er zijn voor Athi. 'Hoelang ga je dan weg? Je komt toch wel weer terug?' Haar ogen werden een beetje vochtig. Ze ging Wyatt zo missen als hij weg zou gaan.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Wyatt zuchtte. Hij had eigenlijk verwacht dat ze inmiddels wel wist dat hij terug kwam. Hij kwam altijd terug. Hij wilde gewoon zijn hoofd even leeg maken en weer wat anders doen.
    'Natuurlijk kom ik terug. Dat doe ik toch altijd?' Hoe lang sat zou duren, wist hij echter nog niet.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Ik wilde het gewoon zeker weten,' zei Cordelia. 'Ik maak me zorgen om je. Heb je Athi nog gesproken?'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Hij schudde zijn hoofd en haalde zijn schouders op.
    'Ze wilde dat ik bij haar bleef tot vanmorgen, maar ik ben maar weggegaan. Het leek me niet echt handig.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Cordelia legde Liae voorzichtig op een groot kussen voor de knapperende haard en knuffelde Wyatt.
    'Het spijt me voor jullie,' zei ze zacht. 'Ik wou dat het anders was gelopen. Heb je al wel iets gegeten of gedronken? Zal ik iets voor je klaar maken?'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Nee, dat hoeft niet, schat.' Afgezien van wat drank had hij niets gehad, maar dat vond hij niet zo'n probleem. Hij zou wel een paar vissen vangen als hij een eindje bij het eiland vandaan was. Dat was niet zo moeilijk, want hij vertelde ze gewoon dat ze zich koest moesten houden en dan doodde hij ze.
    'Ik ga zo weg. Ik kom over een paar weken terug.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Cordelia keek hem spijtig aan. 'Ik ga je missen. Wees voorzichtig. Ik wil je wel heelhuids terug zien.' Ze keek vanuit haar ooghoeken naar Kato. Het was vreemd dat hij nauwelijks reactie gaf, zeker omdat het om Athiabbe ging.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Ja, natuurlijk!' Hij gaf haar kort een knuffel en kwam overeind. 'Ik red me wel, beloofd.'
    Kato hief zijn kop even op en knikte toen Wyatt naar de deur liep. Hij wist niet hoe hij daarop moest reageren, omdat hij geen flauw idee of dat positief bedoeld was of niet en Wyatt besloot om maar gewoon te zwaaien naar alle aanwezigen in de kamer - Nykin zwaaide enthousiast terug en Liae nam er geen notitie van. Die had haar ogen gesloten en haar duim in haar mond gestoken.
    Hij wandelde het paadje af naar de muur en de geheime ingang, omdat hij geen zin had in vragen als hij weg zou gaan en dook niet veel later met kleren en al het water in. Het natte hemd had hij weer aangetrokken. Dat zou vanzelf wel schoon spoelen.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Cordelia keek hem met gemengde gevoelens na en ging uiteindelijk bij Kato en Nykin op het kleed zitten. 'Wat naar dat hun relatie voorbij is,' zei ze zacht. Ze streekafwezig met haar hand door Kato's zachte vacht.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Kato gromde wat. Hij vond dat Athiabbe een goede beslissing had gemaakt. Wyatt paste niet bij haar en er was maar goed dat ze er nu eindelijk een punt achter had gezet. Het had al langer geduurd dan hij dacht.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Venomis schrok op toen er een zwarte mist aan de waterkant verscheen, die langzaam meer vorm aan begon te nemen. Ze zwom naar Rodey toe en ging tussen hem en het wezen staan, dat er inmiddels uitzag als een mens met vleermuisvleugels.
    ‘Erich,’ mompelde ze. Het was lang geleden dat ze hem had gezien of gesproken en ze had zich eigenlijk afgevraagd of hij nog wel op het eiland verbleef.
    ‘Venomis.’
    Het verbaasde haar niet dat hij wist wie ze was, maar ze had er nooit bij stilgestaan dat niets voor hem geheim bleef.
    ‘Je hebt mooi werk geleverd.’
    Hij stapte op de rand van het water toe en keek keurend naar haar. ‘Je ziet er bijna uit als een nereide.’ Hij blikte even op Rodey. ‘En je hebt weliswaar vrienden gemaakt. Wie ben jij?’
    Venomis zweeg en liet zich iets dieper in het water zakken, wetend dat Erich meer van Rodey wist dan zij.


    Every villain is a hero in his own mind.