RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen - Hawai 3 - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

Personages

Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

Nieuwkomers
Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

Overig
Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Wat is er gebeurd?' vroeg Athiabbe terwijl ze bij Cordelia neer knielde. Kato was naar buiten gelopen met een schuldbewuste blik in zijn ogen en lag nu opgekruld op de veranda. Athiabbe keek even bezorgd nar de voordeur.
Ze bestudeerde de schrammen op Cordelia's huid en hielp haar heel voorzichtig in de ochtendjas.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

[Ik wacht op Qako hihi]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ja. Natuurlijk mis ik ze, maar het zou stom zijn om te blijven.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Kato is veranderd,' zei Cordelia, zonder Athiabbe aan te kijken. 'Terwijl we.. intiem waren,' zei ze langzaam. Ze keek een beetje triest naar Kato, die buiten op de veranda was gaan liggen. Ze vond het echter veel fijner als hijnin haar buurt zou blijven. Het zou de pijn draaglijker maken.
'Mijn arm klapte dubbel en ik ben bang dag het gebroken is.' Haar ogen schoten vol tranen toen ze haar arm een beetje bewoog.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ja, dat is hij ook,' zei Athiabbe spijtig. 'Ik kan het niet verbinden zonder dat het pijn doet. Jullie hebben spullen in de keuken, hè?'
Ze stond op om daar even te gaan kijken en kwam terug met een kist en een beker water voor Cordelia.
'Is - is hij in je veranderd?' vroeg ze zacht. 'Anders moet ik Limany erbij halen...' Ze streek voorzichtig over Cordelia's mooie blonde haren.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia schudde haar hoofd. 'Dat is niet gebeurd. Athi, waarom kan ik ineens lastiger ademhalen?' vroeg ze ongerust. Ze keek met grote ogen naar de verbanddoos en vergat wat ze had gezegd. 'Wat ga je doen met mijn arm? Ik durf hem niet te bewegen!'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Hij is gebroken. Ik moet hem recht zetten, zodat het goed aangroeit en hem verbinden in een mitella. Rustig maar.'
Athiabbe besloot Cordelia eerst even aan dat idee te laten wennen door de mitella uit te vouwen en vanaf haar positie op de grond naar Cordelia's arm te kijken. Het zag er niet al te ernstig uit. Het bod zat in ieder geval nog in haar arm. Ze had wel eens gewonden gezien wiens botten uit hun lichaam staken doordat het zo ver was geknapt.
'Misschien heb je ook een rib gebroken of meer. Hmm. Ik weet niet wat ik het eerst zal doen... Misschien je arm, dan kan je die gemakkelijker opzij houden, zodat ik daar naar kan kijken.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Recht zetten?' Ze keek paniekerig naar Athiabbe. 'Weet je hoe dat moet dan? Kato, Kato, blijf nou bij me,' smeekte ze. Cordelia had geen medische kennis en durfde zich geen voorstelling te maken van wat Athi moest doen.

[ bericht aangepast op 1 jan 2014 - 23:10 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Javelin knikte. 'Ja. Er zijn veel te veel van onze soort achtergebleven.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Michelle keek ongemakkelijk weg en wist niet goed hoe ze op deze opmerking moest reageren. Hij moest eens weten dat ze in een monster veranderde zodra ze met water in contact kwam! Ze vond het lastig dat hij mensen zo op hun uiterlijk beoordeelde, want zo was ze zelf helemaal niet. Echte schoonheid zat van binnen.

Every villain is a hero in his own mind.

Toen Cordelia weg was, deed Emily nog een laatste poging om Ariana te vinden. Ze klopte nogmaals bij haar op de deur en tot haar grote blijdschap - maar tegelijk ook angst - hoorde ze stommelende geluiden.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Qako knikte, maar wilde daar liever niet te lang bij stil staan.
'Bevalt het leven je hier verder wel een beetje?' vroeg hij, om iets meer afstand van het onderwerp te nemen.

~ ~

Prahi keek haar in de ogen.
'Je lijkt me ook een heel zelfstandig type. Heb je dat altijd al gehad of heb je dat op een gegeven moment moeten zijn?'

~ ~

Kato kwam niet naar binnen en Athiabbe vroeg zich af of hij haar wel had gehoord.
'Rustig maar.' Ze legde een kussen op Cordelia's schoot. 'Het spijt me, maar ik moet je arm pakken en in een goede positie brengen, zodat het bot weer goed kan aangroeien.' De kinderen zouden dadelijk wel wakker worden, dacht ze, maar dan moest Kato ze maar uit bed halen en sussen. Dit was belangrijker. 'Je mag het kussen vasthouden, ik doe het zo snel als ik kan.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Het is wel te doen,' glimlachte Javelin. 'Al had het leuk geweest als ze hier wat meer gezamenlijk waren. Ieder is voor zich en het lijkt alsof niemand veel voor elkaar over heeft, hier.' Dat was op Montserrat wel anders geweest.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Qako knikte. Het was niet echt een gemeenschap te noemen.
'Iedereen is te verschillend.' Daar ging hij in ieder geval van uit. 'Het is ook moeilijk. Zoveel culturen en behoeftes... Ik ben blij dat ik hier nog wat soortgenoten heb.'
Hij nam een slok van zijn drinken en glimlachte toen de bekende smaak in zijn keel brandde en zijn lichaam verwarmde. Dit deed hem denken aan thuis.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Daar ben ik ook heel erg blij om,' zei Javelin. Ze begon te gloeien en voelde het bloed naar haar wangen stromen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain