• Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
    Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


    Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
    Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
    De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
    Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
    Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
    Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
    Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
    Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

    Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

    Personages

    Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
    Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
    Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
    Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
    Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
    Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
    Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
    Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
    Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
    Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
    Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
    Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
    Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
    Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

    Nieuwkomers
    Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
    Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
    Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
    Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
    Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
    Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
    John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
    Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
    Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
    Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
    Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
    Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
    Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
    Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

    Overig
    Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Cordelia was haast even vergeten hoe fijn het was om de liefde te bedrijven met Kato. Het was lang geleden en daarom vond ze het iedere keer zo speciaal. Na al die jaren die ze al samen waren wist hij nog steeds hoe hij haar helemaal in vuur en vlam kon zetten. Ze liet haar handen onderzoekend over zijn lichaam glijden en glimlachte naar hem toen hij dichterbij kwam. Hij begon na een paar minuten echter onrustig te worden en ze hoorde hem kreunen. Een kreun die niet van genot leek te zijn.
    Ze gaf hem een kus en keek hem vragend aan. 'Wat is er lief?' fluisterde ze. 'Je vindt het toch wel fijn?' Ze glimlachte weer een beetje ondeugend.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Kato trok een pijnlijk gezicht en wilde zegen dat hij zo niet verder kon, maar het lukte hem al niet meer om zijn transformatie tegen te gaan. Hij trok zich een beetje terug en leunde op een elleboog, die hij naast har schouder had geplaatst, in de hoop dat hij vanaf daar weer de controle kon krijgen. Het was sneller gegaan san hij had gehoopt en Cordelia maakte blijkbaar meer in hem los dan gedacht.
    Hij gromde van pijn toen hij veranderde en niet meer de kans kreeg om verder bij haar vandaan te gaan.

    [ bericht aangepast op 31 dec 2013 - 18:39 ]


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Oh.' Hij sprak er erg luchtig over. 'Mis je ze niet?'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Cordelia schrok toen het fijne moment zo abrupt verbroken werd en er ineens een zware wolf bovenop haar lag. Haar handen waren verdedigend naar voren geschoten en ze hoorde een harde knak, gevolgd door een golf van pijn toen haar arm dubbelklapte door het gewicht van Kato. Ze slaakte een kreet van pijn en voelde zijn nagels even langs haar huid schrapen. Vlug schoot Kato weg en Cordelia kwam met een benauwd gezicht overeind. Tranen gleden geluidloos langs haar wangen, omdat haar arm vreselijk veel pijn deed.
    'Het spijt me Kato,' snikte ze. 'B-ben je in orde?' Ze durfde haar arm niet te bewegen en keek naar de wolf, terwijl ze trilde van schrik.

    [ bericht aangepast op 31 dec 2013 - 13:12 ]


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Kato schudde zijn kop en staarde haar een paar tellen verschrikt aan. Haar ogen waren betraand en ze zag er gehavend uit.
    Zijn nagels tikten op de vloer en hij liet zijn kop droevig zakken. Hij had niet moeten doorzetten toen hij die steek gevoeld had... Het was zo lang geleden dat hij die gevoelens onderschat had. Het was gewoon veel te fijn geweest.
    Hij liep op haar af en keek bezorgd naar haar arm die er onder een vreemde hoek bij lag.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Cordelia keek in zijn bruine ogen, die haar ongerust aan keken. Cordelia drukte haar gezicht even tegen zijn vacht en veegde met haar goede hand haar tranen weg.
    'Het doet heel veel pijn. Denk je dat - dat er een dokter kan komen?' vroeg ze zacht.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    ‘Zo zal het ook smaken,’ beloofde Venomis hem.
    Een paar minuten later zette ze een dampende schaal op tafel. De tafel had ze simpel gedekt met twee borden, een mes, vork en een glas water. Ze schoof een stoel naar achteren en nam plaats, terwijl Rodey hetzelfde deed.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Rodey keek toe hoe ze het bestek hanteerde. Had ze dat hier geleerd? Of had ze John in die tijd zo grondig bestudeerd?
    Hij keek naar zijn eigen bestek. Hij had het nooit eht geleerd. Dat was op school niet belangrijk en de afgelopen zeven jaar had hij er al helemaal geen gebruik meer van gemaakt.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    ‘Je hoeft het niet te gebruiken, hoor,’ grinnikte Venomis toen ze hem zag kijken. ‘Ik moet oefenen.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Ja, ik ben er wel blij mee,' gaf Prahi toe. Hij gaf zijn bestelling, een kopje thee, door aan een serveerster met een afschuwelijk gelaat en hij draaide vlug zijn blik weg. 'Jij spring hier wel als een van de weinigen uit, he? Sommige wezens zijn niet om aan te zien.'

    ~~

    'Ik ben er nooit goed in geweest,' gaf hij toe. Zijn motoriek was ook niet zo fijn dat hij zulke precieze en kleine beweginkjes kon maken. Dat was ook niet nodig. Hij wist hoe hij een speer moest gooien en met zijn scherpe vingers kon uithalen. Dat was genoeg.
    Hij was blij dat ze het geen probleem vond en liet het bestek liggen.

    [ bericht aangepast op 31 dec 2013 - 18:49 ]


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Weet je niets met Kato? :(


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Ahaha. Wat een tijdstip! XD

    Kato knikte. Hij keek naar haar lichaam en wilde dat eigenlijk bedekken voor hij iemand zou halen. Hij wilde ook niet weggaan terwijl de kinderen in bed lagen. Hij liep naar de slaapkamer om hem een ochtendjas voor haar te halen, maar hij durfde niet meer in haar buurt te komen, bang dat hij haar weer pijn zou doen. Het lukte hem niet om terug te veranderen en hij legde de ochtendjas over haar heen.
    Hij zou Athiabbe wel halen. Ze had hier wel verstand van... Hij wilde ook geen afkeurende blik van Limany, dus hij zou haar toch niet vragen.
    Voorzichtig likte hij haar wang en keek haar verontschuldigend aan. Nykin was intussen toch gaan huilen door alle geluiden en Kato begon een beetje in paniek te raken.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Dankjewel lieverd,' wist ze uit te brengen. Haar hele lichaam leek de klap van Kato's gewicht nu pas te voelen en ze keek naar Nykins slaapkamerdeur. 'Ga hem eerst maar sussen, ik wacht wel. Ga maar, lief.' Ze keek naar haar arm en haar ogen begonnen weer te tranen. Alles deed pijn. Ze was de schrik nog niet helemaal te boven en probeerde niet na te denken wat er gebeurd zou zijn als Kato innhaar zou zijn veranderd.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Kato keek naar nykins betraande gezichtje. Hij stond met zijn handjes om de spijlen van zijn bedje en snikte toen hij zijn vader zag.
    Kato maakte een droevig geluidje en Nykin reageerde daarop soor ook in een wolf te veranderen. Kato likte zijn oren en drukte hem teder terug in zujn bedje. Hij bleef daar liggen, mat zijn ogen open en nog niet helemaal bekomen van de schrik. Kato bpod hem zijn speen aan, waar hij wel weer op ging zuigen en hopelijk even stil bleef, zodat hij naar Athiabbe kon.
    Cordelia had zich nauwelijks verroerd en hij hoopte dat ze hem begreep toen hij haar duidelijk probeerde te maken dat hij snel terug was. Het moest ,aar even zo.
    Athiabbe liep een paar passen voor hem in de gang en was nog niet eens thuis geweest toen akato haar aandacht trok.
    'Wat is er?' vroeg ze geschrokken toen haar ogen in de zijnen keken.
    Kato gebaarde met zijn kop in de richting van zijn huisje en met bonzend hart vo,gde ze hem terug, bang daar iets vreselijks an te treffen.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Athi,' zei Cordelia opgelucht. Ze zag Athiabbes ogen even groot wordennvan verbazing en Cordelia keek dankbaar naar Kato.
    'Kun je me helpen Athi?' fluisterde ze. 'Mijnnarm doet zo veel pijn. En - en ademhalen doet zo zeer.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?