[300] Resident Evil: Surviving Raccoon City [Rollentopic] - Rollentopics

Rol: Soldaat
Naam: Jodie "Jo" Washington
Rang: Private
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 28
Innerlijk: Als Private is Jo het gewoon om haar mening voor zichzelf te houden, hoewel ze er wel één heeft. De enige keren dat ze haar mening geeft is wanneer ze erom gevraagd wordt. Ook is ze gewend alles te doen zonder er bij zichzelf over na te denken, maar de laatste tijd is dat helemaal geminderd. Zeker na het uitbreken van het virus. Op dat vlak is Jodie veel moeilijker geworden. Tegenwoordig zou ze sneller vragen: "Waarom?" en ze zou zelfs dingen gaan weigeren als ze zich er niet goed bij voelt. Maar zo ver is het nog nooit gekomen.
Jodie is iemand die vertrouwd op haar instincten en kan daardoor nogal impulsief handelen en stomme dingen doen, toch durft ze af en toe haar handelingen te doordenken en heeft ze wel inzicht.
Jo's sociaalheid heeft limieten. Ze kan over veel praten, maar niet over zichzelf, haar familie en al zeker niet over de toekomst. Ze zwijgt liever over dingen waar ze geen antwoord op heeft.
Jo is iemand die - hoewel ze genoegen neemt met haar rang - snel jaloers kan zijn. Als iemand voorgetrokken wordt, als anderen wel iets mogen weten en zij niet. Dit komt niet goed uit bij haar koppigheid. Omdat ze te koppig is om te vragen wat er dan is of wat er allemaal aan de hand is. Maar ook te koppig om toe te geven aan zichzelf dat ze jaloers is.
Jodie niet dapper, zo doet ze zich enkel voor. Ze is de eerste die zichzelf ze opgeven voor een speciale en extra gevaarlijke missie omdat ze de ervaring ervan geweldig vindt, ook al vindt ze het eigenlijk doodeng en wenst ze op dat moment zelf dat ze niet meegegaan zou zijn. Toch doet ze het voor de kicks en de adrenalinerush. Ze vindt het beter dan aan de drugs zitten, in ieder geval.
Uiterlijk: Jodie heeft dikke roodbruine haren die ze meestal in een knot, een vlecht of een paardenstaart draagt zodat ze niet in de weg hangen. Ze heeft een lichtelijk getinte huis, maar niet zonnebankbruin. Boven haar hemelsblauwe ogen heeft ze twee dikke, brostelige wenkbrauwen.
Ze heeft een smal, recht neusje met kleine neusvleugels en een recht neusbeen. Daaronder bevindt zich een mond met twee lippen waarvan de onderste ietwat dikker is dan de bovenste.
Qua lengte en gewicht zit Jodie goed. Ze heeft de juiste lengte voor wat ze doet met haar 170 meter en is ietwat gespierd onder haar uniform. Vooral haar armen en haar benen. Ze heeft ook een enorm uithoudingsvermogen door haar training en blaakt dan ook van zelfvertrouwen zonder kleding omdat ze vindt dat haar lichaam er niet slecht uitziet. Ook haar boezem is niet al te klein en hangt - vindt ze - soms wel eens in de weg, al heeft ze er niet zoveel last van.
Extra: Jodie is niet slecht met haar schietwapen, maar heeft veel moeite met doelen die snel bewegen en als ze er één raakt, is dat op goed geluk. Hoewel ze het schieten en het gebruik van wapens enorm spannend en opwindend vindt, is ze zich bewust van welke schade deze kunnen aanrichten en gebruikt ze ze dan ook niet zo snel. Ze kan ook wel overweg met een dolk, maar gebruikt hem nog minder snel omdat de vijand dan erg dichtbij moet komen.