• Slum of Rome.


    Two gangs, the slum of Rome. Hating each other.



    Storyline:
    Twee verschillende bendes, ze haten elkaar al jaren. Alhoewel, de leiders haten elkaar al jaren. De bendeleden zijn daardoor de mensen uit de andere bende ook gaan haten. Al is die haat tegenover iemand misschien wel niet echt. Het speelt zich af in de achterbuurt van Rome. Een plek waar je liever niet wilt zijn. Elke dag hoor je wel schoten van pistolen of het ó zo bekende geluid van de sirene van een politie. De twee bendes steken elkaar de hele tijd op, dan heeft een bende weer een overval gepleegd die gelukt is, waardoor ze zich weer beter voelen dan de andere en dan probeert die andere bende weer iets gevaarlijkers te doen, zodat zij weer bovenaan staan. Vaak gebruiken ze hier onschuldige mensen voor. Ze hebben alleen niet door dat de politie ook op de loer ligt.




    Rollen. ~ Mannen gezocht ~

    Gli assassini: [Minimaal 18]
    Leider: Giovanni Caio DiAngelo || BuzoIic
    Onderleider:
    Bendeleden: [Max 10]
    ~ Alessia Caprice Romano || SiIhouette


    Timuto di Roma: [Minimaal 18]
    Leider: Stephen Yeager || LyraPhoenix
    Onderleider: Clayton 'Clay' Davide Fontani || KilIian
    Bendeleden: [Max 10]
    ~ Leonora 'Nora' Vieri || Huginn
    ~ Belle Fiore Ricci || EIysium


    Normal people: [Oneindig.]
    ~ Raquelle Noëlle Fontani || SiIhouette
    ~ Virgo Yeager || LyraPhoenix
    ~ Angelo Luca De Santis || Assassin




    Lijstje:
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Afkomst:
    Geslacht:
    Welke bende: ~ Alleen voor bende leden ~
    Reden waarom je in bende zit: ~ Alleen voor bende leden ~
    Uiterlijk:
    Innerlijk:
    Familie:
    Geschiedenis:
    Extra:



    Story: The Slum of Rome

    Regels:
    * Minimaal 200 woorden per post.
    * Reserveringen blijven 36 uur staan.
    * Max 3 characters p.p.
    * Geen geruzie etc. hier.
    * Graag mensen die niet naar een dag al stoppen.
    * Geen Mary Sue's & Gary Stu's
    * Topics worden alleen geopend door Siihouette, BuzoIic en KilIian tenzij je er toestemming voor hebt.
    * Graag normaal ABN kunnen typen en praten. Hiermee bedoelen we dus dat je niet een post vol met typfouten schrijft.

    Het begin:
    He begint op een maandag avond, het is al half acht en het begint al te schemeren. De bende leden doen waar ze zin in hebben en hetzelfde geldt voor de normale mensen, niets bijzonders. Er is afgelopen uren wel een soort gevecht geweest tussen de twee bendes, dus ze kunnen ook bezig zijn met het bedenken van gemene plannetjes.


    Idee van BuzoIic en SiIhouette.




    [ bericht aangepast op 27 jan 2014 - 0:12 ]


    That is a perfect copy of reality.

    [MT c:]


    El Diablo.

    ~ Praattopic één. ~


    That is a perfect copy of reality.

    [Mijn topics]


    Your make-up is terrible

    (Mijn topics :3 )


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Giovanni Caio DiAngelo

    De man voor me wordt tegen de muur geduwd door Jesé naast me en ik kijk hem dreigend aan. De man, Alonzo Laurensius, kijkt me nu met een lichte angst aan. Mijn gezicht staat zoals altijd kil en emotieloos. 'Ik heb je gewaarschuwd, Laurensius.' zeg ik emotieloos, waardoor het er nog killer en dreigender uit komt. 'Asjeblieft Giovanni.. Ik smeek het je, vermoord me asjeblieft niet. Ik heb een familie.' zegt hij hulpeloos en ik vernauw mijn ogen. Ik kniel bij hem neer en laat mijn blik een klein beetje verzachten. 'Een familie.. Wat lief..' zeg ik en dan veranderd mijn gezicht weer in kil. 'En ik heb zaken om te regelen, daar kan ik geen mislukkelingen bij gebruiken.' sis ik en ik pak zijn hoofd vast. 'Je zou moeten weten, Laurensius.. Als ik zeg, vandaag. Dan wil ik het, vandaag.' grom ik en ik druk mijn pistool tegen zijn hoofd. 'Denk er maar over na, waar je hierna ook heen mag gaan.' zeg ik en schiet dan de kogel door zijn hoofd. Ik stop mijn pistool weg en kijk even naar mijn hand waar wat bloed op zit. 'Geweldig.' mompel ik en veeg het af aan mijn zwarte broek. 'Ruim jij het even op?' zeg ik en zonder op een antwoord te wachten loop ik het steegje uit. Nou, wat ga ik eens doen....


    El Diablo.

    [Mijn topics.]


    Rise and rise again until lambs become lions

    MT


    Vampire + Servant = Servamp

    Mt


    Never forget what you are. The rest of the world will not. Wear it like armor and it can never be used to hurt you.

    Clayton Davide Fontani || Onderleider Timuto di Roma
    Zuchtend schopte ik mijn voeten op de tafel waarna ik naar achteren leunde en mijn handen door mijn donkerbruine haar haalden. Sinds het gevecht tussen de twee bendes enkele uren geleden had plaatsgevonden, hadden Leonora en ik er niets beters op verzonnen om ondertussen onze tijd wat nuttig te gebruiken en plannetjes te beramen tegen Giovanni en zijn bende. Ze zouden boeten voor het gevecht. Mijn blik gleed naar het bruinharige meisje waarna de stilte weer even tussen ons heerste. Mijn duim en wijsvinger begonnen automatisch te spelen met mijn onderlip terwijl mijn brein allerlei manieren probeerden te bedenken om Gli assassini de loef af te steken. Ondertussen gleed mijn blik door de gigantische vergaderruimte. Een lange gelakte houten tafel stond mooi in het midden van de kamer met allerlei stoelen er rondom heen geplaatst. Enkele schilderijen hingen aan de crèmekleurige muren terwijl voor de rest de ruimte heel sober was ingericht. “Ik weet het!” Mijn stem klonk enthousiast doorheen de ruimte terwijl er nog een kleine echo nagalmde. “We moeten ze erin luizen. De politie op hen afsturen. Je weet hoe hij een hekel aan ze heeft.” deelde ik verder mee, wetende dat natuurlijk elk bendelid een hekel had aan die smerige ratten van een politie. Ik tuitte zachtjes mijn lippen waarna ik met mijn stoel op twee poten naar achteren leunde, “De vraag is enkel hoe.” verliet bedachtzaam mijn mond. Ik had het niet zo op de face to face actie, ik had liever een intellectuele uitdaging. En wilde het ze dan liefst ook kraken zonder mijn spieren of handen te moeten gebruiken.


    [Sorry maar ik ben wat inspiratieloos op 't moment en vond het enorm moeilijk om iets als eerste te schrijven. Ik hoop dat je toch hiermee wat kunt. :] ]


    Rise and rise again until lambs become lions

    Ramon Smith
    Ik zat aan de grote eetafel. Mijn laptop stond opgegeklapt op Word, waar ik met vet gedrukte letters de titel van mijn stukje op zette.
    'Man 65+ in elkaar geslagen' Ik wist dat dit een stukje in de krant zou halen, maar niet op de voorpagina. Foto's waren moeilijk te fotograferen, want ik had het gehoord van de mensen om me heen.
    Mijn mobiel lag naast me als er iemand was die wat wilde melden. Ik trok de stoel naar achter, ging staan en liep naar de keuken om een kop warme koffie in te schenken en vervlogens weer terug te keren naar mijn artikel. Ik zocht naar de papieren waar ik de verlagen op gemaakt had en typte het heel voorzichtig uit, ondertussen nam ik een slok van de warme drank. Langzaam maar zeker kwam er een bodie om de kranten stukje heen.
    Als het stukje klaar is, begon ik lanngzaam te gapen, maar de klok gaf pas half acht aan en ik moest wat ontspannends doen. Ik stond op, dronk mijn koffie leeg en liep naar de keuken om een warme maaltijd te bereiden. Een kant en klare maaltijd.


    Vampire + Servant = Servamp

    Alessia Caprice Romano
    Ik ben bezig met een van mijn verwondingen te verbinden die ik tijdens het gevecht van afgelopen middag heb opgelopen als ik merk dat ik in mijn eentje ben. Ik zucht even en rol dan met mijn ogen. Ik verbind mijn wond rustig verder en als het klaar is sta ik op om te kijken waar iedereen is. Al snel sta ik weer stil, ik ben veel te lui om het hele huis door te moeten zoeken. Giovanni is toch vast weer bezig met iemand verwonden omdat hij/zij zijn opdracht niet heeft voltooid, Emily is vast ook bezig met mensen de stuipen op hun lijf te jagen en wat betreft die andere hier, geen idee. Uiteindelijk besluit ik maar om naar buiten te gaan, misschien valt er nog wat geld te stelen. Eenmaal buiten voel ik een koude wind tegen me aankomen. Ik ril even, hoelaat was het nu ook alweer? Ik loop verder, maar zie geen goede slachtoffers. Ik zucht nogmaals, dan ga ik op het dichtstbijzijnde muurtje zitten dat ik zie en wacht ik tot dat er mensen langskomen die ik ken. Ik steek even snel een sigaret aan en begin dan te roken. Ik haat het als er niks te doen is.

    ~ Wie voor Alessia? ~


    That is a perfect copy of reality.

    Nora (Leonora) Vieri

    Ik keek hoe Clayton wat achteloos onderuit zakte, in tegenstelling tot mijn rechte gespannen houding maakte hij van zijn stoel nog net een lounge bed. Mijn mond hoeken krulde iets omhoog, Clayton was een aardige man. Een van de weinige waarbij ik me echt op mijn gemak kon voelen en toch was vandaag anders. Misschien door het geweld dat nu enkele uren achter ons lag, of misschien door dat ik vermoedde dat onze leider bezig was wat mensen uit te schakelen. Al met al, ik had mn hoofd er niet bij en dat was gevaarlijk wist ik.
    “Ik weet het!” Riep Clayton uit het niets, ik had een gespannen schok van schrik gemaakt. Hij trok mij zo ruw uit mijn gedachte terwijl zijn stem enthousiasme behield. “We moeten ze erin luizen. De politie op hen afsturen. Je weet hoe hij een hekel aan ze heeft.” gaat hij verder.
    Ik keek hem een aantal seconde niet begrijpend aan voor er een lichtje ging branden, "Ohja..." mompel ik toen ik besefte dat we hier zaten om een plan te bedenken. Ik stond langzaam op en liep bedachtzaam rond de tafel. Het bleef een tijdje stil van mijn kant terwijl ik diep na dacht. Toen ik bij het grote schilderij stopte haalde ik mijn bril van mijn neus en zette de achterkant van het oortje tegen mijn lip. Ik draai mij om en kijk Clayton gespannen aan, "Maar als we een fout maken, dan staat de politie hier ook aan de deur..." breng ik hem voorzichtig aan zijn verstand. "Wat dat betreft heb ik liever leden van de andere bende hier aan de deur, zodra politie er zich mee gaat bemoeien word het helemaal ingewikkeld". Iets wat zenuwachtig speel ik met de bril waarna ik hem weer op mijn neus zet. "We kunnen ze wel zelf in de val lokken..." mompel ik vervolgens en liet mijn hand over de mooie tafel glijden terwijl ik weer verder loop.
    Ik was geen typetje dat stil wilde blijven zitten, zeker nu niet. Wanneer ik commentaar leverde zorgde ik wel dat ik buiten handbereik was.

    [ bericht aangepast op 30 nov 2013 - 11:59 ]


    Never forget what you are. The rest of the world will not. Wear it like armor and it can never be used to hurt you.

    Stephen yeager//Timuto di Roma

    Geergerd leunde ik tegen een muurtje terwijl twee van mijn mede leden rustig de supermarkt in liep. Het mes, dat ik op twee vingers liet balanseren, wiebelde gevaarlijk. Zuchttend zette ik mijn voet terug op de grond als een van mijn personen terug komt lopen met beide zakken vol. Hij ging dicht tegen me staan. Hij kwam net iets te dichtbij, waarbij ik het mes tegen zijn keel aan hield. 'Leeg die zakken,' zei ik, waarbij de jongen slikte en zijn zakken leegde. Het was niet veel, enkel wat eten dat we totaal niet nodig hadden.
    Rustig haalde ik het mes weg en liep van hem vandaan. 'Waag het niet om terug te komen,' riep ik hem achterna en liep zelf de straat uit met twee lege handen.
    Het mes wierp ik nog vlak voor zijn voeten en keek niet eens meer naar hem om. Ik liep de straat over terug naar het hotel.
    Het begon langzaam donker te worden toen ik het gebouw passerde en via een steeg je naar binnen sloop. Met mijn handen in de zakken, liep ik langs de vergader zaal naar boven om even tot rust te komen.


    Vampire + Servant = Servamp

    Carmela Louisa Dominco - Timuto di Roma

    Voorzichtig drukte ik zacht met mijn wijsvinger over de lichte zwelling op mijn onderlip gaan, waarna ik hem liet doorglijden naar de beurse plek hoog op mijn wang. Ik had een paar rake klappen gehad tijdens het gevecht een paar uur geleden. De woede jegens de andere bende laaide weer op en even balde ik mijn hand tot een lichte vuist. Onze tijd kwam wel. Beter voor hun zorgde ze er voor dat ze voorbereid raakte, want dit gingen te terug kijken.
    Nadat ik voorzichtig het bloed op mijn lip wegwasten en mezelf nog een grondige inspectie gaf om te kijken waar ik nog meer gekneusd of iets dergelijks was, verliet ik het toilet van een klein cafeetje en stapte de straat op. De frisse lucht verkoelde de beurse plekken in mijn gezicht terwijl ik onder tussen mijn ogen nauwlettend rond liet glijden. Druk was het niet, maar een van de wijze lessen die ik geleerd had in deze buurt, was nooit onoplettend te zijn. Vooral niet als lid van een van de bekendste bendes.
    In een vlug gebaar veegde ik mijn haren naar achteren en trok de capuchon van mijn vest over mijn handen heen, waarna ik deze in mijn zakken stopte. Voor vandaag had ik geen onafgemaakte zaakjes meer gepland staan, al was er een iemand waar ik nog wat van te goed had. Deze kwam morgen wel.
    Rustig en in mijn eigen tempo liep ik door de straten heen, opzoek naar bekende of anders een weg terug naar het hotel.

    [Het is een inkomertje, dus sorry dat hij zo kort is. Iemand voor Carmela evt? ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    (Iemand voor Elliot?)


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH