Titanic II One Direction II Speeltopic. - Speeltopics

Iedereen kent het verhaal wel van de Titanic, het beroemde gezonken schip, wat zogenaamd niet kon zinken. Een stukje geschiedenis. Maar wat nou als de tijd terug draait, en One Direction ineens op de Titanic een vakantie nemen? Zullen ze smoor verliefd worden, of misschien wel het schip van zinken kunnen weerhouden?

[ bericht aangepast op 11 dec 2013 - 16:44 ]

How far is far

(MT)

Do what you love, love what you do

[Mijn topics.]

Reality's overrated.

Esmeralda Anita Francisca Estrella Felicidad.

"Tengo que marcharme ahora," ratel ik en met een klap valt de deur van het kleine wagentje dicht. Maar niet voor ik 'doei' heb kunnen zeggen tegen mijn oma, Anita.
Rustig loop ik over de straten. Op blote voeten. Wel degelijk heb ik iets qua schoeisel, maar die zitten in mijn tas, die ik in mijn handen draag. Een bordeauxrood stuk stof hult mijn bovenlijf, strak zittend, maar met uiteenlopende mouwen tot vlak boven mijn elle bogen. De stof laat mijn buik bloot en heeft een ronde lijn. Een rok tot op mijn enkels siert mijn onderlijf, met overal lappen stof, ook de zelfde donkerrode kleur, maar ook lappen goud, en wat tinten bruin. Mijn dikke, donkere haar krult om mijn hoofd heen. Golven over mijn rug. En in mijn oren heb ik een paar gouden ringen. Niks speciaals, misschien anders als alle vrouwen hier op straat dragen. Maar voor mij is dit niet meer als normaal.
Zodra ik bij de haven aankom doe ik wat ik altijd doe, bedelen om mijn geld, nou is het niet echt bedelen, maar je zou het zo kunnen noemen, ik leg mijn hoofddoek neer en begin te dansen. Klappend in mijn handen doe ik het voetenwerk, begeleid door de liederen die mijn mond uit stromen. Hopend dat iemand iets kwijt kan. Hopend dat ik zomenteen het schip in kan komen. Niemand weet van mijn plan, zelfs Anita niet, maar er bestaat altijd de kans dat ik betrapt zal worden.

[Ehm, well. Ik heb de inspiratie voor haar kleren hier] vandaan, maar omdat het sims is en niet helemaal tjsa. Klopt ging ik de link niet in mijn tekst zetten. Toch is dat dus ongeveer wat Esmeralda draagt.]

Reality's overrated.

[Mag het bij sommige ook omgekeerd zijn, dat de jongen de rijke is en het meisje de arme? Want bijvoorbeeld Esmeralda is niet bepaald rijk, dus lijkt het me niet dat zij eerste klas vaart.]

"Family don’t end in blood”

Lilarry schreef:
[Mag het bij sommige ook omgekeerd zijn, dat de jongen de rijke is en het meisje de arme? Want bijvoorbeeld Esmeralda is niet bepaald rijk, dus lijkt het me niet dat zij eerste klas vaart.]

How far is far

[Lou vaart dan eerste klas]

"Family don’t end in blood”

Lilarry schreef:
[Lou vaart dan eerste klas]

How far is far

[Esmeralda is illegaal mee. Die betaald sowieso niets dus maakt het niet uit in welke klas ze zit. Al vind ik de derde klas prima.]

Reality's overrated.

Esmelle schreef:
[Esmeralda is illegaal mee. Die betaald sowieso niets dus maakt het niet uit in welke klas ze zit. Al vind ik de derde klas prima.]

How far is far

Louis William Tomlinson.
Met mijn koffers loop ik richting de haven. Op weg naar de boot waarmee ik de boottocht van mijn leven zal maken. Een boottocht die ik waarschijnlijk ook nooit meer zal vergeten.
Al is dat stukje 'met mijn koffers' niet helemaal waar, want die draag ik natuurlijk niet zelf. Veel te zwaar werk voor mij. Bovendien, waar heb je anders een butler voor?
Onderweg naar de boot komen we een meisje tegen. Een dansend meisje, gekleed in een buik topje en een lange rok tot haar enkels. Ik moet toegeven dat het haar geweldig staat. Ze heeft lang, zwart haar, wat krullend en golvend over haar rug en om haar hoofd hangt. Haar voeten dansen op het ritme wat haar handen klappen, met als begeleiding de zang die haar mond verlaat.
Ik pak twintig pond uit mijn broekzak. Ik mag dan een tikje verwend zijn, gierig ben ik niet bepaald. Al geef ik meestal niet zo veel aan dit soort mensen. Maar dit meisje doet iets met me waardoor ik voor haar een uitzondering maak.
Ik glimlach naar haar en geef haar een knipoog voordat ik wegloop en mijn weg naar de prachtige grote Titanic vervolg.

[ bericht aangepast op 17 nov 2013 - 16:26 ]

"Family don’t end in blood”

[Dear Esmee. Het is honderd jaar terug in de tijd. Ze hebben daar nog geen euro's. Maar guldens. En guldens werken daarbij heel anders.
(Oh, en in Engeland hebben ze sowieso ponden.)]

Reality's overrated.

Esmelle schreef:
[Dear Esmee. Het is honderd jaar terug in de tijd. Ze hebben daar nog geen euro's. Maar guldens. En guldens werken daarbij heel anders.
(Oh, en in Engeland hebben ze sowieso ponden.)]

[ bericht aangepast op 17 nov 2013 - 16:25 ]

"Family don’t end in blood”

Niall James Horan

Ik storm de trap af en val bijna. Mijn vader kijkt me afkeurend aan. 'Niall James Horan, ik had toch gezegd dat je je pak aan moest doen?' Zegt hij bijna woedend. ik wil er tegenin gaan, maar mijn moeder kijkt me streng aan. Ik loop weer naar boven en trek mijn pak aan. Ik loop weer naar beneden en kijk mijn ouders chagrijnig aan. 'Zo goed?' Vraag ik, en ze knikken trots. Mijn broer, Greg komt er weer aan gerend. Ik zucht. Hij moet zich altijd weer uitsloven. Zijn haar ligt perfect, plat op zijn hoofd, en zijn pak is smetvrij. Je zou er van kunnen eten. We stappen allemaal in de auto en mijn vader is in zijn beste humeur. Ik ook, maar om een andere reden. Hij heeft meebetaald met het maken van dit schip, en hij krijgt dan ook een groot gedeelte van het geld terug. En ik mag naar Amerika. Ik heb er ongelooflijk veel zin in. In tegenstelling tot Greg, die zeeziek is. Het word dus een erg leuke reis voor hem. Een halfuurtje later staan we bij het grote schip. Ik grijns en bekijk het. Ik heb hier ontzettend veel zin in.

Spoiler alert: you will save yourself

Esmeralda Anita Francisca Estrella Felicidad.

Twintig pond, een jongen geeft me twintig pond! Blij glimlach ik hem toe en een blos verschijnt op mijn wangen als hij knipoogt, dan ga ik door, tot het einde van het liedje. Nog een paar mensen geven me geld en allemaal glimlach ik ze toe, al is het bij de jongen met het bruine haar en de blauwe ogen toch net wat breder. Eer ik de laatste tonen van het liedje slaak weet ik dat ik op moet schieten en pak daarna snel mijn doek, om die met het geld in mijn diepe rokzak te steken. Met mijn tas vervolg ik de reis weer. Richting het schip van mijn bestemming. En een kleine, ietwat zenuwachtige kriebel trekt door mijn lichaam. Wat zou er gebeuren als ze me betrappen. Wat zou er gebeuren als mijn oma, of misschien wel één van de anderen achter mijn plan komt. En daarbij, ik heb nog nooit op een schip gezeten. Hoe zal het zijn?
Mijn blik valt op een klein groepje mensen en ik zet een kleine, ietwat verlegen glimlach op. "Hallo," zeg ik als ik bij ze kom staan.

[ bericht aangepast op 17 nov 2013 - 18:45 ]

Reality's overrated.

Niall James Horan

Ik kijk een beetje rond en zie na een tijdje twee mensen die me wel aardig lijken. Ze zijn misschien net iets ouder dan dat ik ben. Ik loop naar ze toe. 'Hallo. Ik ben Niall Horan. Ik vaar eerste klasse bij de Titanic.' Zeg ik trots. Ik ben erg blij dat ik eerste klasse mag varen. Mijn vader vind de rest allemaal beneden onze stand. Ik haat dat ik niet met mensen 'onder mijn stand' om mag gaan. Ik durf bijna te wedden dat deze jongen volgens mijn vader beneden mijn klasse is. Ach, wat kan mij die klasse schelen? Mij gaat het erom dat mensen aardig zijn. Maar daar gaat het volgens mijn vader niet om. Als het aan hem lag trouw ik met het rijkste meisje dat ik kan vinden. Maar nee, dat ben ik niet van plan. Ik wil van haar houden, en dat zij dan ook van mij houd.

Spoiler alert: you will save yourself