Mutant and proud || Rpg || Speeltopic 1 - Speeltopics

Begin

Het is de eerste schooldag op beide academies , vrienden zien elkaar terug en maken plezier ,sommige ontzien het om hun vijanden terug te zien. De eerste schooldag is een maandag ,maar de lessen zijn pas vanaf morgen. De leerkrachten houden een oogje in het zeil en helpen de nieuwe leerlingen. Iedere student krijgt bij binnenkomst een fiche ,bij de ene is dit bekender dan de ander. Het fiche heeft informatie in welke gang je slaapt ,in welke richting je ingedeeld bent en de kamer waar je slaapt. De lessenroosters en boeken zullen op je kamer te vinden zijn.

[ bericht aangepast op 19 okt 2013 - 17:11 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Eve Alma Dwellington.
Hij lachtte zacht. "Misschien was dat wel je kamergenote." grinnikte hij. "Dan weet ze meteen wie de baas is." Glimlachte ik. "Heb je verder nog iets speciaals meegemaakt in je 'vakantie'?" vroeg hij. Ik tuitte mijn lippen en knikte. "Misschien heb je het bericht in de krant wel gezien, dat van Princeton?" Ik pakte mijn mobiel erbij, terwijl ik het artikel opzocht. "Een man reed me bijna aan, en zei vervolgens ook nog dat het mijn schuld was en dat ik uit mijn doppen moest kijken. Ik werd een klein beetje kwaad..." Ik liet hem de afbeelding zien die erbij stond. "Ik heb me echt geprobeerd in te houden, maar die man was echt ongelofelijk. Voor de rest niet echt. Jij?"

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Olivier Jackson Skyes || Academie of Guillotine

"Dan weet ze meteen wie de baas is." glimlachte ze en ik knikte instemmend en grijnsde dan. Bij mijn vraag tuitte ze haar zalmrose lippen en knikte daarna dan. "Misschien heb je het bericht in de krant wel gezien, dat van Princeton?" Ik keek niet vaak naar het nieuw ,ik vond het oninteressant. Eve haalde haar moebieltje uit en zocht het dan op ,om het vervolgens aan mij te tonen. "Een man reed me bijna aan, en zei vervolgens ook nog dat het mijn schuld was en dat ik uit mijn doppen moest kijken. Ik werd een klein beetje kwaad..." ze scrolde naar beneden ,waardoor ik de war gore afbeelding kon zien "Ik heb me echt geprobeerd in te houden, maar die man was echt ongelofelijk. Voor de rest niet echt. Jij?" vervolgde ze er dan na en ik schudde mijn hoofd. "Niet echt. Ik ben naar Parijs geweest en me daar wat uitgesloofd. Maar voor de rest ook niet veel bijzonders. " zeg ik dan schouderophalend. Het was best wel leuk om van te Eiffel toren af te springen rond middernacht. Niemand zag het en ik heb mezelf weer bewezen ,dat niets me breken kan. Ik nam nog een hap ,van het overheerlijke broodje en keek de zaal dan even rond. Veel volk was er niet ,wat ik best wel fijn vond ,want teveel geluid vond ik best vervelend. Tenzij het muziek is natuurlijk ,dat mocht altijd wel luid staan. "Heb je zin in school?"vroeg ik haar dan ,aangezien ik het gevoel had dat ons gesprek wat dood ging lopen.

[ bericht aangepast op 7 okt 2013 - 14:02 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Praattopic, sorreh.

[ bericht aangepast op 7 okt 2013 - 14:08 ]

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Shadow ~~ Brighton

Gelukkig begon die niet meer te vragen...
Daar had ik geen zin in... Ondanks dat we het hele jaar vast zitten aan elkaar...
Als ik een irritante tril hoor open ik even een oog,
Het was blijkbaar zijn mobiel, hij glimlachte zelfs dus blijkbaar een "grappig" smsje.
Als die zijn mobiel weglegt en zijn koffer begint uit te pakken, ga ik even recht op zitten.
'Best... Ik praat wel anders is die doodsestilte ook killend'
Ik kijk hem even aan waarna ik het raam open duw en een sigaret opsteek.
'Nieuw op deze school of zit je hier al langer?'
Hangend uit het raam en kijkend naar beneden wacht ik gerustig op zijn antwoord,
Ik zelf zat hier al langer... maar dat zal die waarschijnlijk zometeen te weten komen.
Langzaam maar zeker rook ik rustig mijn sigaret, bekijk de mensen op het schoolterrein en grijns even als docenten sommige leerlingen op hun kop geven.
Daarnaast... Was het altijd wel leuk om de docenten over de zeik te krijgen,
Iets wat een eigenschap was geworden van mij, kijken hoevaak ik docenten over de zeik kon krijgen.

Ryan "Ry" Lucas Ashford ll Brighton

"I-is niet erg ,ik keek niet goed uit." Had ze zachtjes geantwoord om vervolgens even te knikken en te zeggen:
"Aangenaam ik ben Evelynn , maar je mag me Lynn noemen ,dat hoor ik liever." En schudde mijn hand vervolgens. Het eerste wat ik opmerkte was dat haar handen een stuk kouder waren dan die van mij, maar ik zei er niks van en glimlachte in plaats. Toen schudde ze haar hoofd.
"Nee ,helaas. Ik heb totaal geen idee waar ik ben." mompelde ze zacht en keek toen even naar het blaadje in haar handen. "Is dit het internaat gedeelte of, ..." vroeg ze toen zachtjes en keek me vragend aan. Tja, wat moet ik toch nou antwoorden.....
"Mag ik even? Want ik weet de weg hier wel, maar weet de benamingen, zoals internaat, ervan niet." Zei ik lichtelijk blozend tegen haar en gingen met mijn hand door mijn haren heen. Ik pakte het briefje van haar aan en keek er even op; k123
Ik glimlachte naar haar en gebaarde dat ze me moest volgen terwijl ik haar ondertussen het briefje terug gaf. Het was niet heel ver lopen waardoor we er bijna waren, voor haar deur bleef ik staan.
"Hier is het," zei ik met een glimlach tegen haar.

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Eve Alma Dwellington || Academy of Guillotine.

"Niet echt. Ik ben naar Parijs geweest en me daar wat uitgesloofd. Maar voor de rest ook niet veel bijzonders." Ik knikte, en ging verder aan mijn broodje. De stilte werd een beetje ongemakkelijk. "Heb je zin in school?" Ik knikte, maar wist er voor de rest ook niet veel zinnigs uit te krijgen, en stond op. "Ik ga naar mijn kamer, mijn spullen een beetje uitpakken enzo." Ik glimlachte naar hem. "Bye." Toen ik het cafetaria uitwas, liep ik rechtstreeks door naar de trappen en daarna naar kamer 123. Er stonden twee Brightons bij de deur, en een van hen was een jongen. En de andere dus mijn kamergenote. Ik duwde de jongen een beetje aan de kant zodat ik de kamer binnen kon, en begon mijn spullen lichtelijk ruw uit te pakken.

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Evelynn Josephine Heartman ||Nieuwe leerlinge || Academie of Brighton

"Mag ik even? Want ik weet de weg hier wel, maar weet de benamingen, zoals internaat, ervan niet." zei Ryan met lichte blosjes op zijn wangen ,wat hem schattig stond. Ik knikte en haf hem het briefje dan. Hij glimlachte en gebaarde dat ik moest meekomen. Ik knikte en kreeg het briefje van hem terug. Hij liep voor me ,dus volgde ik hem maar. De gangen waren echt gigantisch lang en nog eens verdeeld in andere gangen. Na een tijdje kwamen we in de gang met alle nummers 100-150 Als we bij kamer nummer 123 waren ,stopte hij. "Hier is het," zei hij met een glimlach en ik keek hem dankbaar aan. "Dankje ,dat was erg aardig van je om me te helpen."zei ik met een glimlachje tegen hem. Ik schrok toen Ryan aan de kant geduwd werd ,door een meisje met een rode bloes en zwarte skinny. Iemand van de andere academie dus. Zonder sorry te zeggen ging ze kamer 123 binnen. Ik slikte ,daar sliep ik dus ook."Gaat het?" vroeg ik nogsteeds wat geschrokken aan Ryan. Ik beet zachtjes op mijn lip . Als ik zeker wist dat hij niets mankeerde besloot ik maar mijn kamer binnen te gaan. "Nou ik zie je later dan wel weer hé?"zei ik dan met een zwak glimlachje en ging daarna mijn kamer binnen. Mijn kamer genote was al bezig met uitpakken. "Hoi. Ik ben Evelynn je kamergenote." zeg ik vriendelijk en steek mijn hand dan uit. Ergens was ik wel bang voor een gemene opmerking ,maar ik probeerde het niet te laten merken

[ bericht aangepast op 7 okt 2013 - 17:28 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

{mijn topics}

“To live will be an awfully big adventure.”

Feline carroll § Nieuwe leerlinge § Brighton

"Het is al goed, mam, alles komt wel goed." zucht ik zacht en duw de armen van mijn overbezorgde moeder van me af. Ze kijkt me zielig aan, maar een halfuur knuffelen vind ik wel al lang genoeg. Ik wil niet meteen gezien worden door een andere leerling en meteen al gepest worden omdat ik een moederskindje zou zijn. Snel loop ik naar de kofferbak van de auto en haal mijn tas eruit. Ik zwaai nog even naar mijn vader, die in de auto was blijven zitten. Zijn gezicht staat gepijnigd. Buiten dat hij zijn dochter moest afgeven moest hij er nu ook nog eens mee leven dat ze een speciale gave heeft... Dat ze niet zo is als de anderen. Het valt hem moeilijk en dat valt mij dan weer moeilijk. Ik hoop gewoon dat hij me ooit kan aanvaarden zoals ik ben. Zuchtend draai ik me dan om en loop richting de school. Vlak voor ik naar binnen loop, draai ik me nog even om, om te zwaaien en vlucht dan het gebouw in. Oef, die overbezorgdheid is gedaan, maar nu sta ik er wel alleen voor...
Verloren kijk ik om me heen. Ik heb geen idee waar ik heen moet. Ik besluit even te wachten en ondertussen mijn zware tas neer te zetten.

“To live will be an awfully big adventure.”

Lex Sterlington

Rustig en kalm loop ik door het gebouw heen,
De leerlingen kwamen langzaam binnen stromen en ik had nog genoeg werk te doen!
Met documenten in mijn handen loop ik rustig verder,
Langzaam blader ik door elk document heen, het waren gegevens van de leerlingen zelf.
De gegevens waren nodig, voor als de docenten in moesten grijpen in een gevecht.
Of als we de gavens van de leerlingen wilde stimuleren zodat ze het zouden leren.
Eenmaal langs mijn kantoor gelopen te hebben, voor de 5de keer, loop ik nu wel naar binnen,
In een muffig kantoor zitten was nooit iets voor mij, maar het moest wel, wilde de leerlingen of docenten mij deels kunnen bereiken.
Voor nieuwe leerlingen was het vooral handig, omdat ik die dan de weg kon wijzen.
Ik ga achter mijn stoel zitten waarna ik verder blader door de documenten heen.

-Ik ga weer prutsen aan Brighton en na het eten een stukje terug schrijven. -

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Marcus Missen - Nieuwe leerling - Brighton

Langzaam parkeer ik mn auto een paar straten verderop van de school waar ik moet zijn. Hier parkeer ik gratis en er is altijd plaats. Lang leve de auto! Ik stap uit en gooi de deur dicht. Dan klik ik de auto op slot en begin naar de school te lopen. Hoe dichterbij ik kom hoe meer leerlingen en leeftijdsgenoten ik zie, dan zal ik wel dicht in de buurt zijn denk ik? Dan zie ik de ingang van de school. "Eindelijk.," mompel ik in mezelf. Het was wel weer tijd voor school, de vakantie was nou niet echt bepaald boeiend en ben wel weer toe aan nieuwe mensen kennen. Op t plein voor drink ik even snel m'n flesje cola leeg met mn eigen naam erop en loop dan naar binnen.
Voorzichtig pak ik een opgevouwen stuk papier uit mn kontzak van mn broek en open deze. "K663.." mompel ik weer in mezelf, daar moest ik zijn. Ik kijk zoekend om me heen naar een aanwijzing waar ik moet zijn, maar voor mn gevoel loop ik al aardig in de goede richting.

It's high noon.

Feline carroll § Nieuwe leerlinge § Brighton

Ik zet mijn handen in mijn zij en zucht luidruchtig. Ja, echt duidelijk is het ook weer niet. Kunnen ze hier niet iemand zetten die ons een beetje wegwijs maakt?
Dan plots zie ik een bordje met info op. Oh... misschien kan ik het daar gaan zoeken. Dan draai ik mijn hoofd om en zie hoe een jongen komt binnen gelopen. Hij kijkt ook een beetje zoekend rond.
Hmm, of ik kan het aan hem vragen.
Ik neem mijn tas vast en sleur hem richting de jongen. Op enkele meters van hem laat ik hem op de grond vallen, niet te luidruchtig en kijk met een glimlach en een zucht naar hem op.
"Hallo... Uhm, ik ben nieuw en heb niet echt een idee waar ik moet zijn. Dus misschien... Misschien weet jij waar we heen moeten?" ik zie er vast zo rood als iets uit door het sleuren met die tas en door mijn verlegenheid.

“To live will be an awfully big adventure.”

Kendall- Brighton:

Ik keek op toen mijn kamergenoot iets zei. Ik dacht bijna dat hij dood was, dacht ik. Hij vroeg "Nieuw op deze school? of zit je hier al langer?" Terwijl ik mijn kleding in de kast propte zei ik "Nee helaas zit ik hie al langer, en jij?". Ik hoorde dat mijn mobiel weer trilde en liep er naar toe, en zag dat het Jade weer was. "O jammer Loner, mijn kamergenoot is TE spraakzaam ze is nogal hyper, maar wel heel aardig (:" Hoe kon dat kind altijd zo vrolijk zijn? Dacht ik. En ik typte iets terug. "Haha fijn zo´n hyperkind in je kamer, vooral als je wilt slapen Bitch Perfect. Inmiddels praat hij wel." En ik gooide mijn mobiel op mijn bed, en zocht mijn pakje sigaretten op om er een op te steken, en vervolgens ook bij het raam te gaan staan, ik had al te lang geen sigaret meer in mijn handen gehad. Ik ging naast Shadow staan en stak een sigaret op wachtend op zijn antwoord.

How far is far

Shadow

Rustig en relaxed hing ik uit het raam,
Het antwoord op mijn vraag duurde niet lang,
"Nee helaas zit ik hier al langer, en jij?"
Hij weerkaatste de vraag... Was te verwachten...
Voor ik het wist stond die naast mij met een sigaret in zijn handen, blijkbaar hield hij zich ook nooit echt aan de regels.
'Same, zit hier ook al een tijdje...'
Ik neem rustig een hijs van mijn sigaret waarna ik even naar beneden kijk,
Het begon rustig te worden, blijkbaar waren alle studenten al gearriveerd nu.
Ik draai mijzelf om waarna ik de kamer in kijk, mijn kamergenoot stond naast mij, of die naar beneden keek of de kamer in, dat zag ik niet echt.
'Wat voor een gave heb je eigenlijk? Want je word niet zomaar op deze school gezet'
Mijn ogen gaan even naar hem waarna ze weer naar de kamer gaan,
Rustig rook ik de sigaret op waarna ik hem uit het raam gooi.