• Het is 26 mei 2013. Het is een oproer van jewelste in [naam stad], want de tunnel die de trein naar [naam stad] zal leiden is eindelijk klaar. Na vijf jaar lang bouwen, is het de werklieden toch gelukt om een mooie tunnel te maken die dwars door een groot gebergte gaat.

    Deze tunnel scheelt mensen een dikke twee uur aan reistijd. Ook een groep van zo’n [aantal] studenten trekt dit wel. Zij zien het wel zitten dat ze s’ochtends later hun bed uit kunnen doordat ze reistijd kunnen besparen.

    Vandaag wordt ook de trein getest die van [naam stad] naar [naam stad] via de tunnel zal moeten rijden. De studenten besluiten het erop te wagen en gewoon te gaan. Zo gezegd zo gedaan. Ze kopen eerste klas kaartjes en gaan er voor. Toch lijken heel veel mensen zich terug te trekken, ze durven het niet aan, willen eerst dat het getest wordt.

    Uiteindelijk blijven de studenten en enkele andere mensen over. De jongeren gaan met hun zwaar bepakte tassen in de trein zitten, rustig in de eersteklas cabine aan de achterkant van de trein. Het lijkt op het eerste gezegd goed te gaan en de jongeren voelen zich gezegend dat ze het er toch op gewaagd hebben.

    Maar niets lijkt minder waar. Na zo’n vijftien minuten beginnen zich rare dingen voor te doen. Het personeel dat in de trein was, zoals de conducteur en de machinist, zijn ineens in rook opgegaan. De trein is tot stilstand gekomen en het lijkt erop dat ze middenin de donkere tunnel gestrand zijn.

    In de groep waar heel wat rivaliteit heerst, beginnen de emoties op te lopen. Al helemaal als ze erachter komen dat de berg waarin ze zitten op instorten staat. Sommige jongeren worden gek, anderen proberen uit wanhopige poging nog hun ouders te bellen en anderen staan er maar een beetje bij. Zal het helemaal goed komen en zullen de jongeren dan ook kunnen ontsnappen? Of zal hun nieuwsgierigheid hun fataal zijn?


    De regels! [Lees deze alsjeblieft éérst door, voordat je de rest doorleest.]
    • Er is een minimum van 10 regels, ik controleer. Meer mag altijd. (Entertjes bij elke regel tellen niet mee)
    • OOC is altijd alleen in het praattopic.
    • 16+ is toegestaan, houd het netjes.
    • Bespeel alleen je eigen personage.
    • Personages mogen niet Mary Sue of Gary Stu zijn. Hieronder valt ook dat wanneer je een personage maakt dat bitchy is, hij/zij dat de hele RPG wel moet blijven.
    • Naamsveranderingen en afwezigheden altijd doorgeven.
    • Let op spelling en interpunctie.
    • Reserveringen blijven 3 dagen staan.
    • Denk goed na voor je meedoet.
    • Max. 2 Personages per persoon. (Man en vrouw)
    • Alleen ik maak de topics aan! Tenzij ik daar iemand anders voor vraag.
    • Houd bij het aanmaken van rollen het aantal mannen en vrouwen een beetje gelijk.
    • Van te voren wordt er niet besproken wie een relatie krijgt met wie.
    • Als je je niet aan deze regels houd, zal ik je moeten kicken uit deze RPG.

    Rollen: [Maximaal twintig. Tien meisjes en tien jongens]
    Raven Ariana McCalley 1;9 - Aislynn
    Evelynn Mariah Grey 1;2 - Maven
    Riley Jade Oath 1;3 - Roth
    Liv Jackson 1;2 - Kendizzzzle
    Indigo Gemma Lockwood 1;4 - Sequence
    Ash Dave Demon 1;2 - Wolfheart
    Matthew Hartnett 1;6 - Malafide
    Matthew Jared Tommo 1;2 - Styles
    Laurens Oliver 1;2 - LyraPhoenix
    Ethan Benjamin Reid 1;4 - VladiFerr
    Munro Valentiné Mitchell Montgomery 1;5 - Dumbledore

    Belangrijke topics:
    Praattopic
    Rollentopic

    [Begin: Iedereen komt aan op het station, bepakt met spullen die ze nodig hebben voor college. Denk aan laptops en boeken. Ze staan met smart te wachten op het perron waar het gek genoeg nog niet zo druk is]

    [ bericht aangepast op 5 okt 2013 - 14:10 ]


    26 - 02 - '16

    [Begin: Iedereen komt aan op het station, bepakt met spullen die ze nodig hebben voor college. Denk aan laptops en boeken. Ze staan met smart te wachten op het perron waar het gek genoeg nog niet zo druk is]


    26 - 02 - '16

    [MT]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Mijn topic]


    Big girls cry when their hearts are breaking

    [Mijn topics]


    That is a perfect copy of reality.

    Mijn tropica


    Vampire + Servant = Servamp

    Liv Jackson: ik zat op een bankje op het perron. vol verwachting op de trein te wachten. Wanneer zou hij nou komen?? dacht ik al wiebellend met mijn benen. Nou ja als ik toch nog even moest wachten kon ik beter iets nuttigs gaan doen toch? Dus ik maakte mijn tas open en checkte of ik alles wel bij me had. Heb ik mijn laptop? Check. Heb ik mijn boeken? Check. Heb ik mijn lunch? Ik kon mijn lunch niet ontdekken in mijn tas, dus ik groef erin alsof ik een hond was en uiteindelijk constateerde ik dat er geen lunch in mijn tas zat. Maar goed dat ik geld bij me heb, dacht ik. Eindelijk had ik wat te doen, lunch kopen. Ik pakte mijn tas en keek om me heen of ik een winkeltje wat eten verkocht kon vinden. Toen zag ik een winkeltje waar eten verkocht werd en liep er heen. Ik kocht mijn lunch en hoopte dat inmiddels de trein gearriveerd was. Maar dat was niet het geval. Ik zuchtte en ging weer zitten op het bankje. En ik keek verveeld naar de voorbijgangers die voorbij liepen... "Stomme trein, kom nou!" zei ik geirriteerd. Blijkbaar zei ik het harder dan gepland, want iedereen staarde me aan. Ik kon wel door de grond zakken. "Sorry", zei ik met een zacht stemmetje. Ik begon me steeds meer te vervelen, dus ik besloot om maar een zinloos spelletje op mijn mobiel te gaan doen, terwijl ik op de trein wachtte.

    [ bericht aangepast op 4 okt 2013 - 14:35 ]


    How far is far

    [Mijn topics. Ik maak morgen een post. ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Kendizzzzle schreef:
    Liv Jackson: ik zat op een bankje op het perron. vol verwachting op de trein te wachten. Wanneer zou hij nou komen?? dacht ik al wiebellend met mijn benen. Nou ja als ik toch nog even moest wachten kon ik beter iets nuttigs gaan doen toch? Dus ik maakte mijn tas open en checkte of ik alles wel bij me had. Heb ik mijn laptop? Check. Heb ik mijn boeken? Check. Heb ik mijn lunch? Ik kon mijn lunch niet ontdekken in mijn tas, dus ik groef erin alsof ik een hond was en uiteindelijk constateerde ik dat er geen lunch in mijn tas zat. Maar goed dat ik geld bij me heb, dacht ik. Eindelijk had ik wat te doen, lunch kopen. Ik pakte mijn tas en keek om me heen of ik een winkeltje wat eten verkocht kon vinden. Toen zag ik een winkeltje waar eten verkocht werd en liep er heen. Ik kocht mijn lunch en hoopte dat inmiddels de trein gearriveerd was. Maar dat was niet het geval. Ik zuchtte en ging weer zitten op het bankje. En ik keek verveeld naar de voorbijgangers die voorbij liepen...


    Sorry, deze post is te kort. Het moet tien regels zijn volgens de regels. Dus ik verzoek je hierbij vriendelijk je post even wat uit te breiden. Er moeten nog minstens drie regels bij.


    26 - 02 - '16

    Matthew Jared Tommo
    Voor het eerst zins ik voor Ford modems werkte en daar mijn opleiding volgde, kon ik uitslapen. En vanaf vandaag kon ik dat elke dag. De treintunnel die door het gebergte ging, waar ik normaal omheen moest, was af en dit zou me twee uur reistijd schelen. En ik kon wat extra slaap vandaag zeker gebruiken, want ik had vandaag een grote shoot van Dior en daar moest ik wel fris en fruitig voor zijn. Als ik dit zou verknallen, werd ik er waarschijnlijk meteen uitgeschopt.
    Na een langs douche, van alles op mijn huid en in mijn haar gesmeerd te hebben en een discussie met mezelf voor de kledingkast, was ik klaar met mijn uiterlijk. Iets wat wel tijd werd, anders zou ik alsnog te laat komen. Ik pakte mijn rugtas en had eigenlijk alleen mijn laptop en wat eten en drinken nodig. En niet eens voor mijn werk of opleiding. Enkel zodat ik me niet zou vervelen in de trein. Alles was daar verder voor me geregeld. Ik stopte mijn portemonnee nog snel in mijn zak, net als mijn sleutels. Mijn zonnebril zetten ik in mijn haar en ik was klaar om te gaan. Het station was maar een paar straten verwijderd van mijn appartement, dus ik kon het makkelijk lopen. Ik trok mijn dr. Martins aan en verliet mijn appartement. Mijn vest ging open en ik haalde mijn zonnebril weer uit mijn haar om op mijn neus te zetten. Op mijn gemakje, met mijn rugtas op mijn rug liep ik naar het station, terwijl ik mijn oortjes uit de knoop haalde en ik deze in mijn mobiel stak om muziek te kunnen luisteren. Mijn hoofd bewoog rustig mee op de muziek. Ik hield totaal niet van stilte, dus dit was een goede oplossing. Ik liep de trap op van het station en bij het goede perron checkte ik in. Het was nog vrij rustige iets wat ik niet verwacht had, omdat er toch altijd veel mensen aan de andere kant van de berg moesten zijn 's ochtens.

    [ik weet niet of hij lang genoeg is, want zit op mijn mobiel ;x]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Munro Valentiné Mitchell Montgomery.

    Eindelijk! Eindelijk kon ik uitslapen. Als je om half 9 in de les moet zitten en dan om half 6 ervoor op moet staan, is dat diep triest. Niet dat half 8 een geweldige tijd was, maar het was in ieder geval iets. Veel tijd aan mijn uiterlijk besteedde ik niet en ik reed langs de plaatselijke supermarkt voor mijn ontbijt, oftewel: ik was 's ochtends binnen 10 minuten thuis weg.
          Ik liep op het station met oortjes in mijn oren, waar luidde muziek doorheen dreunde. Ik lette niet op waar ik liep en wurmde door verschillende mensen heen. Ondertussen nam ik een hap van mijn broodje en kauwde er eens flink op. Eigenlijk was ik allang vergeten wat ik gekocht had, als het maar vet en lekker was. Ik tuurde rond en zag een knap meisje lopen. Een grijns sierde zich op mijn gezicht. Ze had lange blonde haren en een perfect lichaam. Nice one, dacht ik bij mezelf.
          Ik haalde mijn hand door mijn verwilderde krullen en trok mijn blik van het meisje af. Die zit waarschijnlijk helemaal vol met soa's, lachte ik bij mezelf. Ik viste mijn telefoon te voorschijn om te kijken wat er speelde. Ik rolde mijn ogen bij het zien van de facebookstatus van mijn oudere zus Evi. Ze moest dagelijks iets plaatsen over hoeveel ze van haar vriend hield. Ik maakte een kotsneiging en stopte mijn telefoon weer weg.
          Ik liet mezelf neer vallen op een bankje op het station om op mijn gemakje te wachten op de trein. Ik keek wat rond op het station en friemelde aan mijn oortjes. Dat die trein maar snel mocht komen...

    [Is dit lang genoeg? Nu is het nog moeilijk, omdat ie nog alleen is.]


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Raven Ariana McCalley

    “Heb je al je spullen? Je lunch, je boeken?” Een glimlach verscheen op mijn gezicht terwijl ik een laatste paar spullen in mijn tas stopte. “Ik heb alles mam,” glimlachte ik en hief mijn hoofd op waardoor een rode lok voor mijn zicht viel. In een kort hand gebaar veegde ik deze aan kant en hing mijn tas over mijn schouder heen. “Ik ben zo goed als klaar, waar is Trish?” vroeg ik haar terwijl ik haar achterna liep naar de hal. “Trish, opschieten! Je zou je zusje naar het station brengen!” riep moeder vanuit onder de trap naar boven.
    Zacht gegrinnik rolde over mijn lippen heen terwijl ik haar na keek en een korte blik naar boven wierp. “Ben je wel voorzichtig?” vroeg mijn moeder me vervolgens waarop ik licht knikte en kort mijn schouders ophaalde. “Ik geloof niet dat er veel kan gebeuren, behalve dat ik smorgens wat langer de tijd heb om wakker te worden,” grinnikte ik zacht. Licht schuddend met haar hoofd en een kleine glimlach op haar lippen opende ze de voordeur zodat ik alvast naar buiten kon lopen. Van achter me klonk het harde gestompel van Trish, mijn oudste broer, die de trap af kwam. “Niet zo hard joh, Calley ligt nog te slapen,” mopperde moeder zacht terwijl Trish haar grijnzend een zoen op haar voorhoofd drukte.
    “Nu vast niet meer,” lachte hij waarop ik grinnikte en ook mijn moeder een zoen gaf.
    “Wees voorzichtig, en tot vanavond,” bracht ze uit terwijl ik mijn hand uitstak om naar haar te zwaaien en snel achter Trish aanliep om de auto mee in te stappen. De rit naar het station was gelukkig niet zo heel ver, en het scheelde veel dat Trish zo lief was geweest om me weg te willen brengen. We hadden maar een auto en die gebruikte hij voornamelijk, ookal was ik best een sportieveling van mezelf fietsen zag ik op een vroege ochtend na het joggen niet echt zitten.
    “Succes op school vandaag, Rooie,” grijnsde mijn broer zodra we bij het station aankwamen. “Moet jij zeggen,” lachte ik hem toe en gaf hem een vlugge zoen op zijn wang waarna ik uit de auto stapte. Kort zwaaide ik hem uit toen hij wegreed, waarna ik omdraaide om het station verder op te lopen. Daar liet ik mijn blik nieuwsgierig rond glijden en mijn ogen af en toe even hangen op iemand die voorbij liep. Twee uur scheelde het me nu om op school te komen, en dat allemaal dankzij deze trein, nu was het alleen nog wachten tot dat ding eindelijk zou arriveren. Met een zucht liet ik me op een van de bankjes zakken en viste vervolgens een van mijn boeken uit de tas om daar wat doorheen te lezen.

    [ bericht aangepast op 4 okt 2013 - 14:08 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    (Sorry, ik heb m langer gemaakt.)


    How far is far

    Evelynn Mariah Grey
    'Evelynn! Kom uit je bed! Anders kom je te laat!' schreeuwde een stem. 'Ja!' brulde ik terug. Ik drukte de wekker uit die nog steeds een piepend geluid produceerde. Het werkte me al met al enorm op m'n zenuwen. Ik haalde diep adem en zuchtte vervolgens diep, waarna ik mijn bed uitstapte en gelijk in mijn nachtjapon richting de badkamer liep voor de wc. Ik ging snel naar de wc, waste mijn handen en liep vervolgens terug naar mijn slaapkamer waar ik mijn outfit vaststelde. Het werd deze keer toch de poncho, omdat ik me daar enorm fijn in voelde. Daaronder een zwarte broek en mijn favoriete enkellaarsjes. Vervolgens deed ik mijn make-up. Het deel van de ochtendroutine die het meeste tijd koste. Daarna liep ik naar beneden om mijn ontbijt te nuttigen. Heerlijk. Een boterham met chocolade vlokken en een kopje thee. Ik at en dronk alles vrij snel op waarna mijn moeder besloot dat ze me wel even naar het station zou brengen. Het duurde even voordat ik er was en dat werkte me enorm op de zenuwen. Straks zou ik immers te laat komen en als ik aan iets een hekel had..! Bijna kreeg ik een mini-heart-attack omdat ik dacht dat ik een aantal dingen was vergeten, maar gelukkig had ik alles toch goed ingepakt een dag van te voren. Toen weer eenmaal waren leek het tamelijk rustig. Er stonden nog wat meer mensen, waaronder mensen waarvan het leek dat ze van mijn leeftijd waren, en ik vond dat op zich wel fijn. Eindelijk even geen drukte, geen last van hoofdpijn omdat iedereen moet schreeuwen om elkaar verstaanbaar te maken. Mijn moeder gaf me een omhelzing, die ik niet zo dankbaar aannam. 'Mam, er zijn allemaal mensen bij' mompelde ik. Mijn moeder zei even niks. Iets wat ik wel even fijn vond. Ik pakte mijn laptop tas en ook mijn schooltas van de achterbank en liep weg. Ik draaide me nog even om en zwaaide. 'Een fijne dag op school!' riep mijn moeder nog. 'Dankje!' riep ik terug.


    26 - 02 - '16

    Styles schreef:
    [MT]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Laurens Oliver
    Met een zware boekentas op mijn rug liep ik over het perron opzoek naar een geschikt plaatsje om te roken. Het was zoals gewoonlijk weer een drukke ochtend, met meiden en jongens die gillend over de vloer rende, om optijd te komen voor school. Ik daarintegen had in mijn bed gelegen tot een uur op half zeven. De trein die er voor het eerst zou komen, was voor mij een uitdaging. Ik voelde in mijn zak of ik mijn sigaretten mee had, maar tot mijn verbazing was ik ze vergeten. Mokkend liet ik mijn tas op de grond vallen en zocht in alle vakjes opzoek naar mijn sigaretten, maar daar was ook niks in te vinden. ik controleerde nog eens goed in mijn jack en vond: Een aansteker, het kaartje voor de trein, geen sigaretten. Woedend schopte ik tegen mijn tas die ik op de grond had laten staan. Ik pakte mijn tas op en zocht naar een plek om te zitten, maar alle bankjes waren vol. Een man stond op waarbij ik snel naar het bankje liep en het plekje bemachtigde. Ik zat nog steeds na te denken waar ik mijn sigaretten zou hebben gelaten. 'Waar zouden ze...' En toen wist ik het weer, ik liet een van mijn handen in de zakken van mijn blouse glijden en ja hoor, ik voelde iets langs en ruws. Mijn sigaret. Blij dat ik het toch gevonden heb, stak ik de sigaret aan en nam een grote teug. De instelling war ik bij zat kon stikken, nu was het even mijn leven. ik liet de rook zachtjes uit mijn mond glippen en legde mijn boekentas op schoot, ritste de tas open en begon rustig de boeken te bekijken of ik alles meehad.


    Vampire + Servant = Servamp