{RPG} Game of Gods [Topic 1] - Speeltopics

Wat doen de goden als ze zich vervelen? Misschien spelen ze een spelletje kaart? Of gaan ze golfen? Nee. Als goden zich vervelen, dan houden ze zich bezig met jou. Ja, jij. Op een dag komt er een boodschapper bij jou. “Jij bent uitverkoren!” Maar voel je maar niet te speciaal, want het is heus niet prettig. Meteen wordt je weg geflitst en komt ergens in een uitgestrekt bos terecht. Je hebt geen idee waar je bent of waarom. Dan plots wordt er wat omgeroepen. Je hebt geen idee waar de zware, donderende stem vandaan komt.
“Jouw taak is om te overleven. Jij bent uitverkoren door de goden. Stel ons niet teleur en win dit.”…

Het is zover. De goden hebben jou uitgekozen om voor hun te vechten. Je bent in een bos vol mythische wezens gedropt en jouw doel is zo lang mogelijk te overleven. Vele mythische monsters zullen proberen je te vermoorden. Wie het langst de monsters op afstand kan houden zonder te sterven, wint. Eens om de zoveel tijd zullen de goden jullie een voorwerp cadeau geven. De eerste dag zijn dat wat vuurstenen. Waar je die dingen vindt, wordt aangeduid op een kaart. Ook zal je eerst een opdracht moeten uitvoeren voor je het voorwerp krijgt. Je zal een raadsel moeten oplossen, een puzzel moeten maken, een test moeten doorstaan,…
Het voorwerp zal je helpen met overleven. Het kan zowel voedsel als wapens zijn of iets anders dat je kan helpen te overleven.
Elke god heeft maximum 2 mensen onder zijn hoede. 1 keer kan hij zijn spelers helpen. Elk op hun eigen speciale manier.

Kronos:
1 Alice Scarlett Rox GwenxVeer
2 Terrell 'Hunter' Stevens RabidKiller

Gaia:
3 Rose Moorland Silenzio
4 Brandon Andrew Norrington RabidKiller

Oranos:
5 Josie Penelope Shepherd Foxes
6

Odin:
7 Alexandra Chanel Black LostMagic
8

Loki:
9 Paigelyn “Paige” Ohndrea Auryon Luminis
10

Thor:
11 Angelina 'Angie' Bennet Huaso
12

Zeus:
13
14 Lucas Josh Booth LostMagic

Poseidon:
15 Feline Carroll Huaso
16 Jonathan Julian Gyles Faelan

Hades:
17 Gereserveerd Alchemist
18 Rhys Yarrick Skotadi Delahaye

Ra:
19
20 Marcus Goldsword LogitG27

Set:
21 Catherine Sydney Dacre BarnOwl
22 Nathan Sem Levine Valkyrja

Isis:
23 Annie Mannering Roar
24 Matt Yves Rox GwenxVeer


Regels:
-De mensen die worden uitgekozen door de goden waar: ‘kwaadaardig’ bij staat, hebben ook een gemene kant en zijn niet de gemakkelijkste. Zij durven het ook wel eens vuil spelen.
-Jullie vermoorden elkaar niet onderling. Er mag gevochten worden, maar we laten elkaars personages leven, tenzij er expliciet om gevraagd wordt.
-max. 2 personages per persoon
-Wanneer je out-character gaat, gebruik dan haakjes, *, of iets anders om dat duidelijk aan te geven.
-om de zoveel tijd plaatsen we een kaart, waarop aangeduid staat waar er cadeau’s gevonden worden, wij zullen dan ook uitleggen wat je als opdracht erbij moet doen. Dat kan gewoon tegen een bepaald monster vechten zijn, of een puzzel of raadsel oplossen. Bij dat laatste zal je dan het antwoord in privé-bericht naar mij of LogitG27 moeten sturen voor je het voorwerp mag nemen. Wij houden bij wie welk voorwerp heeft.
De voorwerpen worden voor de spelers aangeduid met een grote lichtzuil die plots verschijnt. Wanneer ze dan richting het licht lopen, zullen ze daar het voorwerp vinden, waar ze eerst de opdracht moeten uitvoeren voor ze eraan kunnen.
-Deze RPG leid ik dus samen met LogitG27, voor vragen kan je ook bij hem terecht.
-Per god is er 1 jongen en 1 meisjesspeler
-De personages zijn tussen de 18 en 24 jaar oud.
-De personages merken zelf niet wie hun god is. Alleen als ze gered worden (wat dus maar 1 KEER kan), hebben ze dus een redding afhankelijk van hun god. Alleen zo kunnen ze onderling verschil merken.
-De monsters hebben verschillende types. Type 1 is het makkelijkste te verslaan. Type 2 is al wat moeilijker en type 3 is heel moeilijk. MAAR. Het blijven allemaal mythische wezens. Dus type 1 is natuurlijk ook niet met maar 1 zwaai van een zwaard verslagen. Ook type 1 is best moeilijk en het kan dus een tijdje duren voor je ze vermoord hebt.

Monsters Type 1 (easy):
-De Manticore

-De Chimera

-De Sphinx

-De Wadjet

-De Fenris Wolf


Monsters Type 2 (medium):
-De Centauren

-De Minotauren

-De Anubite

-De Petsuchos

-De Noorse Giants

-De trol


Monsters type 3 (hard):
-De Hydra

-De Cycloop

-De Schorpioen-mens

-De Scarabee

-De Einherjar

-De Nidhogg

Op de bovenste kaart (echt helemaal bovenaan de post) zie je nummers, voor de naam van je personage is ook een getal, personage nummer 7 wordt dan gedropt op de plaats waar nummer 7 op de kaart staat

In de tweede opdracht zullen jullie een verhaal moeten schrijven. Aangezien jullie voor een rpg ingeschreven zijn, lijkt me dat geen probleem. Je verhaal moet minimaal 450 woorden lang zijn. Het hoeft dus niet te lang te duren om zoiets te typen.
Verder zal het afhangen wat je krijgt aan hoe goed je verhaal is. We hebben verschillende opdrachten voor het schrijven van een verhaal, omdat we hopen dat zo iedereen zijn interesse er wel een beetje tussen zit
Hier zijn de opdrachten:
1. Schrijf een tekst over jezelf. Je hobby’s, school, dromen, interesses,…
2. Verzin je eigen land en leg ons uit hoe het eruit ziet. Hoe het wordt bestuurd, hoe de mensen zijn,…
3. Vertel het verhaal van een mythologische held. Bv. Hercules, Achilles, Hector,…
4. als je zelf een inspiratie hebt voor iets en dat graag als opdracht zou ingeven, geef ons dat dan op voorhand door en dan zullen wij jou melden of dat mogelijk is of niet.
Verder zijn we niet echt streng. Dus als je gewoon je best hebt gedaan, zien we dat wel en krijg je veel en goede voorwerpen
Wanneer jullie gedaan hebben met jullie verhaal, sturen jullie het door naar mij of LogitG27, daarna zullen wij doorsturen wat jullie kunnen gaan halen.
Opnieuw hoef je gewoon in de lichtzuil te gaan staan om je voorwerp(en) op te halen. Hieronder is de kaart met waar de lichtstralen nu zijn.

opnieuw rechtermuisknop op de kaart en openen in nieuw tabblad om het groter te zien

[ bericht aangepast op 22 okt 2013 - 18:12 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

(Ik heb één van mijn kniebanden ingescheurd, waardoor ik minder actief ben op Q, omdat de trappen op naar mijn laptop het niet helemaal waard zijn. Ik hoop morgen een mooie lange reactie te kunnen plaatsen c; En mijn excuses voor het ongemak/lange wachten)

---

Happy Birthday my Potter!

[awtch, dat lijkt me echt pijnlijk Veel beterschap gewenst! En je hoeft je echt niet te haasten hoor, ik meld gewoon dat ik wacht op anderen hun reacties, niet dat ik perse wil dat ze cito presto gaan reageren ;') Doe gewoon maar rustig. En morgen ben ik er trouwens niet, ter informatie. ]

---

Tell me, my friend. Have you ever danced with the devil in the pale moonlight?

Nathan Sem Levine
De leeuw rent direct weg, zodra hij me ziet en ik ben verbaasd dat mijn plan zo uitstekend heeft gewerkt. Nee! Natuurlijk heeft het uitstekend gewerkt, want ik ben gewoon de beste! Triomfantelijk steek ik de fakkel in de lucht en joel het beest achterna. Hehe! Ik zei toch al dat niemand ontsnapt aan mijn genialiteit! Rhys springt naast me uit de boom en ik zie hem direct door zijn been heen zakken. Krampachtig houdt hij zijn arm vast, waar het bloed onder zijn vingers vandaan druppelt. Hij zal het moeten verzorgen, wil de wond dichtgroeien.
"Dankje, Nathan."
Ik hoor de oprechtheid in zijn stem, maar het wil niet zeggen dat ik ook maar iets van gedachte verander.
"Luister, dit is één keer en nooit weer. We doen dit samen, maar krijg je ook maar het idee om me te commanderen dan ben ik weg. Jij bent mijn leider niet en je zult dat ook niet van mij waarderen. Dus we zullen elkaar moeten accepteren, zolang we door dit bos gaan. Ik ben bang dat er nog veel vreselijkers in dit bos zit."
Zo dat is eruit. Rhys moet niet denken dat hij boven me staat. Mijn ogen gaan even naar de verwondingen van de jongen en vluchtig speuren mijn ogen het bos af. Ik hoor nog niets, het is stil in het bos. Daarnaast is in geen velden of wegen water te bekennen, terwijl de jongen het zo hard nodig heeft. Nu we weggerend zijn van de lichtzuil, weet ik de plek van het meer niet meer te vinden, dus zullen we een andere bron van water moeten vinden.
"Oké. laten we onze reis vervolgen in die richting, misschien vinden we water. Het is beter dat we daar nu direct naar zoeken, zodat je je arm kan verzorgen."Mijn stem klinkt nog vrij bevelend, maar ik moet me aan mijn eigen woorden houden. Met moeite vraag ik er dus achteraan. "Mee eens?"

[Mag ik van iedereen de positie weten? Delone en ik zijn op weg naar het punt waar de rivieren elkaar kruisen, tussen punt 3 en punt 22]

[ bericht aangepast op 26 sep 2013 - 14:57 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Huaso schreef:
Feline Carroll

Ik voel iets aan me trekken. Iets trekt me stukje per stukje terug naar het licht. Nja, het goede licht dan, niet het licht waarover wordt gesproken als iemand dood gaat. Plots hoest ik proestend water op. Ik sper mijn ogen open en adem heel diep en een beetje paniekerig in. Mijn handen bal ik tot vuisten en adem paniekerig verder. Dan plots valt me op wat er boven mijn hoofd hangt. Of beter gezegd wie.
Marcus? Wat deed hij daar? En zo dichtbij? Dan plots besef ik het.
Oh... Heeft hij me.. mond op mond gegeven..? Ik voel me een beetje gloeien. Ik kijk hem recht aan, terwijl ik nog hevig nahijg.

Marcus Goldsword

Plots schiet ze wakker en proest wat water uit haar longen. Ik schrik ook en schiet een stuk terug met mn hoofd. Het heeft gewerkt!! Een glimlach kan er alleen niet af, want ze ligt er echt heel sneu bij zo.. "Blijf even een paar keer stevig hoesten, Feline.. Je moet het meeste water er even goed uit kuchen.." zeg ik dan en trek haar aan haar arm overeind tot ze zit. Ik hurk even goed naast haar en geef een paar niet-te-harde klopjes op haar rug om te helpen hoesten. Met veel medelijden kijk ik naar haar en kuch soms zelf ook even mee, ook bij mij zit wat water vast..

---

It's high noon.

Feline Carroll

Ik luister naar wat hij zegt en zodra hij me rechtop helpt hoest ik hard. Ik hoest nog even tot ik makkelijker kan ademen.
Dan laat ik me vanzelf wat meer tegen hem aan zakken. Even sluit ik mijn ogen en plots valt het me op dat ik met mijn oor tegen zijn borstkas lig en ik zijn hart hoor kloppen. Oh, wacht... Ik lig nu wel nogal heel dicht tegen hem aan.. Een fijn gevoel en tegelijk wat schaamte gaan door me heen.
Langzaam ga ik weer rechtop zitten en kuch nog een paar keer.
"Dank je." fluister ik zacht.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Marcus Goldsword

Nog steeds met medelijden kijk ik hoe ze zo hard moet hoesten voor dat stomme water.. Dan plots zakt ze naar achter tegen me aan.. Mn ogen worden groter en mn handen glijden over haar armen.. Oei.. wat doe ik nu.. ik trek haar iets steviger bij me.. Het voelt raar, op een hele goede manier, zo warm.. zo.. speciaal? Dan gaat ze weer overeind zitten en ik laat haar armen snel los.. Ik geef nog een paar klopjes op haar rug en knik dan.. "Geen probleem.. dat.. was bijna je einde.. Ben echt blij dat je nog leeft.. Gaat het wel..?" vraag en zeg ik zachtjes, dan en beweeg wat naar voren zodat ik haar gezichtsuitdrukking wat beter kan zien.. Ik wrijf wat over haar rug met mn hand en glimlach een beetje bemoedigend.. Ben echt blij dat ze er nog is.. In dit bos wil ik geen seconde langer alleen zijn..

---

It's high noon.

[ Hunter zit nu ergens in de buurt van het meertje dicht bij 21, en Brandon ergens dicht bij de rivier/open plek bij 12,24 enz samen met Paige. (?) ]

---

Tell me, my friend. Have you ever danced with the devil in the pale moonlight?

Paigelyn “Paige” Ohndrea Auryon || Loki

'Ik zou niet weten hoe het anders zou gebeurd zijn... Niet dat ik zo'n gelovig type ben, helemaal niet. Maar ik zou echt niet met een andere verklaring kunnen komen,' zei hij op mijn woorden en ergens was ik wel blij dat ik niet de enige was die het begon te geloven. Dan was ik, als ik wel gek was geworden, in ieder geval niet de enige. Daarbij was ik nu dus ook met iemand die mij niet keihard uitlachte. Iets wat ik meestal niet kon hebben, wat voor problemen zorgden. Voor de persoon als hij minder sterk en getraind was dan ik en voor mij als dat niet het geval was.
Nadat ik mijn naam had verteld, stelde hij zich voor als Brandon. Vervolgens verscheen er een bezorgde uitdrukking op zijn gezicht. 'Gaat het wel..?' vroeg hij al wijzend, waarop ik knikte. Het waren immers oppervlakkige sneeën. Niks ernstigs. Ik had er wel eens erger uitgezien na wedstrijden. Jiujitsu had immers geen regels. De tegenstander lokte immers zelf de verdediging uit, waardoor alles eigenlijk als eerlijk werd beschouwd. Hoewel er meestal geen gekke dingen gedaan werden. Het bleef immers een sport.
'Hoe is het gebeurd?' Ik twijfelde even of ik het Brandon wel moest vertellen, maar aangezien hij ook al in de Goden leek te gaan geloven, kon ik het op zich wel zeggen. Hij zou vast niet flippen, flauwvallen of lachen.
'Ik werd aangevallen door één of ander springend wezen dat veel weg had van die Egyptische god Anubis, waarnaar dat ene vage tv programma naar vernoemd is met die kinderen in zo'n huis. Mijn zusje keek het altijd,' legde ik dus aan hem uit. 'Dat ding is echt super snel, maar ik heb hem tijdelijk uit kunnen schakelen. Hij ligt nu ergens een heel stuk verderop. Hij kan mij onmogelijk gevolgd zijn, dus je hoeft je niet echt zorgen te maken, hoewel ik betwijfel of dat het enige vijandige wezen in dit bos is.'

---

Happy Birthday my Potter!

[Oh god. Zit dit al vol? :x]

---

help

Alchemist schreef:
[Oh god. Zit dit al vol? :x]

{Ik geloof het niet. Nice als je mee komt doen Marthe ^^}

---

Stenenlikker

Alchemist schreef:
[Oh god. Zit dit al vol? :x]

{Er is absoluut nog plaats. Hoe meer zielen hoe meer vreugd
Je kan in de beginpost zien bij welke goden er nog plaats is. Er kunnen nog zowel jongens als meisjes bij }

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Demyx schreef:
[Mag ik van iedereen de positie weten? Delone en ik zijn op weg naar het punt waar de rivieren elkaar kruisen, tussen punt 3 en punt 22]

{Ik en LogitG27 zijn in het meer. Of ja, er vlak naast
Het meer tussen nummers 4 en 12}

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Rider schreef:
(Ik heb één van mijn kniebanden ingescheurd, waardoor ik minder actief ben op Q, omdat de trappen op naar mijn laptop het niet helemaal waard zijn. Ik hoop morgen een mooie lange reactie te kunnen plaatsen c; En mijn excuses voor het ongemak/lange wachten)

{auw, sterkte ;/}

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Rhys Yarrick Skotadi

Terwijl ik bijna verga van de pijn in mijn arm en been, zit Nathan wat enthousiast te doen, waarschijnlijk omdat hij de leeuw verjaagd heeft. Ik slaak een diepe zucht, zoveel eigendunk hoeft een mens nou ook niet te hebben. En dat heeft Nathan duidelijk, anders zou hij niet zo doen. Als hij er klaar mee is, richt hij zich tot mij.
'Luister, dit is één keer en nooit weer. We doen dit samen, maar krijg je ook maar het idee om me te commanderen dan ben ik weg. Jij bent mijn leider niet en je zult dat ook niet van mij waarderen. Dus we zullen elkaar moeten accepteren, zolang we door dit bos gaan. Ik ben bang dat er nog veel vreselijkers in dit bos zit.' De toon waarop hij dat zegt, staat mij niet helemaal aan, maar hij heeft ergens wel gelijk. Dit bos herbergt vast meer van dit soort monsters, misschienn nog wel erger en als we willen overleven, zullen we moeten samenwerken. En nee, hij kan blijkbaar , net zoals ik, ook niet tegen gezag. Ookal hebben we net een verbond gesloten, dit gaat wat worden. Onze karakters botsen gewoon te veel.
'Oké, laten we onze reis vervolgen in die richting, misschien vinden we water. Het is beter dat we daar nu direct naar zoeken, zodat je je arm kan verzorgen.' gaat Nathan dan verder en die bevelende toon is weer in zijn stem te vinden. Daar gaat het al en ik wil er wat op zeggen, maar zijn volgende woorden laten mij daarover maar zwijgen. 'Mee eens?' vraagt hij erachteraan.
'Mee eens,' zeg ik. 'Ik heb inderdaad water nodig, heel erg zelfs. Ik wil niet dat mijn wonden gaan ontsteken.' Maar ik wil toch eerst mijn arm verbinden, gezien het bloeden maar niet lijkt op te houden. Ik frommel mijn shirt omhoog, zodat ik het met mijn elleboog kan tegenhouden. Met mijn hand aan mijn goede arm begin ik een reep stof van het hemd eronder los te scheuren. Als ik een aardige reep heb, laat ik mijn shirt weer zakken om dan met heel wat gepriegel de reep stof strak om mijn arm te binden. Ik zou beter Nathan om help kunnen vragen, maar dat ga ik dus echt niet doen. Het duurt even voor ik klaar ben, maar ik ben aardig tevreden met het resultaat.
'Nou, ik ben klaar om te gaan. Zullen we dan maar gaan?' vraag ik en ietwat mank begin ik de richting uit te lopen, die we hadden bedacht. Het lopen doet pijn door mijn gewonde been en heel goed loop ik ook niet. Ik bijt mijn tanden op elkaar en hoop dat Nathan niet door heeft hoeveel pijn ik heb. Ik hoop ook maar dat ik het haal tot het water en dat we geen monsters meer tegenkomen. Gewoon alsjeblieft niet voordat we bij het meer zijn. Het liefst helemaal geen monsters.


{Vaak als ik de titel lees, krijg ik dit nummer in m'n hoofd