{RPG} Game of Gods [Topic 1] - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

19 sep 2013 - 20:54

Gibigianna 15113

Game of Gods
Rechtermuisknop op de foto, en kies afbeelding openen in nieuw tabblad om de kaart beter te zien

Wat doen de goden als ze zich vervelen? Misschien spelen ze een spelletje kaart? Of gaan ze golfen? Nee. Als goden zich vervelen, dan houden ze zich bezig met jou. Ja, jij. Op een dag komt er een boodschapper bij jou. “Jij bent uitverkoren!” Maar voel je maar niet te speciaal, want het is heus niet prettig. Meteen wordt je weg geflitst en komt ergens in een uitgestrekt bos terecht. Je hebt geen idee waar je bent of waarom. Dan plots wordt er wat omgeroepen. Je hebt geen idee waar de zware, donderende stem vandaan komt.
“Jouw taak is om te overleven. Jij bent uitverkoren door de goden. Stel ons niet teleur en win dit.”…

Het is zover. De goden hebben jou uitgekozen om voor hun te vechten. Je bent in een bos vol mythische wezens gedropt en jouw doel is zo lang mogelijk te overleven. Vele mythische monsters zullen proberen je te vermoorden. Wie het langst de monsters op afstand kan houden zonder te sterven, wint. Eens om de zoveel tijd zullen de goden jullie een voorwerp cadeau geven. De eerste dag zijn dat wat vuurstenen. Waar je die dingen vindt, wordt aangeduid op een kaart. Ook zal je eerst een opdracht moeten uitvoeren voor je het voorwerp krijgt. Je zal een raadsel moeten oplossen, een puzzel moeten maken, een test moeten doorstaan,…
Het voorwerp zal je helpen met overleven. Het kan zowel voedsel als wapens zijn of iets anders dat je kan helpen te overleven.
Elke god heeft maximum 2 mensen onder zijn hoede. 1 keer kan hij zijn spelers helpen. Elk op hun eigen speciale manier.

Kronos:
1 Alice Scarlett Rox GwenxVeer
2 Terrell 'Hunter' Stevens RabidKiller

Hij is de oppergod van de titanen. Als hij zijn spelers moet helpen stuurt hij er een Tartarian op af, een hondachtig monster uit de onderwereld.
Kwaadaardig
http://images2.alphacoders.com/233/233212.jpg

Gaia:
3 Rose Moorland Silenzio
4 Brandon Andrew Norrington RabidKiller

Zij is de godin van de natuur en de aarde bij de titanen. Als ze een speler moet helpen, laat ze de aarde openscheuren en verdwijnen de monsters in de afgrond.
http://www.josephinewall.co.uk/goddesses/sadness_gaia.jpg

Oranos:
5 Josie Penelope Shepherd Foxes
6

hij is de god van de lucht bij de titanen. Wanneer hij zijn spelers moet helpen, teleporteert hij ze naar een veilige plaats
http://static.giantbomb.com/uploads/scale_small/0/5687/377518-uranos_asahi.jpg

Odin:
7 Alexandra Chanel Black LostMagic
8

Hij wordt gezien als de oppergod in de Noorse mythologie. Hij staat voor opperste kennis en wijsheid. De Noorse mythologie staat dicht bij de natuur en de aarde. Daarom helpt Odin zijn spelers met de natuur. Hij laat bijvoorbeeld bomen tot leven komen om monsters op te hangen.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1d/Georg_von_Rosen_-_Oden_som_vandringsman,_1886_(Odin,_the_Wanderer).jpg/220px-Georg_von_Rosen_-_Oden_som_vandringsman,_1886_(Odin,_the_Wanderer).jpg

Loki:
9 Paigelyn “Paige” Ohndrea Auryon Luminis
10

Hij is de god van het vuur in de Noorse mythologie. Het is dan ook logisch dat, wanneer hij zijn spelers helpt, de monsters in vlammen opgaan.
Kwaadaardig
http://th06.deviantart.net/fs71/PRE/f/2011/066/0/2/loki_god_of_fire_by_dusanmarkovic-d3b57xw.jpg

Thor:
11 Angelina 'Angie' Bennet Huaso
12

hij is de god van de donder in de Noorse mythologie. Hij is een enorm sterk man en zijn hamer Mjöllnir maakt hem nog sterker. Daarom zal een enorme hamer zijn spelers helpen.
http://ifanboy.com/wp-content/uploads/2011/07/norsethor.jpg

Zeus:
13
14 Lucas Josh Booth LostMagic

hij is de oppergod in de griekse mythologie. Hij is de god van de hemel. Zijn spelers worden geholpen door een bliksemschicht.
http://zephar.galeon.com/images/zeus.jpg

Poseidon:
15 Feline Carroll Huaso
16 Jonathan Julian Gyles Faelan

hij is de Griekse god van de zee. Hij helpt zijn spelers door de monster in een bal van water te draaien en zo te laten verdwijnen.
http://fc02.deviantart.net/fs71/i/2010/047/a/c/Poseidon_by_GENZOMAN.jpg

Hades:
17 Gereserveerd Alchemist
18 Rhys Yarrick Skotadi Delahaye

Hij is de Griekse god van de onderwereld. Wanneer hij zijn spelers helpt, verschijnt er het skelet van een gestorven held, die het monster doodsteekt.
Kwaadaardig
http://coolvibe.com/wp-content/uploads/2010/06/hades.jpg

Ra:
19
20 Marcus Goldsword LogitG27

Hij is de zonnegod van de Egyptische mythologie. Wanneer hij zijn spelers moet helpen, verschijnen er arenden, slangen en scarabeeën, die het monster omsingelen en aanvallen tot er niets van over blijft.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0d/Re-Horakhty.svg/266px-Re-Horakhty.svg.png

Set:
21 Catherine Sydney Dacre BarnOwl
22 Nathan Sem Levine Valkyrja

is de god van de donder, de woestijn en de wanorde. Wanneer hij zijn spelers moet helpen, verdwijnen de monsters in enkele windvlagen die het als een orkaan omsluiten.
Kwaadaardig
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/7a/Set.svg

Isis:
23 Annie Mannering Roar
24 Matt Yves Rox GwenxVeer

zij is een typische moedergodin en het symbool van vruchtbaarheid in de Egyptische mythologie. Ze staat bekend om haar magie, dus wanneer ze een speler moet helpen, zullen de monsters gewoon verdwijnen.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ec/Isis.svg/266px-Isis.svg.png

Regels:
-De mensen die worden uitgekozen door de goden waar: ‘kwaadaardig’ bij staat, hebben ook een gemene kant en zijn niet de gemakkelijkste. Zij durven het ook wel eens vuil spelen.
-Jullie vermoorden elkaar niet onderling. Er mag gevochten worden, maar we laten elkaars personages leven, tenzij er expliciet om gevraagd wordt.
-max. 2 personages per persoon
-Wanneer je out-character gaat, gebruik dan haakjes, *, of iets anders om dat duidelijk aan te geven.
-om de zoveel tijd plaatsen we een kaart, waarop aangeduid staat waar er cadeau’s gevonden worden, wij zullen dan ook uitleggen wat je als opdracht erbij moet doen. Dat kan gewoon tegen een bepaald monster vechten zijn, of een puzzel of raadsel oplossen. Bij dat laatste zal je dan het antwoord in privé-bericht naar mij of LogitG27 moeten sturen voor je het voorwerp mag nemen. Wij houden bij wie welk voorwerp heeft.
De voorwerpen worden voor de spelers aangeduid met een grote lichtzuil die plots verschijnt. Wanneer ze dan richting het licht lopen, zullen ze daar het voorwerp vinden, waar ze eerst de opdracht moeten uitvoeren voor ze eraan kunnen.
-Deze RPG leid ik dus samen met LogitG27, voor vragen kan je ook bij hem terecht.
-Per god is er 1 jongen en 1 meisjesspeler
-De personages zijn tussen de 18 en 24 jaar oud.
-De personages merken zelf niet wie hun god is. Alleen als ze gered worden (wat dus maar 1 KEER kan), hebben ze dus een redding afhankelijk van hun god. Alleen zo kunnen ze onderling verschil merken.
-De monsters hebben verschillende types. Type 1 is het makkelijkste te verslaan. Type 2 is al wat moeilijker en type 3 is heel moeilijk. MAAR. Het blijven allemaal mythische wezens. Dus type 1 is natuurlijk ook niet met maar 1 zwaai van een zwaard verslagen. Ook type 1 is best moeilijk en het kan dus een tijdje duren voor je ze vermoord hebt.

Monsters Type 1 (easy):
-De Manticore

http://img833.imageshack.us/img833/9545/manticore.gif
De Manticore is een grieks mythisch wezen. Een Manticore is zo groot en sterk als een leeuw en heeft grote vleugels. Het is voor hem alleen niet mogelijk om te vliegen. Wel kan dit beest van een grote afstand scherpe pijlen/stekels uit zijn staart vuren die als een grote pijlenregen naar beneden komt.

-De Chimera

http://images2.wikia.nocookie.net/__cb20120615060219/dragonsdogma/images/0/06/Chimera01.png
De Chimera is een grieks mythisch wezen. Een Chimera bestaat uit 3 beesten. Een grote leeuw, een geitenkop aan zijn rechterzij en een slang als staart. Het beest kan oorverdovend brullen, hard beuken met de horens en de slangenstaart kan vuur spuwen.

-De Sphinx

De Sphinx is een Egyptisch mythisch wezen. De Sphinx is niet echt een speciaal mythisch wezen. Behalve dat zijn huid zo hard is als steen en dat hij tijdens het vechten in een kleine wervelwind kan veranderen. Hierdoor kan hij plots achter je staan, of vluchten. Zijn gewicht is immens zwaar dus je hoort hem goed aankomen.

-De Wadjet

http://www.rankopedia.com/CandidatePix/30643.gif
De Wadjet is een Egyptisch mythisch wezen. Een Wadjet is een slang met vleugels aan de achterkant aan zijn hoofd die hem in de lucht houden. Zo schattig als hij eruit mag zijn en de lieve geluidjes die hij kan maken. (Schattig geknor als een lief biggetje) Toch is hij gevaarlijk in de aanval. Uit zijn bek spuwt hij in een grote breedte gif in het rond wat je huid weg kan branden. Zijn verdediging, schubben zijn alleen niet zo sterk.

-De Fenris Wolf

http://fc09.deviantart.net/fs50/i/2009/271/c/5/fenris_wolf_by_Sunimo.jpg
De Fenris Wolf is een Noors mythisch wezen. De Fenris Wolf lijkt op grote afstand gewoon een simpele wolf. Maar deze wolf heeft bloedrode ogen en is zo sluw als een vos. Ze kunnen zo stil zijn dat je ze nog niet hoort als ze 2 meter van je af zijn. Je ziet ze zelden alleen, want wat ze zo speciaal maakt is: met hoe meer ze zijn, hoe sterker ze zijn. Als ze dicht bij elkaar zijn groeien hun krachten en sluwheid.

Monsters Type 2 (medium):
-De Centauren

http://fc06.deviantart.net/fs50/f/2009/340/4/e/comm__ace_card_centaur_by_unrealsmoker.jpg
De Centauren is een grieks mythisch wezen. De Centauren is een bekend mythisch monster, toch moet je zijn krachten niet onderschatten. Door zijn paardenlichaam kan hij ontzettend snel rennen, en met het mensendeel, kan hij goed denken en doen. De Centauren is altijd bewapend met pijl en boog, dus valt altijd van een afstand aan.

-De Minotauren

http://fc01.deviantart.net/fs71/i/2013/023/d/2/wip_minotaur_by_butterfrog-d5qry1x.jpg
De Minotauren is een grieks mythisch wezen. Een Minotauren is een stier, die loopt als een mens. Volop gespierd en altijd bewapend met een grote bijl. Door zijn postuur en zware wapen zijn zijn aanvallen wel sloom, maar wel ontzettend krachtig! Ook kan hij stevig beuken met zijn hoorns.

-De Anubite

http://images.wikia.com/ageofempires/images/c/c0/AoM_Anubite_by_Notesz.jpg
De Anubite is een Egyptisch mythisch wezen. Een Anubite is een hond-achtig mens. Zijn kop en geluiden van een hond, ook kan hij zo snel rennen als de trouwe viervoeter. De Anubite is razendsnel en kan super hoog springen.. Sprongen tot wel 9 meter! Zo suprise-attacked hij zijn vijanden. Zijn aanvallen zijn snel, maar niet sterk, aangezien hij gewoon op armspieren en met 2 scherpe haken vecht, die makkelijk te blokkeren zijn

-De Petsuchos

http://fc01.deviantart.net/fs70/i/2011/279/0/c/aom_petsuchos_ra_by_yuktopus-d4bze45.jpg
De Petsuchos is een Egyptisch mythisch wezen. Veel is er niet bekend over dit vreemde monster.. Behalve dat het een versierde krokodil is die veel te vinden is bij het water. Hij is sloom, maar zijn huid is stevig en moeilijk doordringbaar. Zijn aanval is apart.. Dit beest schiet vreemde lichtstralen, en als die je raken, voel je gigantisch erge pijn..

-De Noorse Giants

http://fc01.deviantart.net/fs39/f/2008/328/b/c/Fire_Giant_by_Azurdragon.jpg VUUR
http://www.goddessfreya.info/myths/frost_giant.jpg IJS
http://images3.wikia.nocookie.net/__cb20071025211411/wowwiki/images/a/a2/MountainGiantInCombat.jpg BERG
De Noorse “Giants” zijn Noorse mythische wezens. De Noorse Giants bestaan in 3 vormen. Vuur, ijs en gewoon, ook wel “Berg” genoemd. Ze zijn groot, de vuur en ijs zijn ongeveer 3x een gemiddeld mens, en de berg is echt immens groot. Hiervan zal je er ook weinig zien. De ijs en vuur daarentegen zie je vaker voorkomen. De vuur versie kan van een afstand grote vuurballen naar je hoofd werpen die, natuurlijk, gloeiend heet zijn!
De ijs versie kan je van een dichte afstand helemaal invriezen van top tot teen om je vervolgens in stukken te breken.
Wel zijn ze ontzettend traag en totaal niet wendbaar en dus makkelijk te raken.

-De trol

De Trol is een Noors mythisch wezen. Hiervan is geen afbeelding bekend omdat ze in alle soorten en gruwelijke maten voorkomen. Ze zijn sloom en oerstom, maar heel, heel erg sterk. Soms gooien ze van een afstand een rotsblok naar je hoofd, het andere moment komen ze aangestormd om je met hun vuisten te bevechten.

Monsters type 3 (hard):
-De Hydra

http://www.pantheon.org/areas/gallery/mythology/europe/greek_people/hydra.gif
De Hydra is een grieks mythisch monster. Een Hydra is een dinosaurusachtig monster. Alleen er is natuurlijk iets aparts aan.. Het aantal van zijn koppen kan variëren van 1 tot 20 koppen! Hoe meer koppen hij heeft, hoe beter hij is met vechten, hij ziet meer, kan meer tegelijk.. Maar het heeft ook zijn nadeel.. Zoveel koppen op 1 lichaam geeft wel eens ruzie, waardoor het beest zijn eigen kop eraf bijt.. Of ja.. 1 van het aantal dat erop zit. (Hier is ook een water versie van, de Scylla, opgelet dus in het water! Precies hetzelfde als de Hydra, maar dan met vinnen en een staart!)

-De Cycloop

http://www.happehtheory.com/wp-content/uploads/2012/05/Cyclops-Cyclops.jpg
De Cycloop is een grieks mythisch monster. Een Cycloop is groot, net zo groot als een Minotauren ongeveer en heeft een hoorn op zijn kop. Ook heeft hij maar 1 oog, waardoor zijn zicht niet al te scherp is. Wel is dit beest bewapend met een gigantische knots en is hij gigantisch sterk. Sloom, maar sterk!

-De Schorpioen-mens

http://th05.deviantart.net/fs71/PRE/f/2011/166/8/8/scorpion_man___jack_farrell_by_jangelles-d3j0hfw.jpg
De Schorpioen-mens is een Egyptisch mythisch wezen. Een schorpioen-mens is net zoals als een Centauren, maar dan veel sterker door de keiharde schorpioenenhuid. Hij is gigantisch en kan net als een Centauren goed nadenken. Zijn vlijmscherpe scharen knippen overal doorheen! Zijn enige zwaktepunt is zijn mensendeel die hij kosten wat het kost beschermt en zijn snelheid.

-De Scarabee

http://www.wizards.com/dnd/images/draco_gallery/75637.jpg
De Scarabee is een Egyptisch mythisch wezen. Een Scarabee, helemaal van goud en zo groot als een tank. Prachtig toch? Maar levensgevaarlijk! Ja, hij is sloom en groot en niet wendbaar. Maar door zijn gouden pantser is hij zowat ondoordringbaar. Ook heeft hij gigantische scharen! (zijn niet afgebeeld!) Die overal doorheen kunnen knippen. Schuilen achter een boom zal geen nut hebben, die kapt hij zo om!

-De Einherjar

http://i28.photobucket.com/albums/c244/neo-sapphire/einherjar.jpg
De Einherjar is een Noorse mythisch wezen. Een Einherjar lijkt gewoon een simpele noorse soldaat. Echter is dit niet zo. Hij is volop gepantserd tegen alle soorten aanvallen (behalve zijn helm) en is 2 meter groot! Hij heeft 2 gigantische bijlen bij zich en een oorlogs hoorn waar hij op kan blazen.. Als hij dit doet zullen al zijn soortgenoten in de buurt eropaf komen.

-De Nidhogg

http://i41.servimg.com/u/f41/12/11/88/94/nidhog11.gif
De Nidhogg is een Noors mythisch wezen. De Nidhogg is de enige draak en het enige echt vliegende wezen in de wereld waar het gevecht plaatsvindt. De Nidhogg is heel erg groot en vliegt rondjes over de Arena, zoekend naar voedsel om te roosteren. Van een verre afstand kan hij je zien en vuur spuwen.

Op de bovenste kaart (echt helemaal bovenaan de post) zie je nummers, voor de naam van je personage is ook een getal, personage nummer 7 wordt dan gedropt op de plaats waar nummer 7 op de kaart staat

In de tweede opdracht zullen jullie een verhaal moeten schrijven. Aangezien jullie voor een rpg ingeschreven zijn, lijkt me dat geen probleem. Je verhaal moet minimaal 450 woorden lang zijn. Het hoeft dus niet te lang te duren om zoiets te typen.
Verder zal het afhangen wat je krijgt aan hoe goed je verhaal is. We hebben verschillende opdrachten voor het schrijven van een verhaal, omdat we hopen dat zo iedereen zijn interesse er wel een beetje tussen zit
Hier zijn de opdrachten:
1. Schrijf een tekst over jezelf. Je hobby’s, school, dromen, interesses,…
2. Verzin je eigen land en leg ons uit hoe het eruit ziet. Hoe het wordt bestuurd, hoe de mensen zijn,…
3. Vertel het verhaal van een mythologische held. Bv. Hercules, Achilles, Hector,…
4. als je zelf een inspiratie hebt voor iets en dat graag als opdracht zou ingeven, geef ons dat dan op voorhand door en dan zullen wij jou melden of dat mogelijk is of niet.
Verder zijn we niet echt streng. Dus als je gewoon je best hebt gedaan, zien we dat wel en krijg je veel en goede voorwerpen
Wanneer jullie gedaan hebben met jullie verhaal, sturen jullie het door naar mij of LogitG27, daarna zullen wij doorsturen wat jullie kunnen gaan halen.
Opnieuw hoef je gewoon in de lichtzuil te gaan staan om je voorwerp(en) op te halen. Hieronder is de kaart met waar de lichtstralen nu zijn.

opnieuw rechtermuisknop op de kaart en openen in nieuw tabblad om het groter te zien

[ bericht aangepast op 22 okt 2013 - 18:12 ]
“To live will be an awfully big adventure.”

3 okt 2013 - 18:28

McCree 678

Marcus Goldsword

Ik zie dat ze moet lachen naar mn gestruikel en ik begin mee te lachen. "Heh ja.. dat kan ook nog gebeuren.." Glimlach ik en sta stil. Ik knipoog verlegen naar haar en zie dan schuin achter haar een hele boel dooie takken liggen. "Hey.. kijk.. Die kunnen we gebruiken..?" zeg ik dan zacht en wijs naar de rotte takken.
Langzaam zet ik een stap in die richting en ik hou haar handje vast, kijkend of ze meegaat. Misschien wil ze verderop verzamelen, anders lopen we de hele tijd met de takken.. Ik laat haar wel beslissen..

It's high noon.

3 okt 2013 - 19:02

Gibigianna 15113

Feline Carroll

Ik lach nog even zachtjes na en glimlach dan een beetje verlegen, wanneer hij naar me knipoogt.
"Oh ja, dat zijn goeie." glimlach ik. Hmm, we kunnen ze laten liggen en misschien later terugkomen, maar dan is de kans te groot dat we vergeten waar ze lagen en zijn we misschien nog uren bezig met andere takken te verzamelen. Dit lijkt me de beste optie, ook al moeten we dan nog een tijdje met takken in onze armen lopen.
"We nemen ze beter meteen mee." besluit ik dan. "Anders vergeten we misschien nog waar ze lagen en duurt het nog lang voor we hout hebben. We vinden vast wel snel een open plek." glimlach ik.

“To live will be an awfully big adventure.”

4 okt 2013 - 11:46

Slughorn 13847

Rhys Yarrick Skotadi

Met veel pijn in mijn been loop ik met Nathan in de richting, waarvan we hopen dat daar water is. We zwijgen een tijd en ik probeer aan andere dingen dan aan de pijn te denken. Ik blijf me afvragen hoe het ooit heeft kunnen gebeuren dat we zo plotsling in dit vervloekte bos terecht zijn gekomen. En waarom zitten hier allemaal monsters die ons aanvallen, tenminste ik neem aan dat er wel meer monsters dan alleen die gevleugelde leeuw hier rondwaren. Ook vraag ik me af of er nog meer mensen zijn. Zijn Nathan en ik de enige hier of zijn er nog meer mensen die waarschijnlijk in hetzelfde schuitje als wij zitten? En zo ja, waarom moet ik nou net bij Nathan terecht gekomen zijn. Hij heeft iets wat ik niet kan uitstaan. Sowieso dat hij ook zo graag de leiding wilt hebben en dat soort personen kan ik sowieso al niet uitstaan. Mijn gedachten over alles en nog wat over de gebeurtenissen van vandaag, helpen me echter niet mijn pijn te vergeten. Gedachten en pijn gaan samen en ik begin langzamerhand wat gek van mezelf te worden. Er is te veel wat ik niet weet en wel wil weten en de pijn in vooral mijn been, maar ook in mijn arm blijft erg aanwezig. Als ik inwendig de wanhoop bijna nabij ben, dan halen de eerste woorden van Nathan na een aardig tijd van zwijgen me uit mijn gedachten.
'Hoor jij dat ook?' vraagt hij mij en ik sta even stil om rustig te kunnen luisteren. Het geluid wat ik hoor lijkt het geluid van stromend water te zijn. Eindelijk! Hopelijk lukt het om mezelf uit mijn lijden te verlossen door die wonden te verzorgen. Ik hoop dat ik me daarna een stuk beter ga voelen.
'Verrek, je hebt gelijk!' zeg ik en loop weer door in de richting vanwaar het geluid van het water komt. Dan verschijnt er tussen de bomen al gauw een kleine rivier. Het water stroomt rustig en het ziet er erg helder en onvervuild uit. Heel wat anders dan de enorme rivieren die ik ken.
'Ik had toch de goede richting uitgekozen,' zeg ik tegen Nathan. Ik kan het gewoon niet laten om mijn gelijk te tonen. Tevreden strompel ik verder naar de rivier en ik laat me op de oever neerzakken. Even zitten en uitrusten van die pijnlijke wandeltocht. Dan mijn wonden maar eens verzorgen. Ik ben bang dat ik mijn hemd maar geheel moet opgeven.

Nathan Sem Levine
"Ik had toch de goede richting uitgekozen." zegt Rhys, terwijl hij tevreden naast het water neerknielt. Arrogant rol ik met mijn ogen, maar laat Rhys in de waan dat hij gelijk had. Hij heeft gewoon geluk gehad dat we zo snel water hebben gevonden en daarbij had ik ons ook naar water geleid. Toch is een rivier wel handiger dan een meer, aangezien we nu de stroming kunnen volgen. Het zal ons naar nieuwe gebieden lijden en we zullen in beweging blijven, waardoor het moeilijker voor monsters is om ons te volgen. Voorzichtig kniel ik naast het heldere water neer en neem een flinke sok. Mijn maag begint onderhand te knorren en ik besef dat we niet alleen naar water, maar ook naar voedsel moeten zoeken. Terwijl ik Rhys zijn gang laat gaan langs de rivier loop ik de bosjes af langs de rivier. Toevallig vind ik een bramenstruik, het enige waar ik zeker van weet dat je het kan eten. Ik pluk wat bramen en steek ze in mijn mond. De zure smaak dringt door in mijn mond en mijn gezicht vertrekt bij de smaak. Toch eet ik een behoorlijk aantal bramen op en loop dan verder door de bosjes. Dit kan nooit genoeg zijn. Toevallig vind ik een stok die een beetje lijkt op een wichelroede, maar dan een stuk kleiner. Als ik iets kan vinden wat veert, zou ik misschien een katapult kunnen maken.

It's never gonna happen, Guys.

4 okt 2013 - 14:35

McCree 678

Huaso schreef:
Feline Carroll

Ik lach nog even zachtjes na en glimlach dan een beetje verlegen, wanneer hij naar me knipoogt.
"Oh ja, dat zijn goeie." glimlach ik. Hmm, we kunnen ze laten liggen en misschien later terugkomen, maar dan is de kans te groot dat we vergeten waar ze lagen en zijn we misschien nog uren bezig met andere takken te verzamelen. Dit lijkt me de beste optie, ook al moeten we dan nog een tijdje met takken in onze armen lopen.
"We nemen ze beter meteen mee." besluit ik dan. "Anders vergeten we misschien nog waar ze lagen en duurt het nog lang voor we hout hebben. We vinden vast wel snel een open plek." glimlach ik.

Marcus Goldsword

Ik wacht even op haar antwoord als ik zie dat ze aan het nadenken is en knik dan bij haar beslissing. Een nadeel van nu meenemen is dat ik haar handje niet kan vasthouden.. Mja, helaas, so be it. Samen, hand in hand met Feline loop ik naar de dorre verrotte takken toe. Voorzichtig laat ik haar handje los en begin de grootste bij elkaar te rapen. "Laat mij het zwaarste maar tillen.. Je hebt al genoeg gedaan en meegemaakt.." glimlach ik en probeer het zo lief mogelijk te laten overkomen bij haar.
Ik zoek de grootste en dikste bij elkaar, die branden het langst ga ik vanuit, en dan kan je de stapel hoger maken. Dan begin ik zachtjes een deuntje te fluiten, Hakuna Matata van de Leeuwenkoning.. Hopelijk kent ze die, muziek maakt het soms wel wat leuker. Vrolijk met mn wenkbrauwen opgetrokken kijk ik haar aan naar haar reactie.

It's high noon.

4 okt 2013 - 18:03

Gibigianna 15113

Feline Carroll

Ik glimlach bij zijn lieve woorden, maar denk liever niet na over het enorme, enge monster dat achter ons aan zat.
"Ik help je wel even." glimlach ik dan. Ik begin ook wat grote uit te zoeken en leg ze in zijn armen. Dat is makkelijker voor hem, want anders vallen de takken uit zijn armen, terwijl hij zich bukt om een andere op te rapen.
Plots besef ik me welk deuntje hij fluit.
"Omg, heerlijk!" lach ik plots. "Hakuna Matata, je hebt het of niet! Hakuna Matata, t'is maar hoe je 't zieeet!! T'betekent geen zorgen, zorg maar dat je geniet..." zing ik lachend mee en bloos dan een beetje om mijn plotse vreselijke zangactie.

“To live will be an awfully big adventure.”

4 okt 2013 - 18:12

McCree 678

Marcus Goldsword

"Dank je.." glimlach ik als ze ook wat grote takken in mn armen begint te leggen. Da's idd wel heel handig, scheelt mij weer oprapen en sukkelig doen als t weer uit mn handen valt. Dan begint ze plots mee te zingen en ik begin zacht te lachen. Ze heeft een mooie stem, en ze kan best goed zingen, vind ik. Vrolijk fluit ik verder en kijk haar vrolijk aan.. Zo vergeten we gewoon dat we hier vast zitten.. "Weet je nog een ander leuk nummer? Ik ken best veel om te fluiten." glimlach ik terwijl ik takken blijf zoeken samen met haar.

It's high noon.

4 okt 2013 - 18:59

Gibigianna 15113

Feline Carroll

Ik blijf verder stapelen en stop ff om hem nog te zeggen dat hij het moet laten weten als hij genoeg vast heeft. Ik wil hem nu ook niet overwerken.
"Hmm, laat me even denken. Ken je something there van Belle en het beest?" vraag ik dan glimlachend.
"There's something sweet, and almost kind,.." begin ik zachtjes te zingen en bloos weer een beetje, maar blijf gewoon verder stapelen ondertussen.

“To live will be an awfully big adventure.”

6 okt 2013 - 12:13

McCree 678

Marcus Goldsword

Ik glimlach als ze zo lief een begin maakt aan het liedje met haar zachte stem. Meteem begin ik zacht mee te fluiten, ik hoor haar stem liever.. ze is zo zacht en lief..
Na een tijd heb ik echt veel hout bij me en ik kijk haar aan. Dan stop ik met fluiten. "Zullen we maar een open plek zoeken? T is al laat en we hebben veel hout nu." Ik glimlach.
Ze is zo lief.. ik hoop dat we een goeie veilige plek kunnen vinden..

It's high noon.

6 okt 2013 - 13:31

LilsEvans 23252

RabidKiller schreef:

Brandon Andrew Norrington

Ze knikte op mijn vraag die ik aan haar had gesteld, waardoor ik een mondhoekje optrok. Het zag er niet echt ernstig uit, maar je wist het nooit. En als ze bevestigde dat het ging, dan zou dat ook wel zo zijn. Ze zag er wel zo'n type uit dat niet snel toe zou geven dat ze veel pijn had, maar in dit geval geloofde ik haar toch. Meestal had ik de neiging om door te vragen om er zeker van te zijn, maar haar kende ik amper. Ik wist niet hoe ze zou reageren op mijn gemoei en mijn aandringen. Ze vertelde me hoe het was gebeurd, waardoor ik verbaasd mijn wenkbrauwen optrok. Een wezen dat leek op Anubis? Bestond dat dan? Eventjes keek ik haar twijfelachtig aan toen ze haar verhaal verderzette, maar aan haar stem te horen leek het niet dat ze blufte, of gewoon wat stond te verzinnen om me bang te maken. Nee, daar leek ze te zeker voor te zijn. En zou ze zichzelf nu echt hebben verwond om het wat geloofwaardiger te laten overkomen? Dat zou er nu toch echt over gaan. Maar toch... Het was vreemd om het zomaar te gaan geloven, terwijl je altijd had geweten dat goden en die mythische wezens helemaal niet bestaan.
"...Hij ligt nu ergens een heel stuk verderop. Hij kan mij onmogelijk gevolgd zijn, dus je hoeft je niet echt zorgen te maken, hoewel ik betwijfel of dat het enige vijandige wezen in dit bos is." zei ze me nog, voordat ze stopte met haar uitleg. Ergens was ik wel blij dat ze het had afgeschud, als het al bestond. Ik zou het pas gaan geloven als ik het met mijn eigen ogen zag, hoewel ik wenste dat ik nooit in zo'n confrontatie met zo'n beest zou komen.
"En.. Heb je daarbuiten nog andere vreemde dingen gezien?" vroeg ik haar twijfelend, terwijl ik haar bedenkelijk aankeek.

Paigelyn “Paige” Ohndrea Auryon || Loki

Gelukkig flipte Brandon inderdaad ook niet, hoewel hij wel meteen zijn wenkbrauwen had opgetrokken, toen ik over het Anubis-wezen had verteld, maar dat zou waarschijnlijk iedereen gedaan hebben. Je hoorde dit soort verhalen immers niet iedere dag, tenzij je in een vage soap speelde of rare verhalen voorlas aan kinderen en dan was het nooit waarheid. In dit geval had ik het met mijn ogen gezien en zijn scherpe haken gevoeld, dus was het de waarheid en zo kwam ieder woord dus ook uit mijn mond, als een feit.
'En... Heb je daarbuiten nog andere vreemde dingen gezien?' vroeg hij twijfelend. Ik dacht even na, terwijl ik in mijn hoofd alles naging. Het bos leek verder niet bijzonder. Voor zover ik verstand had van planten, had ik nog geen vreemde soorten gezien. Daarbij was ik geen andere wezens tegengekomen en had verder ook geen rare geluiden gehoord. Alleen het feit dat er vuurstenen voor het oprapen lagen... dat was wel raar. Maar de stem suggereerde dan ook dat dit een spel zou zijn dat wij moesten winnen. En als goden dit regelden, dan kon het natuurlijk allemaal.
Uiteindelijk schudde ik mijn hoofd. 'Nope, geen vreemde geluiden en voor zover mijn plantenkennis strekt is dit bos naar mijn idee heel gewoon. Op zijn bewoners na dan. Gezien er blijkbaar sowieso één maf wezen leeft.' Ik raapte de vuurstenen die ik had zien liggen op en stopte ze maar gewoon in de zak van mijn jas.
'Dus, waar was jij mee bezig voor ik kwam?'

[ bericht aangepast op 6 okt 2013 - 13:31 ]
Happy Birthday my Potter!

8 okt 2013 - 18:29

Gibigianna 15113

LogitG27 schreef:
Marcus Goldsword

Ik glimlach als ze zo lief een begin maakt aan het liedje met haar zachte stem. Meteem begin ik zacht mee te fluiten, ik hoor haar stem liever.. ze is zo zacht en lief..
Na een tijd heb ik echt veel hout bij me en ik kijk haar aan. Dan stop ik met fluiten. "Zullen we maar een open plek zoeken? T is al laat en we hebben veel hout nu." Ik glimlach.
Ze is zo lief.. ik hoop dat we een goeie veilige plek kunnen vinden..

Feline Carroll
Ik lach zachtjes als hij mee doet en blijf zachtjes mee zingen. Wanneer hij stopt met fluiten, stop ik ook en kijk naar hem op.
"Ja, je hebt gelijk." glimlach ik. Snel buk ik me om ook wat hout mee te grissen. Zoveel als ik in mijn armen krijg zonder alles er weer uit te laten vallen. Dan sta ik ook op kijk hem met een knikje aan.
"Welke richting?" vraag ik dan, omdat hij altijd wel de richting leek aan te geven aangezien ik daar niet bepaald heel goed in ben.

“To live will be an awfully big adventure.”

11 okt 2013 - 18:50

Kobyla 19250

Rhys Yarrick Skotadi

Als ik mezelf op maak om mijn wonden te verzorgen, merk ik dat Nathan weg is. Lichtelijk wantrouwig kijk ik om me heen en zie hem dan ergens langs de oever struinen. Ik blijf nog even naar hem kijken, maar besluit dan om hem gewoon zijn gang te laten gaan. Zoveel kan hij toch niet doen? Voordat ik aan de slag ga, neem ik nog wat slokken water. Sinds ik hier in dit bos ben, heb ik nog niks gedronken en misschien is dit wel de enige waterbron in de buurt. Beter dat ik nu goed mijn dorst les.
Uiteindelijk moet ik toch echt beginnen met het verzorgen van mijn wonden. Het valt me op dat ik het de hele tijd probeer uit te stellen. Gewoon doen en doorsta de pijn, denk ik bij mezelf. Ik trek mijn shirt uit en daarna mijn hemd. Terwijl ik zo met ontblote borst bij de rivier zit, voel ik me op een of andere manier wat kwetsbaar. Nog een reden om het snel af te handelen. Ik haal voorzichtig de lap stof, die ik eerder om de wond op mijn arm gebonden had, eraf. De wond begint wat te prikken, maar de pijn valt nog mee. Rondom de wond is een hoop, onderhand opgedroogd, bloed. Ik weet niet echt goed hoe je wonden moet behandelen, dus probeer ik maar wat te improviseren met de kennis die ik heb. Zeker weet ik dat ik moet zorgen dat de wonden niet gaan ontsteken. Al vraag ik me wel af hoe ik dat ooit in zo'n bos als dit voor elkaar moet krijgen.
Ik trek ook nog mijn broek uit en waad dan in enkel mijn onderbroek de rivier in. Hopelijk kan ik zo de wond wat beter schoonmaken, als ik me echt in de rivier bevind. De stenen steken een beetje in mijn voeten, maar ik trek me er weinig van aan. De wond in mijn been begint wat te prikken als deze met het water in aanraking komt. Echter moet de wond in mijn arm eerst verzorgd worden, vind ik. Op een plek waar ik nog makkelijk kan zitten, ga ik ook zitten en het water komt tot net onder de wond. Ik laat mijn schouder wat zakken, waardoor deze in aanraking met het water komt. Van de pijn die ik dan voel bijt ik mijn tanden op elkaar, maar ik moet doorzetten. Die wond moet schoongemaakt worden en daarna zo goed als kan verzorgd. Anders ga ik echt problemen krijgen.
Ik werk door, de pijn die het geeft negerend en dan vind ik op een gegeven moment dat ik wel klaar ben. Ondertussen heb ik ook nog de wond in mijn been schoongemaakt. Met beide wonden zal ik voorzichtig moeten doen.
Voordat ik weer terug naar de oever ga, kijk ik nog even om me heen, maar er is niks te zien. Nathan is nu ook even weg. Ik hoop wel dat hij terugkomt. Ondanks dat ik hem niet mag, zal ik hem wel nodig hebben. Op het moment ben ik vrij zwak door mijn wonden en hij zal vast wel zijn kwaliteiten hebben, die mij van pas zullen komen. Mijn kleren liggen gelukkig nog op de oever en ik vraag me af wat ik nu zal doen. Het liefst wil ik eigenlijk zo snel mogelijk weer verder. Ik heb het gevoel dat we in beweging moeten blijven in dit bos. Maar ik ben nu nat en ik heb niks om me mee af te drogen, enkel mijn kleren. En mijn 'verband' houd ik liever droog. Dat wordt mijn shirt opofferen en daarna in een half nat shirt rondlopen. Uiteindelijk voer ik mijn uitgedachte plan ook uit. Met mijn shirt wrijf ik me zo droog mogelijk en trek mijn broek weer aan. Dan leg ik mijn shirt uitgespreid op het gras vlakbij de oever, zodat deze nog wat kan drogen. Eerst maar mijn wonden verbinden. Ik check of er nog wat viezigheid op mijn hemd zit, die kan ik namelijk niet in mijn wonden gebruiken. Als ik het hemd schoon genoeg vind, scheur ik hem in repen. Met die repen begin ik weer wat onhandig mijn arm te verbinden. Het is nog steeds niet makkelijk en het ziet er vast erg klunzig uit, maar naar mijn gevoel gaat het al beter dan de vorige keer. Als het verband daarvan goed genoeg zit, moet ik weer mijn broek uittrekken om de wond in mijn been te kunnen verbinden. Als ik ook daar mee klaar ben, trek ik alles weer aan. Mijn shirt is nog steeds aardig nat, maar ja, ik heb weinig anders en ik ga niet in mijn blote borst rondlopen.
Dan zie ik ergens in het bos aan de overkant van de rivier een nieuwe lichtzuil verschijnen. Hij rijst boven het bos uit en ik ben zeer nieuwsgierig naar wat die zuilen eigenlijk te betekenen hebben. Al vond ik eerder vandaag er vuurstenen. Ik weet zeker dat er iets goeds te vinden zal zijn. Ik twijfel of ik Nathan zal roepen, maar ik wil het uiteindelijk toch doen. Stel dat ik onderweg wordt aangevallen, dan zal ik me nauwelijks kunnen verdedigen. Ik heb hem op het moment toch echt nodig om in dit bos te kunnen overleven.
'Nathan!' roep ik richting het bos, waar hij zich waarschijnlijk bevind. 'Er is een nieuwe lichtzuil verschenen!'

{Hehe, megapost }

[ bericht aangepast op 11 okt 2013 - 18:50 ]

14 okt 2013 - 19:58

Slughorn 13847

Nathan Sem Levine
'Nathan!' hoor ik Rhys roepen. Met een zucht kijk ik achterom naar de rivier, maar merk nu pas dat ik de jongen niet kan zien. 'Er is een nieuwe lichtzuil verschenen!' Die zin wekt mijn nieuwsgierigheid en zo snel als ik kan haast ik me richting de rivier. Als ik naar de overkant kijk, zie ik het flauwe licht van de zuil stralen en het vage, mysterieuze licht maakt me nieuwsgierig. Dit moet wel iets betekenen... Als mijn blik naar rechts gaat, zie ik Rhys uitgeput langs de rivier zitten. Hij heeft al netjes zijn wonden verzorgd en heeft zijn hemd aan banden gescheurd om ze te verbinden. Stiekem ben ik opgelucht dat ik Rhys niet hoef te verzorgen en loop rustig naar hem toe. "Hier, het is niet veel, maar dan heb je in ieder geval wat gegeten.' Ik reik Rhys wat bramen aan, die ik zojuist in de bosjes heb gevonden. Al gauw gaat mijn aandacht naar de lichtzuil aan de overkant en mijn nieuwsgierigheid naar het vreemde ding kan niet op. "We zullen de rivier moeten oversteken als we er willen komen." Even kijk ik naar de rivier voor ons en plof dan naast Rhys neer. De rivier ziet er rustig uit, dus we moeten hem gewoon zonder problemen kunnen oversteken. Direct reik ik naar mijn sneakers waar ik de veters van los pulk. Onhandig trap ik ze van mijn voeten af en, trek mijn sokken uit en stop mijn sokken daarna in mijn schoenen. Denk maar niet dat ik zomaar mijn waardevolle sneakers ga verprutsen. Ik knoop voorzichtig de veters aan elkaar en hang mijn schoenen dan om mijn nek. Vanwege mijn nieuwsgierigheid naar de zuil biedt ik Rhys een hand aan, zodat hij overeind kan komen. Hopelijk vinden we wat waardevols bij de zuil, de vuurstenen hebben tot nu toe zeker gewerkt.

It's never gonna happen, Guys.

14 okt 2013 - 21:11

Kobyla 19250

{Ohja, Delone ---> Delahaye}

14 okt 2013 - 21:57

Slughorn 13847

{Hehe, dan ga ik ook ^^ Demyx -> Valkyrja}

It's never gonna happen, Guys.

20 okt 2013 - 20:50

Kobyla 19250

Rhys Yarrick Skotadi

Terwijl ik nog aan de oever van de rivier zit komt Nathan naar me toegelopen. 'Hier, het is niet veel, maar dan heb je in ieder geval wat gegeten,' zegt hij en in zijn uitgestrekte hand liggen enkele bramen. Eerlijk gezegd heb ik de honger nog niet echt gevoeld, maar ik neem de bramen dankbaar aan, ookal probeer ik dat zo min mogelijk te laten merken. Als ik honger heb, kan ik heus wel voor mijn eigen eten gaan zorgen. 'Dank je,' zeg ik wat nors en stop de bramen in mijn mond. Ze zijn wat zuur van smaak, maar niet te zuur. Ik ben stiekem wel blij dat Nathan ze voor me meegenomen heeft. Het is inderdaad beter dan niks.
'We zullen de rivier moeten oversteken als we er willen komen,' zegt hij en inwendig zucht ik. Goh, hoe logisch, want die lichtzuil is inderdaad aan de andere kant van de rivier. goed opgemerkt! Ik hou dit echter voor mezelf, want we zullen toch wel een beetje aardig tegen elkaar moeten blijven, willen we dit avontuur met elkaar kunnen uithouden. Een doffe plof naast me doet me omkijken en ik zie dat Nathan naast me is komen zitten en is begonnen aan het lospulken van de veters van zijn schoenen. Dan verzucht ik het feit dat ik mijn schoenen net al uit had gedaan, maar toen weer aan. Nu mag ik ze weer uitdoen en met dat verdomde been van mij is dat niet het meest fijne om te doen. En als ik dat water in ga, doe ik toch echt wel mijn schoenen uit! Mijn mooie leren laarzen ga ik daar niet aan verpesten. En de rivier is opzich wel doorwaadbaar op blote voeten. Ik ben er net ook zonder al te veel problemen in geweest.
Voorzichtig begin ik de laars van mijn pijnlijke been los te trekken en ik voel er een paar kleine pijnscheutjes doorheen gaan. Als mijn laars uit is, bedenk ik me dat mijn sokken ook nog moeten. Ohh, waarom al die martelingen? Uiteindelijk heb ik alles uit en dan steekt Nathan zijn hand uit om me overeind te helpen. Ik twijfel of ik deze zal aannemen, maar als ik dat niet doe, zal het zeker pijnlijk zijn om overeind te komen. Na nog een kleine aarzeling, neem ik toch met mijn goede arm zijn hand aan en zonder al te pijn wordt ik door hem overeind getrokken. Ik raap mijn schoenen op en begin richting de rivier te wankelen. Weer vervloek ik mijn been. De wond in mijn arm is erger, maar als ik daar niks mee doe, dan merk ik er ook weinig van. Maar mijn been moet ik blijven gebruiken, anders kom ik helemaal nergens.
Ik hoop dat het water niet al te diep is, want ik ben bang dat ik nu niet kan zwemmen en hulp van Nathan krijgen, verpest mijn ego weer. Ugh, ik haat het om afhankelijk te zijn van anderen. En als je gewond bent, dan kan je niet veel anders. Als ik het water in loop, merk ik al gauw dat gelukkig de stroming niet al te sterk is. Als ik mezelf overeind weet te houden, dan zal ik snel de overkant bereiken. 'Ik hoop maar dat die zuil wat interessants te bieden heeft, want anders zal mijn humeur niet al te hard vooruit gaan,' zeg ik tegen Nathan. Deels als waarschuwing voor dat mijn humeur sowieso niet al te goed is op het moment.

Index RPG Actieve Topics Zoek