• Fotograaf Lalage Snow maakte portretten van soldaten voor, tijdens en na hun uitzending naar Afghanistan.




    Photographer Lalage Snow, who is currently based in Kabul, Afghanistan, embarked on an 8-month-long project titled We Are The Not Dead featuring portraits of British soldiers before, during, and after their deployment in Afghanistan. Similar to Claire Felicie's series of monochromatic triptychs, Snow captures the innocent expressions of these men transformed into gaunt, sullen faces in less than a year.

    The three-panel juxtaposition allows the viewer to observe the physical changes a stationed soldier in a war zone goes through. Time is sped up for these men under the beating sun, amidst combat. Regardless of age, the boys that went in came back as men with experiences beyond their years. As weathered and worn as their skin or sunken in faces may appear, it's their dilated eyes that are the most telling.

    Additionally, Snow's series accompanies each triptych with quotes from each of the servicemen that gives a great deal of insight into their mental and emotional state at each given time. Sergeant Alexander McBroom's first portrait, before deployment, features him bravely saying, "I am not worried about going out - it is my job after all." Three months later, he is quoted as saying, "It has been an eye opener." And, finally, another four months after, he says, "It is always that fear, that apprehension, what is going to happen if I get blown up?" Having gone through life-altering trials and warfare, it is no surprise that fear is no longer a foreign feeling to these courageous men.

    Snow's intention with the series is to not only honor their bravery by featuring them, but to also draw attention to every soldiers' psychological transformation. She says, "It was a very personal project and stemmed from having embedded with the military on and off for 4 years in Iraq and Afghanistan and bearing witness to how many young men return as shadows of their former selves and, in many cases, with deep, psychological scars. As the body count of British servicemen killed or wounded rose and the political ramifications of the British army’s presence in Afghanistan became increasingly convoluted, more and more soldiers felt like they didn’t have a voice, or at least, weren’t being listened to. We Are The Not Dead is an attempt at giving the brave young men and women the chance to explain how it really is."


    Waar komt het op neer: Een fotograaf heeft acht maanden lang een project uitgevoerd waarbij zij foto's maakte van soldaten die op missie waren in Afghanistan, eentje voordat ze naar de missie gingen, eentje tijdens de missie en eentje na de missie. De verschillen worden uitgedrukt dat ze dus eigenlijk als 'jonge' jongens op missie gaan en terugkomen als mannen die er te oud uitzien voor hun leeftijd.
    Wat de bedoeling was van de fotograaf; niet laten zien wat voor een helden onze soldaten wel niet zijn, maar wat voor een psychologische transformatie zij doorgaan.
    Bron, als je hierop klikt, zie je nog meer foto's van soldaten die gefotografeerd waren.

    Ik vind het best interessant dat iemand zoiets doet, en je ziet ook nog eens een werkelijke verandering. Wat vinden jullie hiervan?


    Deep inside, I've never felt alive

    Blutbad schreef:
    Je ziet de veranderingen, maar ik vind het bij sommige niet lelijk. Zal wel aan mij liggen.


    Peeta schreef:
    Je ziet hun blik gewoon dof worden.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Gewoon de blik in de ogen van sommigen... Wauw. Je ziet gewoon dat ze veel hebben meegemaakt.


    From these ashes, I will rise

    Wauw. Goosebumps. Heftig dit...


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Blutbad schreef:
    Je ziet de veranderingen maar ik vind het bij sommige niet lelijk. Zal wel aan mij liggen.


    Waarom zouden ze lelijk worden?
    Je ziet ze op een andere manier kijken. De foto in de OP laat dat als beste zien, maar ook bij de anderen zie je dat in meer of mindere mate.

    Maar het is een goede fotoserie.


    quidquid excusatio prandium pro

    Je zit een gewoon dof worden, ze hebben te veel meegevaakt. Laat die landen hun "Oorlog" zelf uitzoeken.

    Wauw, geen woorden voor..


    'Darling, just hold on'

    Je ziet de wanhoop in hun ogen terug, damn.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Father schreef:
    Je ziet de wanhoop in hun ogen terug, damn.


    26 - 02 - '16

    Wiarda schreef:
    Om eerlijk te zijn schrok ik er niet echt van, tot ik het laatste portret zag. Dit moet een heel heftig project geweest zijn.


    Miep

    Ik had het al een keer gezien, maar ik vind het nog steeds erg indrukwekkend.


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Ik vind vooral de eerste reeks mooi. Die man glimlacht.


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28