• © JamesPotter & Sinistra



    Het is het derde jaar van Harry, Ron en Hermelien. Ron ligt in bed in de ziekenzaal en Harry en Hermelien staan op het punt met behulp van de tijdverdrijver Sirius te gaan redden. Maar... Het gaat iets anders... Ron, die nieuwsgierig is, staat op en loopt hinkend naar Harry en Hermelien toe. Hij struikelt, houdt zich nog net vast aan Harry en slaat perongeluk, maar erg hard, tegen de tijdverdrijver. Het zandlopertje begint te draaien en te draaien, verschrikkelijk hard. Elkaar verschrikt vasthoudend beginnen ze terug te gaan in de tijd. Jaren en jaren terug...

    Zo komen Harry, Ron en Hermelien terug op Zweinstein. Maar dan... In de tijd dat James, Sirius, Remus en Peter er op zaten. Krijgen ze met z'n drieën uitgelegd wat er is gebeurd? Komen ze er achter wie ze zijn. Blijven ze? Of willen ze zo snel mogelijk terug? En... Wordt dit vriendschap of geloven the Marauders hen niet en... gebeurd er iets vreselijks? Dit alles wordt in deze RPG beschreven.



    Regels
    - Minimaal 4 regels per post
    - Mensen met ervaring
    - Vermoord elkaar niet, vechten mag maar niet doden.
    - Geen afgesproken liefdes, niet gelijk verliefd worden in het eerste topic of iets dergelijks. Komt erg onwaarschijnlijk over.
    - Als je meedoet, weet zeker dat je goed kan meedoen en niet maar een paar posts
    - 16+ toegestaan, maar houd het netjes a.u.b.
    - Alleen ik en Rider openen nieuwe topics
    - Reserveren kan, rol binnen 24 uur invullen
    - Niet elkaars personage besturen
    - OOC tussen haakjes []+{}-()
    - HEB PLEZIER! het lijkt een grote lap regels, maar dit is echt alleen om het leuk en netjes te houden.




    Personages:

    Oude tijd

    James Potter - JamesPotter

    Sirius Zwarts - Wolfheart

    Remus Lupos - xBoselfje

    Peter Pippeling -

    Lily Evers - Rider

    Lucius Malfidus

    Severus Sneep - DreamerN

    Bellatrix Zwarts - JamesPotter

    Narcissa Zwarts - Rider

    Alle andere personage's uit de oude tijd

    Zelfverzonnen personage's (vol)
    - Rosanne Shinerwood||Zwadderich - PindaDoos
    - Rose Anna Valearia Black||Zwadderich - Patholoog
    - Daniëlle Jane Westlize||Griffoendor||Jager - Nici
    - Jay Dave Broock||Zwadderich||Jager - Wolfheart
    - Aaron'All' Luuk Fred Moon||Griffoendor||Drijver - xxxHappiness
    - Jason Rick Broock||Zwadderich||Zoeker - xBoselfje


    Nieuwe Tijd

    Harry Potter - Wunjo

    Ron Wemel -

    Hermelien Griffel -

    Note:
    Hier was al een topic van, maar omdat die doodliep is hier een nieuw rollentopic. Als je mee wilt doen. Post dan regelmatig. Het is logisch dat je niet elke dag kan reageren, maar eens per week moet wel lukken. Als dat niet gaat, schrijf je dan gewoon niet in. Als je twee weken niet gereageerd hebt, stuur ik je een bericht, als je dan nog niet reageert dan komt jouw rol weer vrij. Ik ben hier best streng in, dus meldt het als je niet kan reageren.



    VEEL PLEZIER!

    [ bericht aangepast op 30 sep 2013 - 17:06 ]


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    xxxHappiness schreef:
    (...)

    [Awh! Poor Jay!]


    xxxHappiness schreef:
    [Jason is best gemeen,maar ook weer niet.............]


    [Yeah, is really poor.:( Ahah, hij kan wel aardig zijn.xD O ja, haat aan Jason.:Y) Jay doesn't like Jason on the moment.:@]

    [ bericht aangepast op 3 sep 2013 - 20:00 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Jason Broock

    Ik draai me om en zie Jay. Hij draait zich om en rent weg. Ik vloek en sta op.
    'Het spijt me, Angela.' zeg ik en ren dan de kamer uit.
    'Jay!'
    Ik zie een gewaad de hoek om wapperen en ren die richting op. Daar zie ik behoorlijk wat mensen, maar geen Jay. Ik spreek een eerstejaars aan die me bang aankijkt.
    'Hey, heb je misschien een jongen gezien die er hetzelfde uitziet als ik?' vraag ik.
    De eerstejaars wijst trillend naar links en ik ren die kant op terwijl ik een bedankje mompel. Dit herhaalt zich een paar keer en ik krijg opmerkingen als: "Oh, die ene die zat te janken? Ja, die ging daarheen."
    Ik begin me steeds ellendiger te voelen als ik buiten kom. Het sneeuwt nog steeds en ik zie niemand.
    'Jay!' roep ik. Ik moet dit uitleggen.
    'Jay!'
    Kom op. Waar is hij als je hem nodig hebt. Ik leun verdrietig tegen een waterspuwer aan die me boos aankijkt. Zo zal Jay me waarschijnlijk ook aankijken. Mijn gezicht word langzaam gevoelloos terwijl ik Jays naam blijf roepen.

    (Minder haat aan Jason?)

    [ bericht aangepast op 3 sep 2013 - 20:06 ]


    -

    Daniëlle Jane Westlize

    'Misschien heb je gelijk.' Zegt hij,twijfelend en hij veegt de tranen van zijn gezicht. Hij staat op en helpt mij daarna ook omhoog. Dan ga ik maar eens met haar praten. Bedankt.' Hij glimlacht en loopt weg. Zelf bedenk ik waar ik heen ga. Zal ik naar Remus gaan of naar Eline en Hannah? Laat ik maar naar Remus gaan. Mijn vriendinnen hebben toch wel lol vandaag. Ineens komt Jay erin volle vaart langs rennen en even later Jason ook. Yeah..right. What happend? Met een zucht loop ik naar de ziekenzaal. Als ik daar ben zie ik,dat er net een heler bij Remus weg loopt.
    Ik loopt naar hem toe en fluister:'Hey.'


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Remus Lupos

    Ik ben waarschijnlijk net ingedommeld als ik wakker schrik. Ik zie het gezicht van Daniëlle en schiet overeind. Eindelijk bezoek.
    'Hey.' zeg Daniëlle. Ik grijns een beetje dom en zeg dan 'Hey terug.' Dit is echt het falendste van alle falende dingen in de geschiedenis van de falendheid. Heel falend dus.
    'Er zijn dus nog mensen die van mijn bestaan afweten?' zeg ik en ga overeind zitten.
    ‘Dus…’ zeg ik na een ongemakkelijke stilte. ‘Heb jij nog iets interessants gedaan vandaag?’

    (Inspiratieloos...)


    -

    Jay Dave Broock

    In de verte hoor ik mijn naam door Jason roepen, maar ik reageer er niet op. De tranen kan ik niet meer inhouden en ze lopen steeds sneller over mijn kouder gezicht heen. Het gevoel dat ik bevroren ben is groot, maar ik weiger om naar binnen te gaan en Jason onder ogen te komen. Hij wist dat ik Angela leuk vindt, en toch zoent hij met haar. Mijn bloedeigen tweelingbroer. Hoe kan hij me zoiets aandoen?
    Zachtjes ril ik van de kou, de sneeuw begint mijn kleren in te trekken en het word steeds kouder. Maar het kan niet op tegen de pijn in mijn hart. Door Jason die me verraden heeft, en Angela die Jason leuker vindt net zoals meer mensen.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    [Poor Jay! K vind k dit zielig.]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    xxxHappiness schreef:
    [Poor Jay! K vind k dit zielig.]


    [Ik ook.xD]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Jason Broock

    'Jay!'
    Na nog een tijd lang zijn naam te hebben geroepen laat ik me op een besneeuwd bankje zakken. Shit.
    Shit, shit en nog eens shit. Dat is alles op het moment. De zoen met Angela, Jay's reactie... Ik leg mijn hoofd in mijn handen en doe mijn ogen dicht. Wáárom kon Angela nou niet op Jay vallen? Waarom? De meeste mensen kunnen ons amper uit elkaar houden!
    Ik voel iets nats en merk dan dat het een traan is. In een flits hoop ik dat Lucius, Zwarts of Potter hier niet in de buurt zijn. Maar ach, wat kan het me schelen. Ik wil Jay terug. Ik bedenk me dat ik me ook ontzettend verraden zou voelen als ik Jay was. Nog een traan.
    Ik knijp mijn ogen dicht en probeer nergens aan te denken. En ik wil ophouden met snikken. Dan merk ik dat ik het niet ben. Ik hef mijn hoofd weer op en loop op het zacht snikkende geluid af.
    'Jay?' vraag ik zacht als ik mijn broer huilend op een bankje zie zitten. Het doet me pijn hem zo te zien. Ik blijf staan terwijl ik wacht tot Jay begint te schreeuwen of me een klap geeft.


    -

    Jay Dave Broock

    Ik zit daar noch een tijdje, in de kou met een verdomde slecht gevoel. Nog steeds kan ik niet bevatten dat Jason me dat heeft aangedaan.
    'Jay?' Vraagt iemand opeens zacht. Ik kijk op en zie mezelf staan, of te wel Jason. Kwaad, verdrietig, verraden kijk ik naar hem. De neiging om hem hard te slaan, maar ik heb de puf niet om op te staan. De tranen, de kou en de pijn hebben me uitgeput.
    Kwaad kijk ik naar Jason. Misschien kan ik het toch nog op brengen om op te staan en hem hard te slaan.
    'Hoe kún je Jason?! Je bent mijn eigen fucking tweelingbroer! Je wist dat ik haar leuk vind, en toch zoen je haar! Wat heb je tegen mij? Je bent echt een eikel weet je dat?!' Roep ik hem kwaad toe.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Jason Broock

    'Hoe kún je Jason?! Je bent mijn eigen fucking tweelingbroer! Je wist dat ik haar leuk vind, en toch zoen je haar! Wat heb je tegen mij? Je bent echt een eikel weet je dat?!' schreeuwt Jay.
    Ik bijt op mijn lip. Ik heb het niet gedaan! zou ik het liefst willen schreeuwen. Ik deed niets, dus hou je bek en ga maar tegen Angela schreeuwen!
    In plaats daarvan blijf ik stil staan en begin zachtjes te praten.
    'Jay, ik weet dat dit echt klinkt als de slapste smoes ooit, maar het is waar. Ik weet niet wat er is gebeurd, maar opeens zat Angela naast me en vertelde dat ze had gehoord dat je haar leuk vind en dacht dat zij mij leuk vindt. Ik vroeg of dat waar was -had ik natuurlijk beter niet kunnen doen- en...' Ik haal even diep adem.
    'Toen zoende ze me. Ik schrok en duwde haar iets later pas weg. Waarom denk je dat ik achter je aan zou rennen als ik een hekel aan je heb?' Ik begin steeds harder te praten.
    'Waarom zou ik je dit nu vertellen als ik het fijn had gevonden? Als dat zo was zou ik gewoon door zijn gegaan, maar dat deed ik niet. Kom op. Stel je alsjeblieft niet aan en ga met Angela praten of probeer haar te vergeten.'
    Dat laatste had ik niet moeten zeggen. Ik weet hoe moeilijk dat is. Ik ga naast Jay op het bankje zitten en staar in het niets.


    -

    Daniëlle Jane Westlize

    Remus grijnst en begroet me terug. 'Er zijn dus nog mensen die van mijn bestaan afweten?'Vraagt hij terwijl hij omhoog komt. 'Ja tuurlijk! Ik denk dat James Sirius en Peter gewoon bezig zijn met iets. Waarschijnlijk Sirius met meiden,James met Lily en Peter...geen idee.'Verzeker ik hem.
    Eigenlijks heb ik geen idee waar ze zijn. ‘Dus…’Zegt Remus na een korte stilte. Waardoor ik hem aan kijk. ‘Heb jij nog iets interessants gedaan vandaag?’
    'Euhmm.....eigenlijks niet echt veel. Alleen wat gepraat met mensen. En wat zeiden de helers?'Antwoord ik en vraag ik nieuwschierig.

    [K heb geen inspiratie! Haha! Tjaa........]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    (We zijn twee inspiratieloze mensen die een inspiratieloos gesprek voeren... Erg inspirerend. (hele flauwe grap))

    Remus Lupos

    'Euhmm... eigenlijk niet echt veel. Alleen wat gepraat met mensen.' zegt Daniëlle. Dit word echt een heel boeiend gesprek in dit tempo.
    'En wat zeiden de helers?' vraagt ze dan. Ik haal mijn schouders op.
    'Nou, ze zeiden dat het gif nog steeds in mindere mate in mijn lichaam zit en hier daarom nog in ieder geval tot morgen middag moet blijven liggen' zucht ik. 'De kans is ook best groot dat ik nog zo'n "aanval" krijg, en dan is het niet heel handig als ik me steeds naar de ziekenzaal moet laten slepen door jou en Broock.'
    Ik vraag me nog steeds af waarom Broock mij heeft geholpen. Hij is een Zwadderaar, en ik ben bevriend met de meest anti-Zwadderich mensen die je kunt bedenken.
    Ik leun tegen mijn kussen en probeer een interessant gespreksonderwerp te verzinnen. Ik kijk naar Daniëlle ook al weet ik niet waarom. Waarschijnlijk omdat zij het enige interessante ding is in deze ruimte. Het valt me op dat ze mooie ogen heeft. Mooie, lichtblauwe ogen waarin- Stop. Je hebt wel iets beter te doen dan gedichten schrijven over ogen, Remus, spreek ik mezelf toe. Ik merk dat mijn hoofd warm woord. Fijn. Ik zie er nu vast uit als een soort overrijpe tomaat.
    'Dus...' zeg ik om de aandacht van mijn hoofd af te leiden naar het gesprek. Ik bestudeer het witte laken dat over mijn voeten ligt en wacht op iets dat de ongemakkelijke stilte zal verbreken.


    -

    IsA20 schreef:
    (We zijn twee inspiratieloze mensen die een inspiratieloos gesprek voeren... Erg inspirerend. (hele flauwe grap))
    [Jupp! Dat wordt heeeeel gezellig haha!]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Jay Dave Broock

    Ik zie hoe Jason op zijn lip bijt en zacht begint te praten. Ik onderbreek hem niet, ik wil wel weten wat hij te zeggen heeft.
    'Jay, ik weet dat dit echt klinkt als de slapste smoes ooit, maar het is waar. Ik weet niet wat er is gebeurd, maar opeens zat Angela naast me en vertelde dat ze had gehoord dat je haar leuk vind en dacht dat zij mij leuk vindt. Ik vroeg of dat waar was -had ik natuurlijk beter niet kunnen doen- en...' Hij haalt even diep adem.
    'Toen zoende ze me. Ik schrok en duwde haar iets later pas weg. Waarom denk je dat ik achter je aan zou rennen als ik een hekel aan je heb?' Hij begint steeds harder te praten.
    'Waarom zou ik je dit nu vertellen als ik het fijn had gevonden? Als dat zo was zou ik gewoon door zijn gegaan, maar dat deed ik niet. Kom op. Stel je alsjeblieft niet aan en ga met Angela praten of probeer haar te vergeten.' En hij gaat naast me zitten. Boos kijk ik naar hem.
    "Angela vergeten?! Dat is makkelijker gezegd dan gedaan denk je niet?!" Zeg ik boos tegen hem. Op zich geloof ik hem wel, maar ik wil er gewoon niet aan denken dat Angela hem leuker vindt.
    Met een zucht haal ik een hand door mijn haren heen. Waarom gebeuren zulke dingen mij altijd? Ik sta op en kijk Jason even aan.
    "Kom, laten we naar binnen gaan. Ik ben bijna bevroren. En.... Sorry dat ik zo tegen je schreeuwde en niet heb gedacht dat Angela jóú zoende...." Zeg ik tegen hem en glimlach kleintjes.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    (We zijn hier een heel liefdesdrama aan het uitschrijven.)

    Jason Broock

    'Angela vergeten?!' zegt Jay. Ik wist dat ik het niet had moeten zeggen. 'Dat is makkelijker gezegd dan gedaan denk je niet?!'
    Jay zucht en haalt een nerveuze hand door zijn haren. Dan staat hij op en kijkt me aan. Ik zie dat zijn ogen nog rood zijn van de tranen.
    'Kom, laten we naar binnen gaan. Ik ben bijna bevroren. En... Sorry dat ik zo tegen je schreeuwde en niet heb gedacht dat Angela jóú zoende....'
    Ik schud mijn hoofd. En leg een arm om zijn schouders. Ik zie dat Jay glimlacht en ik zend hem een bredere terug.
    'Het is goed.' zeg ik en loop dan met Jay naar binnen.
    Zwijgend lopen we naast elkaar, maar het is geen ongemakkelijke stilte. Ik gebruik hem door even op een rijtje te zetten, wat ik nog niet heb kunnen doen door Jay's uitbarsting.
    Ik zat in de leerlingenkamer en rond dezelfde tijd had Angela dus op de een of andere manier gehoord dat Jay haar leuk vond etc. Ze komt haar hart bij mijn uitstorten (waarom bij mij?) en zoent me. Jay komt binnen en ik ren hem achterna waardoor ik Angela verbaasd achterlaat in de leerlingenkamer. Waar ze nu nog waarschijnlijk zit... Ik begin me een beetje schuldig te voelen. Ik zou het nou niet bepaald prettig vinden om met iemand te zoenen die vervolgens wegrent zonder iets te zeggen. Opeens moet ik weer denken aan de kus. Ik vond het... fijn.
    Shit.
    Ik was zo druk met het troosten van Jay dat ik er niet bij stil heb gestaan wat ik er zelf nou van vond. Ik krijg een wee gevoel in mijn maag. Hoe moet ik dit zeggen? “Sorry, maar ik heb besloten dat ik Angela toch wel leuk vind” is waarschijnlijk geen goede optie. Ik besluit maar gewoon mijn mond te houden. Ik moet Angela vergeten. Het voelt gewoon niet eerlijk tegenover Jay. Ik bijt op mijn lip terwijl ik probeer Jay’s blikken te ontwijken. Waarom is dit zo moeilijk?

    (Om de haat-aan-Jason verhalen voor te zijn: He just can’t do anything about it!)


    -