The Second Quarter Quell × Hunger Games × Topic 1. - Speeltopics

Caesar Flickerman.
"En daar klonk het eerste kanonschot. In totaal zijn er wel negentien tributen omgekomen bij het bloedbad. Er zijn nu al verscheidene bondgenootschappen ontstaan, en doordat een meisje van district twaalf het plagenbos inliep is er al een troep gouden eekhoorns door de arena getrokken. Ook opmerkelijk was het fenomeen dat de vrouwelijke tribuut van district zeven die het bloedbad wel overleefde, gekozen heeft voor Nathan uit district twee in plaats van voor haar eigen districtgenoot. Zij was tevens de eerste die een slok nam van het giftige water, waardoor haar lichaam vijf uur lang verzwakt is. Een paar van de jonge tributen hebben het schouwspel bij de hoorn overleefd, maar zullen zij dit lang volhouden?

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Nathan Douglas Rhine || District 2

Wat versuft opende ze haar ogen ,waardoor ik even opgelucht was. "Bedankt dat je me niet in de steek liet." zei ze en ik grijnsde lichtjes. "Ik ging het zonde vinden moest je nu al doodgaan ,en we zijn trouwens bondgenoten ,die doen dat voor elkaar."zei ik met een knipoog. Ze kreunde zachtjes ,waardoor ik haar even aankeek. "Wat gebeurde er?" vroeg ze me toen ."Je viel buiten bewustzijn."mompel ik. "Ik heb je hierheen gebracht."vervolgde ik dan en keek zelf nog even naar de holle boomstam. "We moeten waterzuiveraar zien te krijgen van de sponsors."zei ik dan wat zachter en zette me dan naast haar ,maar nog steeds bleef ik op mijn hoede ,voor de andere tributen. Ik hoorde het eerste kanonschot gaan ,Ryans dood zou er zeker tussen zitten en de 2 mensen die ik vermoord had. Er volgen 18 andere kanonschoten en daarna was het stil. 19 doden dus ,we gingen ze zo gauw zien aan de hemel. nog29 mensen. Nog 28 moorden en dan is er een winnaar.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Amy Lavina Wilson
Nadat ik een pakje crackers had bemachtigd bij de hoorn en zag dat er zowat geen wapen meer over was vloekte ik zacht. Als beroeps moet je toch een wapen hebben? Tja, het kan altijd erger. Bovendien was ik niet de beste met wapens. Ik ben al blij dat ik wat crackers heb. Plots voelde ik een steek in mijn zij. Ik beet op mijn lip en draaide me om om te kijken wie mij had verwondt. Ik herken de persoon niet, maar ik weet wel dat hij geen beroeps is. Ik bal mijn rechter vuist en ren naar hem toe. Hij lijkt het te laat door te hebben, want nog voor hij kan rennen ligt hij op de grond. Ik zie de angst in zijn ogen. Laat ik het maar snel afmaken. Ik geef hem een aantal stompen in zijn gezicht en nog wat in zijn buik. Ik heb geen zin om verder te gaan. Als die persoon nog leeft, zal hij toch een achterstand hebben. Eerst maar even zorgen dat ik zelf niet meer verwondingen krijg.
Na een tijdje ziet alles er rustig genoeg uit en zoek ik met mijn ogen naar een of andere beroeps. Ik weet dat Jace richting het bos is gegaan en aangezien hier niemand is loop ik daar maar heen, maar voordat ik wat tegen haar kan zeggen hoor ik een geluid. Ik draai me om en er staat een of ander eekhoorn dier voor me. Het vreemde is dat hij van goud is. ik merk meteen dat er iets mis is en zodra ik zie dat hij wil gaan springen, duik ik opzij. In de verte zie ik nog een paar pluizige beesten aankomen. Dit kan nog wel eens lang duren...

[ bericht aangepast op 24 aug 2013 - 16:22 ]

imperfection is beauty

Acacia Willow Racian * D7.
Hoewel mijn zintuigen afgezwakt waren, hoorde ik de kanonsschoten. Negentien schoten. Negentien gezinnen verwoest. "Je viel buiten bewustzijn. Ik heb je hierheen gebracht." Mompelde hij. "We moeten waterzuiveraar zien te krijgen van de sponsors." zei hij vervolgens. "Of misschien als het regent is dat wel drinkbaar." Mijn stem was erg hees en schor van het gif. "Het spijt me. Ik had niet zo goedgelovig moeten zijn. Ik zag dat de lucht langzaam donkerder werd, en aan de lucht verschenen de doden. Mijn maag kromp samen toen ik het andere meisje uit mijn district zag. Ook was ik opgelucht dat Austin het ook had overleefd. Ik pakte mijn rugzak van mijn rug, en rommelde er wat in. Naast een waterfles zat er ook een soort waterafstotend, warmte-absorberend zeil in, wat heel goed als deken kon functioneren. "Kijk." Ik hield het ding op, en mijn armen trilden onder het gewicht.

Het dikgedrukte zit bij iedereen in de rugzak. Het begint nu donker te worden.

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Aurelynn Jay Quinn

Uitgeput val ik neer. Ik kon snel rennen en ik was lenig maar mijn conditie was nooit echt goed geweest. Bang kijk ik naar de schattige eekhoorn die mijn kant opkomen. Ik ben altijd al bang geweest voor eekhoorns en ook al zag deze er schattig uit er was niks betrouwbaars aan. Geschrokken slaak ik een gil als hij mij in mijn been bijt. ''Jace help'' gil ik. Het kon me niet zo veel schelen dat andere tributen me hoorde dat ding moest nu van me voet af. Als een gek begin ik rondjes te draaien zodat het beest van me afgaat. Snel pak ik uit mijn rugzak een pijl en steek hem in de eekhoorn waarna hij dood neervalt. ''Wat een goeie bondgenootschap'' mompel ik sarcastich.

Drew Ken Valey

Ik knik begrijpend. ''Same'' grijns ik. Zodra ik iets hoor draai ik me om. ''Districht 11'' sis ik. Hij was jong dus makelijk te verslaan. Ik pakte mijn mes. Het was een beetje oneerlijk als hij een mes in zijn handen had en ik niet. Als hij ons zou aanvallen zou ik hem gewoon neersteken. ''Wat doe je hier'' mompel ik. Ergens vond ik het toch wel zielig. Hij was 12 jaar volgensmij en als je zo jong bent hoort je leven niet van je afgenomen te worden. ''Wist je dat Acacia ons in de steek heeft gelaten voor een beroeps?'. Woest ga ik zitten op de grond. Nu ik er weer aan dacht was het helemaal erg. ''Ze is met die jongen van 2 meeggegaan en kwam niet eens achter me aan.'' mompel ik verontwaardigend. ''Districht verrader'' sis ik.

[ bericht aangepast op 24 aug 2013 - 17:10 ]

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

xMirte Cavanaugh
      Wanneer het meisje naast me wil neerhurken, spring ik zo goed en zo slecht als het kan recht. Een pijnscheut giert door mijn arm en ik slaak een kreet, waarna ik mijn hand voor mijn mond sla en begin te rennen. Weg van het meisje en ik wens dat ik ook zou kunnen wegrennen van deze Spelen. Alleen kan dat niet, dus doe ik het met wat ik heb.
      Exact weet ik niet hoe lang ik gelopen heb, maar uitgeput klim ik in een boom en nestel me in een soort van brugje die wordt gevormd door een aantal takken. Mijn arm zeurt, en als ik durf bewegen schokken er pijnstoten door, dus blijf ik zo stil liggen als ik kan. Terwijl ik daar zo lig, halvelings ingedomeld, heb ik het gevoel dat ik constant word bekeken. Ik knijp mijn ogen dicht en staar naar de bladeren. Opeens vliegt een pluizige eekhoorn door de lucht. Gouden vacht, scherpe tanden en nagels en ongetwijfeld hier om mij te vermoorden. Ik heb niets om me te verdedigen.
      Is dit dan het einde? Is dit hoe het eindigt, denk ik, als ik een poos later, met een gebroken arm, een rafelige wonde aan mijn been en een knauw in mijn gezicht op de grond lig. Diep in mijn hart, hoop ik van niet, hoop ik dat iemand me vind en beschermd.

||Voor de duidelijkheid; ze is niet dood.||

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Amy Lavina Wilson
Als de eekhoorns uit mijn zicht zijn check ik snel hoe erg mijn lichaam eraan toe is. Naast de snee in mijn linkerzij van het bloedbad heb ik ook nog een aantal schrammen op mijn armen en hoofd, en een bloedende wond op mijn been. Terwijl ik rustig tegen een boom ga zitten en de tijd neem om mijn wonden te verzorgen tel ik de kanonschoten en zie ik de dode tributen in de lucht verschijnen.
''Jace help'' De stem van Lynn is duidelijk te herkennen. Voor zover het mogelijk is met mijn verwondingen ga ik richting het geluid. Veel tijd heb ik echter niet, want er verschijnt weer een pluizig beest. Ik begin snel te rennen naar de plek waar ik Lynn heb gehoord. Ik weet niet of ik nog lang in leven kan blijven zonder een wapen of bondgenootschap...

[ bericht aangepast op 24 aug 2013 - 17:09 ]

imperfection is beauty

-Je hoort die stem niet door de arena. Anders zou iedereen meteen weten dat het water giftig was.-

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Skull schreef:
-Je hoort die stem niet door de arena. Anders zou iedereen meteen weten dat het water giftig was.-

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Faisean schreef:
(...)- Oow lol. Waarom is het geschreven dan?-

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Skull schreef:
(...)

-Soort samenvatting. Soms staan er ook belangrijke dingen in.-

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Jace Doddler.

Plotseling hoor ik Lynn gillen. “Jace help” Ik ren op het geluid af en haal tijdens het rennen mijn bijl tevoorschijn. Plotseling zie ik dat er een meisje op de grond ligt. Ik heb de keuze tussen vermoorden, wegrennen, of beschermen. Ik weet dat ik snel een beslissing moet maken. Ik slik even, ze is een van de jongste. Ik zucht, ren naar haar toe en til haar op. Ze is niet heel zwaar. Ik leg haar over mijn schouders zodat ik door kan rennen. Al snel zie ik Lynn. Ik gooi mijn bijl richting de eekhoorn maar Lynn zelf is me voor. Haar pijl raakt de eekhoorn. Ik hijg even, pak mijn bijl, die met de punt in de grond steekt precies op de plek waar de eekhorn zat. Het meisje, Mirthe als ik me het goed herinner leg ik zachtjes op de grond. Ik draai me om naar Lynn. “Gaat het?” vraag ik. Ik leg mijn hand op mijn schouder, waar opgedroogt bloed zit. Ik kreun even en laat mijn blik door de omgeving glijden. Plotseling zie ik een meisje, Amy. Ook Beroeps. Misschien wilt ze bij ons. Ik pak mijn bijl, klaar om aan te vallen.

[ bericht aangepast op 24 aug 2013 - 17:12 ]

Aangepast -

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

x Mirte Cavanaugh
      Ondertussen heeft de pijn zich een weg naar mijn hoofd gebaand, en begint het beeld van groene bomen te vervagen, te pulseren en te draaien. Dus ik ga echt dood door een stel pluizige eekhoorns, een val uit een boom en deze hele krankzinnige Spelen. Als ik hier ooit levend uitraak, wurg ik president Snow met mijn eigen blote handen. Voordat ik echter de tijd gehad heb om in stilte afscheid van iedereen te nemen, loopt een jongen langs de boom waarnaast ik lig. Hij lijkt te twijfelen, ik sper mijn ogen open, als een noodkreet. Hij heft me op.
      'Dank je,' mompel ik schor, vooraleer ik het bewustzijn verlies.

      Jace Doddler, een beroepstribuut uit Één, heft Mirte over zijn schouder en zet het op een lopen. Wanneer hij zijn districtgenoot in de gaten krijgt, omdat zij zo dom was om hem om hulp te schreeuwen, rent hij daar naartoe. Hij haalt zijn bijl uit, maar het meisje is hem voor en ze steekt de eekhoorn dood met een pijl. Jace noemt het meisje Lynn en legt Mirte op de grond. Hij vraagt het meisje of alles goed gaat, voordat hij zijn bijl weer ter hand neemt, om iemand of iets te vermoorden. Het kan van alles zijn. Een eekhoorn, een ander gemuteerd beest of een tribuut. Het doet er niet toe, dood gaat hij of zij of het toch. Niemand weet echter dat Mirte al aanvaardt heeft dat ze zal sterven, en dus geen vrees heeft om te doden.

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

- Ik snap het laaste stukje niet?-

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,