RPG - The house in the mountains [speeltopic] [5] - Speeltopics

Aangezien Patoloog en Missalice op vakantie zijn heb ik voor nu het 5de topic aangemaakt

[ bericht aangepast op 6 aug 2013 - 17:17 ]

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

I'm off to bed,
Tired as hell :c
ByeBye ××

Little do you know

Laurinda Pearl

Matt zegt iets over mijn nattte broek.door mijn 'sneeuwpret' en naar binnen gaan waarna hij naar me toe loopt en me opnieuw optilt, dit keer net als dat je een baby optilt. Hihi die jongen heeft wel iets met mij optillen...
"Daarbij begin ik het koud te krijgen en ook last van een knorrende maag." Ik begin te grinniken "Arme Matty toch... Het is wel jou schuld dat ik zo een derde broek aan moet trekken. Derde!" zeg ik pruilend, "Dat is niet lief!"
Ik leg mijn hoofd neer tegen zijn schouder, waarom zou ik tegenstribbelen, ik bedoel halloooo, nu hoef ik niet te lopen, ik moet vaker met hem op pas gaan. Niet lopen is altijd goed, zelfs voor mij.
Ik kijk hem even aan, "Door jou heb ik nu een koude kont.... Stommerd."

[ bericht aangepast op 11 aug 2013 - 12:44 ]

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Tot morgen xxx

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Ella Eve Montgomery. || Groep 2.
In de gang beneden.

Om 1 of andere vreemde reden was het donker in het huis, iets waar ik persoonlijk niet veel om gaf, want het donker was nu wel 1 van de laatste dingen waar ik bang van was. Ik liep naar de keuken waar ik de koelkast opende en er de restjes macaroni uithaalde. Ik deed er wat in een kommetje, stak deze in de microgolf en wachtte 2 minuutjes. Net voor het ging piepen drukte ik op de stopknop en haalde mijn potje eruit waarna ik, ondertussen gewend aan het donker, mijn weg zocht naar het bestek. Ik haalde een vork uit het schuifje en ging opzoek naar de stoelen die ergens in deze keuken te vinden waren. Toen bedacht ik me dat ik niet graag in keukens zat op dit moment omdat dat altijd de plaats was waar mijn mama zat, dus liep ik de keuken uit en liet mezelf tegen de muur van de gang naar beneden glijden tot ik op de grond zat.

Loki Laufreyson
Na mijn ontbijt was ik toch maar naar mijn kamer gegaan. Ik wilde niet direct opdraaien hiervoor. Ik zou wel de schuld krijgen, dat zoizo, maar nu zou ik iets langer in rust kunnen leven. Ik ging op mijn bed zitteb en las verder in mijn kwantummechanicaboek. Toen ik nog een hoofdstuk of 2 verder was legde ik het boek open weg en stond op. Ik had best zin gekregen in ofwel drank ofwel thee en aangezien er heen drank was liep ik naar beneden om thee te gaan zetten. Toen ik uiteindelijk met een mok dampende thee met melk in mijn handen stond leek het me wel fijn even bij het vuur te gaan zitten in de woonkamer, gewoon om sociaal te doen, maar vooral om de stof uit mijn boek en de praktische waarde ervan te laten bezinken. Toen ik de woonkamer in liep verstoorde ik duidelijk een geheime vergadering, want al het licht was uit en ik hoorde ze stil praten. Een tijdje bleef ik onopgemerkt luisteren. Hun plannen stonden me wel aan, maar misschien wilden ze wel hulp van grappenmaker en zondebok eerste klas... aka ik dus. Ik liep nogsteeds doodstil naar ze toe en ging op de lege vierde plek aan de tafel zitten. "Misschien kan ik helpen, maar dan heb ik wel alle informatie nodig." zei ik zacht. Ik hoopte dat ik mee mocht doen.

Bowties were never Cooler

[er staat nogsteeds een kom met oog eieren in de koelkast]

Bowties were never Cooler

Matt Johnson
"Arme Matty toch... Het is wel jou schuld dat ik zo een derde broek aan moet trekken. Derde!" begint ze pruilend "Dat is niet lief!" vervolgt ze.
"Je kan je broek ook gewoon aan houden en op een kachel zitten" zeg ik schouderophalend "En hoezo is het mijn schuld? jij bent bang voor spinnen, ik niet, jij struikelde, eigen schuld zou ik zeggen" grinnikend steek ik mijn tong naar haar uit als een klein jongetje dat net een snoepje van iemand had gepikt.
"Door jou heb ik nu een koude kont.... Stommerd." zegt ze dan weer.
"En door jou krijg ik honger, stommerd" zeg ik lachend.

Little do you know

Lieve schatten,
Ik heb even verbinding met internet, is er nog iets gebeurd dat ik moet weten? Met Greggy of Lilah? Of iets wat vriendschappen beïnvloed ofzo?

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

Nee ik geloof ik het niet..


Laurinda Pearl

"Je kan je broek ook gewoon aan houden en op een kachel zitten En hoezo is het mijn schuld? jij bent bang voor spinnen, ik niet, jij struikelde, eigen schuld zou ik zeggen" Zeg Matt "Jij duwde een spin mijn gezicht hoor Matthew! 2 keer!!!" en hij begint te grinniken terwijl hij zijn tong uit steekt "Pas maar op ik bijt hem eraf straks!" en ik kijk hem grinnikend aan. Dan kon hij een andere manier vinden om al zijn speeltjes te vermaken hihi. Nou zal hij die vast wel hebben hoor daar niet van..
Na mijn opmerking over mijn koude kont zegt Matt lachend; "En door jou krijg ik honger, stommerd" Ik trek mijn wenkbrauwen op.
"Hoezo krijg jij honger door mij..? Dan had je moeten eten voor je met mij op pad ging.." nu steek ik mijn tong uit.
Door mijn natte broek en de koude lucht erom heen, begon ik het inmiddels ook behoorlijk koud te krijgen dus ik stop mijn handen in mijn mouwen niet dat het hielp.. Want het kwam van mijn natte broek maar dat maakte niks uit. "Ik heb het koud" en ik kruip zonder pardon dichter tegen hem aan, misschien hielp het hihi, en anders, nou ja dan pech.

[ bericht aangepast op 11 aug 2013 - 14:31 ]

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Rafael Montrose

"Misschien kan ik helpen, maar dan heb ik wel alle informatie nodig." zei een jongen zacht zacht. Ik knikte even.
''We willen degene die nog niet wakker zijn wakker maken. En laten schrikken. Dus gewoon eng zijn enzo. Als jij weet hoe we ze kunnen laten schrikken graag.'' Legde ik uit terwijl ik opstond. ''Ik ga even wat eten pakken. Mijn maag begint honger te krijgen.'' Zei ik terwijl ik de keuken binnen liep. Ik deed de koelkast open zette grote ogen op en pakte verbaasd een kom met 'ogen'. Ik raakte er eentje aan en ik merkte op dat het geen ogen waren maar iets anders. Schouder ophalend zette ik de kom terug en pakte een kaas blok er uit en uit de andere kastjes toverde ik een brood,een kaaschaaf een een bord vandaan. Ik keek eventje opzei en keek in 2 ogen.
''Waarom zit je op de grond?'' Vroeg ik twijfelend terwijl ik probeerde de persoon te herkennen. ''wacht Ella? Ben je weer terug?'' Vroeg ik verbaasd. ''Owja natuurlijk ben je terug anders zat je hier niet of ik zie spoken.'' Mompelde ik grinnikend terwijl ik vlak bij haar ging zitten. Het was dat als Matt er was dat ik dan wel bot zou doen maar nu kon ik toch wel even aardig doen? ''Als je Matt zoekt hij is buiten met Laurinda.'' Zei ik eventjes. ''Owja euhm. Gecondoleerd. Ik had het gehoord.'' Zei ik zachtjes mompelend terwijl ik mijn ogen naar beneden sloeg en weer opstond en mijn broodje verder maakte

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

met 4 reacties do we neeeed een nieuw toppic
wie gaat dat maken? of zal ik weer doen?

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Ella Eve Montgomery. || Groep 2.
In de gang beneden.

Een tijdje zat ik wat in de macaroni te prikken. Normaal was ik altijd de eerste die haar bord opat, maar nu kreeg ik geen hap meer binnen. Ik zette het bord naast me en schoof het zo ver mogelijk weg van me. Ik hoorde iemand rondlopen en keek op. 2 ogen keken terug waarna de persoon, die Rafael was, begon te praten.
"Waarom zit je op de grond ?" De twijfelende toon in zijn stem was goed te horen en nog voor ik kon antwoorden ging hij verder met praten, "Wacht Ella ? Ben je weer terug ?" Deze keer was zijn stem verbaasd. Het was ook te verwachten dat hij verbaasd was dat ik al terug was. Ik was naar huis gegaan, had alles voor de begrafenis geregeld dat mijn vader niets van wist en was teruggekomen. Het was best bot van me dat ik niet bij hem was gebleven, maar ik kon niet thuisblijven, het deed teveel pijn.
"Owja, natuurlijk ben je terug anders zat je hier niet of ik zie spoken," mompelde hij grinnikend waarna hij vlak bij me ging zitten. Ik bleef hem aankijken zonder enig woord te zeggen en perste een klein glimlachje op mijn gezicht, "Als je Matt zoekt, hij is buiten met Laurinda." Meteen na zijn woorden schudde ik mijn hoofd, "Ik zocht hem niet en als ik hem zou zoeken dan lijkt het me nogal logisch om te zoeken bij andere meisjes," zei ik zacht. Mijn stem was nog steeds schor van het vele huilen, maar hij zou het vast wel verstaan.
"Owja euhm, gecondoleerd, ik had het gehoord." Ik knikte en zag hoe hij weer opstond om zijn eten verder te maken. Tranen verschenen weer in mijn ogen, maar ik liet ze daar, "Dank je," zei ik fluisterend met mijn ogen op mijn opgetrokken knieën gericht. Ik zuchtte zacht en stond op.
"Ik zie je nog wel weer," zei ik met een glimlachje waarna ik naar de trap liep en me daarop liet neerzakken. Ik zou nog wel bij mijn kamer komen hoor, ooit dan toch.

[ bericht aangepast op 11 aug 2013 - 16:35 ]

Mabel Winter
Ik zucht als Rafael wegloopt, daar gaat mijn gezelschap.. Hij gaat de keuken in om eten te pakken, maar blijft lang weg. Als ik hem hoor praten en een stem hoor terug reageren zucht ik nog een keer. Hij heeft nieuw gezelschap gevonden. Ik klim over de rugleuning van de bank en spring richting de deur.
"I'm Leaving!" gil ik door het huis waarna ik de trap op loop om naar mijn kamer te lopen. Eenmaal op mijn kamer klim ik de trap op en ga op de verhoging tussen de kussens liggen. Als ik een blik op het plafond richt voel ik me draaierig worden in mijn hoofd.. een naar gevoel ontstaat in mijn buik en een vies smaakje komt omhoog.. Ik zet grote ogen op en spring van de verhoging af waarna ik de bakdamer in snel. Een zure massa komt omhoog net wanneer ik bij de Wc ben..
"Bah.." mompel ik waarna ik de wc door spoel. Ik pak een glas van de wasbak af en doe deze vol met water waarna ik het in één teug op drink. De zure smaak blijft in mijn mond. Ik pak mijn tandenborstel en doe er veel tandpasta op waarna ik mijn tanden vijf minuten lang ga poetsen. Hopende dat de smaak en lucht weg gaat..

Little do you know

Matt Johnson
"Jij duwde een spin mijn gezicht hoor Matthew! 2 keer!!!" roept ze uit.
"De eerste keer wist ik niet eens dat dat beest er zat!" roep ik verontwaardigd. Als ze dan zegt dat ik moet op passen omdat ze anders nog mijn tong eraf bijt kijk ik haar droog aan.
"Hoezo krijg jij honger door mij..? Dan had je moeten eten voor je met mij op pad ging.." zegt ze nadat ik zei dat ik honger door haar krijg.
"Ik krijg gewoon honger van vervelende betweterige meiden" begin ik grijnzend "En jij gaf me geen kans nog te eten, jij moest meteen naar buiten" vervolg ik schouderophalend. Ik loop naar een boom en zet haar op haar kont eronder waarna ik een laaghangende tak vast houdt en deze een zwieper geef waardoor alle sneeuw die er op lag op Laurinda valt.
"Dat krijg je nog van die sneeuw in mijn haar" zeg ik grinnikend. Ik loop naar het huis en onderweg maak ik een sneeuwbal waarna ik die tegen het raam van de woonkamer gooi, wat een aardige knal veroorzaakt.. Misschien schrikken de mensen ervan of zo? zou leuk zijn..

Little do you know

http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=154126

topic 6


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

[ bericht aangepast op 11 aug 2013 - 16:13 ]

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign