• Nadat de jongens nog een paar jaar door waren gegaan met de band, zijn ze allemaal players geworden. Dus de platenmaatschappij heeft ze in een compleet dicht hok gezet, met allemaal camera's door het huis. Maar ze zijn niet de enigen in het huis. Vijf meiden zijn erbij gestopt, om ze te helpen van hun player-eigenschappen af te komen. De jongens van 1D moeten opdrachten uitvoeren, samen met een meisje naar keuze. Dit moeten ze doen zonder ook maar iets met het meisje te proberen. Wat de jongens niet weten, is dat de meisjes voor de uitvoerders van het programma werken. Zodra er iets bij ze geprobeerd wordt, wordt er iets dierbaars van de jongens afgenomen. En die meiden moeten daar voor zorgen.


    Rollen:
    De jongens:
    ~ Louis William Tomlinson || Laoch
    ~ Harry Edward Styles || Gimlas
    ~ Liam James Payne || Makeilon
    ~ Niall James Horan || bombersweet
    ~ Zayn Javadd Malik || Escuela

    De meiden:
    ~ Mia Olympe Blossom || Ellison
    ~ Abigail Fiona Morgan || MinnieMouseX
    ~ Jillian Marintè O'Neill || Vexy
    ~ Dawnelle "Dawn" Loënné Garcia || Anthos
    ~ Dessy Tamara Vasquez || Depay

    Regels:
    - Minimaal 4 regels volschrijven
    - OOC in het praattopic
    Deze staat in het forum "Off-Topic"
    - Wees OOC aardig voor elkaar, dat hoeft IC natuurlijk niet
    - +16 is toegestaan
    Dit houdt in geweld, schelden en seks
    - Geen Powerplay
    Het zijn players, dus ze houden niet eeuwig vol. Ook haalt je personage niet zomaar iets achter zijn/haar rug vandaan wat niet toegestaan is in het huis. Dit vind ik de belangrijkste regel
    - Naamsverandering of lange tijd weg - doorgeven.
    Stel je bent een midweekje op vakantie, geef dan aan dat je zaterdag pas weer reageert.
    - Alleen je eigen personage besturen.
    Dus het is niet zo dat als jij een meisje bent en bijv. Zayn jou ineens vastgrijpt zonder dat MyGlasses dit heeft gepost. BIJVOORBEELD
    - Probeer wel eens in de 3 dagen te posten
    Als het echt niet lukt is het niet erg, maar ik zou het wel waarderen.
    - Hier worden ze opgesloten. Ze hebben elk een eigen verdieping.
    Ze mogen hier alleen van af als ze toestemming hebben of voor een opdracht.
    - Lees regelmatig de regels opnieuw door, aangezien ik wel eens wat aanpas
    - Als ik iets vergeten ben, vertel het me gewoon
    Ik bijt niet ;p











    Kamerindeling:
    Verdieping 1: Dawn & Liam.
    Verdieping 2: Dessy & Zayn.
    Verdieping 3: Jillian & Louis.
    Verdieping 4: Abigail & Niall.
    Verdieping 5: Mia & Harry.



    Het begin:
    Iedereen wordt afgezet bij het huis. Er is ze vertelt dat er 24 uur per dag camera's op hen staan, ook in de badkamer. De meisje hebben toegestaan dat ze naakt op TV zouden kunnen komen. Het programma heet Black box, aangezien het een zwart, vierkant huis is waar niemand uit kan. Voor het huis mogen de jongens zelf hun "tegenspeelster" uitkiezen, waarna ze met haar naar de desbetreffende verdieping worden gebracht. De jongens mogen op geen enkele manier romantische of lustige gebaren laten blijken tot de meisjes. Gebeurt dit wel, dan worden er punten afgenomen. Wat de jongens niet weten, is dat die punten voor dingen staan die erg belangrijk zijn voor ze...

    [ bericht aangepast op 11 sep 2013 - 16:35 ]


    Reality's overrated.

    Dawnelle "Dawn" Loënné Garcia.

    Liam haalt zijn schouders op. "Weet je, beroemd zijn is niet makkelijk. Niet alleen maar leuk. Er zijn veel artiesten die erdoor veranderen. Sommige gaan aan de drugs. Worden alcoholisten. En soms gaan ze zelfs nog verder het slechte pad op, en belanden zo nu en dan in de gevangenis. Louis, Harry en Zayn lieten, voor ze ook players werden, tattoo's zetten. En ja, ik ook, maar niet zoveel als zij. Al was Harry altijd al een beetje een flirt.
    Maar goed, wij zijn in plaats van aan de drugs een beetje verslaafd aan seks geworden, ben ik bang. Ik heb het moeilijk als ik een dag geen seks heb. En ergens van binnen wil ik best veranderen. Wil ik best weer de oude, lieve, zorgzame Liam worden. Maar ik weet niet of ik het nog kan, en tegelijkertijd ook nog beroemd blijven. Want ik wil voor geen goud uit One Direction. Ik weet niet of ik niet misschien al te diep ben gezonken."
    Ik leg even mijn hand op zijn schouder. Dan sta ik op. Alsof ik zelf zoveel beter ben. Ik doe mee aan zo'n vies spelletje. Ik walg gewoon van mezelf. Een hand haal ik door mijn warrige haar. Ik pak mijn boek en kijk Liam verontschuldigend aan. "Sorry Liam, ik eh-" Ik haal mijn schouders een beetje op en laat dezen dan hangen. "Ik moet even nadenken, oké? Het spijt me echt dat ik je eerst zo'n vraag stel en dan zo wegga. Maar ik denk niet dat ik je op het moment kan helpen. Sorry."
    Boos op mezelf loop ik weg. Ik plof neer op de bank en probeer dan het boek te lezen. Niet dat ik me er echt op kan concentreren. Ik moet nadenken. Maar ook dat lukt me niet echt.

    [En dan kun jij zomenteen een stukje post plaatsen van waar we 'nu' zijn. En dan een tijdsprong. Haha. (Naar waar hij zeg maar naar de drank begint te grijpen als het ware, denk ik. Al jij het daar ook mee eens bent.
    Oh, en sorry Esmee, ik moet vanavond ook nog naar de haven. Eten D:]


    Reality's overrated.

    Liam James Payne.
    Dawn legt haar hand op mijn schouder en staat dan op. Ze pakt haar boek en kijkt me verontschuldigend aan. 'Sorry Liam, ik eh-' Ze haalt haar schouders op en laat deze dan hangen. 'Ik moet even nadenken, oke? Het spijt me echt dat ik je eerst zo'n vraag stel en dan zo wegga. Maar ik denk niet dat ik je op het moment kan helpen. Sorry.'
    En dan loopt ze weg. Ze loopt zomaar weg?! Dit kan ze niet maken, toch?
    'Excuses niet aanvaard,' mompel ik zodra ze weg is en smijt kwaad een kussen door de kamer. Haar kussen, aangezien ik nog op mijn eigen kussen lig. Ik zit, sorry, lig hier gewoon mijn halve levensverhaal te vertellen en ze loopt gewoon weg! Geen reactie, niets. Alleen even een hand op mijn schouder en een hele hoop slappe excuses.

    [Ik vind het prima.]


    "Family don’t end in blood”

    [En dan nu tijdsprong naar ergens in de middag (Eind van de middag denk ik?) en weer jou beurt aangezien ik opijn telefoon ben ;p.

    Edit: Ik schrijf wel weer een stukje.]

    [ bericht aangepast op 22 aug 2013 - 18:22 ]


    Reality's overrated.

    Dawnelle "Dawn" Loënné Garcia.

    Het lezen is de hele dag niet echt gelukt. Eigenlijk heb ik vooral geprobeerd na te denken. En ik ben er dan eindelijk uit: Ik kan dit spel niet doen. Het is tegen mijn principes. Ik voel me er vies door - wat ik hierdoor ook ben. En het schuldgevoel is me gewoon aan het opvreten. Het maakt me een slet.
    Daarbij. Ik moet Liam mijn excuses aanbieden. Want erg aardig was het niet van mij om zo weg te gaan. Helemaal niet.
    Ik zoek Liam op en ga zitten. Ik kijk hem lichtjes lipbijtend - mijn lippen zijn tegenwoordig helemaal kapot - aan. Dan besluit ik maar meteen met de wal over de sloot te komen.
    "Liam? Sorry dat ik vanochtend ineens wegging. Ik eh-" Ik laat mijn hoofd een beetje hangen. Wat moet ik nu zeggen. "Sorry Liam, wat je vertelde greep me een beetje aan. En nou ja, ik raakte er een beetje van in de war." Ik slik. "Het spijt me echt. Ik had dat niet moeten doen en het is compleet logisch om boos te zijn."

    [En toen vergaf Liam het haar. Ging toch drinken. En BAM horny Payne...
    Jajajaja? *Puppyeyes.*]


    Reality's overrated.

    Liam James Payne
    Het duurt niet lang voor Dawn weer bij de komt zitten, waarna ze haar excuses aanbied.
    Ik haal mijn schouders op. 'Het ehh... Geeft niet. Ik had je ook niet lastig moeten vallen met mijn gezeur. Ik had het gewoon niet moeten vertellen. Bovendien kan ik moeilijk eeuwig boos op je blijven.'
    Ik buig wat naar voren en pak een krant van tafel, die ik opensla. Ik laat mijn ogen over de regels glijden. Ik neem de teksten eigenlijk totaal niet in me op. Eigenlijk wilde ik mezelf afleiden, maar het lukt me niet. Door de vraag van Dawn dacht ik terug aan vroeger. Aan de oude Liam. De Liam die tienduizend keer beter was dan deze. En ook al was dat zo, het doet me pijn terug de denken aan die tijd. Dan haat ik mezelf zoals ik nu ben. Ik wil wel veranderen, maar ik kan het gewoon niet.


    "Family don’t end in blood”

    Dawnelle "Dawn" Loënné Garcia.

    Liam haalt zijn schouders op. "Het ehh... Geeft niet. Ik had je ook niet lastig moeten vallen met mijn gezeur. Ik had het gewoon niet moeten vertellen. Bovendien kan ik moeilijk eeuwen boos op je blijven."
    "Maar-" Ik zucht. "Liam, je viel me niet lastig met je gezeur. Het was geen gezeur. Bovendien was het een antwoord op een vraag die ik stelde."
    Liam buigt wat naar voren en pakt een krant van de tafel, die hij openslaat. Zijn ogen glijden over de regels en nauwkeurig houdt ik het in de gaten.
    "Liam? Gaat het met je?" vraag ik hem. Bezorgd kijk ik hem aan.


    Reality's overrated.

    Liam James Payne.
    'Liam? Gaat het met je?' vraagt Dawn, terwijl ze me bezorgd aankijkt.
    Ik knik. 'Natuulijk, het gaat prima!' zeg ik op een toon die je zowel sarcastisch als gemeend kunt opvatten. Hoe ik het echt bedoel moet ze zelf maar uitvinden.
    Ik zet een fake glimlach op, en richt me dan weer op de krant.
    Het lukt me niet om me te concentreren op wat er staat. Ik vouw de krant dicht en smijt hem kwaad op de tafel. 'Fuck die krant! Ik ga wat te drinken pakken. Jij ook?' vraag ik Dawn, maar loop zonder op antwoord te wachten al naar de keuken.


    "Family don’t end in blood”

    Dawnelle "Dawn" Loënné Garcia.

    Liam knikt. "Natuurlijk, het gaat prima!" Of het nou sarcastisch of gemeend was weet ik niet. Maar toch denk ik het eerste. Hij zet een glimlach op en richt zich dan weer op de krant.
    Lang duurt het echter niet. Hij gooit de krant dicht en smijt hem kwaad op de tafel. "Fuck die krant! Ik ga wat te drinken pakken. Jij ook?"
    Zonder mijn antwoord af te wachten gaat hij naar de keuken.
    "Hoeft niet," mompel ik. Wetend dat Liam het niet hoort.

    [ bericht aangepast op 24 aug 2013 - 21:50 ]


    Reality's overrated.

    Liam James Payne.
    Ik heb Dawn niets meer horen roepen, dus ik neem aan dat ze niets hoeft. Ik zoek de sterkste drank die ik zie en doe een bodempje in een glas. Ik drinkt het in één teug op. Ik neem er nog een. En nog een. Alle drie gaan ze er even snel in. Daarna pak ik een biertje en loop daarmee terug naar de woonkamer. Ik plof op de bank neer, zonder Dawn een blik waardig te gunnen. Ik voel me rot. Rot omdat ik herinnerd werd aan vroeger. Rot omdat ik het Dawn heb verteld. Rot omdat Dawn zo rot reageerde. En vooral rot omdat ik mezelf voorgenomen had niet meer te denken aan de oude Liam. Want je ziet nu: Daar wordt ik niet gelukkiger van. Helemaal niet zelfs. Niemand wordt er gelukkig van om eraan herinnerd te worden dat ie vroeger leuk, lief en aardig was en nu een onwijze klootzak is, toch?


    "Family don’t end in blood”

    Dawnelle "Dawn" Loënné Garcia.

    Liam ploft op de bank. Een flesje bier in zijn handen. Hij ziet er verschrikkelijk uit, - lichtelijk - aangeschoten misschien ook. Ik bijt op de binnenkant van mijn wang en kijk naar hoe Liam zit. Heb ik hem zoveel pijn gedaan door die vraag? En vooral door die reactie? Moet ik nu naar hem toe gaan? Ik duf het niet. Waarom weet ik niet. Lichtjes trillend ga ik naar de slaapkamer en laat me daar op het bed vallen. Kruip mezelf op tot een bolletje. Om mijn hoofdkussen. Sla mijn armen om de stof. Schreeuw er zachtjes en gefrustreerd in. Wat ben ik toch een monster. Een verschrikkelijk monster. Anderen pijn doen is het enige wat ik kan.


    Reality's overrated.

    Liam James Payne.
    Dawn gaat naar de slaapkamer. Ze trilt licht. Ik kijk haar na, en drink de laatste slokken van het bierflesje leeg. Daarna loop ik weer naar de keuken. Ik schenk nog een keer sterke drank in, dit keer een heel glas vol. Ik klok het achter elkaar naar binnen. Ik loop weer terug naar de woonkamer, wankelend. De drank begint zo te zien zijn werk te doen. Mijn beeld wordt ietsjes waziger. Ik zie de tafel waar ik langsloop niet, waardoor ik er tegenaan bots. Ik kan mijn evenwicht niet bewaren en val op de grond. Ik wrijf even pijnlijk over mijn achterhoofd, maar barst dan in een lachbui uit. Ik weet niet waarom ik moet lachen. Ik vind het gewoon hilarisch. En het komt ook mede door de drank, denk ik.


    "Family don’t end in blood”

    Dawnelle "Dawn" Loënné Garcia.

    Na een tijdje hoor ik een bonk en ik spring overeind. Een gelach volgt en ik frons mijn wenkbrauwen. Wat is Liam aan het doen? Ik ga de kamer bin en schrik een beetje. Wat heeft hij allemaal achterover geslagen? Al zoveel?
    "Liam!" Ik kniel bij hem neer en trek hem overeind. "Wat ben je aan het doen? Gaat het wel?"
    Eerst laat ik mijn blik even onderzoekend over Liam glijden, misschien is hij wel gewond. Dan kijk ik even om me heen. Zoekend of er schade is en er iets is gebroken.


    Reality's overrated.

    Liam James Payne
    'Liam!' Dawn knielt bij me neer en trekt me overeind. 'Wat ben je aan het doen? Gaat het wel?'
    'W-waarom ben je opeens dubbel?' zeg ik met dubbele tong. 'Heb je ineens een t-tweeling zus?'
    Ik begin weer keihard te lachen om mijn eigen grap.
    Plotseling stopt het lachen. 'In ieder geval zijn jullie beiden even mooi,' zeg ik en probeer te knipogen, wat ineens een uiterst lastige opgave is, waardoor het eerder lijkt alsof ik last van mijn oog heb.


    "Family don’t end in blood”

    Dawnelle "Dawn" Loënné Garcia.

    "W-waarom ben je opeens dubbel? Heb je ineens een t-tweeling zus?"
    Door zijn dubbele tong kan ik hem lastig verstaan en ik schud zonder dat ik het door heb afkeurend mijn hoofd. Liam begint weer keihard te lachen en ik probeer hem wat te ondersteunen, bang dat hij omvalt. Plotseling stopt hij met lachen. "In ieder geval zijn jullie beiden even mooi," zegt hij en hij probeert te knipogen.
    "Liam," smekend kijk ik hem aan. "Kom, dan ga je naar bed en slaap je -je roes uit," probeer ik dan.
    Ik heb absoluut geen idee wat ik nu moet doen.


    Reality's overrated.

    Liam James Payne
    'Liam,' zegt Dawn smekend en kijkt me aan. 'Kom, dan ga je naar bed en slaap je, je roes uit,' probeert ze.
    'Roes, poes, moes, soes,' zing ik. 'Hé, dat rijmt!'
    Ik wankel langzaam richting de slaapkamer. 'Ga jij dan ook naar bed? Gaan we dan met elkaar naar bed?' vraag ik met twinkelende oogjes. Ik bots onderweg tegen de muur aan, doordat mijn benen wel pudding lijken, en val opnieuw op de grond. Vol op mijn kont. Hé, dat rijmt ook.
    'Grond, kont, ik val op de grond op mijn kont,' zing ik. Ik barst weer in lachen uit, om daarna weer serieus te kijken. 'Stomme puddingbenen. Ik heb liever pudding in mijn mond,' mompel ik. 'Mond... Mond rijmt ook op grond! En ook op kont! Ik moet nog eens dichter worden.'

    [LOL]


    "Family don’t end in blood”