• Nadat de jongens nog een paar jaar door waren gegaan met de band, zijn ze allemaal players geworden. Dus de platenmaatschappij heeft ze in een compleet dicht hok gezet, met allemaal camera's door het huis. Maar ze zijn niet de enigen in het huis. Vijf meiden zijn erbij gestopt, om ze te helpen van hun player-eigenschappen af te komen. De jongens van 1D moeten opdrachten uitvoeren, samen met een meisje naar keuze. Dit moeten ze doen zonder ook maar iets met het meisje te proberen. Wat de jongens niet weten, is dat de meisjes voor de uitvoerders van het programma werken. Zodra er iets bij ze geprobeerd wordt, wordt er iets dierbaars van de jongens afgenomen. En die meiden moeten daar voor zorgen.


    Rollen:
    De jongens:
    ~ Louis William Tomlinson || Laoch
    ~ Harry Edward Styles || Gimlas
    ~ Liam James Payne || Makeilon
    ~ Niall James Horan || bombersweet
    ~ Zayn Javadd Malik || Escuela

    De meiden:
    ~ Mia Olympe Blossom || Ellison
    ~ Abigail Fiona Morgan || MinnieMouseX
    ~ Jillian Marintè O'Neill || Vexy
    ~ Dawnelle "Dawn" Loënné Garcia || Anthos
    ~ Dessy Tamara Vasquez || Depay

    Regels:
    - Minimaal 4 regels volschrijven
    - OOC in het praattopic
    Deze staat in het forum "Off-Topic"
    - Wees OOC aardig voor elkaar, dat hoeft IC natuurlijk niet
    - +16 is toegestaan
    Dit houdt in geweld, schelden en seks
    - Geen Powerplay
    Het zijn players, dus ze houden niet eeuwig vol. Ook haalt je personage niet zomaar iets achter zijn/haar rug vandaan wat niet toegestaan is in het huis. Dit vind ik de belangrijkste regel
    - Naamsverandering of lange tijd weg - doorgeven.
    Stel je bent een midweekje op vakantie, geef dan aan dat je zaterdag pas weer reageert.
    - Alleen je eigen personage besturen.
    Dus het is niet zo dat als jij een meisje bent en bijv. Zayn jou ineens vastgrijpt zonder dat MyGlasses dit heeft gepost. BIJVOORBEELD
    - Probeer wel eens in de 3 dagen te posten
    Als het echt niet lukt is het niet erg, maar ik zou het wel waarderen.
    - Hier worden ze opgesloten. Ze hebben elk een eigen verdieping.
    Ze mogen hier alleen van af als ze toestemming hebben of voor een opdracht.
    - Lees regelmatig de regels opnieuw door, aangezien ik wel eens wat aanpas
    - Als ik iets vergeten ben, vertel het me gewoon
    Ik bijt niet ;p











    Kamerindeling:
    Verdieping 1: Dawn & Liam.
    Verdieping 2: Dessy & Zayn.
    Verdieping 3: Jillian & Louis.
    Verdieping 4: Abigail & Niall.
    Verdieping 5: Mia & Harry.



    Het begin:
    Iedereen wordt afgezet bij het huis. Er is ze vertelt dat er 24 uur per dag camera's op hen staan, ook in de badkamer. De meisje hebben toegestaan dat ze naakt op TV zouden kunnen komen. Het programma heet Black box, aangezien het een zwart, vierkant huis is waar niemand uit kan. Voor het huis mogen de jongens zelf hun "tegenspeelster" uitkiezen, waarna ze met haar naar de desbetreffende verdieping worden gebracht. De jongens mogen op geen enkele manier romantische of lustige gebaren laten blijken tot de meisjes. Gebeurt dit wel, dan worden er punten afgenomen. Wat de jongens niet weten, is dat die punten voor dingen staan die erg belangrijk zijn voor ze...

    [ bericht aangepast op 11 sep 2013 - 16:35 ]


    Reality's overrated.

    Dawnelle "Dawn" Loënné Garcia.

    Als Liam op de grond valt gaat er eerst een golf van opluchting door me heen. En zo snel als ik kan krabbel ik het bed uit. Maar als hij niet meer beweegt schrik ik.
    "Liam?" Ik schiet in het shirt dat ik vanochtend droeg, een beetje bang dat Liam doet alsof. Langzaam en voorzichtig kiel ik bij hem neer. Mijn hele lichaam brand. En het voelt alsof iemand een mes in mijn onderbuik heeft gestoken. Eigenlijk kan ik niet eens meer op mijn benen staan. Laat staan lopen. Dus ik kruip naar Liam toe. Ik schud aan zijn arm.
    "Liam? Liam?"
    Ik controleer zijn hoofd en merk dan pas dat ik compleet in tranen ben. Ik huil bijna nooit. Maar nu stromen ze over mijn wangen. Weer schud ik aan Liam's arm. Iets anders kan ik niet op het moment. Daar ben ik te brak en vooral verward voor.

    [Sory, mijn comuter typet rar. Dus ik me elke kee weer opneuwe typppe. En nja di gbeurt du als ik ni heel moeilik doe. us het duut even.]

    [ bericht aangepast op 31 aug 2013 - 12:53 ]


    Reality's overrated.

    Liam James Payne.
    Mijn hoofd bonkt, alles is zwart. Zwart, zwart en nog eens zwart. Maar het zwart is wel rustgevend voor de hoofdpijn die ik heb. Fel licht zou het namelijk erger maken.
    De vraag is alleen: Waarom is alles zwart? Heb ik mijn ogen dicht, of is het gewoon een donkere nacht? I
    Ik probeer mijn ogen te openen, maar dat lukt niet. Dus is het waarschijnlijk de tweede optie. Ik probeer te bewegen, maar dat kan niet. Het is alsof gevangen ben in het zwart. Alsof ik in een zwarte zee ben geraakt, maar er niet uit kan. Een zwarte, warme zee, die me langzaam opslokt. Ik hoor een vage stem. hij wordt gedempt door het zwart. Tenminste, dat denk ik. Want ik kan niets anders onderscheiden.

    [Haha, sorry, faal. Is het goed als Liam gewoon de volgende ochtend wakker wordt, met een flinke kater en geheugenverlies van die avond?]


    "Family don’t end in blood”

    Liam James Payne.
    Mijn hoofd bonkt, alles is zwart. Zwart, zwart en nog eens zwart. Maar het zwart is wel rustgevend voor de hoofdpijn die ik heb. Fel licht zou het namelijk erger maken.
    De vraag is alleen: Waarom is alles zwart? Heb ik mijn ogen dicht, of is het gewoon een donkere nacht? I
    Ik probeer mijn ogen te openen, maar dat lukt niet. Dus is het waarschijnlijk de tweede optie. Ik probeer te bewegen, maar dat kan niet. Het is alsof gevangen ben in het zwart. Alsof ik in een zwarte zee ben geraakt, maar er niet uit kan. Een zwarte, warme zee, die me langzaam opslokt. Ik hoor een vage stem. hij wordt gedempt door het zwart. Tenminste, dat denk ik. Want ik kan niets anders onderscheiden.

    [Haha, sorry, faal. Is het goed als Liam gewoon de volgende ochtend wakker wordt, met een flinke kater en geheugenverlies van die avond?]


    "Family don’t end in blood”

    Dawnelle "Dawn" Loënné Garcia.

    Liam reageert niet en ik begin nog harder te snikken. Ik sla mijn handen voor mijn ogen en gil gefrustreerd. Langzaam ga ik naar de lift.
    "HELP!" roep ik zo hard als ik kan. "LIAM HEEFT HULP NODIG! HELP!"
    Er komt geen reactie. Niks. Helemaal niks. Noppes. Nada. Ik kruip weer naar Liam en rol mezelf daar op. De hele nacht blijf ik zo op de grond liggen. Half ontwaakt, half weg van de wereld.


    [Jap. Oké, het is volgende dag. POEF. RISE AND SHINE!]


    Reality's overrated.

    Liam James Payne
    Ik word wakker. Mijn hoofd bonkt. Ik weet nog dat ik vannacht een vreemde droom had, alles was zwart. Maar de avond daarvoor is een gat in mijn geheugen. Ik weet het gewoon echt niet meer. Ik weet wel dat ik Dawn vertelde over vroeger. Waarom ik een player geworden ben. Meteen is mijn stemming weer verpest. Alsof er een zware donderwolk boven me hangt, sinds ik daaraan terug heb gedacht. Een zware, grijze donderwolk waarvan ik niet weet hoe ik hem weg krijg.
    Ik kijk opzij. Dawn ligt naast me, opgerold tot een bolletje. Tot mijn verbazing ben ik naakt. En zij ook. Maar waarom liggen we dan naast het bed en niet erin.
    Ik grijp naar mijn hoofd. De hoofdpijn wordt steeds erger. Volgens mij heb ik een kater. Maar dat niet alleen, want ik voel wat opgedroogd bloed op mijn hoofd. Ik probeer overeind te komen, maar val meteen weer terug. Goed, misschien moet ik niet te gehaast doen. Ik ga voorzichtig zitten, met mijn rug tegen het nachtkastje, zodat ik daar wat steun heb. Voorzichtig veeg ik een plukje haar uit Dawn's gezicht.
    'Dawn, wakker worden,' fluister ik zachtjes en druk een kus op haar lippen. Ik weet niet waarom. Eigenlijk ging het automatisch.
    Ik schud voorzichtig wat aan haar schouder, proberend haar wakker te krijgen.


    "Family don’t end in blood”

    Dawnelle "Dawn" Loënné Garcia.

    Nog steeds in mijn half ontwaakt - half slapende toestand word er een plukje uit mijn gezicht geveegd. "Dawn, wakker worden," fluistert Liam's stem zachtjes. Waarna hij een kus op mijn lippen drukt. Voorzichtig schud hij aan mijn schouder.
    Ik open mijn ogen. Eerst ben ik bezorgd en wil ik vragen hoe het met hem gaat, maar dan bedenk ik wat hij gisteravond heeft gedaan.
    "Blijf bij me uit de buurt," zeg ik. Mijn stem klinkt niet als meer dan een schorre fluistering. Een beetje piepend. Ik kruip achteruit. Tegen het bed aan. Dat ik alleen een shirt aan heb - die tot de helft van mijn bovenbenen komt, wat scheelt - maakt me nog beschaamder. Mijn hele lichaam is blauw en beschaaft. "Alsjeblieft," piep ik. Mijn hele lichaam trilt. En de wereld is een beetje vaag. Alsof ik nog steeds maar half bij bewustzijn ben.


    Reality's overrated.

    Liam James Payne
    Dawn kijkt me bezorgd aan, maar dan verandert haar blik.
    'Blijf bij me uit de buurt,' zegt ze. Of nou ja, fluistert ze. Schor. En een beetje piepend.
    Ze kruipt achteruit, tot ze tegen het bed aan zit. Ik neem haar lichaam in me op. In haar heupen staan afdrukken van nagels. Op haar benen en polsen zitten blauwe plekken.
    'Alsjeblieft,' piept ze. Ze trilt tot over haar hele lichaam.
    Ik kruip voorzichtig naar haar toe en pak haar hand beet. Ik maak met mijn duim rondjes over de bovenkant ervan, in een poging haar gerust te stellen.
    'Ssh, ik doe je niets. Wat is er aan de hand?'


    "Family don’t end in blood”

    Dawnelle "Dawn" Loënné Garcia.

    Liam kruipt voorzichtig naar me toe en pakt mijn hand. Hij maat met zijn duim rondjes over de bovenkant. "Ssh, ik doe je nets. Wat is er aan de hand?"
    Ja, dat eerste dacht ik ook. Maar er is maar gebleken dat hij met drank op heel anders is.
    Ik trek mijn hand los en kruip achteruit. "Je -je had te veel gedronken gisteravond. E- en je hebt me verkracht," fluister ik.
    Mijn ogen prikken weer. Maar ik wil de tranen niet laten lopen. Liam heeft het recht niet me te zien huilen. Ja, i ben bot geweest gisterochtend. Maar hij had het recht niet.


    Reality's overrated.

    Liam James Payne.
    Ze trekt haar hand los en kruipt achteruit. 'Je - je had te veel gedronken gisteravond. E-en je hebt me verkracht,' fluistert ze. Mijn wereld lijkt in te storten. Heb ik- Heb ik echt-? Nee, dat kan niet. Toch?
    Ik zie dat Dawn vecht tegen haar tranen. Maar ze liegt. Ze liegt. Dat moet wel.
    'Nee, dat is niet waar! Je liegt! Het is niet waar! Zeg me verdomme dat je liegt!' roep ik kwaad en wanhopig tegelijk. Eigenlijk kwaad op mezelf, als het wel waar is. Want waarom zegt ze dat anders? Eigenlijk is het niet zo dat ik echt denk dat ze liegt. Het is alleen zo dat ik dat wil denken. Ik wil dat het zo is.


    "Family don’t end in blood”

    Dawnelle "Dawn" Loënné Garcia.

    "Nee, dat is niet waar! Je liegt! Het is niet waar! Zeg me verdomme dat je liegt!" Ontkend Liam. Hij klinkt kwaad en wanhopig tegelijkertijd.
    Woede neemt plaats. "Waarom zou ik hierover liegen? Denk je nou serieus dat ik mezelf heb zitten slaan?" Boos kijk ik hem aan.
    Ik kruip nog verder achteruit en grijp een proper setje ondergoed. Waarna schone kleren. De hele tijd houd ik Liam nauwkeurig in de gaten. Ik ben nu niet alleen boos op mezelf, maar ook boos op hem. Hoe kon hij? Ik probeer overeind te komen, maar mijn benen begeven het weer. Nu kijk ik niet meer naar Liam.


    Reality's overrated.

    Liam James Payne
    'Waarom zou ik hierover liegen? Denk je nou serieus dat ik mezelf heb zitten slaan?' roept Dawn en kijkt me boos aan. Ik laat beschaamd mijn hoofd hangen. Hier heb ik niets op te zeggen. Ik volg Dawn's bewegingen als ze achteruit kruipt en een schoon setje ondergoed pakt. En daarna schone kleren. Ik zie ook dat ze mij al die tijd nauwlettend in de gaten houdt. Daarna probeert ze weer overeind te komen. Maar haar benen begeven het. Nu kijkt ze me niet meer aan.
    Ik twijfel of ik haar overeind zal helpen, ook al sta ik zelf ook nog niet. Maar ik denk niet dat, dat is wat ze wil. Ik probeer op te staan, wat aardig lukt, ook al protesteert mijn hoofd hevig en begint ook nog harder te kloppen en bonken en pijn te doen. Maar dat is nu niet het belangrijkste. Ik kan niet tegenhouden dat er tranen opwellen in mijn ooghoeken, maar ik laat ze niet lopen.
    'Dawn, het spijt me zo...,' zeg ik, ook al maak ik hiermee waarschijnlijk niet veel goed bij haar. Wat logisch is. Dit vergeeft ze me waarschijnlijk nooit meer. Zou ik ook niet doen als ik haar was. Maar daar hoef ik niet perse haar voor te zijn, want ik vergeef het mezelf nu ook nooit meer. Hoe kon ik dit doen?


    "Family don’t end in blood”

    Dawnelle "Dawn" Loënné Garcia.

    "Dawn, het spijt me zo...," zegt Liam.
    Ik draai mijn hoofd en zie dat er tranen in zijn ogen staan. "Hoe graag ik je ook zal willen vergeven. Dat kan ik niet."
    Mijn woede die even een beetje verdween komt weer terug. Ik sta op, zorg dat het shirt niets meer dan alleen mijn benen blootlaat. Ik grijp me vast aan de kast en kom weer overeind. Verkrampt van de pijn ga ik naar de badkamer. Waar ik e op de grond laat vallen. Dat het pijn doet kan me even niks schelen. Ik sluit mijn ogen, in de hoop te voorkomen dat de tranen weer gaan stromen. Al lukt dat niet helemaal.
    Na een tijdje krabbel ik overeind en ga onder de douche staan. Hoe lang weet ik niet precies. Maar het is lang. Daarna doe ik langzaam mijn schone kleren aan en ga de badkamer uit. De slaapkamer mijd ik. In de keuken zie ik de drank staan en ik staar ernaar. Ik pak de fles op en draai er met mijn handen rondjes mee. Liam dronk toen hij pijn had, zal ik ook... Misschien helpt het... Maar het is stom. Toch weet ik het niet.


    Reality's overrated.

    Liam James Payne
    'Hoe graag ik je ook zal willen vergeven. Dat kan ik niet.'
    Ik knik. 'Dat snap ik,' zeg ik dan maar, ook al is dat denk ik ook niet wat ze wil horen. Ik weet niet wat ze wil horen, maar ik ben ook geen meisje. En al helemaal niet een die net verkracht is door een vuile, dronken klootzak. Want dat is precies wat ik ben.
    Dawn staat op en loopt verkrampt naar de badkamer. Ze heeft echt veel pijn, wat het schuldgevoel bij mij alleen maar erger maakt. Maar ik verdien het. Ik verdien net zoveel pijn te voelen als ik haar heb gedaan. Het moet. Ik weet dat Dawn te lief is om me te laten boeten. Misschien moet ik het zelf maar doen.
    Ik hoor de douche een tijdje lopen, weet niet precies hoelang. Alles gaat in een soort trans voorbij. Alsof het allemaal een droom is. Was het maar zo.
    Ik hoor hoe Dawn naar de keuken loopt. Het lijkt me niet verstandig haar achterna te gaan.
    Ik loop naar de badkamer en pak één van mijn scheermesjes. Ik zet hem tegen mijn bovenarm en trek hem dan hard richting omlaag. Er ontstaat een bloedende streep. Ik herhaal het een paar keer, maar zorg ervoor dat ik niet te ver omlaag ga, zodat ik het met een t-shirt met korte mouwen nog kan verbergen. Ik moet wel even op mijn tanden bijten, het doet behoorlijk pijn. Maar ik verdien het. Ik heb Dawn veel meer pijn gedaan. Ik verdien deze pijn.
    Als ik vind dat het genoeg is geweest, dep ik met een natte doek voorzichtig het bloed weg, loop naar de slaapkamer en trek een schoon t-shirt aan. Daarna loop ik door naar de woonkamer en plof op de bank neer. Alsof er niets aan de hand is.


    "Family don’t end in blood”

    -No you may not cut yourself D:
    (no_chears)-


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    [Ghehe, sorry. I thought; Let's make more drama, xd]


    "Family don’t end in blood”