Madhouse || One Direction || 02 - Speeltopics

Madhouse.
Op een dag werdt de Britse Boyband One Direction uitgenodigt bij 'Madhouse.' Het scheen dat daar de ergste gekken zaten. De een gestoorder dan de ander. De jongens van One Direction maakte er alleen maar grapjes over en spotte er de heletijd ermee.
Ze geloofde het niet zo. Waar je ze gelijk in kon geven. Het scheen dat je als je er eenmaal binnen bent het word zoals het is in horror films. Vooral daar spotten ze mee, wie gelooft er nou in dat het het zelfde als een horror film was? Niemand kon er antwoord op geven. De gene die eenmaal binnen waren, kwamen er niet meer uit. En zelfs hun werden gestoord, lang niet allemaal, de een pleegde zelfmoord en de ander werd vermoord. Natuurlijk, wie gelooft er daar nou in? De Britse boyband dacht dat het een of ander Horrorverhaal was en gingen dus met plezier naar het huis. Wat gebeurde er als ze in kamers werden ingedeelt bij èèn van de gekken. Wat gebeurde er als en gek ontsnapt? De meeste 'patiënten' waren moordende psychopaten, lang niet allemaal. Natuurlijk maakte de patiënten ook vrienden met elkaar of met de Britse Boyband. Wat gebeurt als er vriendschappen ontstaan tussen de boyband en hun kamergenoten? Wat gebeurt er als er relaties ontstaan, wat als het allemaal een 'game' was voor je kamergenoot. Of wat gebeurt er als een van de jongens bij een psychopaat word ingedeelt.

Boys;
-Niall Horan // Nessje
- Harry Styles // Amphitryon
- Louis Tomlinson // Loubearx
- Liam Payne //Pezz
- Zayn Malik // Sempra

Girls;
- Navaeh Riley Smith // Gereserveerd iPayphone
- Jevany Avril Claine// Curlies
- Ariana Angel Braun // DamnBieber
- Cresselia Lenka Ivanov //Hour
- Kate Darcelle Aeron //Rider

Eigenaar 'Madhouse':
- Cole Gethin Deville // Rider

Overige patiënten:
- Gabriel Simon Collins.// Fleeko
-  Avalon Ellie Reaser // Sempra
- Aidan Jonathan Mitchell// Llamarmy
- Anthony Daniel Puckerman // Cannibal
- Elleanna Patricia Latanez. // Essink


-

Kamerindeling:
Jevany Avril Claine - Liam James Payne.
Kate Darcelle Aeron - Zayn Javadd Malik.
Cresselia Lenka Ivanov - Niall James Horan.
Navaeh Riley Smith - Harry Edward Styles.
Ariana Angel Braun - Louis William Tomlinson.

Elleanna Patricia Latanez - Aiden Jonathan Mitchell.
Avalon Ellie Reaser - Anthony Daniel Puckerman - Gabriel Simon Collins.

Regels van het topic komen zo snel mogelijlk. Hou je please wel aan de algemene regels. En schrijf sowieso vier zinnen.

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Aidan Jonathan Mitchell
Ik liep vrolijk achter Anthony aan de kamer uit richting de computer in de woonkamer. Ik was maar al te blij dat hok uit te zijn met Cole. Daarbij werd ik zelf ook gigantisch blij en druk van Anthony's vrolijkheid. Ik stuurde hem voorzichtig bij zijn schouders richting de computer, die al aan stond. Ik zette voorzichtig hem neer op de stoel en ging er zelf naast zitten op mijn knieën. Snel typte ik in de browser de site van het asiel in. Ja, ik had er vaker naar gekeken. Ik klikte daar op adopties. "Wil je een achtergelaten hondje, een afgestaan hondje of een mishandeld hondje?" Er stonden 3 grote knoppen op de site. Ik zou hem laten kiezen. Het liefst had ik een hondje dat uit een hele slechte situatie kwam, zodat we hem het beste leven dat hij ooit zou kennen zouden kunnen geven. Anthony en ik waren allebei puppy's geweest in slechte situaties. Wij waren eruit gehaald en hier relatief geweldig terecht gekomen. Ik wilde iets terug doen voor een ander levend wezen en aangezien ik never nooit niet kinderen zou krijgen was een hond uit een verschrikkelijke situatie halen en hem een geweldige tijd hier geven.

---

Bowties were never Cooler

Anthony Brandon Puckerman
Aiden leiden me nar de computer en zetten me op de stoel die ervoor stond. Meteen ging ik in kleermakerszit zitten en wiebelde ik zachtjes heen en weer. Vol verwachting keek ik naar het scherm, terwijl Aiden de goede site opzocht. Ik slikte bij de drie optie's die hij me gaf en keek met een schuin hoofd naar de kopjes. Ik hield niet van kiezen. Het liefst nam ik ze van alle drie, allemaal. Maar aangezien dat niet kon, ging mijn eerste gedachte meteen uit naar de hondjes die uit een slechte situatie kwamen. Het deed me aan mezelf denken. En ondanks ik nooit een geweldig en fijn thuis kon hebben, ik dat wel zou geven aan een kansarme pup. Maar de meeste honden die uit een slechte situatie kwamen waren zo gek gemaakt, dat ze vaak vals waren. Toch wees ik naar het kopje. Zeker van de zaak dat met veel zorg en aandacht, het een geweldig beest zou zijn. -Iets wat het bij voorbaat al was. Net als Aiden. Ik giechelde zachtjes en prikten even in de jongen zijn wang. Waarschijnlijk zou mijn verhaaltje beter bij mezelf aansluiten, aangezien ik degene was, waar voor gezorgd moest worden. Maar ik vond het ook wel bij Aiden passen. Ik hield mijn handen vlak bij elkaar om aan te geven dat ik een puppie wilde, Waarna ik mijn armen wijd uit elkaar bracht om te zeggen dat hij later wel heel groot moest worden.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Aidan Jonathan Mitchell
Ik glimlachte toen hij naar de knop voor mishandelde hondjes wees. Ik klikte erop en begon langzaam te scrollen. Er waren een boel zielig kijkende hondjes. Ik wist wat kleine dingen van honden en aan de snoetjes viel vaak al te zien of het grote of kleine honden waren. Ik stopte bij een aantal pups. Een was een pup die als aas werd gebruikt bij een vechthonden trainingscentrum, een ander was vastgebonden en uitgemergeld gevonden in een verlaten metrobuis, de derde was zo verklit geweest toen hij uit een verzamelaars huis werd gehaald dat hij niet meer kon lopen. Er was nog een pup die op een vuilnisbelt was gevonden. Een van de laatste was een pup die ingenomen was bij de grens maar na quarantaine nooit meer was opgehaald. Als laatste was een pup van drie weken uit die ze in een riool hadden gevonden. Ik liet ze aan Anthony zien. "Zit er eentje tussen die je leuk vind?" vroeg ik aan hem. Allemaal waren ze echte pups, sommigen meer verlegen, anderen drukker, maar op de jongste na kenden ze allemaal de basis commando's en waren ze gecastreerd of gesteriliseerd. Ook zouden ze later allemaal grote honden worden.

---

Bowties were never Cooler

Anthony Daniel Puckerman
Mijn blik vloog terug naar het scherm en een zachte piep verliet mijn mond. sommige puppy's zagen er nog zieliger uit dan de andere. Heel even was mijn enhouiasme weg en wilde ik het liefst naar het dierenasiel rennen, om ze allemaal op te vrolijken. Ik durfde de verhaaltjes die erbij stonden niet eens te lezen en trok mijn benen op, zodat ik mijn armen er omheen kon vouwen. Ik legde mijn hoofd op mijn kin en staarde naar de foto's. Bij de eerste puppy die Aiden aanwees, was ik meteen verkocht. 'Hebben!' toch bekeek ik de rest van de puppy's die voldeden aan mijn eisen. Bij de derde raakte ik van slag en stuiterde ik zachtjes op en neer. 'Hebben.' Het was een prachtige Saint bernard puppy. Die zou op een dag, heel groot en harige zijn. precies zoals ik wilde. Maar ik was nog niet klaar. ook bij de vierde ging mijn hartje sneller kloppen. Ze waren allemaal zo mooi. 'Hebben.' Ze waren alle drie zo mooi en ze zagen er zo lief uit. Het was echt onmogelijk om ook maar een keuze te maken. Hopeloos keek ik naar Aiden en keek hem vol zelfmedelijden aan. Ik wilde niet kiezen. ik wilde ze gewoon alle drie.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Er zijn er 6 :p]

---

Bowties were never Cooler

[ i know. maar antz wil de eeste, de derde of de vijfde. daarom zeg hij bij die ''hebben.''
Versta onder Antz, ikzelf ;x ]

[ bericht aangepast op 18 juli 2013 - 22:07 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Okay]

---

Bowties were never Cooler

Aidan Jonathan Mitchell
Ik zag Anthony bij een aantal pups heel erg druk en hyper worden. De eerste deed mij zelf denken aan mijn oude hond. De derde was gewoon een Sint Bernard. Grote lobbes, maar dat zou wel betekenen dat we constant kwijl weg zouden moeten vegen. De laatste waar hij helemaal gek van werd was een Atika. Een schatje, maar er stond wel dat hij erg zelfstandig was door zijn leven op de straat. Misschien was dat wat minder. Ik draaide Anthony naar me toe en keek hem in de ogen. "Zullen we deze drie aan Cole voorleggen, of wil je verder kijken?" Ik zou heel graag de eerste willen, gewoon omdat hij zo op mijn oude hond leek. En die miste ik echt heel erg. Een Sint Bernard zou ook heel leuk worden, maar misschien zou die net iets te groot zijn voor het huis. Toch zou het wel heel leuk zijn. Die Atika ook wel, maar als hij echt zo zelfstandig was zou het niet handig zijn. Ik drukte de printer aan en die begon direct herrie te maken. Ik kon nog steeds niet echt geloven dat we een puppy kregen van Cole.

---

Bowties were never Cooler

Anthony Daniel Puckerman
Ik knikte braaf. Als ik nu nog meer hondjes ging kijken, wilde ik ze echt allemaal hebben straks. Ik keek met een schuin hoofd naar het scherm en begon toch de beschrijving te lezen van de drie uitgekozen puppy's. de Saint Bernard zou het groots worden. Maar misschien wel te groot, voor onze kleine gangetjes. het stukje van de Alaskan Malamute trok me het meest aan en ik zag ons al helemaal lopen met het kleine beestje, dat zou uitgroeien tot een geweldig prachtbeest. Wel kreeg ik mijn afweging over de Atika. Hij was super mooi, maar als hij echt zo zelfstandig zou zijn als er stond, wist ik niet of wij dan de perfecte baasjes voor hem zouden zijn. Ik prikten Aiden tegen zijn schouder en wees naar hem. Hij liet de keuze nu praktisch aan mij over, maar hij moest het er ook mee eens zijn. Hij had vast wel een favoriet. Dus wilde ik weten welke hij het liefste wilde.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Aidan Jonathan Mitchell
Ik zag hem knikken en printte toen maar de beschrijvingen van de 3 honden uit. Die kon ik straks wel onder de deur van Cole door schuiven... Of aan hem afgeven, maar daar was ik iets minder fan van. Ik keek gebiologeerd naar de printer tot ik in mijn schouder werd geprikt. Ik glimlachte een beetje en keek weer naar Anthony. "Ik vind ze alle 3 leuk. Het enige is wel dat de Atika erg zelfstandig is, maar de andere twee zijn beiden geweldig. De Sint Bernard wordt gewoon een grote knuffelreus van een hond en de Malamute doet me heel erg denken aan Coilin. Het is jou keuze, Antz, maar ik denk ook dat Cole er een grote zeg in heeft. Misschien moeten we hem maar gewoon voor ons laten kiezen." Met deze oplossing zou geen van ons de lastige keuze hoeven te maken. Zowel de Sint Bernard als de Malamute waren volgens de beschrijving lief en heel aanhankelijk en luisterden goed... Al konden ze wat koppig zijn. Allebei hadden ze veel beweging nodig en aandacht en liefde. Die zouden ze zeker genoeg krijgen. Het was nu dus aan een van ons of Cole om een van de twee uit te kiezen.

---

Bowties were never Cooler

Anthony Daniël Puckerman
Ik liet mijn hoofd hangen en knikte zachtjes. Ik vond het niet leuk om te horen dat de atika, eigenlijk al afgeschreven was. Niet omdat ik die het meeste wilde, maar omdat hij dan geen kans verdiende, door zijn innerlijk. Net als ik nooit ergens een kans verdienden. Maar het was beter voor zowel de hond als ons. Een hond die erg zelfstandig was en niet heel erg gesteld was op aandacht, was onmogelijk hier. En had geen nut. Want we wilde een hond om ons ei kwijt te kunnen. En voor de hond zou het ook niet beter worden. Ik pakte de bijbehorend beschrijving van de Atika en gooide hem in de prullenbak naast de tafel. Ik drukte de computer uit en wees door de kamer door naar de gang. Cole zou de rest moeten doen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Aidan Jonathan Mitchell
Ik zag hoe Anthony zijn hoofd liet hangen. Ik aaide kort over zijn bol. "Ik weet het Antz. Ik wil die pup ook een beter leven geven, maar dat heeft hij niet bij ons. Hij wil gewoon een plek hebben waar hij kan rennen en spelen zonder teveel problemen. Dat kan bij ons gewoon niet." Ik zag hoe hij de beschrijving van de hond pakte en verscheurde. Ik knikte toen hij naar de gang wees. Ik knikte kort en stond op. Nu was het inderdaad aan Cole. Mijn krakende gewrichten waren een teken dat die het op de grond hurken niet fijn hadden gevonden, maar ik negeerde het. Die waren wel wat ergers gewend en eigenlijk kon het me ook niets schelen. Ik had altijd geleerd dat je lichaam een van de dingen ter wereld was die het veerkrachtigst was ter wereld. Je kon er verschrikkelijke hoeveelheden krachten en geweld op loslaten en nog steeds kon het zichzelf wonderlijk genoeg helen.

---

Bowties were never Cooler

[Ik ga morgen, 26 juli, op vakantie t/m 9 augustus. Het is nog onzeker of ik wifi heb, maar iemand anders mag Louis wel zolang besturen.]

---

"Family don’t end in blood”

Anthony Daniël Puckerman
Ik was verward. Aan de ene kant was ik dol enthousiast dat we een puppy kregen, maar aan de andere kant wist ik dat ik teleurgesteld ging worden. Want welke van de twee het ook werd. Eentje zou in het asiel blijven. Net als alle andere hondjes die nog geen baasje hadden gevonden. En dat kon ik niet hebben. Ik wist niet wat het was, maar ik had er een zwak voor. Ik voelde me bijna gelijk aan ze. Hun asiel was ons gekkenhuis. En ik wist dat hun daar net zo graag uitwilden als ik hier. Maar we zou niets zijn buiten deze muren. We zou verpulvert worden door de grote buitenwereld. Zowel ik als de hondjes. Het maakte me verdrietig en ik werd gek van de gemengde gevoelens. Met de pluim aan de draad van de muts, wreef ik in mijn ogen en trippelde ik de zaal uit de gang door. Het liefste wilde ik nu naar mijn kamer en er pas uit komen totdat ik onze nieuwe puppy vast kon houden. Wetend dat ik dan toch alles weer zou vergeten.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Aidan Jonathan Mitchell
Ik zag de verwarring in Anthony's ogen. Natuurlijk wilde hij net als ik bijde pups houden, maar we wisten bijden dat het niet kon. Ik aaide zacht over zijn muts. Het was triest dat zoveel honden net als wij opgesloten bleven zonder uitzicht op een betere toekomst. Toch was daar, of hier, binnen beter voor ons. We konden nou eenmaal neit zomaar de buitenwereld in en net als een deel van de honden wilde niemand ons hebben. Ik liep rustig met Anthony mee de gang door. Bij Cole's kantoor schoof ik de papieren onder de deur door en keek toen naar Antz. "Zullen we thee gaan drinken met een koekje?" Misschien was het wel heel Brits van me. eigenlijk was ik niet Brits, maar iers, maar drinken mocht ik hier niet en daarbij had ik best lang ook in Groot Brittanie gewoont. Ik haalde een hand door mijn haren die wel heel vet waren. Als ik vanavond naar bed zou gaan zou ik lekker kunnen douchen. Na zo'n tijd in isolatie was het wel echt nodig.

---

Bowties were never Cooler