Afscheid groep 8 - School

-

[ bericht aangepast op 23 feb 2016 - 18:44 ]

---

Prachtig is de onsterfelijkheid maar wat doen wij in de tussentijd? ~ J. Bernlef

Ik was blij omdat ik eindelijk van mijn klas af was, natuurlijk het is echt wennen. In het begin kun je het beste gewoon met iedereen omgaan maar achteraf had ik echt een kutklas dusja. Maar stel je open voor nieuwe mensen. Niet iedereen is zoals hij of zij eruit ziet op het eerste ogenblik

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Hmm, ik ging als enige naar de school waar ik dus heen ging haha en zat ook in een klas waar ik niemand kende, maar vond het eigenlijk niet zo'n groot probleem. Echte vriendinnen blijf je toch wel zien en je maakte zat nieuwe. Yeah well, never made a really big deal of it. Toen ik naar groep 7 ging moest ik naar een andere school zoals de hele klas en toen moesten een paar uit onze klas bij andere terecht komen, nou daar was ik er dus één van, dus toen werd ik ook al uit mijn veilige stekkie gehaald. So I'm kinda used to it :a Iedereen stond ook te janken bij dat groep 8 afscheid en ik zo tegen mijn vriendin';; Ah.. Tot morgen :')
Haha het was zo raar, ze stonden te huilen alsof er iemand dood was, terwijl je elkaar daarna gewoon ook nog zou zien buiten school om ;p

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

MissElmo schreef:
Ik vond het moeilijk. Ik heb 8 jaar namelijk bij dezelfde mensen in de klas gezeten. Op de middelbare school had ik het eerste jaar het niet makkelijk. Ik werd veel buitengesloten. Ik durfde er niks van zeggen. De 3 jaren daarna werd het allemaal veel beter:) Zolang je jezelf blijft komt het allemaal goed!

Meestal ligt dit ook heel erg aan de persoon zelf. niet om lullig te zijn ofzo, maar vaak is het wel zo. Je moet zelf ook gewoon je best doen contact te zoeken en je moet je natuurlijk wél aanpassen. Iedereen lult altijd die onzin van 'blijf jezelf', maar je kan niet altijd 100% jezelf blijven en zult je toch een beetje aan moeten passen (;

Alecia schreef:
Ik was erg gelukkig, aangezien groep 8 voor mij echt vreselijk was en toen dacht ik dat het middelbaar veel beter zou zijn. Ik heb nog nooit zo'n vergissing gemaakt.

Don't blame them. Ik weet niet of ze je gepest hebben oid, maar ik heb nu ook een vriend die autisme heeft en het heeft ontzettend lang geduurd voordat ik er echt aan gewend geraakt was en dan nog niet helemaal. Ik irriteer me vaak dood aan vele dingen, waar hij niks aan kan doen natuurlijk, maar het was vaak gewoon heel lastig met zo iemand om te gaan, omdat de meesten er ook totaal geen ervaring mee hebben.

[ bericht aangepast op 25 juni 2013 - 19:58 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

SPECS schreef:
Ik was blij verlost te zijn van de basisschool....de middelbare bleek nog erger.

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Ubiquitous schreef:
(...)
Don't blame them. Ik weet niet of ze je gepest hebben oid, maar ik heb nu ook een vriend die autisme heeft en het heeft ontzettend lang geduurd voordat ik er echt aan gewend geraakt was en dan nog niet helemaal. Ik irriteer me vaak dood aan vele dingen, waar hij niks aan kan doen natuurlijk, maar het was vaak gewoon heel lastig met zo iemand om te gaan, omdat de meesten er ook totaal geen ervaring mee hebben.

Bedenk je alleen wel dat we het over kinderen hebben op de basisschool ... Wat je nu zegt zijn dingen die heel veel mensen pas na vele jaren leren begrijpen, als ze het überhaupt al in kunnen/willen zien.

---

Til hug og blod.

Nierika schreef:
(...)

Bedenk je alleen wel dat we het over kinderen hebben op de basisschool ... Wat je nu zegt zijn dingen die heel veel mensen pas na vele jaren leren begrijpen, als ze het überhaupt al in kunnen/willen zien.

Hmm, wat bedoel je?

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ubiquitous schreef:
(...)
Don't blame them. Ik weet niet of ze je gepest hebben oid, maar ik heb nu ook een vriend die autisme heeft en het heeft ontzettend lang geduurd voordat ik er echt aan gewend geraakt was en dan nog niet helemaal. Ik irriteer me vaak dood aan vele dingen, waar hij niks aan kan doen natuurlijk, maar het was vaak gewoon heel lastig met zo iemand om te gaan, omdat de meesten er ook totaal geen ervaring mee hebben.

een meisje bij mij in de eerste was erg apart en braaf en had niemand. Ik ging maar wat om met de wat 'populaire' meiden waar ik een hekel aan had en na de rand zijn we best wel goede vriendinnen geworden

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

IrishNialler schreef:
(...)

een meisje bij mij in de eerste was erg apart en braaf en had niemand. Ik ging maar wat om met de wat 'populaire' meiden waar ik een hekel aan had en na de rand zijn we best wel goede vriendinnen geworden

Hoe heeft dit enige betrekking op het stuk dat je gequote hebt?

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ubiquitous schreef:
(...)

Hmm, wat bedoel je?

Ging eigenlijk om de quote daarboven, maar hij kopieerde alleen dat andere bericht. :')
Was een reactie op dit;


" MissElmo schreef:
Ik vond het moeilijk. Ik heb 8 jaar namelijk bij dezelfde mensen in de klas gezeten. Op de middelbare school had ik het eerste jaar het niet makkelijk. Ik werd veel buitengesloten. Ik durfde er niks van zeggen. De 3 jaren daarna werd het allemaal veel beter Zolang je jezelf blijft komt het allemaal goed!


Ubiquitous schreef:
Meestal ligt dit ook heel erg aan de persoon zelf. niet om lullig te zijn ofzo, maar vaak is het wel zo. Je moet zelf ook gewoon je best doen contact te zoeken en je moet je natuurlijk wél aanpassen. Iedereen lult altijd die onzin van 'blijf jezelf', maar je kan niet altijd 100% jezelf blijven en zult je toch een beetje aan moeten passen (; "

---

Til hug og blod.

IrishNialler schreef:
Ik was blij omdat ik eindelijk van mijn klas af was, natuurlijk het is echt wennen. In het begin kun je het beste gewoon met iedereen omgaan maar achteraf had ik echt een kutklas dusja. Maar stel je open voor nieuwe mensen. Niet iedereen is zoals hij of zij eruit ziet op het eerste ogenblik

Dat had ik dus ook, tenminste, het deel dat ik blij was dat ik eindelijk van mijn klas af was.. en echt waar, je maakt heel snel nieuwe vrienden! Denk eraan dat iedereen nieuw is, niet alleen jij.

Achteraf is de middelbare school het beste wat me is overkomen(:

[ bericht aangepast op 25 juni 2013 - 20:12 ]

---

:)

Nierika schreef:
(...)

Ging eigenlijk om de quote daarboven, maar hij kopieerde alleen dat andere bericht. :')
Was een reactie op dit;


" MissElmo schreef:
Ik vond het moeilijk. Ik heb 8 jaar namelijk bij dezelfde mensen in de klas gezeten. Op de middelbare school had ik het eerste jaar het niet makkelijk. Ik werd veel buitengesloten. Ik durfde er niks van zeggen. De 3 jaren daarna werd het allemaal veel beter Zolang je jezelf blijft komt het allemaal goed!


Ubiquitous schreef:
Meestal ligt dit ook heel erg aan de persoon zelf. niet om lullig te zijn ofzo, maar vaak is het wel zo. Je moet zelf ook gewoon je best doen contact te zoeken en je moet je natuurlijk wél aanpassen. Iedereen lult altijd die onzin van 'blijf jezelf', maar je kan niet altijd 100% jezelf blijven en zult je toch een beetje aan moeten passen (; "

Oh ja, vele mensen hebben het zelf niet door en leggen het probleem dan volledig bij hun klasgenoten. Ik had ook zo'n kind in mijn klas, ik was altijd vet vriendelijk tegen haar enzo en op een dag vroeg iemand haar wat, maar zij reageerde niet. Nou die vroeg dus nog een aantal keer en uiteindelijk ging de hele klas roepen en zij reageerde nog steeds niet. Dus ik vroeg gewoon vriendelijke wat er aan de hand was, begon ze te schreeuwen dat ik een arrogante bitch was en toen rende ze huilend weg. En nee, ik heb er echt nog nooit wat gedaan, maar achteraf kreeg ik te horen dat ze me niet mocht ;S
Maar zij werd dus ook 'buitengesloten', maar dat lag zo erg aan haarzelf en ze gaf er wel altijd de klas de schuld --''

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ubiquitous schreef:
(...)

Oh ja, vele mensen hebben het zelf niet door en leggen het probleem dan volledig bij hun klasgenoten. Ik had ook zo'n kind in mijn klas, ik was altijd vet vriendelijk tegen haar enzo en op een dag vroeg iemand haar wat, maar zij reageerde niet. Nou die vroeg dus nog een aantal keer en uiteindelijk ging de hele klas roepen en zij reageerde nog steeds niet. Dus ik vroeg gewoon vriendelijke wat er aan de hand was, begon ze te schreeuwen dat ik een arrogante bitch was en toen rende ze huilend weg. En nee, ik heb er echt nog nooit wat gedaan, maar achteraf kreeg ik te horen dat ze me niet mocht ;S
Maar zij werd dus ook 'buitengesloten', maar dat lag zo erg aan haarzelf en ze gaf er wel altijd de klas de schuld --''

Ja, en over nog een paar jaar kijk je terug naar dat meisje en denk je wellicht bij jezelf "Och, eigenlijk was het wel een sneu kind."

Ook al ligt een deel bij jezelf, wanneer iemand opgroeit of thuis komt te horen in zulke gevoelens, kan het heel moeilijk zijn om er simpelweg anders tegenaan te kijken. Of, om goede bedoelingen niet te zien als de zoveelste bedreiging, omdat de realiteit gewoon heel anders kan zijn wanneer je niet goed in je vel zit (laat staan voor langere tijden).

---

Til hug og blod.

Ubiquitous schreef:
(...)
Don't blame them. Ik weet niet of ze je gepest hebben oid, maar ik heb nu ook een vriend die autisme heeft en het heeft ontzettend lang geduurd voordat ik er echt aan gewend geraakt was en dan nog niet helemaal. Ik irriteer me vaak dood aan vele dingen, waar hij niks aan kan doen natuurlijk, maar het was vaak gewoon heel lastig met zo iemand om te gaan, omdat de meesten er ook totaal geen ervaring mee hebben.

I should blame them want ik deed niks fout. Ik gedroeg me volkomen normaal, bleef op de achtergrond en eiste geen aandacht op. Ook liep ik niet te koop met de kennis die ik had, omdat ik een niveau deed dat veel te laag was voor mij. De school had immers niks anders te bieden. Bovendien is het ook niet helemaal normaal dat ze een kluizenblok voor de toiletdeur schuiven om je op te sluiten en flesjes water naar je gooien. Dus ja, ik beschuldig ze wel van het deels verpesten van mijn leven. Ik heb er namelijk een vervelende depressie aan over gehouden die nu al enkele jaren duurt. Ook hebben ze mij gepest vanwege mijn lichaam, omdat ik niet cup C had op mijn 12e en daar niet mee te koop liep. Tot op de dag van vandaag ben ik daar nog steeds onzeker over. Dus je kan niet zeggen dat het mijn eigen schuld is dat ik gepest ben.

---

26 - 02 - '16

Ik vond het ook jammer dat ik van school afging, maar aan de andere kant vond ik het ook wel weer spannend. Op de middelbare school leer je snel genoeg nieuwe mensen kennen, die misschien wel je vrienden kunnen worden!

Mijn laatste dagen op de middelbare school waren zwaar, omdat we zo'n hechte vriendengroep hadden! We konden maar niet stoppen met huilen/knuffelen.
Nu zit ik op mijn vervolgopleiding en dat is ook leuk, maar zo anders. Je merkt dat iedereen er voor zichzelf zit, waardoor je geen hechte vriendschappen meer sluit.

---

| Reality is for people that lack imagination |

Alecia schreef:
(...)

I should blame them want ik deed niks fout. Ik gedroeg me volkomen normaal, bleef op de achtergrond en eiste geen aandacht op. Ook liep ik niet te koop met de kennis die ik had, omdat ik een niveau deed dat veel te laag was voor mij. De school had immers niks anders te bieden. Bovendien is het ook niet helemaal normaal dat ze een kluizenblok voor de toiletdeur schuiven om je op te sluiten en flesjes water naar je gooien. Dus ja, ik beschuldig ze wel van het deels verpesten van mijn leven. Ik heb er namelijk een vervelende depressie aan over gehouden die nu al enkele jaren duurt. Ook hebben ze mij gepest vanwege mijn lichaam, omdat ik niet cup C had op mijn 12e en daar niet mee te koop liep. Tot op de dag van vandaag ben ik daar nog steeds onzeker over. Dus je kan niet zeggen dat het mijn eigen schuld is dat ik gepest ben.

Ik hoop voor jou dat je met de tijd kan leren het zodanig los te laten dat het je kracht wordt i.p.v de strijd tegen jezelf. Want dat is de positieve kant; Er is geen beter moment om meer over jezelf te leren dan het moment dat je laag aan de grond zit. (:


-God, wat voel ik me filosofisch vandaag. :') Sorry, I'm not trying to look like an annoying wise-ass.-

---

Til hug og blod.