Ik ging dit jaar naar de eerste, nu naar de tweede.
To be honest: 'tis kut.
Ik ging met twee vriendinnen, en die hebben me eigenlijk na een weekje of twee al meteen links laten liggen. Ik ging bij een ander groepje zitten, wat wel gezellig was, maar zodra die twee er weer bij kwamen werd ik (voor mijn gevoel) weer genegeerd.
Twee meiden vonden het wel zielig en die namen me mee naar hún groepje, waar ik een tijdje bleef. Maar ik denk dat het zielige er na een tijd af was, want ik had weer hetzelfde gevoel. Maar hun groepje was ook wel best groot. 
Toen ben ik een tijdje alleen geweest, aangezien ik het overgebleven plekje in de klas kreeg naast de stuiterbal uit de klas, was wel een contrast is met mij. :')
Mijn enige 15 minutes of fame waren tijdens tekenen, maar zodra die les afgelopen was, was ik weer een loner.
Er waren in de klas wel een paar mensen die met iedereen bevriend waren, dus daar praatte ik ook mee.
Na bijna een halfjaar had ik eindelijk een vriendin gevonden en ben ik het hele jaar bij geplakt.
Ik werd trouwens ook een paar keer "dik" genoemd, en sinds ik gewoon een wat lompere bouw heb, en een hoop van de meiden in mijn klas een perfect figuur hadden, beschadigde dat mijn zelfvertrouwen heel wat.
Dan nog niet te spreken over de breakdown die ik had aan het begin van het jaar over mijn huiswerk. Vooral wiskunde, waar ik de ergste leraar die je je voor kunt stellen voor had, die boos werd als je het niet snapte. Ik sta nu nét een 6 op m'n rapport voor wis, waar ik geluk mee heb.
Ik heb trouwens laatst nog een opmerking gekregen dat ik raar was omdat ik goed was in Engels. 
Ik was nooit goed in vrienden maken, en ik ben dan ook liever op internet dan op een feestje, zwaar introvert, en mijn gedachten.. wil je niet weten, denk ik. c:
Long story short: have low expectations. 't Kan alle kanten op, ik heb gewoon pech gehad.