[RPG] The 76th Capitol Hunger Games ~ Speeltopic 1 - Speeltopics

"What has been proposed is that in lieu of eliminating the entire Capitol population, we have a final, symbolic Hunger Games, using the children directly related to those who held the most power." ~ Coin.
Suzanne Collins, Mockingjay.

[ bericht aangepast op 15 juli 2013 - 22:03 ]

:)

Charlie Sinclair II Capitool() II Bos:

Ik loop wat langs de bomen en schuif wat takken opzij om er langs te lopen. Zodra mijn voeten om de beurt de grond raken hoor ik het breken van de zwakke blaadjes. Ik blijf doorlopen en zie opeens een lijk op de grond. Mijn eerste reactie is om me heen kijken. weg van het lichaam, maar ook een hopeloze poging om de dader zien weg te lopen. Blijkbaar niet zo hopeloos als ik dacht, want ik zie een meisje weglopen. Zonder nog maar 1 blik aan het lijk te schenken loop ik achter haar aan. Maar, waarom? Dat weet ik dus niet. Joh! Meen je dat? Ik schud mijn hoofd, mijn vage gedachtes ook. Maar wat ga ik nu doen nu ik dichter bij haar kom? Ze heeft net iemand vermoord, en dat zal vast niet haar laatste slachtoffer zijn. Ik waag het er maar op en pak met mijn hand haar schouder om haar om te dragen. Maar waar waag ik het op? Geen idee, en ik vergeet ook wat er gebeurt als ik haar gezicht zie. Ik herken haar. Niet gek, dat zou ik bij de rest ook doen maar op de een of andere manier schrik ik wat. 'Heyy....' zeg ik dan maar vaag. Als ze me nu wil vermoorden vind ik het best. Ik heb het allang geaccepteerd dat ik ooit dood zou gaan. Waarom niet nu?

Gotta get, gotta get out of my head <3

May Avalon Vestra || Bos.
Na een tijdje lopen voel ik ineens een hand op mijn schouder die me omdraait. Ik een snelle actie heb ik het figuur tegen een boom aangedrukt met mijn onderarm tegen zijn keel. Als ik zijn gezicht zie, klaart die van mij op. "Charlie!" Snel liet ik hem los. Het was de zoon van de meubelmaker. Sceptisch keek ik hem aan, nam afstand en trok in een seconde mijn boog, waar een pijl gespannen op stond. "Je wat hier toch niet om me te vermoorden?" Mijn ogen knepen zich samen. De boog liet ik langzaam zakken. Ik beet op mijn lip. "Ik ben May. Ik weet niet of je me nog herkent, maar ik ben de dochter van Portia." Even twijfel ik. "Van het parachutespringen, die zomervakantie." Tenzij er een spannend en dramatisch gevecht aan de gang was, was ik redelijk zeker dat de camera's nu op ons gericht waren.

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Charlie Sinclair II Bos:

Ik sta bang tegen de boom aan. Ik sta nu zo dat ik echt niks kan doen. Ja, vast wel iets, maar dan zal ik waarschijnlijk dood gaan. "Charlie!" Zegt ze en ze laat me los. Wat opgelucht gaat mijn hand naar mijn keel, maar er word al een pijl onder mijn kin gehouden. Gespannen en bang blijf ik haar aankijken. "Je wat hier toch niet om me te vermoorden?" Zegt ze waarna ze haar ogen samenknijpt. Haastig schud ik mijn hoofd. Ze laat haar boog zakken en bijt op haar lip. "Ik ben May. Ik weet niet of je me nog herkent, maar ik ben de dochter van Portia.". Ditgkeer knijp ik mijn ogen samen. "Van het parachutespringen, die zomervakantie." zegt ze. Het schiet me weer te binnen. 'May? Nietwaar!' zeg ik verbaasd, en iets blijer dan ik eigenlijk bedoelde. 'Toch wel...' mompel ik wat in mezelf. 'Jou heb ik lang niet gezien' concludeer ik dan maar. 'De laatste keer was inderdaad bij het parachutespringen... Dus hoe gaat het?' vraag ik. Ik geef mezelf in mijn hoofd een klap voor mijn hoofd. 'Sorry, dit zijn de Hunger- eh Capitol Games. Natuurlijk. Duseeh...' zeg ik wat ongemakkelijk en ik krab achter mijn hoofd. Niet erg subtiel Charlie.

Gotta get, gotta get out of my head <3

May Avalon Vestra || Bos.
"May? Niet waar? Toch wel... Jou heb ik lang niet gezien." zegt hij. Ik glimlach. "Jou heb ik lang niet gezien. De laatste keer was inderdaad bij het parachutespringen... Dus, hoe gaat het?" vraagt hij. Ik trok mijn wenkbrauw op. Subtiel. "Sorry, dit zijn de Hunger- eh, Capitol Games. Natuurlijk. Duseeh..." hij krabt zich achter zijn hoofd, en ik lach even zacht. Daarna word ik weer serieus. "Charlie, ik... heb net Otis vermoord. Otis Crane. Hij is nu bij zijn vader." ik begin langzaam verder het bos in te lopen. "Hij viel me aan en ik had een vuistgevecht." ik haal de rug van mijn hand langs mijn lip, waar een lange streek bloed op blijft zitten. Stilletjes loop ik verder, er van uitgaand dat hij meeliep. "Bondgenootschap?" fluister ik.

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

(Moet ik nog even op @MonkeySwag wachten of moet ik gewoon iets posten)

We've lived in the shadows for far too long.

[En ik op GwenxVeer... voor Aaliyah]

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Unimaginable schreef:
(Moet ik nog even op @MonkeySwag wachten of moet ik gewoon iets posten)

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Charlie Sinclair II Bos:

"Charlie, ik... heb net Otis vermoord. Otis Crane. Hij is nu bij zijn vader.' legt ze uit. Oh... Ik merk dat ze verder loopt en in wat een falende actie loop ik vooruit tot ik naast haar loop. "Hij viel me aan en ik had een vuistgevecht." legt ze verder uit. Wat verbaast kijk ik naast me. Ik zie dat ze een streek bloed op de rug van haar arm heeft. Ik kan nog geen antwoord geven want ik zie haar lippen het woord "Bondgenootschap?" vormen. Ik besluit niet te antwoorden en draai mijn rugzak van mijn rug naar voren. Ik open de rits en het eerste dat zichtbaar is is mijn mes. Ik schuif het aan de kant en pak mijn zakje gedroogd fruit. Ik open het zakje en geef er een aan May als antwoord. Zelf pak ik er ook een en ik begin te knabbelen terwijl ik mijn rugzak weer dichtdoe en op mijn rug ga dragen.....(-achtig iets)

Gotta get, gotta get out of my head <3

Tania Sunder - rand van het bos/ open vlakte/
Ik schrik op als ik een kanonschot hoor. Verdwaasd kijk ik om me heen.
Mijn maag begint te rammelen en ik zucht. Nu kom ik nooit meer in slaap.
Mijn hand klopt als een gek. En het is ijskoud.
Voorzichtig klim ik uit de boom.
Ik kijk even om me heen. Niks te zien.
Dan loop ik weer richting de rivier.

Ik voel steeds minder bomen.
Waarschijnlijk ben ik bij de rand.
Op dat moment bots ik ergens tegen op. Verschrikt kijk ik naar hetgene waar ik tegen op ben gelopen.
En het is geen boom. Ik kijk recht in 1 paar mensen ogen.
Angstig loop ik achter uit.

[ bericht aangepast op 25 juni 2013 - 18:23 ]

Aaliyah Snow || rand van het bos:

Ik schrik als er iemand tegen me oploopt. Een meisje, een jaar of 12, gok ik zo. Ik kan haar niet direct plaatsen, maar het moet wel een "nakomeling" geweest zijn van iemand die macht had. Veel macht. Dat is tenslotte de reden waarom deze spelen georganiseerd zijn.
Angstig stapt ze achteruit, waardoor ik moet glimlachen. Waarom zijn mensen bang van mij? Ik kan niet eens met een wapen omgaan, en ik kan niet tegen bloed, mij zie je dus niet direct moorden.
'Ik doe je niets hoor', zeg ik. Ik bekijk haar gestalte. Haar zou ik misschien wel nog kunnen verslaan in een man tegen man gevecht. 'Als jij mij ook niets doet. Deal?'

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Tania Sunder. Rand van het bos. (Rivierkant)
Het meisje glimlacht naar me terwijl ik iets achter uit loop. Dat brengt me even van mijn stuk, maar ik herstel me snel. Ik kan hret me niet veroorloven om niet geconcentreerd te zijn.
,,Ik doe je niets hoor." Zegt ze. Ik bestudeer haar. Ik ken haar ergens van. Maar van wat?
,,Als jij mij ook niets doet, deal?"
Ik lach zachtjes. ,,Wat zou ik dan tegen jou moeten doen? Dat zou me niks opleveren. "
Even ben ik stil. Dan besluit ik om het echt te zeggen. Voorzichtig. Ik heb geen zin om weer, net als bij May, afgewezen te worden.
,,dus. We zijn bondgenoten?" Vraag ik voorzichtig.

Fleeko schreef:
(...)(van mij mag je wel posten anders kunnen we zo'n 3 weken wachten tot ze reageert of niet)

Spoiler alert: you will save yourself

Aaliyah Snow || rand bos:

Het meisje lacht stil. 'Wat zou ik tegen jou moeten doen? Dat zou me niets opleveren.' misschien heeft ze daar inderdaad wel een punt. In een man tegen man gevecht zou ik gemakkelijk winnen van haar. Ik zie een soort angst op haar gezicht, nog steeds. Enkel is dit geen angst om vermoord te worden, denk ik dan toch. 'Dus...' vraagt ze voorzichtig. 'We zijn bondgenoten.' een seconde ben ik overdonderd.
'Oké', zeg ik. 'Bondgenoten.' natuurlijk weten we allebei dat dit soort afspraken voor een tijdje kunnen duren, maar het is... hoe zal ik het zeggen. Rustig? Als er iemand, een mens is je buur is.

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

MonkeySwag schreef:
(...)

[Nou, sorry hoor

Ik was gewoon een weekendje weg en dan hoef je zo toch niet te reageren?
Ga nu post maken]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Rippertjiep schreef:
Thorn --> Rippertjiep

Niet om te zagen hoor, ik weet niet of je het zag, daarom zeg ik het nog eens

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried