My school's Glee club - Next generation ||Speeltopic 1|| - Speeltopics

St. Joseph High staat er al jaren om bekend één van de beste Glee clubs in de staat van Californië te hebben. Ook dit schooljaar zullen er zich weer velen inschrijven voor de audities, maar of ze toegelaten zullen worden is de vraag. Enkelen zullen in de voetsporen van hun ouders treden, en anderen zullen een geheel nieuwe traditie starten.
Maar één ding staat vast: The Sopranos zijn wat zingen betreft net zo intimiderend als de echte maffia. Muziek is hun passie en ze zijn vastberaden om het ver te schoppen.
Wat hen betreft kan het schooljaar niet meer stuk.

Rollen: Je personage hoeft niet bij The Sopranos te zitten, en de groepen kunnen overschreden worden (dus zowel bij The Sopranos als bij de andere groep. Indien je dit wilt, vul dan gewoon het formulier voor The Sopranos in.)

Leraren (2):
Paris Michel||24||Javert||

Jocks (5 max):
Conan Innis Morgan-Smelting||17||Theodora||
Dré Rave Stenvers||17||Vlahos||
Carlos Fernando Días Muñoz||17||Mebarak||
Lycan Unknown||16||Ninuturu||

Cheerleaders (5 max):
Faith Aurora Stenvers||15||AroonCat||


The Sopranos:
Miles West||18||Morticia
Eoin Connor Morgan-Smelting||16||Vlahos||
Kian Romano Lesley Grimes||17||LilAssKicker||
Evangelynn Suavez-Brown||16||Theodora||
Meja Viktoria Mette Heimersson||17||Mebarak||
Sammy Emmaline Roberts||16||ST0RMY||
Gudrun Maeve Morgan-Smelting||15||Theodora||

Regels:
- Maximaal drie rollen per persoon
- Er zijn een bepaald aantal meisjes voorzien, en een bepaald aantal jongens. Dat wordt niet veranderd, vol is vol.
- Ik wil liefst wat meer ervaren spelers, die niet na twee topics stoppen
- Er is een minimum van 10 regels per post
- Ik wil geen sneltrein, je wacht dus 2-3 posts voor je zelf een nieuwe maakt, later kan deze regel nog vervallen
- Naamsveranderingen graag doorgeven
- Geen perfect players, iedereen heeft zijn fouten en gebreken. Mary Sues en Gary Stus zullen niet goedgekeurd worden.
- Off-topic tussen haakjes
- Bestuur alleen je eigen personage
- Topics worden enkel aangemaakt door CityOwls of Theodora



Klassen/jaren 1&2. 3&4, 5&6 volgen gezamenlijk lessen.

Iedereen begint thuis[of als ze vroeg zijn op school].

[ bericht aangepast op 1 sep 2013 - 13:09 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Vlahos schreef:
(Nouw Elish je gaat voor je beurd )

Jij mag nu, heur. .

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Maar Kelleh ik wacht al meer dan twee weken . En je zou gisteravond proberen iets te schrijven ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

(Ja I know maar mijn hoofd is zo warrig. Sorry...)

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Eoin Connor Morgan-Smelting

Gudrun haalt wat schokkerig adem en ze drukt een kusje op mijn wang. Ik voel haar hand door mijn haar, maar op dit moment maakt het mij eigenlijk helemaal niet uit. Ik wil dat het goed gaat met mijn zusje.
"Bedankt, Eoin," Zet Gudrun zacht en bijt even op haar onderlip. "Ik zou het zo weer doen mocht die vervelende spierbonk je weer bedreigen. Ik- Ik kan- Ik kan het niet hebben dat ze jou moeten hebben, broer." zegt ze en ik kijk even weg. Dan sla ik mijn armen om mijn zusje heen en hou haar tegen mij aan.
Ik haal lichtjes mijn schouders een keer op en legt mijn hoofd naar achter tegen de stenen muur aan. Ik kijk naar de tl-lampen in het plafond en zucht een keer.
"Misschien moeten we ze gewoon negeren?" zeg ik dan zachtjes, niet goed wetend wat ik nu moet doen en ik sluit mijn ogen kort. Wanneer ik mijn been wil bewegen besef ik me pas weer dat die knie een helse pijn doet en slaak ik een hoog gilletje van de pijn.
"Ik moet langs de schoolarts denk ik," mijn stem klinkt een beetje piepend, want de pijn die schiet gewoon door mijn hele lichaam en ik ben bang dat als ik te veel praat dat de pijn daarheen gaat of zo. Ik weet het niet.
"Ga je mee met me?" vraag ik en ik knijp mijn ogen dicht. Ik moet echt naar die schoolarts want anders val ik hier nog flauw van de pijn.

Dré Rave Stenvers

"¿Qué es lo que hice?" met een vragende blik kijk ik naar Evangelynn die haar stoel omdraait. Ik spreek echt geen woord, Frans, Spaans, Italiaans of wat het ook is.
"Nou Miles is in een sociale bui, hij vertelt het je vast graag," zegt ze dan waarna ik Miles hoor grinniken. Ik rol even met mijn ogen en kijk naar hem.
"Nee, dat gaat niet gebeuren. Beat it, moron." de arrogante klootzak! Ik bal mijn vuisten, maar om niet uit te barsten draai ik me maar op en loop ik met opgeheven kin weg. Wát wil hij bereiken, echt. Ik ga hem nog wel terugpakken, hij krijgt wel met Dré te maken. Dré laat niet zo over zich heenlopen. Met een klap gooi ik de kantinedeur dicht en loop ik de gang over.

[Ja, ja Dré is superkort maar zo kunnen jullie verder, want ik wist niks. En ik kon me ook niet echt tussen jullie mengen so... here you go.]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Ik reageer morgen!

---

†

• Miles West

Hij balde zijn vuisten, draait zich om en loopt met opgeheven kin weg alsof hij naar één of andere missverkiezing gaat. Met een klap valt de kantinedeur dicht, ik let er echter al totaal niet meer op. Het is eerder lachwekkend dat hij zo reageert dan dat ik er überhaupt serieus op kan reageren. Ik wil liever de aandacht van de schone dame dan één of andere malloot, zij staart echter de hele tijd naar het raam – alsof daar wat belangrijks te zien valt.
Abrupt valt er dan toch nog een handeling bij haar te bezien; al was het maar een simpele, zoals haar vingers die door haar donkere haren glijden. Hierdoor laat ik mijn hersenspinsels even uit, laat ik het in een bootje varen totdat het ruw onderbroken werd door haar. Onvoorspelbaar grietje is het wel, zeg.
      ‘Mierda, jij klootzak,’ bracht ze uit, haar vuist die op de tafel sloeg. Redelijk was mensen rondom ons in de kantine hadden we de aandacht van getrokken, waardoor ik mijn beide wenkbrauwen optrok en me bedacht dat we klaarblijkelijk zo interessant voor hun zijn omdat ze zelf geen ene moer te doen hebben.
      ‘Klootzak?’ herhaalde ik met een amusante toon erin, terwijl zij al was opgestaan om naar mij toe te lopen. Ik leg de sigaret aan mijn lippen en haal een trekje ervan, voor ik besluit mijn hand weer te laten zakken. Het as dwarrelden naar de grond van de kantine, waarvan ik niet eens de moeite deed het op te ruimen of er zelfs maar een blik naar te richten. ‘Wat een lief koosna–’ Mijn adem stokte, waardoor ik mijn zin niet af kon maken, doordat ze me bij mijn oor had gegrepen en me achter haar aan had getrokken – de gang in. In wat voor omgekeerde wereld ben ik nu weer beland?
      Eenmaal in een redelijk verlaten gang, nam ze mijn leren jack in haar vuist en duwde me nogal hardhandig tegen de kluisjes aan. Ik had ondertussen eens aardig meegelopen en haar een pleziertje gedaan, wel met een grote grijns op mijn lippen natuurlijk, samen met wat dubbelzinnige blikken naar andere leerlingen die voorbij liepen. Alsof we daadwerkelijk iets zouden gaan flikken, iets wat ik hen graag wijs wilden maken.
      ‘Genoeg met dat geslijm van je, wat probeer je van me te bereiken, West?’ bijt ze me met een achterdochtige blik toe.
      ‘Pfft, prinsesje, wat ben jij ruw vandaag,’ gniffelde ik, waarbij ik me nog redelijk koest hield. Ik hield er echter absoluut niet van dat ze mijn jasje zo aanraakte. Als dat zo doorging, zou ik haar op de juiste plek moeten zetten. ‘Zijn dit je nieuwe versierpogingen; gaan we kinky?’ Ik wiebelde met mijn wenkbrauwen, waarna ik me besloten had dat het grapje voorbij was en ik me losmaakte.
      ‘Genoeg hiermee, Brown,’ vermeldde ik dit keer met een wel heel kille toon in mijn stem. Kalm draaide ik ons om, zodat zij dit keer tegen de kluisjes aan stond en ik vrij was, om het zo even te zeggen. Ik stond echter totaal niet tegen haar aan, wel stond ik vlakbij maar onze lichamen raakten elkaar niet. Mijn poelen waren ondoorgrondelijke putten van donker zwart geworden. Mijn jack veegde ik nog met mijn hand af, alsof er vieze insecten op hadden gezeten. ‘Ik probeer niets van jou te bereiken, behalve dan misschien wat entertainment, wat vroeger heel wat gemakkelijker ging dan momenteel. Er is niets wat ik van jou wil hebben, buiten je karakter en je mooie gezichtje dan,’ siste ik het laatste deel, waarbij ik haar gezicht stevig vastpakte en deze wat naar boven richtte.

---

†

Gudrun Maeve Morgan-Smelting

Wanneer mijn broertje zijn armen nog steviger om me heen houdt, vlei ik me nog wat meer tegen hem aan. Hij en Conan zijn zowat de enigen waar ik op kan rekenen hier op school, en Evangelynn natuurlijk, al heeft die een steviger temperament. Ik slaak een kleine zucht en glimlach zachtjes als ik mijn broer hetzelfde hoor doen. Vroeger vergeleken pap en papa ons wel eens met een Siamese tweeling. Als ik hen moet geloven dan volgde ik Eoin overal van zodra ik kon lopen. Ik herinner me nog goed hoe we als kleine ukjes altijd taarten maakten in de zandbak, tot Conan Eoin er een keer van overtuigde om er van te proeven...
"Misschien moeten we ze gewoon negeren?" Ik schrik me rot als hij plots een gil slaat en kijk ietwat in paniek naar mijn broer. Zijn gezicht staat vertrokken van de pijn en al snel realiseer ik me dat zijn knie pijn moet doen. Bezorgd kijk ik hem aan. Ik doe mijn uiterste best om de woede die ik weer voel opborrelen te onderdrukken. Nu helpt het hem namelijk niet als ik weer kwaad zou worden op de eikel die hem pijn deed.
"Ik moet langs de schoolarts denk ik. Ga je mee met me?" Ik trek een wenkbrauw op en moet een klein lachje inhouden.
"Ben ik hier het blondje of jij?" vraag ik, om aan te geven dat hij me zojuist wel een hele domme vraag stelde. "Natuurlijk ga ik met je mee." Voorzichtig ga ik van zijn schoot af en ga op mijn knieën naast hem zitten. Opnieuw leg ik zijn arm om mijn schouders en laat mijn eigen arm om zijn middel glijden zodat ik hem kan ondersteunen.
"Oké, langzaam," zeg ik zachtjes terwijl ik heel rustig recht ga staan. Ik zou het mezelf nooit vergeven mocht ik mijn broertje pijn doen. Het is nog geen tijd voor de les, maar zelfs als we te laat zouden komen dan geeft de verpleegster ons wel een briefje. Ik wacht geduldig tot Eoin ook op zijn benen staat en stap dan heel langzaam naar de deur.
"Als ik te snel ga dan moet je het zeggen," deel ik hem mee.

Evangelynn Suavez-Brown

"Pfft, prinsesje, wat ben jij ruw vandaag. Zijn dit je nieuwe versierpogingen; gaan we kinky?" Het gevoel van walging dat in me opkomt is niet te beschrijven. Het idee alleen al dat ik Miles zou proberen versieren is genoeg om mijn gehele maaginhoud weer naar boven te doen komen, dus ik zet het zo snel mogelijk van me af. Ik ben niet van plan hem te laten merken dat hij me zo makkelijk op de kast krijgt.
"Genoeg hiermee, Brown," zegt Miles dan, waarop hij de rollen omdraait en mij tegen het kluisje aandrukt. Mochten mijn ogen kogels zijn, dan was Miles nu wel zo'n vijf keer morsdood geweest. Heeft die kerel nog nooit van persoonlijke ruimte gehoord? Ik staar hem recht in de ogen zonder te knipperen
"Ik probeer niets van jou te bereiken, behalve dan misschien wat entertainment, wat vroeger heel wat gemakkelijker ging dan momenteel. Er is niets wat ik van jou wil hebben, buiten je karakter en je mooie gezichtje dan," sist hij. Opnieuw voel ik mijn maag zich keren. Als deze lul denkt nogmaals een makkelijk slachtoffer aan mij te hebben dan heeft hij het mis. Ik grom als hij mijn gezicht vast neemt en spuug in het zijne.
"Als je me nu niet los laat, West, dan schreeuw ik de hele school bijeen en klaag ik je aan voor aanranding," antwoord ik met een grijns op mijn gezicht, voor zover dat wil lukken nu mijn kaken tussen zijn vingers geklemd zitten. "Denk je dat de politie dat fijn zal vinden? Ik meen me trouwens te herinneren dat je een contactverbod gekregen had nadat ik die klacht voor chantage en pesterijen indiende... Of ben je dat al vergeten, Miles?" Ik spreek zijn naam poeslief uit. Als hij probeert mij het leven zuur te maken, dan zal ik ook niet aarzelen om hem van hetzelfde laken een broek te delen. Ik draai mijn gezicht en bijt met alle kracht die ik heb in zijn hand, terwijl ik mijn handen tegen zijn borstkas zet en hem hardhandig wegduw, waarna ik net als hij mijn kleren schoon strijk.
"Als er niks is dat je van mij wilt, dat je niet op een beleefde manier kan vragen, dan zijn wij uitgepraat," deel ik hem mee, om me vervolgens om te draaien en bij hem weg te wandelen. Wie denkt hij wel niet dat hij is? Ik was er zo zeker van dat hij iets van plan was, anders had hij nooit zo geslijmd.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Eoin Connor Morgan-Smeltng

"Ben ik hier het blondje of jij?" ik open mijn ogen en kijk Gudrun aan. Het was zeker een domme vraag. Als ik nu niet verging van de pijn, had ik mezelf een stomp tegen mijn hoofd gegeven.
"Natuurlijk ga ik met je mee." hoor ik Gudrun dan zeggen en een klein glimlachje komt op mijn gezicht. Het is een moeilijke, want de steken die door mijn knie gaan zijn vreselijk. Ik zeg niet snel dat ik mensen haat, want dat is een groot woord. Maar als ik het één keer mag gebruiken dan haat ik Daryll!
Gudrun gaat van mijn schoot af en legt een arm om mijn middel.
"Oké, langzaam," Met behulp van mijn zusje kom ik overeind. Ik doe mijn uiterste best niet op het been te steunen waarvan mijn knie open ligt, maar ik heb best last van mijn evenwicht op dit moment. Puur omdat ik mijn oriëntatie half kwijt ben door de pijn. Ik volg Gudrun naar de deur toe. Dit tempo houd ik makkelijk bij.
"Als ik te snel ga dan moet je het zeggen," deelt Gudrun dan mee. Ik schud mijn hoofd en houd mijn zusje ook vast, voor nog meer steun. Ik wil niet mijn volle gewicht op haar leggen. Maar dan besef ik me dat zij nog altijd sterker is dan dat ik ben. Ik ben nou eenmaal iel gebouwd, net als ons pappa Kyle.
"Ik hou dit bij, ga maar door," zeg ik terwijl ik rustig mee hink. "Ik hoop dat het niet iets ergs is, want ik klaag hem aan," mompel ik dan en kijk Guddie aan. "als dat überhaupt kan." mompel ik er achteraan en ik kijk de gang rond. Blijkbaar hadden een paar vriendjes van Daryll gehoord over het gevecht tussen Gudrun en Daryll want ze staren ons aan. Ik richt mijn ogen op de grond en bijt lichtelijk op mijn lip.
"Daryll heeft volkomen gelijk," hoor ik één van de jongens zeggen. "Wat zouden die twee gedaan hebben op de wc?" klinkt dezelfde stem uitdagend. Ik kijk even schuin naar mijn zusje en hoop dat ze niet tekeer zal gaan tegen die twee. Daarom trek ik haar eerder met mij mee dan zij mij. Ik houd mijn arm stevig om haar heen, zodat, als ze iets zou doen, ze zich eerst van mij los moet maken. Ik heb geen zin in nog meer ruzies, ik ga me er onzeker en rot door voelen. Dan wil ik het liefst in een hoekje zitten huilen en er de komende uren niet meer uit komen.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Ik schrijf me uit.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

(Jammer dat je ineens stopt, het was zeer leuk en ik vind het jammer dat nu het 'plannetje' niet in werking kan gaan. Was er zo enthausiast om )

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

^ Sorry, als je wilt, denk ik er nog wel even over na, maar dan gaat er sowieso een tijdje overheen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Ja graag want ik keek/kijk er zo naar uitt

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.