• Hallo,

    Ik moet voor Nederlands stijlfiguren uit een gedicht halen en het gedicht dat ik gekozen heb, heb ik al goed onderzoekend gelezen, maar ik kan er nauwelijks stijlfiguren uit halen... Ook internet geeft mij niks. en een ander gedicht kiezen gaat ook niet meer, omdat het woensdag af moet. Ja, ik heb af en toe echt zo'n geweldige planning -_-
    Dus is hier op Q misschien iemand die goed is met Poëzie en het herkennen van stijlfiguren? Zo ja, ik zou je heel erg dankbaar zijn, als je voor me een kijkje wilt nemen in het gedicht en of je daar nog wat stijlfiguren in vinden kan.

    Hier het gedicht: Ja, ik weet het, het is een heel lang gedicht.

    Lied der achttien dooden

    Een cel is maar twee meter lang
    en nauw twee meter breed,
    wel kleiner nog is het stuk grond,
    dat ik nu nog niet weet,
    maar waar ik naamloos rusten zal,
    mijn makkers bovendien,
    wij waren achttien in getal,
    geen zal den avond zien.

    O lieflijkheid van licht en land,
    van Holland's vrije kust,
    eens door den vijand overmand
    had ik geen uur meer rust.
    Wat kan een man oprecht en trouw,
    nog doen in zulk een tijd?
    Hij kust zijn kind, hij kust zijn vrouw
    en strijdt den ijdlen strijd.

    Ik wist de taak die ik begon,
    een taak van moeiten zwaar,
    maar't hart dat het niet laten kon
    schuwt nimmer het gevaar;
    het weet hoe eenmaal in dit land
    de vrijheid werd geeerd,
    voordat een vloekbre schennershand
    het anders heeft begeerd.

    Voordat die eeden breekt en bralt
    het miss'lijk stuk bestond
    en Holland's landen binnenvalt
    en brandschat zijnen grond;
    voordat die aanspraak maakt op eer
    en zulk Germaansch gerief
    ons volk dwong onder zijn beheer
    en plunderde als een dief.

    De Rattenvanger van Berlijn
    pijpt nu zijn melodie, -
    zoo waar als ik straks dood zal zijn
    de liefste niet meer zie
    en niet meer breken zal het brood
    en slapen mag met haar-
    verwerp al wat hij biedt of bood
    die sluwe vogelaar.

    Gedenkt die deze woorden leest
    mijn makkers in den nood
    en die hen nastaan 't allermeest
    in hunnen rampspoed groot,
    gelijk ook wij hebben gedacht
    aan eigen land en volk -
    er daagt een dag na elken nacht,
    voorbij trekt iedre wolk.

    Ik zie hoe't eerste morgenlicht
    door 't hooge venster draalt.
    Mijn God, maak mij het sterven licht-
    en zoo ik heb gefaald
    gelijk een elk wel falen kan,
    schenk mij dan Uw gena,
    opdat ik heenga als een man
    als 'k voor de loopen sta.


    "We can disobey suicidal orders? Why wasn't I told?"

    Alle stijlfiguren? Of alleen beeldspraak?


    'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'

    Oeps

    [ bericht aangepast op 27 mei 2013 - 20:31 ]


    'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'

    Alle stijlfiguren? Of alleen beeldspraak?


    'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'

    Hier enkele stijlfiguren door mij uitgelegd:
    Stijlfiguren

    Moet je ook nog een rijmschema maken?


    "There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

    :O welke methode heb je voor nederlands?!

    Want die heb ik ook gehad...


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

    Een cel is maar twee meter lang
    en nauw twee meter breed,
    wel kleiner nog is het stuk grond,
    dat ik nu nog niet weet,
    maar waar ik naamloos rusten zal,
    mijn makkers bovendien,
    wij waren achttien in getal, = alliteratie
    geen zal den avond zien.

    O lieflijkheid van licht en land, = alliteratie
    van Holland's vrije kust,
    eens door den vijand overmand
    had ik geen uur meer rust.
    Wat kan een man oprecht en trouw,
    nog doen in zulk een tijd?
    Hij kust zijn kind, hij kust zijn vrouw = anafoor of parallellisme
    en strijdt den ijdlen strijd.

    Ik wist de taak die ik begon,
    een taak van moeiten zwaar,
    maar't hart dat het niet laten kon
    schuwt nimmer het gevaar;
    het weet hoe eenmaal in dit land
    de vrijheid werd geeerd,
    voordat een vloekbre schennershand
    het anders heeft begeerd.

    Voordat die eeden breekt en bralt = alliteratie
    het miss'lijk stuk bestond
    en Holland's landen binnenvalt
    en brandschat zijnen grond;
    voordat die aanspraak maakt op eer
    en zulk Germaansch gerief = alliteratie
    ons volk dwong onder zijn beheer
    en plunderde als een dief.

    De Rattenvanger van Berlijn
    pijpt nu zijn melodie, -
    zoo waar als ik straks dood zal zijn
    de liefste niet meer zie
    en niet meer breken zal het brood
    en slapen mag met haar- = opnieuw anafoor
    verwerp al wat hij biedt of bood = polyptoton
    die sluwe vogelaar.

    Gedenkt die deze woorden leest
    mijn makkers in den nood
    en die hen nastaan 't allermeest
    in hunnen rampspoed groot,
    gelijk ook wij hebben gedacht
    aan eigen land en volk -
    er daagt een dag na elken nacht,
    voorbij trekt iedre wolk.

    Ik zie hoe't eerste morgenlicht
    door 't hooge venster draalt.
    Mijn God, maak mij het sterven licht-
    en zoo ik heb gefaald
    gelijk een elk wel falen kan,
    schenk mij dan Uw gena,
    opdat ik heenga als een man
    als 'k voor de loopen sta.

    Ik weet niet of het precies juist is maar ik denk van wel. Mss moet je het zelf nog eens nachecken op metaforen. + daarnaast heb je sws rijm, wat ook een stijlfiguur is. En ik ga het straks nog eens overlezen mss dat ik meer vind (:

    [ bericht aangepast op 27 mei 2013 - 20:44 ]


    And in that moment, we were infinite.

    Nope, alleen stijlfiguren.
    Rijm en beeldspraak wordt door mijn vriendin gedaan.

    En ik weet de stijlfiguren wel, heb een lijstje dat ik voor mijn pw gemaakt heb, naast me liggen, maar ik kan ze niet in dit gedicht vinden...

    Heb dit al wel gevonden:
    In 'Hij kust zijn vrouw, hij kust zijn kind' is een kleine ellips te vinden. Het voegwoord en is daar wegelaten.
    Rusten in “Maar waar ik naamloos rusten zal” is een eufemisme voor begraven liggen.
    In “Wel kleiner nog is het stuk grond, Dat ik nu nog niet weet,” is 'wel kleiner nog' een vooropplaatsing.


    "We can disobey suicidal orders? Why wasn't I told?"

    Tigress schreef:
    Een cel is maar twee meter lang
    en nauw twee meter breed,
    wel kleiner nog is het stuk grond,
    dat ik nu nog niet weet,
    maar waar ik naamloos rusten zal,
    mijn makkers bovendien,
    wij waren achttien in getal, = alliteratie
    geen zal den avond zien.

    O lieflijkheid van licht en land, = alliteratie
    van Holland's vrije kust,
    eens door den vijand overmand
    had ik geen uur meer rust.
    Wat kan een man oprecht en trouw,
    nog doen in zulk een tijd?
    Hij kust zijn kind, hij kust zijn vrouw = anafoor of parallellisme
    en strijdt den ijdlen strijd.

    Ik wist de taak die ik begon,
    een taak van moeiten zwaar,
    maar't hart dat het niet laten kon
    schuwt nimmer het gevaar;
    het weet hoe eenmaal in dit land
    de vrijheid werd geeerd,
    voordat een vloekbre schennershand
    het anders heeft begeerd.

    Voordat die eeden breekt en bralt = alliteratie
    het miss'lijk stuk bestond
    en Holland's landen binnenvalt
    en brandschat zijnen grond;
    voordat die aanspraak maakt op eer
    en zulk Germaansch gerief = alliteratie
    ons volk dwong onder zijn beheer
    en plunderde als een dief.

    De Rattenvanger van Berlijn
    pijpt nu zijn melodie, -
    zoo waar als ik straks dood zal zijn
    de liefste niet meer zie
    en niet meer breken zal het brood
    en slapen mag met haar- = opnieuw anafoor
    verwerp al wat hij biedt of bood
    die sluwe vogelaar.

    Gedenkt die deze woorden leest
    mijn makkers in den nood
    en die hen nastaan 't allermeest
    in hunnen rampspoed groot,
    gelijk ook wij hebben gedacht
    aan eigen land en volk -
    er daagt een dag na elken nacht,
    voorbij trekt iedre wolk.

    Ik zie hoe't eerste morgenlicht
    door 't hooge venster draalt.
    Mijn God, maak mij het sterven licht-
    en zoo ik heb gefaald
    gelijk een elk wel falen kan,
    schenk mij dan Uw gena,
    opdat ik heenga als een man
    als 'k voor de loopen sta.

    Ik weet niet of het precies juist is maar ik denk van wel. Mss moet je het zelf nog eens nachecken op metaforen. + daarnaast heb je sws rijm, wat ook een stijlfiguur is. En ik ga het straks nog eens overlezen mss dat ik meer vind (:


    Wat? :P
    Geen assonantie?


    "There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

    Tigress schreef:
    Een cel is maar twee meter lang
    en nauw twee meter breed,
    wel kleiner nog is het stuk grond,
    dat ik nu nog niet weet,
    maar waar ik naamloos rusten zal,
    mijn makkers bovendien,
    wij waren achttien in getal, = alliteratie
    geen zal den avond zien.

    O lieflijkheid van licht en land, = alliteratie
    van Holland's vrije kust,
    eens door den vijand overmand
    had ik geen uur meer rust.
    Wat kan een man oprecht en trouw,
    nog doen in zulk een tijd?
    Hij kust zijn kind, hij kust zijn vrouw = anafoor of parallellisme
    en strijdt den ijdlen strijd.

    Ik wist de taak die ik begon,
    een taak van moeiten zwaar,
    maar't hart dat het niet laten kon
    schuwt nimmer het gevaar;
    het weet hoe eenmaal in dit land
    de vrijheid werd geeerd,
    voordat een vloekbre schennershand
    het anders heeft begeerd.

    Voordat die eeden breekt en bralt = alliteratie
    het miss'lijk stuk bestond
    en Holland's landen binnenvalt
    en brandschat zijnen grond;
    voordat die aanspraak maakt op eer
    en zulk Germaansch gerief
    ons volk dwong onder zijn beheer
    en plunderde als een dief.

    De Rattenvanger van Berlijn
    pijpt nu zijn melodie, -
    zoo waar als ik straks dood zal zijn
    de liefste niet meer zie
    en niet meer breken zal het brood
    en slapen mag met haar- = opnieuw anafoor
    verwerp al wat hij biedt of bood
    die sluwe vogelaar.

    Gedenkt die deze woorden leest
    mijn makkers in den nood
    en die hen nastaan 't allermeest
    in hunnen rampspoed groot,
    gelijk ook wij hebben gedacht
    aan eigen land en volk -
    er daagt een dag na elken nacht,
    voorbij trekt iedre wolk.

    Ik zie hoe't eerste morgenlicht
    door 't hooge venster draalt.
    Mijn God, maak mij het sterven licht-
    en zoo ik heb gefaald
    gelijk een elk wel falen kan,
    schenk mij dan Uw gena,
    opdat ik heenga als een man
    als 'k voor de loopen sta.

    Ik weet niet of het precies juist is maar ik denk van wel. Mss moet je het zelf nog eens nachecken op metaforen. + daarnaast heb je sws rijm, wat ook een stijlfiguur is. En ik ga het straks nog eens overlezen mss dat ik meer vind (:


    Uhm, wat is een anafoor nou weer? die stond weer niet in mn lijstje, nooit gehad trouwens.
    Maar wel dank je (:

    Ik heb btw de methode Op nieuw niveau, 3 vwo

    [ bericht aangepast op 27 mei 2013 - 20:43 ]


    "We can disobey suicidal orders? Why wasn't I told?"

    Ewijn schreef:
    (...)

    Uhm, wat is een anafoor nou weer? die stond weer niet in mn lijstje, nooit gehad trouwens.
    Maar wel dank je (:

    Ik heb btw de methode Op nieuw niveau, 3 vwo


    Anafoor is het herhalen van hetzelfde woord of van dezelfde woordgroep zeg maar.


    "There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

    dit is echt abra cadabra voor mij....


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

    Destined schreef:
    (...)

    Wat? :P
    Geen assonantie?


    ehm assonantie is zeker dat enkel de klinkers rijmen zeker? Alliteratie is toch dat de beginletter rijmt dus op dat vlak klopt het denk ik ook wel? Of zit ik er nu zo naast :')


    And in that moment, we were infinite.

    Destined schreef:
    (...)

    Anafoor is het herhalen van hetzelfde woord of van dezelfde woordgroep zeg maar.


    Ahh, soort van repetio dus.
    Lijkt mij een mix tussen repetio en parallelisme te zijn.


    "We can disobey suicidal orders? Why wasn't I told?"

    Tigress schreef:
    (...)

    ehm assonantie is zeker dat enkel de klinkers rijmen zeker? Alliteratie is toch dat de beginletter rijmt dus op dat vlak klopt het denk ik ook wel? Of zit ik er nu zo naast :')


    alliteratie = beginrijm
    assonantie = alleen beklemtoonde klinkers rijmen, like kaart-gaat


    "We can disobey suicidal orders? Why wasn't I told?"

    Ewijn schreef:
    (...)

    Ahh, soort van repetio dus.
    Lijkt mij een mix tussen repetio en parallelisme te zijn.


    Kan kloppen :') Ik heb 5 jaar Latijn gedaan en toen moest ik bij het voorkomen van 2 dezelfde woorden of woordgroepen het aanduiden als anafoor, maar ik weet natuurlijk niet wat jij precies in je nederlandse lessen ziet.


    And in that moment, we were infinite.