[RPG] Nightschool Returns | 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 23 mei 2013 - 19:21 ]

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Kmoe leren

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Lily
''Ik heb je gemist,'' zei Damon zacht. Hij kneep zacht in zijn hand en zijn gezicht trok alleen daarbij al samen, wat er voor zorgde dat er nóg meer tranen ontsnapten.
''I-ik jou ook,'' zei ik op een zachte fluistertoon. Mijn stem trilde en mijn hart klopte als een bezetene, maar dat laatste was vooral dat ik ontzettend opgelucht was dat hij hier was en nog leefde. Zeventien jaar lang... wás ik er gewoon, maar het gevoel dat ik leefde had ik niet echt. Dag in dag uit naar hem zoeken was vermoeiend geweest, maar het feit dat ik al die tijd niks vond of hoorde, was nóg erger.
Ik dacht koortsachtig na, wetende dat als Damon lang in deze staat zal zijn, hij het niet zou redden.
Ik kan me herinneren dat ik ooit een drankje had gejat: het scheen je te genezen. Ik snifte ondertussen even door het huilen terwijl ik de kleur en geur voor me probeerde te halen. Het voelde koud aan, het rook vreemd en was blauw.
Na een tijdje, dat voor mij als uren aanvoelden maar in werkelijkheid maar een paar minuutjes was, voelde ik een koud flesje in mijn handen. Verrast en enigszins geschrokken opende ik mijn ogen: Het was gelukt!

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Macabre schreef:
Lily
''Ik heb je gemist,'' zei Damon zacht. Hij kneep zacht in zijn hand en zijn gezicht trok alleen daarbij al samen, wat er voor zorgde dat er nóg meer tranen ontsnapten.
''I-ik jou ook,'' zei ik op een zachte fluistertoon. Mijn stem trilde en mijn hart klopte als een bezetene, maar dat laatste was vooral dat ik ontzettend opgelucht was dat hij hier was en nog leefde. Zeventien jaar lang... wás ik er gewoon, maar het gevoel dat ik leefde had ik niet echt. Dag in dag uit naar hem zoeken was vermoeiend geweest, maar het feit dat ik al die tijd niks vond of hoorde, was nóg erger.
Ik dacht koortsachtig na, wetende dat als Damon lang in deze staat zal zijn, hij het niet zou redden.
Ik kan me herinneren dat ik ooit een drankje had gejat: het scheen je te genezen. Ik snifte ondertussen even door het huilen terwijl ik de kleur en geur voor me probeerde te halen. Het voelde koud aan, het rook vreemd en was blauw.
Na een tijdje, dat voor mij als uren aanvoelden maar in werkelijkheid maar een paar minuutjes was, voelde ik een koud flesje in mijn handen. Verrast en enigszins geschrokken opende ik mijn ogen: Het was gelukt!

Don't be like the rest of them, darling

Lily
Damon probeerde overeind te komen en ik beet op mijn onderlip toen het hem niet lukte.
Hij sloot zijn ogen en, zo voorzichtig mogelijk, duwde ik hem een klein stukje overeind zodat hij het drankje goed naar binnen zal krijgen.
''D-drink,'' zei ik zachtjes. Ik hield Damon dicht tegen me aan en zette het flesje voorzichtig aan zijn lippen. Mijn verdriet had plaatsgemaakt voor hoop en toen er een traan uit zijn ooghoek ontsnapte, veegde ik die snel weg.
Het deed me pijn om hem zo te zien.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Viderian Orion Gytowe
Ik zit te liggen op mijn bed als er een meisje de kamer binnen komt.
'Hallo, ik ben Caritate May. Noem me maar gerust Cari. Het ziet er naar uit dat ik je nieuwe kamergenote ben.' glimlacht ze verlegen
'I..i..ik ben vi..vi..Viderian Gytowe.' stotter ik onhandig
Ze gaat zitten op het andere bed en begint met uitpakken.Opeens springt ze op en sprint naar buiten. Ik sta op en kijk via het raam naar buiten.
Ze rent nog steeds, in de richting van het bos. Besluiteloos sta ik daar nog tien seconden en ren haar toch achterna.
Hijgend kom ik tot stilstand als ik zie dat ze voor het meer gestopt is.

The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams.

Damon
Ik voelde haar handen me en klein stukje overeind duwen om vervolgens haar stem zachtjes to horen zeggen dat ik moest drinken, en op dat moment begreep ik nog niet wat ze daar mee bedoelde. Een paar seconden later ik voelde iets kouds tegen mijn lippen, dat had ze waarschijnlijk bedoeld met drinken, ik kon de vreemde geur ervan ruiken, het rook goor genoeg om mijn lippen direct al te laten staken. Ik voelde hoe er een traan uit mijn ooghoek ontsnapte en vervolgens hoe haar vingers hem weg veegden, net op het moment dat ik bijna wilde opgeven kreeg ik mijn lippen van elkaar zodat het spul mijn mond in gleed. Het duurde een tijdje voordat mijn lichaam door had dat ik het door zou moeten slikken, maar het gebeurde wel, langzaam, en met elke slok voelde ik me een beetje beter.

Don't be like the rest of them, darling

[argh heeft iemand zin om Cari en Viderian te ontmoeten?]

[ bericht aangepast op 20 mei 2013 - 13:59 ]

The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams.

Lily
In de eerste instantie dronk Damon niet. Het baarde me zorgen, maar op dat moment dat zijn lippen van elkaar afweken en het spul zijn mond in gleed, glimlachte ik zwakjes.
Mijn duim, die nog op zijn wang rustte, streelde zachtjes en aanmoedigend zijn huid. Mijn lichaamswarmte tegen zijn huid zorgde er voor dat hij ietsjes opwarmde en het feit dat Damon langzaam maar zeker opklaarde, verbreedde mijn glimlach.
Eindelijk. Na zeventien jaar.

[Sorry voor de kortheid, lol :W]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Traitor schreef:
[argh heeft iemand zin om Cari en Viderian te ontmoeten?]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[anders kan ik Tyler naar hen sturen als nog een kamergenoot?]


[Fail van mij... ze zitten niet meer in de kamer :p]

[ bericht aangepast op 20 mei 2013 - 14:02 ]

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

[Ze komen nu terug, Tyler kan nu lekker komen ]

Caritate Mansue May
Ik tuurde gespannen in het water. Langzaam maar zeker kwam er iets naar boven.
Het is een ketting. De ketting moest een sterk magisch voorwerp zijn, anders had ik niet gevoeld dat het hier was.
Ik vis de ketting uit het water en doe hem om. Als ik me omdraai om terug te rennen zie ik Viderian staan.
Viderian? Viderian...Dat kwam me zo bekend voor. Hij zou me met de missie helpen!
Ik loop naar hem terug en samen gaan we naar onze kamer terug. Ik wist dat hij het vreemd vond, maar gelukkig begon hij niks te vragen.
Eenmaal in de kamer gingen we verder met het doen wat we aan het doen waren.

[ bericht aangepast op 20 mei 2013 - 14:31 ]

The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams.

Tyler P/Crawford
Mayra ondersteund me als we naar mijn toegewezen kamer huppen maar in feite is het niet nodig. 'Dank je May.' zeg ik en ze knik met een glimlachje. 'Ik kom zo eens broertje.' Ik klop één keer kort op de deur en open die dan vervolgens. Ik loop de kamer in en zie een jongen en een meisje. 'Hoi.' zeg ik simpel.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

[Liz komt goed uit (; , ze is toch voor de nieuwe koning?]

The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams.

Macabre schreef:
Lily
In de eerste instantie dronk Damon niet. Het baarde me zorgen, maar op dat moment dat zijn lippen van elkaar afweken en het spul zijn mond in gleed, glimlachte ik zwakjes.
Mijn duim, die nog op zijn wang rustte, streelde zachtjes en aanmoedigend zijn huid. Mijn lichaamswarmte tegen zijn huid zorgde er voor dat hij ietsjes opwarmde en het feit dat Damon langzaam maar zeker opklaarde, verbreedde mijn glimlach.
Eindelijk. Na zeventien jaar.

[Sorry voor de kortheid, lol :W]

Don't be like the rest of them, darling

Traitor schreef:
[Liz komt goed uit (; , ze is toch voor de nieuwe koning?]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''