RPG || Prison time. • One Direction || 01 - Speeltopics

Londen, UK - De wereldberoemde popsensatie One Direction is na vele delicten in de gevangenis beland. Wat ze hebben gedaan word stilgehouden door hun management. Toch zijn verschillende bronnen achter de delichten gekomen. Zo hebben ze een zestien-jarig meisje, Lyra Quins, ontvoerd, een winkel overvallen, drugs gedeald en er zijn zelfs bewijzen gevonden voor een moord. Hun fans zijn geschokt maar blijven hen steunen. Lees meer op pagina vier.

[Het idee is dus dat de leden van One Direction na verschillende delicten, zijn opgepakt. Ze zitten allemaal afgezonderd in een cel, maar ieder heeft een celgenoot. Dit kan een meisje zijn maar ook een jongen. In de gevangenis hebben ze het best goed, ze mogen naar buiten (natuurlijk zijn er speciale tijden) en ze krijgen fatsoenlijk eten.]

De rollen:

De jongens:
- Niall Horan - iPayhone
- Harry Styles - AppleBottom
- Louis Tomlinson - Confortare
- Zayn Malik - Luminoase
- Liam Payne - Dallam

De meisjes: VOL.
- Autumn Frost - Sempra
- Tilly Jillian Clears - AppleBottom
- Dessy Amelia Jackson - Depay
- Allison Freaux - Confortare
- Taylor Angel Brown - DamnBieber

De regels:
• Meer dan vier regels!
• 16+ mag.
• Geen Mary Sue's of Gary Stu's.
• Geen ruzie OOC, ICC mag wel.
• Alleen ik, Sempra, maak nieuwe topics aan.
• Geen sneltrein.

Autumn Frost.

De jongen gromt even en geamuseerd kijk ik toe hoe hij zichzelf in houd. De andere jongen kijkt me geïrriteerd aan. 'Dacht het niet,' mompelt hij. Ik schiet in de lach. 'Jullie ziijn gewend aan geld, aan luxe. Dat heb je hier niet.' Verklaar ik. Na een tijdje merk ik dat Taylor naar ons kijkt. Plotseling zie ik Harry en Louis rent snel naar hem toe. Ik geef de getinte jongen nog een fake glimlach en loop dan naar Taylor toe. Plotseling merk ik dat één van haar piercings eruit is gevallen, pijnlijk. 'Hoe kan dat nou?' Vraag ik. Taylor kende ik al wat langer en ik heb haar altijd al gemogen. 'Heb je ook zo'n celgenoot erbij?' Vraag ik met een klein knikje naar de beroemde boyband.

Zayn Javadd Malik

'Jullie zijn gewend aan geld, aan luxe. Dat heb je hier niet' Mijn handen balde ik tot vuisten en de blik in mijn ogen was weer van naar vernietigend naar dodelijk gegaan. Harry kwam er ook aan en Louis stuiterde naar hem toe. 'Krijgen we dat gedoe ook hier? Nog even en ik ga over mijn nek' mompelde ik naar Louis. Verveeld klom ik maar van de tafel af en ging op de grond zitten. Mijn ogen gingen naar Harry en Louis. De afgelopen weken had ik er gewoon genoeg van, terwijl ze beste vrienden waren. Maar natuurlijk kon het ook liggen aan dat ik al maanden geen relatie meer had gehad, vanwege dat ik het te druk had met de zaken et cetera. Nadat het met Perrie uit was had ik uit woedefrustratie een willekeurige jongen in elkaar geslagen die op straat liep. Het was wel leuk om overwinning te voelen, vandaar dat ik door was gegaan.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Iemand voor Dessy?]

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Tilly Jillian Clears

"Blijkbaar is het toch iets sneller dan een kwartiertje." Roept Liam terwijl een paar bewakers hem naar buiten brengen. Ik haal een hand door mijn haar en zucht zachtjes om dan zelf op te staan en mijn handen achter mijn rug te slaan, de boeien worden rond mijn polsen worden gezet. Terwijl ik naar buiten werd gebracht mompel ik iets onder mijn adem over de boeien die te strak zaten. Een rilling loopt over mijn rug als ik de buitenlucht kan zien en de boeien worden weer van me afgehaald. Ik knik naar de bewakers en stap naar buiten op zoek naar iemand die ik kende. Na een tijdje te zoeken had ik nog niemand gevonden, raar.

Harry Edward Styles

Met een zucht kijk ik om me heen, drukte, ineens staat Louis voor mijn neus. Eerst dacht ik dat het Autumn was die me in elkaar kwam slaan maar gelukkig niet."Hazz!" Hij trekt me in een knuffel en ik ontspan meteen, Louis' knuffels konden wonderen doen, eerlijk. "Hoe gaat het met je?" Vraagt hij dan. Ik knik langzaam en zucht. "Verschrikkelijk, Autumn is super gemeen, ze maakt me echt bang, straks slaat ze me nog, ik zeg je, ze vertelde me dat ik het nog geen week volhoud." Zeg ik in één adem. Ik kijk om me heen en slik wanneer ik mijn blik weer op Louis laat vallen. "Blijkbaar moet ik in de cel zijn terwijl ze doucht. Ze is een meisje, Louis, een meisje!" Ik haal mijn hand door mijn krullen en knipper eens met mijn ogen. "Ik wil weg hier, Boo."

---

The artist is the kid that survived.

Louis William Tomlinson
Hij vertelt me dat hij het verschrikkelijk heeft in die cel. Ik zucht. 'Klinkt niet zo goed. Maar ja, jouw celgenoot praat tenminste nog. Die van mij' - ik wijs kort naar mijn celgenoot, waar ik de naam nog niet eens van weet - 'praat niet eens. Ik word gek, als ik met niemand kan praten ga ik dood.' Ik neem een hap adem omdat ik maar doorratel. 'Dat betekent dat - dat bij mij ook moet gebeuren, denk ik. Meh,' zucht ik. 'Ik wil weg hier, Boo,' vervolgt hij zachtjes. Ik kijk naar hem. 'Ik ook, ik haat mezelf voor wat ik allemaal heb gedaan. Nooit gedacht dat ik die dingen allemaal überhaupt ging doen,' mompel ik. 'Maar volgens mij zitten onze cellen tegenover elkaar, dus we kunnen alsnog praten als we gek worden van onze enge celgenoten.' Ik trek hem opnieuw in een knuffel en laat mijn voorhoofd half tegen zijn schouder rusten.

---

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Taylor Sky Brown

''Ik weet het niet'' mompel ik. ''Ja, Hij heet Louis ofzo en hij is echt een kneus.'' ik gaf een knikje naar Kneus die op het zelfde moment ook een knikje aan mij gaf. ''Wat een mogool. Ze lijken net homo's'' Ik giechel even. Maar kijk Louis nors aan. No way dat hij met zijn vriendje gaat praten terwijl ik er tussen zit. Hij trekt zijn vriendje in een knuffel. Zeker weten homo. Ik trek mijn neus op en draai me weer om naar Autumn, ''Ik ga me piercing maar eens zoeken voordat de tijd voorbij is'' ik glimlach vriendenlijk naar haar. Hopend dat ze het beantwoord. Zij was zowat de enige met wie ik praten hier in dit gat. Zij was ook de enige die wist waarom ik hier was.

---

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Harry Edward Styles

"Ik ook, ik haat mezelf voor wat ik allemaal heb gedaan. Nooit gedacht dat ik die dingen allemaal überhaupt ging doen." Mompelt Louis. Ik knik. "Maar volgens mij zitten onze cellen tegenover elkaar, dus we kunnen alsnog praten als we gek worden van onze enge celgenoten." Ik grinnik en knik. "Helemaal mee eens." Stem ik in. Hij trekt me weer in een knuffel en zachtjes aai ik over zijn rug. "Het komt wel goed, we zijn hier vast weg voor we het weten, ik ben zeker dat Simon er mee bezig is." Ik geef hem een glimlach en kijk op om dan eventjes naar de andere jongens te wuiven. Ik kon tenminste nog met hun praten, alleen met Autumn in één cel hele dagen lang, ik ben zeker dat ik dood zou zijn na een paar uur, straks vermoord ze me nog in men slaap. In mijn slaap, zeg ik je, ze lijkt me wel zo'n type. Ze mag er wel lief en jong en onschuldig uitzien in sommige hun ogen maar ik zou toch liever niet in haar vriendengroep zitten als ze de hele dag zo praat. Ik mag haar niet. Lichtjes trek ik Louis korter bij. Ik zal sterker moeten worden als ik de nacht wil doorkomen.

---

The artist is the kid that survived.

Louis William Tomlinson
'Ik hoop het maar,' zucht ik. 'Mijn celgenoot gebruikt me half als een hondje, ze denkt dat ik alles doe wat ze zegt. Vreselijk. Ik had gehoopt dat ik met jou in een cel zat, dan konden we mijn celgenoot en die van jou eens naast elkaar zetten en dan is iedereen blij. Maar volgens mij gaan die bewakers denken dat wij een ontsnappingsplan zouden maken.' Ik zucht opnieuw en voel dat hij me steviger tegen zich aandrukt. Ik voel zijn lichaamswarmte en ruik de geur die hij altijd heeft, dat maakt hem ook Harry. Ik kijk weer wat op om hem recht aan te kijken. Hij is nog precies de Harry die ik voorheen kende, geen splinter veranderd. 'We gaan vanavond gewoon praten totdat die celgenoot van mij en Autumn gek worden van ons,' grap ik met een lichte grimas op mijn gezicht.

---

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Niall Horan
Sloffend met mijn voeten liep ik naar een bankje en laat me op het houten bankje zakken.
Ik haal een hand door mijn geblondeerde lokken en kijk om me heen.
Waarom moet ik in hemels naam in deze klote gevangenis zitten, oke, ik snap het wel wat ik gedaan
heb fout is. Heel erg fout. Ik had liever op de bank gezeten met een bak popcorn op mijn schoot
en een film kijkend. Als ik de tijd kon terug draaien had ik het anders aangepakt..
Ik zucht diep en sluit mijn ogen drie seconden, daarna open ik ze weer.

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Dessy Amelia Jackson
Ik zuchtte en wreef even over mijn onderrug. Ik had al een hele tijd last van mijn rug, de matrassen en de muren deden me geen goed. Ik besloot om op te staan en maar wat te gaan lopen. Geen zin om iets anders te doen, geen zin om met de anderen kennis te maken. Sociaal was ik buiten, hier binnen was ik gesloten en rustig. Tenzij je mijn grenzen overschreed, dan werd ik weer net zo gek als ik buiten had gedaan. Ik liep langs de hekken af en liet mijn vingers er langzaam overheen glijden. Ik beet op mijn lip terwijl ik terug dacht aan die ene avond. Ik zag haar, met mijn vriend, mijn liefste voor bijna een jaar. Hij wist dat het fout was toen ik op ze af kwam lopen. Ik weet nog precies hoe hij zich omdraaide met die vieze grijns op zijn gezicht. En dat wijf, zij gaf me zo'n dodelijke blik die me nu door het lint kon laten gaan. Daar stonden ze, met zijn tweeën in een hoekje. Zijn handen rustte op haar billen, die omhuld waren door een veel te kort zwart jurkje. Hij wist het, hij wist dat ik gek zou worden. De slechtste eigenschap die ik had, jaloers zijn. Het wijf was op me af komen lopen en ondanks dat ik een stuk kleiner was, was ik haar meteen aangevlogen. Alsof er een waas voor mijn ogen zat, ik sloeg, trapte, krabde, beet en trok aan alles waar ik bij kon. Stukken haar en bloed vloog door de lucht. Uiteindelijk lag ze stil onder me op de koude, natte vloer van de discotheek. Ik had zover doorgeslagen en getrapt dat ze naar het ziekenhuis moest. Ik was er vanaf gekomen met een bloedneus en een blauw oog. Zij was er slechter aan toe, een hersenschudding, twee blauwe ogen, een gebroken neus en ingeklapte longen waren het resultaat van mijn aanval. En nu zat ik hier, door haar en mijn allerliefste ex. Spijt, dat had ik niet, ik zou het zo opnieuw doen. Ik haalde een hand door mijn lange bruine haren en leunde tegen het hek, vlakbij de anderen.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Harry Edward Styles

"We gaan vanavond gewoon praten totdat die celgenoot van mij en Autumn gek worden van ons." Ik grinnik en knik. Zolang als ze me maar niet slaat, want dan zeg ik het zeker tegen één van de bewakers, misschien kunnen die haar wat laten dimmen. Ik zucht zachtjes en bijt op mijn onderlip. "denk je echt dat de bewakers ons als slim bestempeld hebben?" Vraag ik dan zachtjes. Ik speel met de nek van zijn gevangenis jasje, het is niet echt Lou's kleur maar het staat hem wel, Louis staat dan ook met alles, het ziet er best sexy uit, ik bedoel, leuk, ik bedoel, Louis. Ik voel hoe de blikken op ons branden en slik stilletjes. Ik haak mijn arm in de Louis' arm en trek hem weg van de muur. "Kom op laten we het terrein verkennen." Zeg ik snel. Ik was niet beschaamd voor hem, of ons, maar ik had het gevoel dat mensen hier niet echt goed omgaan met twee beste vrienden en hun intimiteit.

---

The artist is the kid that survived.

Louis William Tomlinson
'Ik heb geen idee? Ik was tenminste wel braaf,' grinnik ik. Harry speelt wat de nek van mijn jasje en ik knik op het voorstel om rond te gaan lopen samen met hem. Ik voel de blikken gewoon op ons branden en ik word vaak nogal nerveus als onbekende mensen naar ons kijken, uitgezonderd van onze fans dan. Ik klem mijn arm steviger in de zijne. 'Ik weet niet zeker of ik het wel uit ga houden in die cel,' mompel ik, 'ik kan er niet eens normaal praten en waarschijnlijk kom ik haar naam toch never nooit te weten.' Ik brom zachtjes. 'En ik mis die geweldige krulletjes van je nog.' Ik stomp hem zachtjes en speels als een grapje. Ik slaak een zachte giechel uit, proberend om de vreselijke sfeer op te boenen. Hopelijk gaan al die criminelen door met hun vrienden of iets, want ik en Harry stoppen echt niet zo te doen.

---

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Zayn Javadd Malik

Mijn linker oorbel deed ik uit om hem wat beter vast te zetten, maar in plaats daarvan viel ie uit mijn handen en rolde ie over de grond. 'Verdomme' mompelde ik. Gefronst stond ik op en liep erachteraan, om vervolgens te bukken en hem op de rapen. Naast de oorbellen zag ik ook een piercing. Ik herkende ze gemakkelijk, wie niet? Als eerst deed ik mijn oorbel in en vervolgens pakte ik ook de piercing. Toen ik opkeek zag ik een bekend meisje zoeken. Taylor. Ze zat hier al drie jaar, en vorig jaar was ik voor een maand vast gezet dus we hadden elkaar al eerder gezien. Tot mijn grote verbazing ben ik nog vrienden met haar geworden, ook. De strakke blik verdween en een glimlach kwam ervoor in de plaats. Met de piercing in mijn hand liep ik naar Taylor. 'Zoek je dit, soms?' vroeg ik haar waarbij ik mijn hand openvouwde.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Taylor Angel Brown

Geïrriteerd ga ik zitten op de vloer. Ik zoek al 5 minuen naar mijn piercing maar vind nog niks. Nors kijk ik op. ''Ik zoek het alleen als het mijn piercing is''. Tot mijn verbazing zag ik een zilveren piercing glinsteren. ''Bedankt'' mompel ik. Mijn ogen gleden even langs de jongen zijn gezicht. ''Zayn'' Mompel ik verbaasd. Met nog steeds een verbaasd gezicht sta ik recht en klop mijn kleren af. ''Zayn'' glimlach ik. Ik trek hem naar me toe en geef hem een knuffel. ''Wat heb je nu weer gedaan dat je hier beland bent'' ik keek hem nieuwsgierig aan. Ik was alleen open bij mensen die ik echt goed kende en Zayn en Autumn waren er één van. ''Waarom kwam jij niet bij mij in de cel in plaats van kneus Louis'' mompel ik in mijn zelf gekeerd.

---

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Zayn Javadd Malik

'Zayn' mompelde Taylor verbaasd. 'Taylor' grinnikte ik. 'Zayn' glimlachte ze, waarna ze me in een knuffel trok. 'Ook leuk om jou weer te zien' lachte ik. 'Wat heb je nu weer gedaan dat je hier beland bent' Nieuwsgierig keek ze me aan. 'Drugs dealen, mensen bedreigen, mensen in elkaar slaan om alle frustratie kwijt te moeten. Het gebruikelijke' grijnsde ik. 'Waarom kwam jij niet bij mij in de cel in plaats van kneus Louis' mompelde ze. 'Hè, Lou is geen kneus. Alhoewel hij niet de slimste is' knikte ik. 'Geen idee. Ik vind het ook wel jammer, ik heb niet zo'n zin om met iemand vreemds opgescheept te zitten. Nu zit ik me alleen maar te vervelen' zuchtte ik. Ik zou graag bij Taylor willen zitten, ze was gewoon geweldig. 'Zit jij hier nog altijd vast voor je heldendaad?' vroeg ik met een grijns.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."