• Londen, UK - De wereldberoemde popsensatie One Direction is na vele delicten in de gevangenis beland. Wat ze hebben gedaan word stilgehouden door hun management. Toch zijn verschillende bronnen achter de delichten gekomen. Zo hebben ze een zestien-jarig meisje, Lyra Quins, ontvoerd, een winkel overvallen, drugs gedeald en er zijn zelfs bewijzen gevonden voor een moord. Hun fans zijn geschokt maar blijven hen steunen. Lees meer op pagina vier.

    [Het idee is dus dat de leden van One Direction na verschillende delicten, zijn opgepakt. Ze zitten allemaal afgezonderd in een cel, maar ieder heeft een celgenoot. Dit kan een meisje zijn maar ook een jongen. In de gevangenis hebben ze het best goed, ze mogen naar buiten (natuurlijk zijn er speciale tijden) en ze krijgen fatsoenlijk eten.]

    De rollen:

    De jongens:
    - Niall Horan - iPayhone
    - Harry Styles - AppleBottom
    - Louis Tomlinson - Confortare
    - Zayn Malik - Luminoase
    - Liam Payne - Dallam

    De meisjes: VOL.
    - Autumn Frost - Sempra
    - Tilly Jillian Clears - AppleBottom
    - Dessy Amelia Jackson - Depay
    - Allison Freaux - Confortare
    - Taylor Angel Brown - DamnBieber

    De regels:
    • Meer dan vier regels!
    • 16+ mag.
    • Geen Mary Sue's of Gary Stu's.
    • Geen ruzie OOC, ICC mag wel.
    • Alleen ik, Sempra, maak nieuwe topics aan.
    • Geen sneltrein.

    Het begin:

    De meisjes zijn net terug van het ontbijt en zitten nu in hun cel. Sommige liggen op bed, anderen schrijven of lezen de krant. De jongens worden door bewakers in hun cellen gegooid. De eerste indruk dus.

    Enjoy !

    Niall Horan
    "Waarom zit jij hier eigemlijk?" Vroeg ze nieuwsgierig aan me en keek me vragend aan.
    Ik zuchtte zachtjes en haalde een hand door mijn haar wat warrig over mijn voorhoofd lag.
    "Ik heb meerdere keren meisjes ontvoerd toen ik aardig dronken was." Ik keek beschaamd naar beneden
    en begon verder met praten. "Ik ben ook meerdere malen mede-plichtig geweest bij moord. En ze verdenken me aan verkrachting. Wat niet waar is uiterraad. Ik ben hier absoluut niet trots op, het liefst lag ik nu op de bank een film te kijken."
    Ik keek haar recht aan. "En jij?" Vroeg ik nieuwsgierig.


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Allison Freaux
    Niall begon alle dingen op te noemen, wat best wel veel was. Dat zou ik echt niet van hem verwachten. Uiteindelijk, na de hele ratelketting, vroeg hij wat ik gedaan heb. 'Ik heb door een woedeaanval iemand vermoord, nou ja, iemand gestoken, die later overleed, maar ik heb er geen spijt van, ik haatte die trut,' bekende ik en ik keek naar hem. 'Hoe vaak heb jij iemand vermoord?' Aangezien we toch niets te doen hadden, dan kon ik hem maar beter gaan uithoren over alles. Ik ging weer tegen het kussen zitten en ontspande mijn schouders. Dit zou nog best wel interessant kunnen worden eigenlijk. Ik keek hem begrijpend aan, omdat we een beetje over het vermoorden in hetzelfde schuitje zaten.


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    Zayn Javadd Malik

    'Uhm.. Hallo?' hoorde ik een aarzel stem. Ik keek op en zag een meisje. Even trok ik één wenkbrauw op, maar zond haar daarna een dodelijke blik toe. Echt niet dat ik haar ook maar één woord zou geven. Mezelf hield ik stil, enkel als ik de andere lads zag zou ik praten. Met een kil gezicht begon ik mijn haar wat bij te werken. Het zat opgestoken in een kuif, die nog altijd helemaal perfect omhoog zat. Het jammere van dit alles was, was dat ik geen tattoos er meer kon bijzetten. Net voordat ik opgepakt werd gelukkig één op mijn been, de rest zat allemaal op mijn armen, heup, schouders, borstbeen of nek. Overal, dus. Wat verveeld liet ik me neervallen op het bed, en keek wat rond. Mijn ogen kwamen niet eens langs het meisje, ze boeide me niet echt wat. Wat mij betrof kon ze nu al de grond ik zakken en naar de hel lopen. Om hoe laat was het bezoekuur, zeiden ze? Ik verwachtte niet echt dat er iemand zou komen. Sinds de drugs was ik een schande voor mijn familie. Weer zo'n typisch Pakistaans ding. Yasser had verboden aan Safaa, Waliyha, Doniya en Tricia om me op te komen zoeken. Voor de rest hadden meerderen nog schuld bij me, die zou ik wel krijgen als ik hieruit was.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Niall Horan
    Ze vertelde dat ze iemand had neergestoken en absoluut geen spijt had.
    "Hoe vaak heb jij iemand vermoord?" Vroeg ze en ging weer tegen een kussen aan zitten.
    "Iets van drie keer.. misschien wel vier, geen idee" Antwoorde ik wat beschaamd op haar vraag.
    "En jij? Of heb je maar dat ene meisje om het leven gebracht?" Ik keek haar nieuwsgierig aan.
    "Heb je vaak woedeaanvallen?" Vroeg ik er gelijk achter aan.

    [Sorry dat ik zo weinig schrijf, ik zit op de tablet, hihi]


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Dessy Amelia Jackson
    Hij keek op en liet zijn ogen voor een halve seconde langs me af glijden. Arrogantie straalde van hem af toen hij een wenkbrauw optrok en me daarna een blik zond, die je mij normaal niet zou moeten sturen. Een dodelijke uitstraling gleed over zijn gezicht. Hij richtte zijn blik weer op een dood punt op de muur en begon wat aan zijn haar te zitten. Ik schudde mijn hoofd. Die blik, het was dat hij een jongen was, en dat ik geen schijn van kans tegen hem maakte als ik hem aan zou vallen. Maar geloof me, als daar één of ander wijf zat, die me zo arrogant aan had gekeken, dan had ik nu vechtend op de grond gelegen. Dodelijke blikken, de meest vieze blikken die er bestonden en die ik tijdens het uitgaan vaak genoeg gegeven had aan iemand. Ik zuchtte en liet me achterover zakken, zodat ik met mijn rug weer op het matras lag. Ik draaide me op mijn zij en sloeg mijn armen om mijn benen heen. Wat miste ik alles buiten.. Mijn vriendinnen, die nog trouw elk bezoekuur kwamen, het uitgaan, het gek doen, de gevechten, en misschien nog wel het meeste mijn familie. Mijn kleine broertje Brandon had geen idee van waar ik was. Hij dacht dat ik op vakantie was, naar een ver land. Hij was nog te jong om te begrijpen wat er echt gebeurt was. Mijn ouders zijn nooit boos op me geweest, alleen teleurgesteld en boos op zichzelf. Ze hadden het te druk om te merken hoe ver ik afdwaalde van het rechte pad. Ik staarde voor de duizendste keer naar hetzelfde zwarte puntje op de witte muur tegenover me. Wel honderd keer had ik me bedacht hoe ik weg kon komen uit deze hel, maar ook was ik honderd keer tot de conclusie gekomen dat het beter was om hier te blijven, omdat ze me toch wel weer te pakken zouden krijgen. Ik zuchtte hoorbaar en besloot om maar stil te zijn. Hij had zijn punt gemaakt en het was wel duidelijk dat ik nu beter niks kon zeggen.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Allison Freaux
    Drie of vier keer. Ik kon er even niet bij of hij nou onschuldig was of niet. Hij vroeg twee dingen aan me. 'Ik heb alleen dat meisje om het leven gebracht, verder heb ik niets gedaan. En ja, dus kijk maar uit. Als je me mijn zin niet geeft krijg ik makkelijk een woedeaanval, en ik zou jou niet graag pijn willen doen, want je ziet er schattig uit. Maar alleen daarom,' ratelde ik door en ik keek naar hem. Ik stroopte mijn mouwen op en legde mijn handen onder mijn hoofd, nog steeds op Niall lettend. Eens kijken wat hij daarop te zeggen had.

    [Ik zit ook like 3 dingen tegelijk te doen.]

    [ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 23:05 ]


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    Niall Horan
    "Ik heb alleen dat meisje om het leven gebracht, verder heb ik niks gedaan. En ja, dus kijk maar uit. Als je me mijn zin
    Niet geeft krijg ik makkelijk een woedeaanval, en ik zou jou niet graag pijn willen doen, want je ziet ee schattig uit. Maar alleen daarom." Ratelde ze achter elkaar en stroopte haar mouwen oo en legde haar handen onder haar hoofd.
    Het schaamrood steeg naar mijn wangen en ik mompelde duidelijk iets wat moest lijken op ; ik ben niet schattig.
    Ik kijk paar secondem naar mijn handen die met elkaar aan het spelen zijn en daarna keek ik Allison aan.

    [ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 23:24 ]


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Taylor Angel Brown

    Geamuseerd keek ik de jongen aan. Ik wist niet dat hij zo boos zou worden. Opeens schiet me iets te binnen. ík ben hier als eerste en ik bepaal dus alles. Geïrriteerd keek ik de jongen aan toen hij mijn naam vroeg. Net snauwde hij me nog af en nu vraagt hij doodleuk mijn naam. Ook al smeekte hij mijn naam hij zal die toch nooit krijgen. Mijn ogen glijden naar de cel die open word gedaan. ''Naar buiten'' glunder ik. Ik weet nu bijna zeker dat Louis verbaasd kijkt. Wie praat een half uur niet en begint dan spontaan te praten. Mijn gezicht gaat weer op nors als ik naar de bewaker kijk. Hij kijkt me grijnzend aan en pakt me hardhandig bij mijn arm. ''niet zo hard'' sis ik. Zijn greep verminderd. Mijn blik valt op zijn horloge. Ik word 10 minuten te vroeg opgehaald? Sinds wanner is dat zo?


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    Allison Freaux
    Niall begon te blozen en ik kon het niet laten om een zacht lachje te laten ontsnappen uit mijn mond. Hij mompelde dat hij niet schattig was en keek daarna naar zijn handen, daarna naar mij. 'Jawel, je bent schattig,' gaf ik toe en ik grinnikte kort. Ondanks dat ik iemand vermoord had, was ik praatgraag en kon best makkelijk vrienden maken. Ik keek hem aan. 'Niet ontkennen!' zei ik gauw nog met een plagerige grimas. Ik bleef hetzelfde zitten om vervolgens nog wat te vragen aan hem. 'Ben je Iers?' Ik keek hem vragend aan en liet mijn handen in mijn schoot vallen. De mouwen vielen vanzelf weer naar beneden en ik begon er wat verveeld mee te spelen. Ik kneep er zachtjes in met mijn nagels en liet mijn hoofd kort op zij hangen.

    Louis Tomlinson
    Zuchtend wachtte ik op een antwoord, maar ik wist zeker dat er geen antwoord zou komen toen de cel open werd gedaan. Het meisje keek naar de deur en ze glunderde. Daarna zei ze iets wat leek op 'naar buiten' maar gelijk kijkt ze weer nors als er een bewaker tevoorschijn komt. Hij pakt het meisje vast en ik keek naar haar. Ze keek iets verbaast toen ze op het horloge van de bewaker keek. Ik fronste en sloeg mijn armen over elkaar. Dacht het niet dat ik naar buiten ging zonder dat iemand toestemming gaf of zonder dat de andere cellen ook open gingen. Ik keek naar de bewaker die een rare grijns op zijn gezicht had. Ik liep naar het bureau en ging op de stoel zitten, nog steeds kijkend naar het meisje. Wat zouden ze met haar gaan doen? Straf? Isoleercel of iets? Of juist iets heel anders dan dat?


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    | Ik zal zeggen wanneer we naar buitten gaan, sommige mensen hebben namelijk nog helemaal niet gereageerd. |

    Niall Horan
    Ik liet een grommend zuchtje horen toen ze zei dat ik wél schattig was. Ze grinnikte kort. "Niet ontkennen!" Zei ze gauw. Weer
    liet ik een gromgeluidje horen. "Ben je Iers?" Vroeg ze aan me en keek me vragend aan.
    Trots knik ik, "Ja, ik ben Iers" Glimlachte ik en ik stond op. De hele tijd op de koude vloer zitten is ook geen pretje.
    Ik ging nonchalant tegen het bed leunen met mijn armen over elkaar geslagen. En keek Allison aan.

    [Sorry voor het kleine stukje, ben net wakker^^]

    [ bericht aangepast op 19 mei 2013 - 12:43 ]


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Allison Freaux
    Hij liet een grommend zuchtje los en ik grinnikte weer zachtjes. Hij liet weer een grommend geluidje horen en toen fronste ik. Hij knikte trots op mijn vraag, waarna hij 'Ja, ik ben Iers,' zei. Hij glimlachte, stond op en begon nonchalant tegen het bed te leunen. Ik trok mijn benen wat omhoog zodat het achterste deel van het bed vrij was. Fronsend keek ik naar Niall, als teken dat hij op het bed mocht gaan zitten. Het bed was tenminste nog een beetje warm én zacht. Ik keek nadenkend de lucht in. 'Hm... Zitten de andere jongens ook vast? Ik zag in de krant-' Ik wees kort naar de krant die verkreukeld in de hoek lag, '- dat jullie Boyband allemaal slechte dingen hadden gedaan en alles?' Ik keek nieuwsgierig naar hem.


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    Niall Horan
    Langzaam liet ik mezelf op het bed zakken en ging in de kleermakerszit zitten. Opzich was het bed best zacht. Dat zou je net denken voor een bed in een cel. "Hm.. Zitten de andere jongens ook vast? Ik zag in de krant-" Ze wees naar een verkreukeld stuk blad, wat waarschijnlijk een krant is."-dat jullie Boyband allemaal slechte dingen hadden gedaan en alles?" Vroeg ze en keek me nieuwsgierig aan. Beschaamd krab ik op mijn achterhogd. "Euh.. Ja, Zayn,Harry,Liam en Louis zijn ook opgepakt. En ja, dat klopt." Ietwat beschaamd keek ik Allison in haar ogen aan.


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Allison Freaux
    Hij knikte beschaamd en krabde op zijn achterhoofd. 'Dat is... Om het netjes te zeggen, helemaal niet leuk... Jullie hadden zo veel geld waarschijnlijk, iedereen lag aan jullie voeten en dan doen jullie dit... Spijtig, straks worden de muren van buiten kapot gemaakt door die fans om jullie terug te halen,' grapte ik om hem tenminste een klein beetje aan het lachen te krijgen. Ik was wel gewend geraakt aan de cel en aan de eenzaamheid, maar nu Niall er was, ging ik helemaal los in het praten. Ik speelde nog wat met mijn mouwen en drukte mijn hoofd wat tegen de stang van het bed.


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    Niall Horan.
    Ik grinnikte."Zo gestoord zijn sommige misschien wel." Grapte ik terug. Ik leunde tegen de koude harde muur met mijn rug.
    Mijn vingers speelden met elkaar . Ik keek naar mijn vingers. "Hoelang zit jij hier eigenlijk al?" Vroeg ik nieuwsgierig. "En, krijg je soms bezoek van je familie? Of niet..?" Ik keek haar aan en glimlachte scheef. "Laten we het beste er van maken zolang we hier zitten." Knipoogte ik.


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.