I know your secrets - A || 1D || O1 - Speeltopics

Vier jaar geleden werd een meisje dood gevonden in de kelder van een school, Alexis Campbell was haar naam. De doodsoorzaak? 50 messteken in haar buik. Alexis was populair op school, zij kende iedereen en iedereen kende haar. Het was een lief meisje, met een sluwe kant. Ze kon de dingen die ze wou makkelijk krijgen. Zo kon ze ook makkelijk zorgen voor het ontslag van kantine medewerker John. Toen ze dood was gevonden na 6 maanden van vermissing was hij meteen een verdachte, en hij bekende. Hij had de dood van de 15-jarige Alexis Campbell op zijn geweten. Hij werd veroordeeld tot 15 jaar cel, en de begrafenis van Alexis zorgde ervoor dat iedereen het een beetje kon afsluiten..
Nu zijn we vier jaar verder, en vijf jongens zijn nu een wereldberoemde band. One Direction. De vijf hadden allemaal een band met Alexis. De een was haar vriendje, de ander haar beste vriend en een ander was haar vijand. Nu ze zo beroemd zijn hebben ze er nooit meer aan gedacht, tot nu. Het is precies vier jaar geleden, en ze krijgen een smsje. Van A. Twijfels komen in het spel. Leeft Alexis nog of speelt iemand een ziek spelletje. Wat is het doel van A? Wil ze de vijf gewoon bang maken of wil ze een einde maken aan hun carriere. En tot hoever gaan de jongens mee in het spelletje.. Is het wel geheel ongevaarlijk? En dan nog de grootste vraag.. Hoe kent A de geheimen van de vriendinnen, en waarom worden ook hun meegetrokken in het spel...

Jongens:
Harry Styles: - Danosaur || Vijand
Zayn Malik: - Sempra || Beste Vriend
Niall Horan: - nessje
Louis Tomlinson: - AppleBottom || Vriendje
Liam Payne: - Depay || Beste Vriend

Meisjes:
Vriendin Harry: Alivia ‘Ali’ Parker - Erestor
Vriendin Zayn: Alexandra Bella-Rose Montoya - Malino
Vriendin Niall: Aliz Zarah Tayson - Luminoase
Vriendin Louis: Leslie Cadence Shore - Arriver
Vriendin Liam: Charmila Mely Donoghue - Infelia

Regels:
- Geen oneliners! Je moet minstens 3 regels schrijven!
- Geen perfecte personages!
- 16+ is toegestaan
- Alleen ik (Malino) doe de berichtjes van A! Tenzij ik tegen iemand zeg dat die het kan doen
- Alleen ik maak de topics, behalve als ik offline ben maar dan wil ik wel een linkje naar het topic!
- Geen ruzie OOC en OOC tussen haakjes!
- Meld je niet aan als je niet genoeg tijd hebt! Ik wil geen mensen die na één topic niet meer reageren!
- We sluiten niemand buiten en zorgen dat iedereen het kan volgen
- Maximaal 2 personages, dan wel een jongen en een meisje!

[ bericht aangepast op 9 mei 2013 - 22:00 ]

---

El Diablo.

Alivia 'Ali' Parker
'Sorry dat ik niets gezegd heb. Maar ik dacht niet dat het belangrijk was.' Het was stom van me om te verwachten dat hij elk detail zou moeten vertellen, maar dat zijn dingen die ik achteraf pas bedenk. 'Maakt niet uit. Het is meer dat ik hoop dat je weet dat je me kunt vertrouwen.' Het klinkt egoïstisch, maar die kleine dingen laten me toch wat specialer en meer gewaardeerd voelen.
'Je bent aardig opweg.' Antwoord hij op mijn vraag. Ik laat me door Harry achterover duwen. 'Dan moet ik maar nog beter mijn beter mijn best gaan doen.' Met de topjes van mijn wijsvinger duw ik zijn mondhoeken iets omhoog. 'Je lacht al!' Tevreden sla ik mijn armen om zijn middel zodat ik hem naar me toe kan trekken voor de zoveelste kus, waar ik niet genoeg van kan krijgen. Zijn groene ogen kijken me aan. Nog altijd kan hij me laten blozen als hij me aankijkt. 'Daarbij. Die A praat onzin, want jij houdt van me, toch?' Door momenten als deze besef ik hoeveel geluk ik eigenlijk heb. Er zijn miljoenen meisjes die in mijn schoenen willen staan, met Harry die op ze ligt en de hele tijd een kus geeft. En toch ben ik degene die hier nu samen met hem op de bank ligt. 'Je mag daar niet eens aan twijfelen.' Ik trek Harry's shirt wat omhoog en kras met mijn nagels over zijn huid. 'En? Is het me al gelukt om je op te vrolijken?' Glimlach ik.

[ bericht aangepast op 15 mei 2013 - 15:57 ]

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Zayn Malik.

Als ik de bel hoor afgaan, gooi ik mijn mobiel met eem boog op het bed neer en ren de trap af. Ik kijk door het kijkgaatje, het is Alexandra. Ik doe de deur open en trek haar in een knuffel. 'Moet je nog niet naar je werk?' Vraag ik haar waarna ik haar meesleur naar de keuken. Ik pak nog twee smoothie's, geef er eentje aan Alexa en eentje aan mezelf. Afwachtend begin ik aan het rietje te zuigen. I like smoothie's. Ik ren snel naar boven om mijn mobiel te pakken en sprint daarna weer naar de keuken.

Liam Payne
'Nee, zo wil ik het niet. Ik wil al best lang een break na mijn middelbare. Ja, ik wil al heel lang naar de universiteit maar ik wil ook wat ervaring op doen. Ik wil immers ergens in een management werken.' zei ze en ze glimlachte even lichtjes. Ik grijnsde even bij de gedachte dat het misschien nog echt zou doorgaan. 'Maar ik weet niet of ze me wel aannemen, want ja. Ik ben en blijf je vriendin. Straks denken ze dat ik je afleid tijdens je concerten. Ik hoop natuurlijk dat ik mee mag dan.' zei ze en haar woorden brachten me weer met beide voeten terug op aarde. Ze had een punt, misschien wilde ze haar helemaal niet aannemen, juist omdat ze mijn vriendin was. Ze legde haar hoofd op mijn schouder. 'Je weet niet hoe gelukkig ik ben.' grinnikte ze en ze keek me even aan. Ik drukte een snel kusje op haar lippen en zuchtte toen ook. 'Als dit echt is wat je wilt.. Waarom zouden we dan nu niet beginnen met het regelen van je stage?' vroeg ik grijnzend toen ik mijn mobiel tevoorschijn toverde en het nummer van Modest zocht.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Harry Styles
Iets verbaast kijk ik Alivia aan. 'Natuurlijk vertrouw ik je, dat is toch vanzelfsprekend.' Tenminste, dat vond ik wel. Maar ik vond niet dat vertrouwen inhield, dat ik elk sms wat ik kreeg met haar moest bespreken. Ik lachte automatisch toen ze met haar vingers mijn mondhoeken omhoog trok en trok mijn neus iets op, waarna i keen gekke bek naar haar trok. mijn lippen bleven die van haar maar raken en ik zou er nooit genoeg van kunnen krijgen. Ze waren altijd zo vol en zacht. mijn hand ging door haar, haar en kippenvel verscheen op mijn huid, toen ze met haar nagels op het gecreëerde, blote stukje huid krasten. 'Doe ik ook niet.' Als ik daar aan getwijfeld had, had ik haar zo kunnen inruilen voor miljoenen andere meisjes die dat wel deden. Want A kon zeggen wat die wilde. Twitter loog er niet om. Alleen had ik aan de liefde van Alivia al genoeg. Het was namelijk een stuk fijner liefde te ontvangen van iemand waar je zelf ook van hield. Uitdagend schudden ik mijn hoofd. 'Nog lang niet. Kijk hoe depressief ik ben.' Lokte ik haar iets uit. grijnzend drukten ik mijn lippen stevig op die van haar, waarna ik speels mijn lippen in haar onderlip zetten en er zachtjes aan trok. Ik hield van zulke spelletjes.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis William Tomlinson

"Ik hoef niks." zegt Leslie, ik knik en bestel voor mezelf een mokka koffie.
"Hier zijn uw mokka koffie's, als u nog iets wilt dan moet U gewoon roepen." De jongen heeft een zwarte broek aan met een witte bloes erop, hij zet snel de koffie's op het tafeltje en maakt dat hij wegkomt. Ik herkende hem als één van de jongens op school, Alexis was niet bepaald goede vriendjes met hem, maar hij leek me wel tof, hij was best stil, dat wel, en niet bepaald populair. Alexis keek me met een speelse grijns aan. "Ga je nog drinken?" Ze likte eens over haar lippen en nam zelf een slok van haar koffie. Ik knikte en nam een klein slokje, alsof er aan bom ontplofte in mijn mond nam ik nog een slok, dit was geweldig. Ik verwijde mijn ogen. Met een glimlach slaat ze haar lange, krullende, blonde haren over haar schouder.
Met een zucht roep ik de ober erbij, het is een jongen ik denk ergens rond de zeventien en bestel een mokka koffie. Niet veel later brengt hij de koffie en met een glimlach wuif ik hem terug weg. "Dank je, ik zal je roepen als ik de rekening wil." Ik geef het koekje aan Leslie en kijk haar met een lach aan. "Je kan vanavond toch bij mij blijven, toch?" Mijn gsm begint te trillen en met een snelle beweging haal ik mijn gsm van de tafel en open het berichtje 'Graag boo. ik ben bang. Er is iemand die precies weet wat ik nu zeg en doe en zo. Zeg alsjeblieft dat jij het bent die hier een camera heeft opgehangen of zo?' Met een zucht druk ik op 'Antwoorden' en typ een berichtje uit; 'Hm, nee ik ben het niet, maar daar wil ik het juist over hebben. x Lou.' Ik druk op 'Verzenden' en zucht, waarom?

[ bericht aangepast op 15 mei 2013 - 18:27 ]

---

The artist is the kid that survived.

[hazza had Boo al terug gesmst.
graag boo. ik ben bang. Er is iemand die precies weet wat ik nu zeg en doe enzo. Zeg alsjeblieft dat jij het bent die hier een camera heeft opgehangen ofzo? ]

[ bericht aangepast op 15 mei 2013 - 18:22 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Danosaur schreef:
[hazza had Boo al terug gesmst.
graag boo. ik ben bang. Er is iemand die precies weet wat ik nu zeg en doe enzo. Zeg alsjeblieft dat jij het bent die hier een camera heeft opgehangen ofzo? ]

[Whoops, gimme a sec, I'll change it.]

---

The artist is the kid that survived.

Alexandra Bella-Rose Montoya

Al snel gaat de deur open en Zayn trekt me bijna meteen in een knuffel. 'Moet je nog niet naar je werk?' vraagt hij en hij sleurt me mee naar de keuken. Ik krijg nog net de kans om met mijn hak de deur dicht te schoppen en ik kijk Zayn aan. Hij geeft me een smoothie en drinkt zelf al wat. Vervolgens rent hij naar boven en hij is al snel terug met zijn mobiel. Ondertussen ben ik op het aanrecht gaan zitten en kijk hem aan. 'Jeez Zaynie, doe rustig... Waarom ben je zo stressed?' zeg ik lachend en drink wat van de smoothie. Hij wist dat ik direct was, dus zo'n vraag kon hij verwachten..

---

El Diablo.

Zayn Malik.

'Jeez Zaynie, doe rustig... Waarom ben je zo stressed?' Vraagt Alexandra vervolgens als ik weer beneden, in de keuken sta. Gelukkig had ik maar één smsje gekregen. Ik laat het zien aan Alexa. 'Hierdoor dus.' Mompel ik. Ik trek haar mee naar de bank en laat me erin ploffen. Omdat ik het idee heb, dat ze het niet zo snel heeft kunnen lezen, geef ik mijn mobiel aan haar. Ik dacht dat het Alexis was, maar ze is toch allang dood. Daarbij zou ik niet bang moeten zijn als het echt Alexis is, ik was toch haar vriend? Dan heeft ze geen goede reden om me bang te maken, of erger, pijn te doen. Ik bijt op mijn lip en kijk Alexandra afwachtend aan.

[ Wie komt even op tinychat ^.^ ]

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Alexandra Bella-Rose Montoya

'Hierdoor dus.' zegt hij als hij zijn mobiel kort laat zien. Zo kan ik het toch niet lezen? Hij trekt me mee naar de bank en ik plof zacht naast hem neer. Ik pak zijn mobiel voozichtig aan en laat mijn ogen over het smsje glijden. Ik geef zijn mobiel terug en denk even na. Hij had me er wel over verteld... Alexis... Campbell! Alexis Campbell, dat was het. 'Laat je niet gek maken, dit kan iedereen verstuurd hebben op die school.' zeg ik met een zwakke glimlach..

---

El Diablo.

Leslie Cadence Shore
Terwijl Louis van zijn koffie geniet zit hij op zijn mobiel. Ik zeg dan tegen Louis 'Die A hé, die bestaat gewoon niet, ik heb haar net een sms proberen te sturen, maar ik kreeg vrijwel meteen te zien dat het nummer niet meer in gebruik was'. Ik pak mijn mobiel en laat Louis het berichtje zien. 'Wat nu?' vraag ik dan aan hem. Ik kijk naar zijn koffie en zucht dan, ik haat koffie zo erg, dat is waarschijnlijk ook de reden waarom ik hier nooit kom, omdat bijna iedereen van mijn vrienden koffie gewoon niet lekker vindt.

---

That is a perfect copy of reality.

Alivia 'Ali' Parker
Zachtjes lach ik om zijn gezicht. Mijn lach wordt al snel onderdrukt door Harry zijn lippen, die weer op mijne gedrukt zijn. 'Gelukkig maar.' Weet ik nog tussen de kusjes door te zeggen. Dit moment is perfect. Alleen met Harry. Je zou ons als klef kunnen beschrijven, maar dat maakt mij niets uit. We moeten genieten van onze momenten samen. Voor je het weet is hij alweer op tour. 'Je bent echt onmogelijk.' Lach ik. Het heeft daarentegen wel effect. Verlangend trek ik hem dichter tegen me aan, voor zover mogelijk. Ik krul mijn handen rond zijn gezicht om vervolgens voorzichtig langs zijn lippen te likken. Even later heb ik mijn armen weer om Harry heen geslagen. Mijn handen verplaatsen zich wat meer omhoog, waardoor zijn shirt mee naar boven wordt getrokken. Dan hoor ik het getril van Harry's telefoon. 'Niet op reageren.' Murmel ik. Direct erna kom ik weer wat meer bij zinnen. Zijn telefoon doet me weer aan het berichtje van A denken. Wat als er hier wél een camera verborgen is, die nu precies filmt wat wij aan het doen zijn? Ik wil niet de kans oplopen om morgen een filmpje op internet te zien staan waarin je ziet wat we net hebben gedaan. Ik verplaats mijn armen van Harry's rug naar zijn borstkas en duw hem rustig overeind. Zelf ga ik ook weer rechtop zitten. 'Ik wil niet dat A dit ziet.' Leg ik hem uit.

[ bericht aangepast op 15 mei 2013 - 20:41 ]

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Charmila Mely Donoghue

Liam drukte een kus op mijn lippen en zuchtte toen ook. ''Als dit echt is wat je wilt.. Waarom zouden we dan nu niet beginnen met het regelen van je stage?'' vroeg Liam grijzend. Ik werd gelijk rood en knikte langzaam. ''Maar.. Oké. Misschien is het wel beter als ik het met jou doe, snap je.'' grinnikte ik. Ik glimlachte even naar Liam. Hiervoor was ik echt enthousiast voor, een stage. Dé beste stageplek ooit op aarde, mocht het management niet echt superaardig zijn, kon ik er nog steeds meeleven. Ik grinnikte even om de gedachte en richtte me weer tot Liam. ''Maar wil je dit echt doen? Ze hebben heus je nummer en ik weet echt niet wat ik moet zeggen..'' zei ik zacht en keek Liam vragend aan. Anders stond ik er zo sukkelig bij dat mijn vriendje alles moest doen. Ik zuchtte zacht en verstrengelde mijn vingers om die van Liam om er zo een zacht kneepje in te geven. Allerlei gedachtes gingen door me heen, als ik geslaagd was voor mijn examens kon ik zo aan de stage beginnen. Ik wilde echt graag beginnen, maar ik was nog geen eens gestart. Een sollicatie ja, maar misschien hebben ze het nog geen eens gezien en willen ze me niet zien omdat ik nutteloos ben. Als de vriendin van Liam. Ik kreunde even ellendig om de gedachte als het echt zo was.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Louis William Tomlinson

"Die A hé, die bestaat gewoon niet, ik heb haar net een sms proberen te sturen, maar ik kreeg vrijwel meteen te zien dat het nummer niet meer in gebruik was." Ze laat me een berichtje zien en zachtjes grinnik ik. "Lieverd, je kan geen sms'jes naar een onbekend nummer sturen, je gsm weet niet welk nummer het is, dus het heeft geen zin." Ze zucht. "Wat nu?" Vraagt ze dan. Ik haal mijn schouders op. "Nu niks, gewoon afwachten." Zeg ik zachtjes. "Ik ga het er vanavond met de jongens over hebben." Zeg ik dan. "We vinden wel iets, trek je er niet te veel van aan." Ik neem haar hand en geef haar een glimlach.

---

The artist is the kid that survived.